O Κουέντιν Τζερόμ Ταραντίνο (Quentin Jerome Tarantino), γεννημένος στις 27 Μαρτίου του 1963 στο Νόξβιλ του Τενεσί,
είναι Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός του κινηματογράφου. Έγινε γνωστός στην αρχή της δεκαετίας
του '90 ως ο μοντέρνος δημιουργός που με τις μη γραμμικές ιστορίες του, αξιομνημόνευτους διαλόγους και ωμή βία,
έφερε νέες ιδέες στα συνηθισμένα αρχέτυπα των αμερικανικών ταινιών.
Είναι ένας από τους πιο διάσημος νέους σκηνοθέτες, που βρίσκονταν πίσω από την επανάσταση του ανεξάρτητου
κινηματογράφου της δεκαετίας του '90, πασίγνωστος για την γρήγορη ομιλία του, τις γνώσεις του για όλες τις
εξελίξεις στον χώρο του κινηματογράφου καθώς και για τις εγκυκλοπαιδικές του γνώσεις γύρω από τον
κλασικό αλλά και πειραματικό κινηματογράφο
Ο Ταραντίνο έκανε ένα θαρραλέο ξεκίνημα στον κινηματογράφο σκηνοθετώντας το "Reservoir Dogs".
Μετά την επιτυχία του φιλμ σκηνοθέτησε το "Pulp Fiction" το οποίο προτάθηκε για πολυάριθμα βραβεία,
ανάμεσα στα οποία για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας, και απέσπασε
αρκετά από αυτά, όπως το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών του 1994.
Το 1995 συνεργάστηκε με τους Άλισον Άντερς, Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ και Αλεξάντερ Ρόκγουελ για την ταινία
"Τέσσερα Δωμάτια", η οποία αποτελούνταν από τέσσερις ιστορίες μικρού μήκους, μία από τον κάθε σκηνοθέτη.
Η επόμενη ταινία που σκηνοθέτησε ήταν το "Τζάκι Μπράουν" το οποίο απέσπασε επίσης διάφορα βραβεία
όπως την Αργυρή Άρκτο Καλύτερου Ηθοποιού για τον Σάμιουελ Λ. Τζάκσον στο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Ο Ταραντίνο οδήγησε το κοινό σε ένα αιματηρό οδοιπορικό εκδίκησης με τις ταινίες
"Kill Bill Vol. 1" και "Kill Bill Vol. 2".
Μετά την παγκόσμια επιτυχία των ταινιών αυτών βρήκε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τον επιστήθιο φίλο και συνεργάτη
του Ρόμπερτ Ροντρίγκες ως guest σκηνοθέτης στο "Αμαρτωλή Πόλη", την εντυπωσιακή κινηματογραφική μεταφορά
της ομώνυμης δημοφιλούς σειράς κόμικς του Φρανκ Μίλερ.
Στη συνέχεια ο Ταραντίνο έστρεψε την προσοχή του στη μικρή οθόνη και σκηνοθέτησε το ανατριχιαστικό και
κλειστοφοβικό φινάλε της πέμπτης περιόδου του "CSI: Las Vegas". Το επεισόδιο έχει τον τίτλο "Grave Danger"
και χάρισε στον Ταραντίνο μια υποψηφιότητα για Έμμυ Καλύτερης Σκηνοθεσίας σε Δραματική Σειρά.
Ακολούθησε το Death Proof to 2007 όχι και πολύ επιτυχημένο. και ακολούθησε το Inglourious Basterds,
η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε στις Κάννες αφήνοντας ανάμικτες εντυπώσεις.
Last edited by a moderator: