Τερματισμός με ασημοκόλληση?
- Thread starter Φρα.Πε.
- Start date
Μπελλος Ευαγγελος
Supreme Member
εγω παντως τα εχω κολησει τα καλωδια στις ακρες τους ....
δεν παρατηρησα καμια διαφορα !
στο κατω κατω και τα κυκλωματα στο κροσοβερ + ενυσχητη + πηγη κτλ, με καλαι ειναι κολημενα ...
δεν παρατηρησα καμια διαφορα !
στο κατω κατω και τα κυκλωματα στο κροσοβερ + ενυσχητη + πηγη κτλ, με καλαι ειναι κολημενα ...
Παναγιώτης Μελάς
AVClub Addicted Member
Τί είδους ασημοκόλληση?
Αγαπητέ Φραγκίσκο,
Η λέξη "ασημοκόλληση" επιδέχεται πολλές - τεχνικές - ερμηνείες.
(ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ:
Οι Εγγλέζοι και οι Αμερικάνοι χρησιμοποιούν τρεις διαφορετικούς όρους για την συγκόλληση των μετάλλων + δύο ακόμα για τα μη μεταλλικά αντικείμενα.
Για τα μέταλλα ειδικά οι όροι είναι:
A. Welding. Υπονοεί την συγκόλληση μεταλλικών αντικειμένων, κατά την οποία το συγκολλητικό υλικό είναι ίδιο ή παρεμφερές με το υλικό των προς συγκόλληση αντικειμένων και η μέθοδος προβλέπει τήξη (λιώσιμο) και των τριών μερών: του ενός και του άλλου αντικειμένου ΚΑΙ του υλικού συγκόλλησης. Που σημαίνει θέρμανση μέχρι του σημείου τήξεως ΚΑΙ των τριών υλικών, ήτοι θέρμανση πάνω από το "κρίσιμο σημείο", όρος που αναφέρεται στην μεταλλουργική επιστήμη. Τέτοιες συγκολλήσεις είναι συνήθως οι συγκολλήσεις των σιδηρούχων υλικών (χάλυβες κλπ.) και οι πιο συνηθισμένες μέθοδοι είναι οι κάθε είδους ηλεκτροσυγκολλήσεις αλλά και η οξυγονοκόλληση, εφ' όσον με αυτήν λιώνουν και τα τρία υλικά.
B. Brazing. Υπονοεί την συγκόλληση αντικειμένων, ομοίων ή διαφορετικών μεταξύ τους, ενώ το συγκολλητικό υλικό διαφέρει τουλάχιστον με ένα από τα δύο αντικειμένα, ή και με τα δύο. Εδώ η τήξη γίνετει μόνο στο υλικό συγκόλλησης, ενώ τα προς συγκόλληση αντικείμενα δεν τήκονται (λιώνουν) κατά την διαδικασία, δηλ. θερμαίνονται λίγο πιο κάτω από το "κρίσιμο σημείο". Τέτοιες κολλήσεις είναι οι μπρουτζοκολλήσεις με οξυγόνο ή οι ασημοκολλήσεις, που γίνονται ή με οξυγόνο ή με προπάνιο/βουτάνιο. Δηλ. λιώνει μόνο η ράβδος συγκόλλησης (μπρούτζος ή ασημοκόλληση) και τα προς συγκόλληση αντικείμενα απλά κοκκινίζουν (ή ροδίζουν) άλλά δεν λιώνουν.
C. Soldering. Εδώ συμβαίνει ότι πιο πάνω, αλλά το σημείο τήξεως του συγκολλητικού υλικού είναι πολύ χαμηλότερο από το "κρίσιμο σημείο" των προς συγκόλληση υλικών, τα οποία απλώς "ζεσταίνονται" κατά την διαδικασία, αλλά ούτε κοκκινίζουν ούτε συμμετέχουν στην συγκολλητική διαδικασία. Όπως είναι φυσικό soldering μπορεί να γίνει μόνο με μέταλλα, των οποίων το σημείο τήξεως είναι πολύ χαμηλό, όπως ο κασσίτερος, ο ψευδάργυρος και ο μόλυβδος - με αυτή τη σειρά. Οι κοινές κολλήσεις που χρησιμοποιούμε στην ηλεκτρονική και την ηλεκτρολογία, με το κολλητήρι, είναι μείγματα κασσιτέρου και ψευδαργύρου και μερικά έχουν και μικρές περιεκτικότητες μολύβδου και αργύρου, του τελευταίου να βρίσκεται μόνο στις καλής ποιότητας κολλήσεις.
ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ)
Η σωστή, λοιπόν, ασημοκόλληση χρησιμοποιεί άργυρο (ασήμι) 40-70% και η εφαρμογή της (brazing) χρειάζεται ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ φλόγα. Πράγμα αδιανόητο για καλώδια και εφαρμογές σε ηλεκτρονικά εξαρτήματα (πλακέτες, ακροδέκτες, pins κλπ.) εφαρμόζεται μόνο σε άλλες μηχανολογικές εργασίες (συγκόλληση εξαρτημάτων, σωληνώσεων κλπ.) όπου η φλόγα δεν αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα.
Η "ασημοκόλληση" (τα ομοιωματικά δικά μου) στις ηλεκτρονικές εφαρμογές, όπου το κολλητήρι είναι η ΜΟΝΗ λύση, είναι στην πραγματικότητα κασσιτεροκόλληση με προσθήκη στο βασικό υλικό 2-4% αργύρου, για καλύτερη και πιο ομοιόμορφη κρυσταλλική δομή του σημείου συγκόλλησης, όταν αυτό κρυώνει και στερεοποιείται.
Ασφαλώς κολλήσεις με τέτοιο υλικό είναι σαφώς καλύτερες από την κοινή κασσιτεροκόλληση, αλλά το κυρίαρχο στην υπόθεση είναι το ΠΩΣ γίνεται αυτή και όχι - τόσο - το υλικό συγκόλλησης.
Πάντως, με βάση τα παραπάνω, η εφαρμογή κόλλησης στα γυμνά άκρα του καλωδίου των ηχείων επί παραδείγματι, εφ' όσον θέλεις να τα συνδέσεις απ' ευθείας στους ακροδέκτες, περισσότερο ΚΑΛΟ κάνει παρά ΚΑΚΟ, για τους εξής λόγους:
1) Ο χαλκός, ιδιαίτερα αν το σύρμα είναι πολύκλωνο με λεπτούς κλώνους, είναι πολύ εύθραυστος και η παραμικρή συμπίεση στους ακροδέκτες επιφέρει μόνιμη ζημιά και κόψιμο των κλώνων. Άρα, αν όλοι οι κλώνοι επικαλυφθούν με κόλληση, θα προστατευτούν σίγουρα και θα ζήσουν περισσότερο.
2) Η "ζημιά" που επιφέρει η μη απ' ευθείας επαφή του χαλκού (ο οποίος αναμφισβήτητα είναι πολύ καλύτερος αγωγός από τον κασσίτερο) είναι πολύ λιγότερη από αυτήν που προέρχεται από την μη συμμετοχή κάποιων από τους κλώνους του καλωδίου στην συνολική αγώγιμη μάζα της απόληξης, και τούτο διότι όσο γερά κι αν σφίξει κανείς τους ακροδέκτες, κάποιοι κλώνοι στο εσωτερικό "αιωρούνται", άρα δεν συμμετέχουν στην συνολική αγωγιμότητα της σύνδεσης. Η ύπαρξη του υλικού της κόλλησης "κλείνει" παντελώς αυτά τα κενά και το σύνολο των κλώνων συμμετέχει στην αγώγιμη μάζα της σύνδεσης, καθιστώντας την συνολικά πιο αγώγιμη.
Αν μάλιστα το υλικό της κόλλησης έχει και ασήμι, τότε το κέρδος είναι ακόμα μεγαλύτερο.
Σε πληροφορώ ότι αυτή την πρακτική την εφαρμόζω πολλά χρόνια τώρα παντού, συμπεριλαμβανομένων ΚΑΙ των απλών ηλεκτρικών συνδέσεων του ρεύματος (φις και μπρίζες), όχι μόνο στις συσκευές του συστήματός μου αλλά ακόμα και στις υπόλοιπες συσκευές του σπιτιού, εκεί βεβαίως που μπορώ να επέμβω. Και δεν τόχω μετανοιώσει.
Αγαπητέ Φραγκίσκο,
Η λέξη "ασημοκόλληση" επιδέχεται πολλές - τεχνικές - ερμηνείες.
(ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ:
Οι Εγγλέζοι και οι Αμερικάνοι χρησιμοποιούν τρεις διαφορετικούς όρους για την συγκόλληση των μετάλλων + δύο ακόμα για τα μη μεταλλικά αντικείμενα.
