Με αφορμή μια "πραγματική ιστορία" που με προβλημάτισε, θα ήθελα να θέσω ένα θέμα προς συζήτηση.
Πρέπει, ανάλογα με τα οικονομικά δεδομένα του, κανένας να ψάχνει μια ισορροπία στο σύστημά του, εκτός από τα προφανή ματσαρίσματα, και από άποψη κόστους ή αξίας;
(Στο παρακάτω παράδειγμα θα χρησιμοποιήσω βαθμολογίες εντελώς συμβατικά και χάριν της συζήτησης. Παρακαλώ να μην ξεκινήσει αντιδικία για τη βαθμολόγηση ως πρακτική.)
Αν έχει κάποιος, ενισχυτή και αναλογική πηγή του, ας πούμε, 7/10 και ηχεία και ψηφιακή πηγή του 6/10, πώς χρησιμοποιεί τους πόρους του; Προσπαθεί να βελτιώσει αυτά που υπολείπονται φέρνοντάς τα στο 7/10 ή αν παρουσιαστεί κάποια ευκαιρία (μτχ κ.λπ.) σε οποιοδήποτε τμήμα της αλυσίδας, την εκμεταλλεύεται, έχοντας μετά μια πηγή ή έναν ενισχυτή του 9/10, ελπίζοντας να αναβαθμίσει και τα υπόλοιπα σε αυτό το επίπεδο;
Μπορώ να φανταστώ επιχειρήματα κι απ' τις δύο πλευρές, αλλά τείνω στο εξής: αν τα συστήματα δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσον, μήπως πρέπει να "βολευτεί" με ένα ισορροπημένο 7/10 και ν' ακούει μουσικούλα;
Πρέπει, ανάλογα με τα οικονομικά δεδομένα του, κανένας να ψάχνει μια ισορροπία στο σύστημά του, εκτός από τα προφανή ματσαρίσματα, και από άποψη κόστους ή αξίας;
(Στο παρακάτω παράδειγμα θα χρησιμοποιήσω βαθμολογίες εντελώς συμβατικά και χάριν της συζήτησης. Παρακαλώ να μην ξεκινήσει αντιδικία για τη βαθμολόγηση ως πρακτική.)
Αν έχει κάποιος, ενισχυτή και αναλογική πηγή του, ας πούμε, 7/10 και ηχεία και ψηφιακή πηγή του 6/10, πώς χρησιμοποιεί τους πόρους του; Προσπαθεί να βελτιώσει αυτά που υπολείπονται φέρνοντάς τα στο 7/10 ή αν παρουσιαστεί κάποια ευκαιρία (μτχ κ.λπ.) σε οποιοδήποτε τμήμα της αλυσίδας, την εκμεταλλεύεται, έχοντας μετά μια πηγή ή έναν ενισχυτή του 9/10, ελπίζοντας να αναβαθμίσει και τα υπόλοιπα σε αυτό το επίπεδο;
Μπορώ να φανταστώ επιχειρήματα κι απ' τις δύο πλευρές, αλλά τείνω στο εξής: αν τα συστήματα δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσον, μήπως πρέπει να "βολευτεί" με ένα ισορροπημένο 7/10 και ν' ακούει μουσικούλα;