A Lenda nasceu no Brasil

[Busoni]

Re: Απάντηση: A Lenda nasceu no Brasil

Σέ βλέπω απο Α.Γ.Δ. καί πάνω.:grandpa::grandpa:

Aπελθέτω απ' εμου... -bye-

 

[Tasos_Th]

Η φιλοσοφία ζωής τους έχει τεράστια δαφορά με αυτήν του μέσου σύγχρονου ευρωπαίου.
Για τους Βραζιλιάνους παρόλα τα προβλήματα και τις δυσκολίες , η αντιμετώπιση της ζωής είναι πολύ πιο αισιόδοξη και χαρούμενη και πολλές φορές με σαρκαστικό χιούμορ ,το τραγούδι ,η μουσική κι ο χορός είναι στην καθημερινότητά τους.

Χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει πως δεν υπάρχουν τραγούδια με προβληματισμό, με πόνο , με έρωτα , με όλα εκείνα τα στοιχεία που σε πολλές σύγχρονες δυτικές κοινωνίες έχουν αντικατασταθεί απο την μανία καταξίωσης και την καριέρα, καθώς και την καταναλωτική εκτόνωση.

Όσον αφορά τώρα στον αρέσει σε κάποιον η όχι , αυτό είναι απόλυτα υποκειμενικό , δε γίνεται να αρέσουν όλα σε όλους. Όλοι έχουν προτιμήσεις, γούστα, συμπάθειες και αντιπάθειες. Αν δε σε εκφράζει κάτι όπως λέει κι ο Κώστας , ε πώς να το κάνουμε δεν μπορείς να το ακούς.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Δεν μπορώ να εμπλακώ συναισθηματικά με αυτά τα ακούσματα. Εκεί είναι το ...πρόβλημα. Τη συναισθηματική εμπλοκή την θεωρώ εκ των ων ουκ άνευ όταν πρόκειται για ακούσματα που δεν είναι έντεχνα.
Οπως δεν μπορώ να ακούσω country, καταλαβαίνω έναν Αμερικάνο που δεν μπορεί να ακούσει Καζαντζίδη.
Προσωπική άποψη πάντα.

 

[Tasos_Th]

Τη συναισθηματική εμπλοκή την θεωρώ εκ των ων ουκ άνευ όταν πρόκειται για ακούσματα που δεν είναι έντεχνα.
Οπως δεν μπορώ να ακούσω country, καταλαβαίνω έναν Αμερικάνο που δεν μπορεί να ακούσει Καζαντζίδη.

Εννοείται Κώστα, και είναι και απόλυτα φυσιολογικό.

 

[supersonic]

εγώ το δήλωσα...
όταν ακούω βραζιλιάνικη (καλή) σύνθεση με ταράζει...
και μου έχει τύχει πιό πολλές φορές από όσο θα δικαιολογούσε συμπτώσεις.


Πχ σας αρέσουν οι προσωπικοί δίσκοι του Airto Moreira ?
Και φυσικά δεν εννοώ τα κρουστά ή τα τύμπανα που παίζει...
Μιλάω γιά συνθέσεις.
Είναι εξαιρετικοί όλοι, με ελάχιστες εξαιρέσεις...

Πιστεύω ότι είναι θέμα δρόμων.
Όπως η ελληνική λαϊκή μουσική έχει δρόμους έτσι πρέπει να έχουν και αυτοί...

Και είναι ακριβώς το αντίθετο με αυτό που λέει ο Κώστας.
Χρόνος δεν μένει, τα σταθερά ακούσματα είναι εξοργιστικά επαναλαμβανόμενα αλλά όταν ακούσω το σωστό βραζιλιάνικο ...τσααακ..

Κατά τα άλλα...βρήκαμε κάποιον που άκουσε το Abraxas με 38 μόνο χρόνια καθυστέρηση...:bang:

τουλάχιστον του άρεσε. Κάτι είναι κι αυτό.-bye-

 

[supersonic]

Re: Απάντηση: A Lenda nasceu no Brasil

ΩΩΩΩΩΧ..
Εχει γεμίσει Santana-νήματα όλο το φόρουμ...:guitarist::guitarist::guitarist:

χμ δεν νομίζω να είναι περισσότερα από του Μάλερ, του Σοστακόβιτς ή του Μότσαρτ...:grinning-smiley-043

Βέβαια χρωστάω καμιά 20αριά ακόμα, οπότε τότε θα δικαιούστε να λέτε..-bye-

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Απάντηση: Re: Απάντηση: A Lenda nasceu no Brasil

χμ δεν νομίζω να είναι περισσότερα από του Μάλερ, του Σοστακόβιτς ή του Μότσαρτ...:grinning-smiley-043

Βέβαια χρωστάω καμιά 20αριά ακόμα, οπότε τότε θα δικαιούστε να λέτε..-bye-

Εϊ ,κόψε κάτι και εσύ..
Ο Μότσαρτ ωχρειά-ποσοστιαία- μπροστά στα αφιερώματα άλλων.Πιστεύω πως έχει αδικηθεί/αγνοηθεί όπως και οι άλλοι Μεγάλοι της Κλασσικής (Μπαχ,Μπετόβεν) σε σχέση με Ρομαντικούς και Μεγάλους Συνθέτες του 20ου Αιώνα.Ισως γιατί οι πρώτοι θεωρούνται και δεδομένοι ασχέτως αν τα δεδομένα έργα τους είναι ανυπέρβλητα,ανεξίτηλα και άξια συνεχών και διαφορετικών προσεγγίσεων/ακροάσεων.
Ακόμα και η "παιδική" (ή ανόητη όπως την χαρακτήρισαν πολλοί) Μικρή Νυχτερινή Μουσική..

 

[Σπύρος Σούρλας]

http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=153

Δημήτρη έχουν ειπωθεί αρκετά για τον Mozart..
Βαση αυτο το θεμα τού Λυμπε που εμπλουτίστηκε-και προσωπικά προτείνω να συμπληρώνουμε εκεί τα καινούρια για τον Mozart-αλλά υπάρχουν και άλλα...Το index βοηθάει πολύ τούς φιλέρευνους.Και καλό θάταν να το παρακολουθούμε όλοι γιά να εμπλουτίζουμε και παλιότερα θέματα.
Sorry για το off-topic στο πολύ ενδιαφέρον θέμα τής Βραζιλιάνικης Μουσικής.

Υ.Γ.
Για τον Beethoven μονον εγώ έχω παρουσιάσει τουλάχιστον 7 θέματα και υπάρχει και το πολύ καλό thread τού McZab για τίς καλύτερες ερμηνείες τής 9ης.

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=153

Δημήτρη έχουν ειπωθεί αρκετά για τον Mozart..
Βαση αυτο το θεμα τού Λυμπε που εμπλουτίστηκε-και προσωπικά προτείνω να συμπληρώνουμε εκεί τα καινούρια για τον Mozart-αλλά υπάρχουν και άλλα...Το index βοηθάει πολύ τούς φιλέρευνους.
Sorry για το off-topic στο πολύ ενδιαφέρον θέμα τής Βραζιλιάνικης Μουσικής.

Τρείς Σελίδες είναι πολύ λίγες Σπύρο ..
Συμφωνώ και δεν έχω πρόβλημα να τις εμπλουτίσουμε εμείς με κάθε τι καινούριο.Απλά το θέμα 'χάνεται'..

Σορρυ και εγώ για το Off topic Tasos

 

[Busoni]

Κατά τα άλλα...βρήκαμε κάποιον που άκουσε το Abraxas με 38 μόνο χρόνια καθυστέρηση...:bang:

τουλάχιστον του άρεσε. Κάτι είναι κι αυτό.-bye-

Μα αυτό έχει σημασία... Οτι 38 χρόνια μετά το Abraxas λέει κάτι σε κάποιον
που δεν έζησε ούτε στην εποχή του.


Y.Γ Sorry που δεν γεννήθηκα νωρίτερα :flipout: :flipout:

 

[supersonic]

Μου αρέσει που σπεύσατε όλοι να προστατύεσετε τον Gottlieb....:grinning-smiley-043
λες και είχε ανάγκη..

Λοιπόν Busoni, σοβαρά τώρα, ελπίζω να έχεις διαβάσει τα αφιερώματα που έχω κάνει γιά τον Carlos, γιατί προσωπικά δεν θεωρώ 100% αντιπροσωπευτικό το Abraxas σε αντίθεση με τον υπόλοιπο πλανήτη, και νομίζω έχω σοβαρούς λόγους.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Τα "Moonflower" και "Welcome" να ψάξεις Σωτήρη. Το πρώτο, κατά τη γνώμη μου, είναι το καλύτερο άλμπουμ που έβγαλαν οι Santana με διαφορά. Για το δεύτερο τα λέει όλα ο chief στο index.

 

[Δημήτρης Ν.]

Κι εμένα τα βραζιλιάνικα δεν μου λένε τίποτα . Λάτιν τα αποκαλώ και τα θεωρώ όλα ,συλλήβδην . Μου φαίνονται απολύτως ίδια . Αμα ακούσεις ένα τα έχεις ακούσει όλα . Ο Jobim βέβαια είναι ιδιαίτερη περίπτωση μιά και οι συνεργασίες του με τζαζ μουσικούς , τον έφεραν πιό κοντά στα αυτιά μου . Αλλά δεν νομίζω να θεωρεί κανείς το "The Girl from Ipanema" αντιπροσωπευτικό βραζιλιάνικο .

 

[Ηλίας Κ]

Τα "Moonflower" και "Welcome" να ψάξεις Σωτήρη. Το πρώτο, κατά τη γνώμη μου, είναι το καλύτερο άλμπουμ που έβγαλαν οι Santana με διαφορά. Για το δεύτερο τα λέει όλα ο chief στο index.

Το Moonflower είναι εκπληκτικός δίσκος, το abraxas επίσης αλλά και το Caravanserai. To moonflower νομίζω και εγώ ότι είναι το καλύτερο από όσα έχω ακούσει αλλά πρόκειται για μεγάλο μουσικό με πολλούς καλούς δίσκους.

Σε αυτό το thread για τη Βραζιλιάνικη μουσική να προσθέσω και μια ταινία-ντοκιμαντέρ του Φιλανδού Καουρισμάκι Moro No Brazil (Sound of Brazil, 2002).

Πάντως η Βραζιλιάνικη μουσική είναι άβυσσος, είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που έχει στο μυαλό του ο μέσος δυτικός ακροατής. Αν και δεν είμαι φαν (όλα λατιν τα αποκαλώ και εγώ) ένα μεγάλο respect για τους μεγάλους Βραζιλιάνους (αλλά και Κουβανούς) μουσικούς.

 

[Busoni]

Λοιπόν Busoni, σοβαρά τώρα, ελπίζω να έχεις διαβάσει τα αφιερώματα που έχω κάνει γιά τον Carlos, γιατί προσωπικά δεν θεωρώ 100% αντιπροσωπευτικό το Abraxas σε αντίθεση με τον υπόλοιπο πλανήτη, και νομίζω έχω σοβαρούς λόγους.

Ακόμα όχι... Στο Abraxas έπεσα ψάχνοντας για CDs της Mobile Fidelity. Από την άλλη, ετσι ξεκινώ με καινούρια ακούσματα... διαισθητικά, χωρίς προηγούμενη έρευνα. Κι αν μου αρέσει κάτι, έστω και λίγο, αρχίζω να ψάχνω.
Ειναι λιγο ανορθόδοξο, αλλα δουλευει

Eυχαριστώ όλους για τις προτάσεις, θα μελετήσω και θα επανέλθω

 

[supersonic]

Ακόμα όχι... Στο Abraxas έπεσα ψάχνοντας για CDs της Mobile Fidelity. Από την άλλη, ετσι ξεκινώ με καινούρια ακούσματα... διαισθητικά, χωρίς προηγούμενη έρευνα. Κι αν μου αρέσει κάτι, έστω και λίγο, αρχίζω να ψάχνω.
Ειναι λιγο ανορθόδοξο, αλλα δουλευει

Eυχαριστώ όλους για τις προτάσεις, θα μελετήσω και θα επανέλθω

όντως έχουν ξαναβγεί τα δυό πρώτα από την mofi, με εξαιρετικές ηχογραφήσεις.

Πάντως επιτρέψτε μου γιά το moonflower...

πολύ καλός αλλά... maistream δίσκος.
πρόσπάθεια συγκερασμού της απότομής προσγείωσης (amigos) με ελαφριά δόση από ...πνευματική γιαλαντζί αναζήτηση... Μεγάλο ατου του δίσκου το she's not there των zombies σε δολοφονική εκτέλεση. Και συνθετική ασπερμία καθώς και ένα ποσοστό live...
Από τους αγαπημένους μου πάντως, αν και ωχριά μπροστά στα αριστουργήματα.
Αντε επειδή είστε ανήσυχα πνεύματα θα φροντίσω το ΣΚ...είναι και γιορτές...

 

[Timbre]

Συγχαρητήρια για την επιλογή του θέματος !

Εγώ είμαι 'λάτρης' του Βραζιλιάνικής μουσικής (και ήχου) και ο Caetano Veloso , ανήκει σε έναν από τους άξιους εκπροσώπους της.
Αν πρέπει να διαλέξω ένα χαρακτηριστικό της μουσικής-ερμηνείας του θα έλεγα "ευαισθησία", πράγμα που έχουν πολλοί μουσικοί της πατρίδας του.
Βέβαια αυτό αφορά ένα κομμάτι-είδος, συγκεκριμένης εποχής και όχι όλη την μουσική, που 'παράγει' η χώρα.

 

[Tasos_Th]

@Παναγιωτίδης : Την τελευταία εβδομάδαα άκουσα το Oneness και το Live At The Fillmore '68 , αυτά είναι αντιπροσωπευτικά ;
Το Caravanserai το έχω ακούσει λόγω της παρουσίασής σου.

 

[supersonic]

Το live είναι εξαιρετικό δείγμα αυτού που μετεξελίχθηκε στην συνέχεια ως Santana Band.
Πολύ καλή συναυλία με μπόλικη δόση αδρεναλίνης, αυτοσχεδιασμό, αυθορμητισμό και no-nonsense προσφορά.

τα είπαμε εδώ:
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=1952

Το oneness απογοητευτικό δείγμα της εκ νέου αναζήτησης του πνευματικού δρόμου της ανατολής. Και το δις εξ αμαρτείν...

Κάποια στιγμή θα αναφερθώ και στα φέσια του Carlos...