Back to basics

[supersonic]

αυτό είναι το κακό με μένα....
συνέχεια με παρεξηγούν.

ξεκίνησα λέγοντας: "γενικά μάλλον καλός δίσκος"
όμως επειδή και εγώ κάθε άλλο παρά αμερόληπτος είμαι δεν πρέπει να δώσω συνέχεια...
αλλά πως θα γίνει συζήτηση?

minute by minute η πιό από τις πιό βαρετές στιγμές των doobies. Ιδίως στην εποχή που ήρθε στο γρκουπ ο σάχλας Μακντόναλντ.
Το vices είναι το απαύγασμα της μουσικής τους καριέρας ένας απίστευτα γεμάτος, ισορροπημένος από κάθε πλευρά του καλώς εννούμενου ρόκ, ευρηματικότητος, με θέματα που κάνουν κάθε ροκά να τρέχουν τα σάλια του και κάθε συνάδελφο του χώρου της ροκ μουσικής (και όχι μόνο) να τους βλέπει με φθόνο. Οι σκληρές στιγμές του δίσκου είναι σχεδόν εξ ίσου μοιρασμένες με τις ακουστικές, οι ακουστικές ανυπέρβλητες... πχ black water, τα φωνητικά αψεγάδιαστα, οι στίχοι φυσικά δεν αγγίζουν τους κοινωνικά ή κατά άλλο τρόπο ευαίσθητους - κλασικοί αμερικάνικοι ξεγνιασιάς, φύσης, νότου, εξοχής, κλπ κανένα πρόβλημα μ αυτό, πχ τόσοι ασχολήθηκαν με το είδος, JJ, Foggerty και βάλε - τα πνευστά βγαλμένα από την πρώτη φουρνιά της σοουλ του Πίκετ, του Ρεντινγκ, του Σαμ και Ντειβ ή της Φρανκλιν.
5.5 στα πέντε.

Αντίθετα οι άλλοι αποτελούν γιά μένα το καλοστημένο ροκ, αρκετό μεν να σε κουνήσει ευχάριστα απ την καρέκλα σου αλλά μέχρι εκεί και τίποτα παραμέσα.
Και αλοίμονο αν αυτό είναι το καλό ροκ του 2006.
Η απάντησή μου σ αυτό είναι κάτι σαν εκείνη του Ζαλόγγου της εξόδου του Μεσολογγίου ή του καλύτερα μιάς ώρας....

Φίλε θεατή..... εεεεξοδος....





Τώρα μεταξύ δυό τόσο ακραίων θέσεων δεν ξέρω τι θα καταλάβει ένας τρίτος....
Αλλά τι να κάνουμε.
Δε ζούμε σε έναν τέλειο κόσμο, αγγελικά πλασμένο...

 

[Δημήτρης Ν.]

( Φωνή από μακριά : ) - Κωστάκηηηηη , τι κάνεις εσύ εδώ ;:flipout:

Ως συντάκτης του αρχικού μηνύματος , αλλά και ως χθεσινός οικοδεσπότης του Παναγιωτίδη , αισθάνομαι την ανάγκη να παρέμβω εδώ για να πω ορισμένα πράγματα .

Οι Doobie Brothers ήταν κατ' αρχήν ένα soft rock californian group που στην διάρκεια της καρριέρας του eυτύχησε να ηχογραφήσει δυο τρείς καλούς δίσκους ( "The Captain and me "[3 1/2] , Stampede" [3/12/], το ομώνυμο πρωτο [3] ) , το εκπληκτικό "What were once vices . . ."[4 1/3] με την συνεργασία των Memphis Horns , το οποίο ακούω ανελλειπώς επί 30 έτη , στην παράδοση του southern rock , με επιρροές από john Fogerty κλπ - έχει δίκιο σ' αυτό ο Παναγιωτίδης - και πολλές πατάτες λευκής σόουλ , χειρότερες κι από φιλέτο ( Minute by minute [1 1/2], Livin on the fault line[1 1/2] , One stop closer[1 1/2] ).