Για τα μέταλλα ειδικά οι όροι είναι:
A. Welding. Υπονοεί την συγκόλληση μεταλλικών αντικειμένων, κατά την οποία το συγκολλητικό υλικό είναι ίδιο ή παρεμφερές με το υλικό των προς συγκόλληση αντικειμένων και η μέθοδος προβλέπει τήξη (λιώσιμο) και των τριών μερών: του ενός και του άλλου αντικειμένου ΚΑΙ του υλικού συγκόλλησης. Που σημαίνει θέρμανση μέχρι του σημείου τήξεως ΚΑΙ των τριών υλικών, ήτοι θέρμανση πάνω από το "κρίσιμο σημείο", όρος που αναφέρεται στην μεταλλουργική επιστήμη. Τέτοιες συγκολλήσεις είναι συνήθως οι συγκολλήσεις των σιδηρούχων υλικών (χάλυβες κλπ.) και οι πιο συνηθισμένες μέθοδοι είναι οι κάθε είδους ηλεκτροσυγκολλήσεις αλλά και η οξυγονοκόλληση, εφ' όσον με αυτήν λιώνουν και τα τρία υλικά.
B. Brazing. Υπονοεί την συγκόλληση αντικειμένων, ομοίων ή διαφορετικών μεταξύ τους, ενώ το συγκολλητικό υλικό διαφέρει τουλάχιστον με ένα από τα δύο αντικειμένα, ή και με τα δύο. Εδώ η τήξη γίνετει μόνο στο υλικό συγκόλλησης, ενώ τα προς συγκόλληση αντικείμενα δεν τήκονται (λιώνουν) κατά την διαδικασία, δηλ. θερμαίνονται λίγο πιο κάτω από το "κρίσιμο σημείο". Τέτοιες κολλήσεις είναι οι μπρουτζοκολλήσεις με οξυγόνο ή οι ασημοκολλήσεις, που γίνονται ή με οξυγόνο ή με προπάνιο/βουτάνιο. Δηλ. λιώνει μόνο η ράβδος συγκόλλησης (μπρούτζος ή ασημοκόλληση) και τα προς συγκόλληση αντικείμενα απλά κοκκινίζουν (ή ροδίζουν) άλλά δεν λιώνουν.
C. Soldering. Εδώ συμβαίνει ότι πιο πάνω, αλλά το σημείο τήξεως του συγκολλητικού υλικού είναι πολύ χαμηλότερο από το "κρίσιμο σημείο" των προς συγκόλληση υλικών, τα οποία απλώς "ζεσταίνονται" κατά την διαδικασία, αλλά ούτε κοκκινίζουν ούτε συμμετέχουν στην συγκολλητική διαδικασία. Όπως είναι φυσικό soldering μπορεί να γίνει μόνο με μέταλλα, των οποίων το σημείο τήξεως είναι πολύ χαμηλό, όπως ο κασσίτερος, ο ψευδάργυρος και ο μόλυβδος - με αυτή τη σειρά. Οι κοινές κολλήσεις που χρησιμοποιούμε στην ηλεκτρονική και την ηλεκτρολογία, με το κολλητήρι, είναι μείγματα κασσιτέρου και ψευδαργύρου και μερικά έχουν και μικρές περιεκτικότητες μολύβδου και αργύρου, του τελευταίου να βρίσκεται μόνο στις καλής ποιότητας κολλήσεις.
ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ)
Η σωστή, λοιπόν, ασημοκόλληση χρησιμοποιεί άργυρο (ασήμι) 40-70% και η εφαρμογή της (brazing) χρειάζεται ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ φλόγα. Πράγμα αδιανόητο για καλώδια και εφαρμογές σε ηλεκτρονικά εξαρτήματα (πλακέτες, ακροδέκτες, pins κλπ.) εφαρμόζεται μόνο σε άλλες μηχανολογικές εργασίες (συγκόλληση εξαρτημάτων, σωληνώσεων κλπ.) όπου η φλόγα δεν αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα.
Η "ασημοκόλληση" (τα ομοιωματικά δικά μου) στις ηλεκτρονικές εφαρμογές, όπου το κολλητήρι είναι η ΜΟΝΗ λύση, είναι στην πραγματικότητα κασσιτεροκόλληση με προσθήκη στο βασικό υλικό 2-4% αργύρου, για καλύτερη και πιο ομοιόμορφη κρυσταλλική δομή του σημείου συγκόλλησης, όταν αυτό κρυώνει και στερεοποιείται.
Ασφαλώς κολλήσεις με τέτοιο υλικό είναι σαφώς καλύτερες από την κοινή κασσιτεροκόλληση, αλλά το κυρίαρχο στην υπόθεση είναι το ΠΩΣ γίνεται αυτή και όχι - τόσο - το υλικό συγκόλλησης.
