Beatles by Piero Scaruffi

[Γιώργος Κουν.]

τον Metheny και τον ξερω και μου αρεσει. οι οροι "μουσικη για ασανσερ" ή "μουσικη για συπερμαρκετ" ή "μουσικη αεροδρομιου" ΔΕΝ απευθυνονταν σε αυτο το αλμπουμ!!!!

καλα, τι εχετε παθει ολοι σημερα?

το ζητούμενο για μένα είναι να γίνεται συζήτηση, κουβέντα, διατύπωση απόψεων, ανταλλαγή διαφωνιών...οτιδήποτε . Αλλά να καταλαβαίνουμε και τι λέμε ή τι μας λένε.

Άμα επιχειρηματολογήσω εγω πάνω στη διαφωνία μου με τον Λύμπε για τη Replica και του πω οτι τη βρίσκω πολύ αραραού γιατί κατα βάση μου δημιουργεί μια ζηνοβίζια που ξεσπάει σε μιά λατσώνα ο άνθρωπος θα νομίζει ότι τον δουλεύω.
Και όμως εδώ στη Δυτική Οχθη είναι πολύ γνωστές ορολογίες που εκφράζουν συγκεκριμένα συναισθήματα. Εκείνος είναι υποχρεωμένος να τις ξέρει;

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Beatles by Piero Scaruffi

Ψάξε αν θέλεις σε πρώτη ευκαιρία τα:
Pat Metheny Group
Offramp
As Falls Wichita so fall Wichita Falls
Full Circle
Secret Story
Imaginary Day
Letter from home

μετά από ένα δυό χρόνια το ξανασυζητάμε.:music-smiley-005:

Εγώ πάλι θα έλεγα να ξεκινήσεις από το "Song X" (Geffen) του 1985: με Ornette Coleman(άλτο, βιολί), Charlie Haden(μπάσο), Jack DeJohnette και Denardo Coleman στα τύμπανα. Ο δίσκος είναι ό τι καλύτερο έκανε ποτέ ο Metheny κι ένας από τους καλύτερους που έχω ακούσει από κιθαρίστα ποτέ - παίζει βέβαια καταλυτικό ρόλο και ο Coleman. Δεύτερη επιλογή θα συνιστούσα αβλεπί το "Rejoicing" στην ECM με Charlie Haden, Billy Higgins.
Oσον αφορά τον Haden, τα "The Montreal Tapes" στην Verve, ειδικότερα τα vols. 2 και 4 και το In Montreal στην ECM με τον Gismonti, είναι αρκετά για τους άπιστους Θωμάδες.

 

[supersonic]

Re: Απάντηση: Re: Beatles by Piero Scaruffi

Chief με συγχωρείς, ο Ντόκ είπε οτι ο δίσκος είναι βαρετός και τέλος. Είπε επίσης πως έτσι κιαλλιώς βρίσκει βαρετό τον Pat. Δεκτόν:grinning-smiley-043

Δεν αντιλέγω.
Απλά βρήκε έναν συνοδοιπόρο εννοούσα.:ernaehrung004:

Υπό ορισμένες συνθήκες μπορώ να δεχτώ και εγώ ότι ο συγκεκριμένος "μπορεί να χαρακτηριστεί" βαρετός.
Ίσως μελαγχολικός, ίσως νοσταλγικός, ίσως βραδυνός (διαβάστε άλλωστε τις ένθετες σημειώσεις και τις αναφορές σε αγαπημένα πρόσωπα που έφυγαν). Επίσης ζωτικής σημασίας θα ήταν να είχατε την έκδοση του δίσκου που πήγαινε μαζί με ένα dvd. Σχηματίζεις καλύτερη εικόνα έτσι.
Ξέρετε πολύ καλά άλλωστε ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα να τα ακούσω από οποιονδήποτε είτε αυτός είναι ο Ντοκ ή εσύ ή ο Νίκος, ο Σπύρος ή ο Πέτρος....
Πρόσφατα είχαμε κάνει μιά σχεδόν ημίωρη συζήτηση με τον Κουν γιά τον Pat στο τηλέφωνο και λέγαμε για τα πράγματα που κοινά ανακαλύψαμε στους δίσκους του.
Ίσως ήταν bad timing και σίγουρα είναι παράλειψη εκ μέρους μου που τόσο καιρό δεν αξιώθηκα να γράψω κάτι.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Beatles by Piero Scaruffi

αραραού γιατί κατα βάση μου δημιουργεί μια ζηνοβίζια που ξεσπάει σε μιά λατσώνα

Γιώργο...γλωσσάρι επειγόντως: ψοφάω!

 

[supersonic]

Re: Απάντηση: Beatles by Piero Scaruffi

Εγώ πάλι θα έλεγα να ξεκινήσεις από το "Song X" (Geffen) του 1985: με Ornette Coleman(άλτο, βιολί), Charlie Haden(μπάσο), Jack DeJohnette και Denardo Coleman στα τύμπανα. Ο δίσκος είναι ό τι καλύτερο έκανε ποτέ ο Metheny κι ένας από τους καλύτερους που έχω ακούσει από κιθαρίστα ποτέ - παίζει βέβαια καταλυτικό ρόλο και ο Coleman. Δεύτερη επιλογή θα συνιστούσα αβλεπί το "Rejoicing" στην ECM με Charlie Haden, Billy Higgins.
Oσον αφορά τον Haden, τα "The Montreal Tapes" στην Verve, ειδικότερα τα vols. 2 και 4 και το In Montreal στην ECM με τον Gismonti, είναι αρκετά για τους άπιστους Θωμάδες.

Ο Πατ είχε διάφορες περιόδους ή μάλλον καλύτερα έχει διάφορους εαυτούς.
Ανάλογα με ποιόν παιζει μαζί. Μπορεί εύκολα σήμερα να είναι ένας και αύριο άλλος
Το sogx, Rejoicing, 80/81, Bright size life, Trio 99>00, Question and answer είναι δείγμα μιάς μορφής Metheny. H free...
Το Pat Metheny Group, American Garage, Watercolors μιά άλλη. O ήχος....
Το New Chautauqua η μοναξιά
To As falls Wichita so fall Wichita Falls μιά μορφή από μόνο του όπως και το Offramp. Δεν κατηγοριοποιούνται. Σταυροδρόμια και τα δυό.
To One quiet night και το Missouri Sky άλλη μορφή. Η μελαγχολία της νύχτας
Το letters from home, Secret story, Still life (talking). Η συνθετικές και ενορχηστρωτικές κορυφώσεις.
Τα We live here, Imaginary day, the way up οι αναζητήσεις

Οι δίσκοι του με τον Gary Burton (Ring, Reunion) αλλού
Το soundtrack The falcon and the snowman εντελώς διαφορετικό
η συμμετοχή του στο Live της Joni Mitchell καταλυτική....

 

[Γιώργος Κουν.]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Beatles by Piero Scaruffi

Γιώργο...γλωσσάρι επειγόντως: ψοφάω!

Μμμμ... Είναι σύνθετο. Φαντάσου κάτι σαν εκείνο το .. litost του Κούντερα να πούμε!:lehrer: