Το να μιλάς για αλλαγή ολόκληρης της μπαταρίας σε ηλεκτρικό είναι σαν να μιλάς για αλλαγή ολόκληρης της μηχανής σε θερμικό.
Εξαιρετικά σπάνιο.
Βάση ιστορικών στοιχείων δεν θα χρειαστεί ποτέ να αλλάξουμε μπαταρίες, με φυσιολογική χρήση και εκτός απροόπτου (αστοχίας).
Ειδικά οι LFP έχουν ωφέλιμη διάρκεια ζωής πολύ πάνω από 1.000.000 χιλιόμετρα.
Σε περίπτωση βλάβης της μπαταρίας θα μπορεί να αλλαχτεί μέρος αυτής (module), με πολύ λογικό κόστος. Αυτό ήδη γίνεται στην Αμερική, που τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα κυκλοφορούν εδώ και πολλά χρόνια.
Δημήτρη δεν θα μου ήταν μεγάλη έκπληξη αν αλλάξουμε λίγο συνήθειες.
Θυμάμαι από τη δεκαετία του 80 που ήμουν ένα πιτσιρίκι που διάβαζε 4τροχούς να βλέπω πως τα αυτοκίνητα βελτιωνόντουσαν απίστευτα ανά γενιά.
Πόσο πιο ασφαλή γινόντουσαν, πόσο πιο γρήγορα, πόσο καλύτερη γινόταν η ενεργητική ασφάλεια κλπ.
Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο σήμερα που ένα μέσο ηλεκτρικό μπορεί να έχει επιδόσεις σούπερκαρ, το λογισμικό να μπορεί να ενεργοποιήσει υπηρεσίες και χαρακτηριστικά εκ των υστέρων, ενώ η τόσο μεγάλη χρήση οθονών με το αντίστοιχο λογισμικό μπορεί να αλλάξει πλήρως την εμφάνιση με ένα software update.
Νιώθω ότι μπαίνουμε σε μια φάση που θα μπορούσε λόγω της οικολογικής ευαισθησίας και των μοντέλων κυκλικής οικονομίας να ξεπεράσουμε τα κλισέ για καινούργιο αυτοκίνητο.
Ο μέσος χρόνος ζωής ενός αυτοκινήτου με ΜΕΚ στην Ευρώπη είναι χοντρικά 15 χρόνια, ενώ ήδη οι αυτοκινητοβιομηχανίες βλέπουν αυτό να ανεβαίνει στα 25 χρόνια, αύξηση μεγαλύτερη του 60%. Αν μπορείς να αλλάζεις μερικά κομμάτια του εσωτερικού του αυτοκινήτου σε συνδυασμό με νέο λογισμικό και αυξημένες δυνατότητες, μειώνεται η ανάγκη να αλλάξεις αυτοκίνητο. Γιατί να μην το αναβαθμίσεις απλά;
Το έχω ξαναποστάρει το παρακάτω από την Peugeot, αλλά αν προκύψει κάτι προς τα εκεί θα είναι απλά επαναστατικό.
The French automaker is looking for ways of supporting an extended lifecycle for future EVs that is said to be around 20-25 years
www.carscoops.com
Όταν γεννήθηκα η οικογένειά μου είχε ένα Toyota 1000. Για τους 3 μας τότε ήταν ΟΚ με τα δεδομένα της εποχής. Όταν αντικαταστάθηκε με ένα Toyota Carina II τη δεκαετία του 90, είχαμε γίνει 4 και πραγματικά η εμπειρία ήταν αναβαθμισμένη τρελά. Άνεση, επιδόσεις, ενεργητική και παθητική ασφάλεια καμία σχέση με πριν. Τη δεκαετία του 2000 το Toyota αντικαταστάθηκε με ένα Peugeot 406. Ναι ήταν πιο γρήγορο, πιο άνετο, πιο ασφαλές, είχε αυτόματο κλιματισμό, αυτόματους υαλοκαθαριστήρες, trip computer κλπ αλλά καμία σχέση με τη διαφοροποίηση της προηγούμενης αλλαγής αυτοκινήτων. Παράλληλα λίγο μετά είχα πάρει ένα MG (το πρώτο αυτοκίνητο που αγόρασα μόνος μου) και το 2013 το focus. H μεγάλη διαφορά ήταν στις επιδόσεις όχι σε κάτι άλλο ουσιαστικά, αλλά αυτό είχε να κάνει με τα μοντέλα που είχαν επιλεγεί. Ακόμη και σήμερα το Peugeot 406 με τον 16βάλβιδο 1.8 κινητήρα κάνει ακόμη πολύ άνετα ταξίδια. Πριν 4 χρόνια πήρα το Peugeot 3008. Ναι είχε αλλαγές, όλα πια ήταν ηλεκτρονικά με οθόνες για πίνακα οργάνων και infotainment. Πιο άνετο; θα έλεγα ότι ίσως το 406 είναι ένα τσακ πιο άνετο για ταξίδια τηρώντας τα όρια ταχύτητας λόγω τύπου (sedan vs SUV). Τώρα που κοιτάζω για νέο, το μόνο νέο είναι να πάω σε πιο πολυτελή έκδοση αντίστοιχου αυτοκινήτου ή σε πιο γρήγορη έκδοση. Το δεύτερο με τα ηλεκτρικά πεθαίνει. 0-100 σε 7 δευτερόλεπτα ή πιο κάτω δεν ξέρω καν αν θα ήθελα να έχουν όλοι οι οδηγοί γύρω μου χωρίς αντίστοιχη εκπαίδευση. Άρα αλλαγή ουσιαστικά για περισσότερη πολυτέλεια ή gadgets (πχ από cruise control, σε adaptive cruise control και πιο υψηλά επίπεδα αυτόνομης οδήγησης).
Ήδη σήμερα αγοράζεις σχεδόν αυτόνομης οδήγησης συστήματα σε αρκετά αυτοκίνητα. Η Tesla έχει αποδείξει πως μπορείς να τα πουλάς και σαν aftermarket αξεσουάρ. Άρα τι αποτρέπει το μοντέλο που παρουσίασε η Peugeot πιο πάνω; Τεχνολογικά τίποτα. Οικονομικά; Μπορούν να αναπτυχθούν Business Models που οι εταιρίες να βγάζουν περισσότερα κέρδη με πολύ λιγότερο κατασκευαστικό έργο. Άρα μόνο η νοοτροπία μένει. Καθόλου εύκολη αλλαγή, αλλά όχι αδύνατη...