Πάντως, με βάση τα παραπάνω, η εφαρμογή κόλλησης στα γυμνά άκρα του καλωδίου των ηχείων επί παραδείγματι, εφ' όσον θέλεις να τα συνδέσεις απ' ευθείας στους ακροδέκτες, περισσότερο ΚΑΛΟ κάνει παρά ΚΑΚΟ, για τους εξής λόγους:
1) Ο χαλκός, ιδιαίτερα αν το σύρμα είναι πολύκλωνο με λεπτούς κλώνους, είναι πολύ εύθραυστος και η παραμικρή συμπίεση στους ακροδέκτες επιφέρει μόνιμη ζημιά και κόψιμο των κλώνων. Άρα, αν όλοι οι κλώνοι επικαλυφθούν με κόλληση, θα προστατευτούν σίγουρα και θα ζήσουν περισσότερο.
2) Η "ζημιά" που επιφέρει η μη απ' ευθείας επαφή του χαλκού (ο οποίος αναμφισβήτητα είναι πολύ καλύτερος αγωγός από τον κασσίτερο) είναι πολύ λιγότερη από αυτήν που προέρχεται από την μη συμμετοχή κάποιων από τους κλώνους του καλωδίου στην συνολική αγώγιμη μάζα της απόληξης, και τούτο διότι όσο γερά κι αν σφίξει κανείς τους ακροδέκτες, κάποιοι κλώνοι στο εσωτερικό "αιωρούνται", άρα δεν συμμετέχουν στην συνολική αγωγιμότητα της σύνδεσης. Η ύπαρξη του υλικού της κόλλησης "κλείνει" παντελώς αυτά τα κενά και το σύνολο των κλώνων συμμετέχει στην αγώγιμη μάζα της σύνδεσης, καθιστώντας την συνολικά πιο αγώγιμη.
Αν μάλιστα το υλικό της κόλλησης έχει και ασήμι, τότε το κέρδος είναι ακόμα μεγαλύτερο.
Σε πληροφορώ ότι αυτή την πρακτική την εφαρμόζω πολλά χρόνια τώρα παντού, συμπεριλαμβανομένων ΚΑΙ των απλών ηλεκτρικών συνδέσεων του ρεύματος (φις και μπρίζες), όχι μόνο στις συσκευές του συστήματός μου αλλά ακόμα και στις υπόλοιπες συσκευές του σπιτιού, εκεί βεβαίως που μπορώ να επέμβω. Και δεν τόχω μετανοιώσει.
Παναγιώτης Μελάς
AVClub Addicted Member
Να προσθέσω εδώ, ότι όταν λέω πως το κυρίαρχο στην υπόθεση είναι το ΠΩΣ γίνεται αυτή και όχι - τόσο - το υλικό συγκόλλησης, εννοώ πως η εφαρμογή της κόλλησης θα πρέπει να γίνει με καλή θέρμανση των άκρων, ώστε η κόλληση να ρεύσει παντού και να κατακλύσει όλη τη μάζα των κλώνων, μέχρι μέσα βαθειά. Να μην είναι δηλ. επιφανειακή και προκαλέσει φαινόμενα "ψυχρής κόλλησης" που λένε οι ηλεκτρονικοί.
Βοηθητικό υλικό είναι απαραίτητο (σολντερίνη) και ανάλογα με το μέγεθος του καλωδίου απαιτείται και η ανάλογη ισχύς στο κολλητήρι για την επίτευξη σωστής κόλλησης.
Τέλος η καλή πρακτική λέει πως στο τέλος, τα υπολείματα της σολντερίνης τα αφαιρούμε με λίγο contact spray ή με βενζίνη καθαρισμού.
Βοηθητικό υλικό είναι απαραίτητο (σολντερίνη) και ανάλογα με το μέγεθος του καλωδίου απαιτείται και η ανάλογη ισχύς στο κολλητήρι για την επίτευξη σωστής κόλλησης.
Τέλος η καλή πρακτική λέει πως στο τέλος, τα υπολείματα της σολντερίνης τα αφαιρούμε με λίγο contact spray ή με βενζίνη καθαρισμού.
Σε ευχαριστώ πολυ, λόγω δουλειας (μηχανουργειο) συναντώ και τους 3 τρόπους κόλλησης τους οποίους ανέλυσες πολυ σωστά, όμορφα και κατανοητά.
Αυτο που εννούσα φυσικά είναι η τρίτη απλη περίπτωση με το κολλητήρι και καλή κόλληση.
Οσο για τον τρόπο κοτζαμ brother ηλεκτρονικό έχω, ειναι μανούλα σε αυτα.
PS 1 Διαθέτω και κόλληση αργυροχρυσοχοίας, pure stuff δηλαδή λες?...
PS 2 Θα δοκιμάσω όμως να πειραματιστώ και με φλόγα και κανονικη ασημοκόλληση για χαλκοσωλήνες μιας και δεν μπλέκω με πλακετες αλλα απόληξη καλωδίου. η θα βάλω φωτια στην μόνωση η ....
Αυτο που εννούσα φυσικά είναι η τρίτη απλη περίπτωση με το κολλητήρι και καλή κόλληση.
Οσο για τον τρόπο κοτζαμ brother ηλεκτρονικό έχω, ειναι μανούλα σε αυτα.
PS 1 Διαθέτω και κόλληση αργυροχρυσοχοίας, pure stuff δηλαδή λες?...
PS 2 Θα δοκιμάσω όμως να πειραματιστώ και με φλόγα και κανονικη ασημοκόλληση για χαλκοσωλήνες μιας και δεν μπλέκω με πλακετες αλλα απόληξη καλωδίου. η θα βάλω φωτια στην μόνωση η ....
Μπελλος Ευαγγελος
Supreme Member
αν πας να κολησεις καλωδια με ασημοκοληση θα καρβουνιασεις απλα τα καλωδια .......
ηθελα και εγω να κανω τετοια καποτε με ενα μικρο κολητηρι υγραεριου και το συρμα κοκινιζε ....
τωρα δεν ξερω τι επιπτωση θα εχει αμα κοκινισει.
Παναγιώτης Μελάς
AVClub Addicted Member
Re: Απάντηση: Τερματισμός με ασημοκόλληση?
Μηχανουργείο;
Τί λες, με εκπλήσσεις.
Είμαστε, δηλ. ευρύτερα συνάδελφοι. Θα γνωρίζεις ασφαλώς ότι ο Μηχανικός του Ε.Ν. (πρέπει να) είναι ΚΑΙ μηχανουργός, αλλοιώς είναι "μισός" Μηχανικός.
Με την ευκαιρία, που το έχεις το μηχανουργείο και τί εργαλειομηχανές έχεις;
Όπως είπε και ο Βαγγέλης, ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να κολλήσεις με φωτιά και κανονική ασημοκόλληση. Με το που θα ακουμπήσει το χαλκό η φλόγα, θα τον θερμάνει τόσο πολύ, που θα λιώσει τη μόνωση.
Κάποτε δοκίμασα να το κάνω με συσκευή προπανίου μικρού μεγέθους, από αυτές που χρησιμοποιούν στην αργυροχρυσοχοϊα, αλλά είχα το παραπάνω αποτέλεσμα, οπότε εγκατέλειψα την προσπάθεια εν τη γενέσει της. Πριν προλάβει να ζεσταθεί καν η βέργα της ασημοκόλλησης, είχε ήδη λιώσει η μόνωση. Δυστυχώς, θερμότητα που παράγει δεν κοντρολάρεται, για να μείνει σε επίπεδα τέτοια, που να μην πειράζει την (οποιαδήποτε) μόνωση.
Μηχανουργείο;
Τί λες, με εκπλήσσεις.
Είμαστε, δηλ. ευρύτερα συνάδελφοι. Θα γνωρίζεις ασφαλώς ότι ο Μηχανικός του Ε.Ν. (πρέπει να) είναι ΚΑΙ μηχανουργός, αλλοιώς είναι "μισός" Μηχανικός.
Με την ευκαιρία, που το έχεις το μηχανουργείο και τί εργαλειομηχανές έχεις;
Όπως είπε και ο Βαγγέλης, ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να κολλήσεις με φωτιά και κανονική ασημοκόλληση. Με το που θα ακουμπήσει το χαλκό η φλόγα, θα τον θερμάνει τόσο πολύ, που θα λιώσει τη μόνωση.
Κάποτε δοκίμασα να το κάνω με συσκευή προπανίου μικρού μεγέθους, από αυτές που χρησιμοποιούν στην αργυροχρυσοχοϊα, αλλά είχα το παραπάνω αποτέλεσμα, οπότε εγκατέλειψα την προσπάθεια εν τη γενέσει της. Πριν προλάβει να ζεσταθεί καν η βέργα της ασημοκόλλησης, είχε ήδη λιώσει η μόνωση. Δυστυχώς, θερμότητα που παράγει δεν κοντρολάρεται, για να μείνει σε επίπεδα τέτοια, που να μην πειράζει την (οποιαδήποτε) μόνωση.
send
AVClub Fanatic
Re: Απάντηση: Τερματισμός με ασημοκόλληση?
λες να είναι το περίφημο burn-in των καλωδίων για το οποίο ακούμε τόσα και τόσα?
:afro: :Banane0:
λες να είναι το περίφημο burn-in των καλωδίων για το οποίο ακούμε τόσα και τόσα?
:afro: :Banane0:
Απάντηση: Re: Απάντηση: Τερματισμός με ασημοκόλληση?
Αχα, αυτο ειχα κατα νου πάντως η ιδέα για pure silver δε μου φεύγει ετσι εύκολα. Θα δω τι θα κάνω.
PS Στην Μάνδρα η δουλειά μου, και εχει απο όλα ο μπαξές.
Αχα, αυτο ειχα κατα νου πάντως η ιδέα για pure silver δε μου φεύγει ετσι εύκολα. Θα δω τι θα κάνω.
PS Στην Μάνδρα η δουλειά μου, και εχει απο όλα ο μπαξές.
Last edited:
johnny1
AVClub Enthusiast
Re: Τί είδους ασημοκόλληση?
Πολύ καλή πρακτική.
Την εφαρμόζω και γώ στα ηλεκτρολογικά μου (πολύπριζα, φισ, IEC κλπ) ακόμη και στα κουτιά διανομής στον τοίχο. Δηλαδή σε συνδέσεις που δε θα χρειαστεί να αφαιρέσω.
Αλλά δυστηχώς δεν είναι η ενδεικνυόμενη στις συνδέσεις με καλώδια και μπόρνες.
Αυτό (κατά τη γνώμη μου) γιατί ο κολλημένος αγωγός θα κάνει επαφή με την μπόρνα μόνο σε 5-6 σημεία πολύ μικρής επιφάνειας.
Ενώ ο γυμνός χαλκός θα συμπιεστεί με το σφίξιμο και θα δώσει πολύ μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής (= καλύτερη αγωγιμότητα).
Μπορείς πάντα κάθε 6μηνο πχ να καθαρίζεις τα άκρα του χαλκού από την οξείδωση με ισοπροπυλική αλκοόλη ή ένα contact cleaner και να έχεις καθαρή επαφή.
Θεωρώ πως είναι καλύτερα να κολλήσεις το καλώδιο σε μπανάνες και να χρησιμοποιείς τις μπανάνες για το βάλε-βγάλε, παρά να βάλεις κόλληση στα άκρα των καλωδίων.
My 2c.....
Πολύ καλή πρακτική.
Την εφαρμόζω και γώ στα ηλεκτρολογικά μου (πολύπριζα, φισ, IEC κλπ) ακόμη και στα κουτιά διανομής στον τοίχο. Δηλαδή σε συνδέσεις που δε θα χρειαστεί να αφαιρέσω.
Αλλά δυστηχώς δεν είναι η ενδεικνυόμενη στις συνδέσεις με καλώδια και μπόρνες.
Αυτό (κατά τη γνώμη μου) γιατί ο κολλημένος αγωγός θα κάνει επαφή με την μπόρνα μόνο σε 5-6 σημεία πολύ μικρής επιφάνειας.
Ενώ ο γυμνός χαλκός θα συμπιεστεί με το σφίξιμο και θα δώσει πολύ μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής (= καλύτερη αγωγιμότητα).
Μπορείς πάντα κάθε 6μηνο πχ να καθαρίζεις τα άκρα του χαλκού από την οξείδωση με ισοπροπυλική αλκοόλη ή ένα contact cleaner και να έχεις καθαρή επαφή.
Θεωρώ πως είναι καλύτερα να κολλήσεις το καλώδιο σε μπανάνες και να χρησιμοποιείς τις μπανάνες για το βάλε-βγάλε, παρά να βάλεις κόλληση στα άκρα των καλωδίων.
My 2c.....
Re: Τί είδους ασημοκόλληση?
αυτο ακριβως εννοω οταν λεω δεν συμπιεζεται.
οσο για τους κομενους κλωνους στα δικα μου καλωδια (χρησιμοποιω παντα πανω απο 4 χιλ.) δεν σπανε κατα το σφιξιμο.
αυτο ακριβως εννοω οταν λεω δεν συμπιεζεται.
οσο για τους κομενους κλωνους στα δικα μου καλωδια (χρησιμοποιω παντα πανω απο 4 χιλ.) δεν σπανε κατα το σφιξιμο.
- 29 September 2006
- 2,886
Δίχαλο (επίχρυσο για να μην οξειδώνεται) με κολημμένο καλώδιο?
Αν είναι καθαρή από οξειδώσεις και μικροακαθαρσίες (ακόμα και το λαδάκι που βγάζει το δέρμα μας..)
και επίπεδη η επαφή (και στο δίχαλο και στη μπόρνα) δεν θα είναι καλύτερο από γυμνό καλώδιο ή καλώδιο με κόλληση;
Κάτι μου λέει πως η πραγματική επιφάνεια που έρχεται σε επαφή με τη μπόρνα όταν είναι γυμνό το καλώδιο είναι πολύ πολύ μικρότερη σε σχέση με την επαφή δύο επίπεδων επιφανειών. Πάρτε ένα ματσάκι οδοντογλυφίδες και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Όσο για τη συμπίεση, ούτε το πολύκλωνο συμπιέζεται, απλά αλλάζει σχήμα και από κυκλική η διατομή του γίνεται οβάλ, επίπεδη ή οτιδήποτε άλλο και το κέρδος είναι περισσοτεροι (ανάλογα με το σχήμα που θα πάρει ο αγωγός και τη διάμετρο του κάθε κλώνου) αγωγοί σε επαφή.