Φυσικά με τους Sonic Youth δεν τίθεται θέμα σύγκρισης , διότι η μουσική που παίζουν οι μεν , αλλά και ο σκοπός για την οποίαν την παίζουν , είναι τελείως διαφορετική από αυτήν των δε . Οπως αντιπαθώ το Minute by minute των μεν για άλλους λόγους αντιπαθώ το Evol των δε .

Οσον αφορά την ηχογράφηση των Youth είναι πράγματι κακή , μουντή , πλαστική κι αυτό είναι ένα σοκ όταν ακούς τις πρώτες νότες . Είναι μάλλον θέμα του νέου τρόπου ηχογραφήσεων , διότι τα περισσότερα καινούργια cd είναι σχεδόν έτσι χάλια .

 

[Kostas P.]

Σε θεμα των SONIC YOUTH μπηκαν σφηνα και οι Doobie Brothers. Aμαν πια με τα 70's...:tdown: Δεν αντεχω αλλο ρε παιδια. Ανοιξτε ενα θεμα για τα 70's και βγαλτε τα απωθημενα σας ολοι οσοι τα γουσταρετε. 'Η μαλλον οσοι εχετε μεινει εκει, γιατι κι εγω τα γουσταρω αλλα η μουσικη δεν τελειωσε εκει και ουτε θα τελειωσει ποτε, οσο υπαρχουν ανθρωποι σε αυτη τη γη. Κι επειδη εχω προσωπικες αδυναμιες (καποιες μπαντες εχουν ιδαιτερη σημασια), με ποναει να διαβαζω σχολια που δεν εχουν σχεση με την πραγματικοτητα. Παρακαλω, οποιος θελει να σχολιασει τη συγκεκριμενη μπαντα, ας ακουσει αρκετα albums τους απο διαφορετικες περιοδους και για αρκετα χρονια, πριν εκφερει γνωμη. Οχι, oι Sonic Youth μονο απλοικοι δεν ειναι, ουτε ειναι για background ακουσματα. Eγω τουλαχιστον δεν τους βαζω για να σκουπισω το σπιτι...

Δημητρη, οι R.H.C.P. & Smashing Pumpkins δεν ειχαν δισκογραφησει οταν οι Sonic Youth κυκλοφορησαν το πρωτο LP τους. Αν ανατρεξεις σε εντυπα της δεκαετιας του '80 & '90 θα δεις οτι οι Sonic Youth ηταν μεσα στις μπαντες που ακουγαν, και τουλαχιστον στους Pumpkins φαινεται πολυ, ειδικα στο 2ο LP τους. Επειδη μεσα στη βδομαδα ετυχε να (ξανα)διαβαζω το "Guitar Player" (Οκτωβριος '91), οι R.H.C.P. εδειναν συνεντευξη για τις ηχογραφησεις του B.S.S.Magic. O μπασιστας (Flea), που απο τοτε μεγαλη πλειοψηφεια ανθρωπων τον θεωρουσαν κορυφαιο, αναφερει: I was reading this "Bass Player" interview with Kim Gordon who i really respect. She said she loved funk bass but hated the way white guys play it, because they have turned it into this macho-jock thing. As i read that, i knew i was respοnsible for that tendency. But on the new record, i don't do any of that-I try to play simply and beautifully. And i hope she doesn't hate me, 'cause i think she's great." Ειναι μονο ενα απο τα πολλα παραδειγματα. H μουσικη των Sonic Youth εχει επηρεασει χιλιαδες μπαντες ανα την υφηλιο, γνωστες και αγνωστες. Το φαινομενο το παρατηρησα ιδιαιτερα οταν δουλεψα ηχοληπτης σε liveαδικο πριν μερικα χρονια, ποσα παιδακια προσπαθουσαν να πιασουν την μαγεια των Sonic Youth και καταντουσαν κακεκτυπα.

Οσο για το τελευταιο LP τους, κανεις δεν ειπε οτι ειναι το μελλον της μουσικης. Δεν υπαρχει αλλωστε λογικος ανθρωπος που να περιμενει κατι τετοιο απο τους Sonic Youth στο 2006. Οι Sonic Youth ηταν το μελλον της μουσικης στη δεκαετια του '80. Μαζι με τους Wipers & Pixies, ειναι οι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ μπαντες που ξεφυγαν απο το underground, επαιξαν τη μουσικη που γουσταραν και επηρεασαν χιλιαδες κοσμο. Αυτες οι μπαντες οριοθετουν αυτο που ονομαστηκε "Alternative Rock". Τωρα ειναι μπαρμπαδες, με κυρος & αξιοπρεπεια, χωρις να πηγαινουν καβαλα στο πτωμα τους ( σαν καποιους αλλους), εκμεταλλευομενοι το ονομα τους.

Στο "70's και πάλι 70's" του Δημητρη, εγω θα αντιπαραθεσω κατι απο το 1970, οταν το πνευμα των '60's δεν ειχε ακομα μεταβληθει στην σαπιλα των '70's: "Free Your Mind... And Your Ass Will Follow"

 

[supersonic]

ο καθένας εχει μιά .... άποψη και μπορεί να την έχει.
Η κριτική είναι γιά το συγκεκριμένο των sonic youth γιά το οποίο γίνεται λόγος.

Αρκετοί εδώ βιάζονται να εκφέρουν άποψη και δεν περιμένουν να διαβάσουν πρώτα τι λέει ο άλλος απέναντί τους.
"γενικά μάλλον καλός δίσκος"
γ
ε
ν
ι
κλπ κλπ
ΟΚ ?
το διαβάσατε?

Κατά τα άλλα γιά μένα δεν κάνει. Ούτε γιά να σκουπίζω.
Και δεν ανοίξαμε κανένα θέμα γιά Doοbies.
Είπα απλά, "στη συνέχεια ακούσαμε Doobies".

Λυπάμαι που σας χαλάω τα γούστα αλλά η άποψή μου είναι στην υπογραφή μου.

 

[supersonic]

και κάκτι άλλο....
στο συγκεκριμένο και πάλι δίσκο αυτά που άκουσα μου θύμισαν αυτούς που ανέφερα.
Δεν με ενδιαφέρει αν αυτοί που ανέφερα δημιουργήθηκαν και είχαν επιρροές από αυτούς.
Το θέμα είναι ότι ο τελευταίος δίσκος μου δίνει αυτήν την εικόνα που στο κάτω κάτω δε με κάνει με τίποτα να βάλω το χέρι στο πορτοφόλι, ούτε κάν το δίσκο στο συρτάρι αν τον δανειστώ

 

[Nikos F]

ντοκ said :Οπως αντιπαθώ το Minute by minute των μεν για άλλους λόγους αντιπαθώ το Evol των δε .

εγώ αντιθέτως το ακούγω με την ίδια ακριβώς ευχαρίστηση τα 20 και βάλε τελευταία χρόνια...

stampede ***1/2
takin' it to the streets ****1/2
living on the fault line ***1/2
minute by minute ****1/2

 

[Δημήτρης Ν.]

και το Evol ?

 

[supersonic]

γιά να μην γκρινιάζει ο κόσμος πάντως αμα βρώ χρόνο αυτή τη βδομάδα θα σας βάλω ένα αφιερωματάκι.
Συνεχίστε εδώ γιά τους ηχητικούς νεολαίους....

 

[Έκτωρ Κατσίκης]

Αϊντε να τους χαίρεστε, όλοι οι νεάζοντες.....

Θα ήθελα να μπορούσαν να το διαβάσουν ο Θέρστον Μούρ και η Κιμ Γκόρντον. Πολύ θα το εκτιμούσαν.

Εικοσιέξι συναπτά έτη στο κουρμπέτι, και να θεωρούνται γκρούπ της νεολαίας. :Banane0:

Βέβαια σχεδόν πάντα έχουν κάτι να πούν ή να προτείνουν.

Εγώ κάποιες στιγμές μέχρι δεινόσαυρους θα τους χαρακτήριζα.:chinscratch:

Αλλά πάλι όχι. Διότι τότε θα έπρεπε κάποιους άλλους να τους χαρακτηρίσουμε ως τριλοβίτες.:grandpa: :grandpa: