Αν τελικώς σε μερικές λυχνίες , λόγω γεωμετρικών χαρακτηριστικών και στήριξης τών "σωθικών" υφίσταται ενδοδιαμόρφωση τότε αυτή δέν έχει τίς ρίζες της στήν ταλάντωση τών Μ/Τ ή/και του σταγγαλιστικού choke (που είναι σαφώς μεγαλύτερη πηγή ταλαντώσεων 100Ηz ) , αλλά κυρίως στήν δόνηση του χώρου απο τήν ηχητική ενέργεια .
Τα διαφορα αποσβεστικά ελαστομερή που κυκλοφορούν φαίνεται οτι κάνουν κάποια διαφορά (τουλάχιστον στήν αρχή ) , αλλά πιστεύω οτι στίς περισσότερες περιπτώσεις , κάνουν τον ηχο πιο σφικτό γιατί με το damping που προσφέρουν πιθανά κόβουν και χρήσιμο εύρος ζώνης απο χαμηλά , με τήν τακτική "πονάει χέρι -κόψει χέρι"
Αυτό δέν είναι απαραίτητα κακό , διότι στίς πλείστες τών περιπτώσεων στα συστήματα , υπάρχει κακό στήσιμο και υπο-άπόσβεση (λόγω και χώρου και επαφών )
Ομως το ιδιο σύστημα μόλις πάειι να στηθεί κάπου αλλού (σε καλύτερο ακουστικά χώρο ) και μόλις πχ ο συνολικός συντελεστής απόσβεσης συνέλθει, τότε ο ιδιος χρήστης που τα έβαλε , ο ιδιος τα βάζει στήν άκρη
Το ιδιο ακριβως μπορεί να συμβεί και με άλλα brandnames λυχνιών
Το ιδιο ακριβώς μπορεί να συμβεί ανάλογα με το αν το ιδιο ενισχυτικό οδηγεί ηχεία με μονάδες μεγάλης ή μικρής διαμέτρου (εξαιρούνται κάποιες παλιές μεγάλες μονάδες ειδικού Q , ειδικών προσόντων και απαιτήσεων )
Τέλος τα ελαστομερή αυτά μπορεί να αποδειχθούν σωστήρια σε καταστάσεις οπου μικρές λυχνίες ή μεγαλύτερες , μικροφωνίζουν εκ κατασκευής.
TIP
Οι περισσότερες audiαδικες μικρές λυχνίες έχουν κατασκευασθεί αρχικά για RF και για να αντέχουν αρκετα "g" χωρίς αλλοίωση χαρακτηριστικών