Ο κύκλος έχει το μικρότερο λόγο εμβαδού προς διάμετρο σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο γεωμετρικό σχήμα οπότε για μεγιστοποίηση της επιφάνειας επαφής θέλουμε ορθογώνια διατομή.
Αν είναι καθαρή από οξειδώσεις και μικροακαθαρσίες (ακόμα και το λαδάκι που βγάζει το δέρμα μας..)
και επίπεδη η επαφή (και στο δίχαλο και στη μπόρνα) δεν θα είναι καλύτερο από γυμνό καλώδιο ή καλώδιο με κόλληση;
Κάτι μου λέει πως η πραγματική επιφάνεια που έρχεται σε επαφή με τη μπόρνα όταν είναι γυμνό το καλώδιο είναι πολύ πολύ μικρότερη σε σχέση με την επαφή δύο επίπεδων επιφανειών. Πάρτε ένα ματσάκι οδοντογλυφίδες και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Όσο για τη συμπίεση, ούτε το πολύκλωνο συμπιέζεται, απλά αλλάζει σχήμα και από κυκλική η διατομή του γίνεται οβάλ, επίπεδη ή οτιδήποτε άλλο και το κέρδος είναι περισσοτεροι (ανάλογα με το σχήμα που θα πάρει ο αγωγός και τη διάμετρο του κάθε κλώνου) αγωγοί σε επαφή.
Ο κύκλος έχει το μικρότερο λόγο εμβαδού προς διάμετρο σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο γεωμετρικό σχήμα οπότε για μεγιστοποίηση της επιφάνειας επαφής θέλουμε ορθογώνια διατομή.
Charles-Marie-Widor
Banned
Μια μεθοδος που χρησιμοποιειται ακομα και ειναι πολυ ανθεκτικη στον χρονο και προπαντος στους κραδασμους, ειναι η wire-wrap, δυστυχως δεν ξερω την αντιστοιχη Ελληνικη λεξη.
Χρησιμοποιειται ακομα σε ορισμενα σημεια στρατιωτικων και αεροπορικων κατασκευων, εκει που υπαρχουν πολλοι κραδασμοι και αντιξοες καιρικες συνθηκες. Δημιουργει μια πολυ ανθεκτικη και αεροστεγη ενωση, παροτι οπτικα φαινεται οτι ειναι πολυ ντελικατη!
Το μειωνεκτικα της ομως ειναι οτι χρειαζεται ειδικο εργαλειο, πολυ ακριβο και ειδικες γνωσεις για να γινει σωστα!
Ενδυκνειται για ενωσεις εκει που τα μεταλλα προς ενωση, δεν ειναι και τοσο φιλικα για την κλασσικη κοληση κασιτερου! Πχ, τερματικο απο ατσαλι και χαλκινο συρμα.
Αυτοι που εχουν δει αρχαια μεγαλα μεγαφωνα στουντιου, σιγουρα εχουν δει ενωσεις καλωδιων στα τερματικα τους με αυτην την μεθοδο! Αυτην την μεθοδο την χρεισημοποιουσαν οι Γιαπωνεζοι στους ραδιοενισχυτες τους καπου το 70 και απλα αντεχουν μεχρι σημερα, ενω το ιδιο δεν μπορουμε να ισχυριστουμε για τις κλασσικες κολησεις κασιτερου που ηταν διπλα τους στις καρτες!
Αλλη μια πολυ φτηνη και πολυ ανθεκτικη μεθοδο για ενωση 2 παρομοιων καλωδιων, ειναι τα καπελακια που χρεισημοποιουν οι ηλεκτρολογοι στους πινακες. Ειναι τυποποιημενη μεθοδος και εγκεκριμενη απο ολους τους οργανισμους ηλεκτρικης ασφαλειας σαν την Semko πχ.
Φυσικα η ποιο φτηνη μεθοδος ειναι το σφιξιμο των καλωδιων μεταξυ τους, οσο ποιο καθαρα γινεται και οσο ποιο σφικτα γινεται και απο πανω τους να μπει ενα heat shrink sleeve με κολα μεσα ωστε να γινει αεροστεγη.(ειναι και η ποιο αντισεξυ οπτικα ομως)!
Οποιαδηποτε μορφη κολησης ειναι η χειρωτερη λυση.
[FONT=arial,sans-serif][/FONT]
Χρησιμοποιειται ακομα σε ορισμενα σημεια στρατιωτικων και αεροπορικων κατασκευων, εκει που υπαρχουν πολλοι κραδασμοι και αντιξοες καιρικες συνθηκες. Δημιουργει μια πολυ ανθεκτικη και αεροστεγη ενωση, παροτι οπτικα φαινεται οτι ειναι πολυ ντελικατη!
Το μειωνεκτικα της ομως ειναι οτι χρειαζεται ειδικο εργαλειο, πολυ ακριβο και ειδικες γνωσεις για να γινει σωστα!
Ενδυκνειται για ενωσεις εκει που τα μεταλλα προς ενωση, δεν ειναι και τοσο φιλικα για την κλασσικη κοληση κασιτερου! Πχ, τερματικο απο ατσαλι και χαλκινο συρμα.
Αυτοι που εχουν δει αρχαια μεγαλα μεγαφωνα στουντιου, σιγουρα εχουν δει ενωσεις καλωδιων στα τερματικα τους με αυτην την μεθοδο! Αυτην την μεθοδο την χρεισημοποιουσαν οι Γιαπωνεζοι στους ραδιοενισχυτες τους καπου το 70 και απλα αντεχουν μεχρι σημερα, ενω το ιδιο δεν μπορουμε να ισχυριστουμε για τις κλασσικες κολησεις κασιτερου που ηταν διπλα τους στις καρτες!
Αλλη μια πολυ φτηνη και πολυ ανθεκτικη μεθοδο για ενωση 2 παρομοιων καλωδιων, ειναι τα καπελακια που χρεισημοποιουν οι ηλεκτρολογοι στους πινακες. Ειναι τυποποιημενη μεθοδος και εγκεκριμενη απο ολους τους οργανισμους ηλεκτρικης ασφαλειας σαν την Semko πχ.
Φυσικα η ποιο φτηνη μεθοδος ειναι το σφιξιμο των καλωδιων μεταξυ τους, οσο ποιο καθαρα γινεται και οσο ποιο σφικτα γινεται και απο πανω τους να μπει ενα heat shrink sleeve με κολα μεσα ωστε να γινει αεροστεγη.(ειναι και η ποιο αντισεξυ οπτικα ομως)!
Οποιαδηποτε μορφη κολησης ειναι η χειρωτερη λυση.
[FONT=arial,sans-serif][/FONT]
Re: Απάντηση: Τερματισμός με ασημοκόλληση?
νομιζω οτι ξεχνας πως το πολυκλωνο θα συμπιεστη η θα αλλαξη σχημα οπως το περιγραφης στην επαφη του με το διχαλο με οποιες απωλειες αυτο συνεπαγεται ενω η αλλη πλευρα του διχαλου θα σφιξη με την μπορνα με προσθετικες απωλειες.
οποτε εχουμε δυο επαφες αντι για μια με αυξημενες απωλειες σε σχεση με το γυμνο καλωδιο.
παντως τα διχαλα ειναι η δευτερη καλυτερη επαφη αμεσως μετα το γυμνο καλωδιο,καλυτερη απο μπανανες,καλωδιο με κοληση κλπ. με το πλεονεκτημα της αποφυγης οξειδωσης.
εαν μαλιστα δεν καθαριζουμε τακτικα τις ακρες του γυμνου καλωδιου ισως τα διχαλα να ειναι προτιμοτερα μακροπροθεσμα.
νομιζω οτι ξεχνας πως το πολυκλωνο θα συμπιεστη η θα αλλαξη σχημα οπως το περιγραφης στην επαφη του με το διχαλο με οποιες απωλειες αυτο συνεπαγεται ενω η αλλη πλευρα του διχαλου θα σφιξη με την μπορνα με προσθετικες απωλειες.
οποτε εχουμε δυο επαφες αντι για μια με αυξημενες απωλειες σε σχεση με το γυμνο καλωδιο.
παντως τα διχαλα ειναι η δευτερη καλυτερη επαφη αμεσως μετα το γυμνο καλωδιο,καλυτερη απο μπανανες,καλωδιο με κοληση κλπ. με το πλεονεκτημα της αποφυγης οξειδωσης.
εαν μαλιστα δεν καθαριζουμε τακτικα τις ακρες του γυμνου καλωδιου ισως τα διχαλα να ειναι προτιμοτερα μακροπροθεσμα.
Κακαλιός Στέργιος
Supreme Member
Για την οξείδωση δε βοηθάει το σπρέυ με το οποίο ψεκάζουν τους πόλους των μπαταριών? Εκείνο το μπλέ ή κόκκινο?