Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Verdi Requiem και Berliner Philharmoniker
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Brucknerian" data-source="post: 1140114" data-attributes="member: 18005"><p>Το Reqiuem με τον Jansons όσοι έχουν δυνατότητα, ας μην το χάσουν. Ο Jansons προ ετών το ερμήνευσε στην Αθήνα με της Φιλαρμονική του Όσλου. Ήταν απίστευτη εμπειρία.</p><p></p><p>Για του Giulini, συμφωνώ ότι είναι κορυφαία, μου είναι γνωστή από χρόνια. Αλλά δυο πραγματάκια με ενοχλούν. Το ένα είναι η ηχογράφηση σε μερικά σημεία. Το "Dies Irae" π.χ. καταγράφηκε πάρα πολύ δυνατά από τους τότε τεχνικούς ώστε στα πολύ δυνατά σημεία του (σημ. από μόνο του είναι πολύ δυνατό) υπάρχει "θόρυβος". Το δεύτερο σημείο είναι η Schwarzkopf. Τόσο στα περάσματα του Salva me και του Libera me υπολείπεται σε σχέση με άλλες σοπράνο αλλά και με τους υπόλοιπους σολίστ της ερμηνείας του Giulini. Παρόλα αυτά, η προσέγγιση του Giulini από μόνη της φτάνει για να την εντάξεις στις κορυφαίες. Οι συντελεστές έχω την αίσθηση ότι αναφέρθηκαν λάθος. O Giulini διευθύνει την ορχήστρα και χορωδία Philharmonia και οι σολίστ: Elisabeth Schwarzkopf (Soprano), Christra Ludwig (Mezzo), Nicolai Gedda (Tenor) και Nicolai Ghiaurov (Bass). H Janet Baker δεν συμμετέχει στο Reqiuem του Verdi. Συμμετέχει στην στο Te-Deum από τα Quattro Pezzi Sacri. Μια "πολυτέλεια" στην δισκογραφία διότι το "πέρασμα" που κάνει η mezzo είναι λίγων δευτερολέπτων (δυνατό δε) που σε ζωντανές ερμηνείες το φέρνει εις πέρας κάποια από τις mezzo της χορωδίας. Τα Quattro Pezza Sacri είναι φυσικά καθαρά χορωδιακά έργα. Είχα την τύχη να τα παρακολουθήσω με τον Jansons με την χορωδία και την ορχήστρα του Ραδιοφώνου της Βαυαρίας και ήταν από άλλο κόσμο. Η χορωδία θα συμμετέχει στην ερμηνεία του Reqiuem με τους Βερολινέζους. Τέλος ο Giulini επαναηχογράφησε το Reqiuem με την Φιλαρμονική του Βερολίνου αλλά δεν ξεπέρασε τον εαυτό του.</p><p></p><p>Αγαπημένη μου εκδοχή αποτελεί του Karajan με την Ορχήστρα και την Χορωδία της Σκάλας του Μιλάνου. Υπάρχει και βιντεοσκοπημένη και σε CD. Η σκηνοθεσία είναι του Henry-George Clouzot. Οι σολίστ όλοι ήταν στην ακμή των δυνατοτήτων τους. Σοπράνο: Leontyne Price, Mέτζο: Fiorenza Cossotto, Tενόρος: Ο "νεότατος" Luciano Pavarotti, Μπάσος: Nicolai Ghiaurov (the voice of God). H ερμηνεία του Karajan (συνεπέστατος στον Verdi από την αρχή της καριέρας τους ως το τέλος της ζωής του) υψηλών προδιαγραφών και δεν ξεπέρασε πότε το εαυτό του στο έργο αυτό στις πολλές μετέπειτα εκδοχές. Η Λέαινα Price μας τσακίζει στο Libera me. H Cossoto αφήνει πίσω όλες τις mezzo που έπιασαν αυτό το έργο. Η Cossoto μαζί με τον Ghiaurov δένουν καταπληκτικά και πετυχαίνουν απίστευτες συνδέσεις των μερών ερμηνευτικά και αισθητικά. O δε Ghiaurov είναι ο Θεός, δεν υπήρξε καλύτερος μπάσος σε αυτό το έργο (Nesterenko ίσως τον πλησιάζει που τον άκουσα με τον Μutti)! Και τέλος έχει και έναν νεότατο Pavarotti (ο οποίος αντικατέστησε τον Carlo Bergonzi), με την φωνή του ακμαία και με ένα pianisimo απίστευτο στο Ingemisco. Φαίνεται καθαρά το τρακ (στο βίντεο) που είχε, που στεκόταν απέναντι σε καταξιωμένους συναδέλφους του αλλά ήταν ίσος προς ίσος ερμηνευτικά. Εννοείται η φωνή του στο Reqiuem με τον Karajan, κλάσεις ανώτερη από τον "Pavarotti" του 1980 και 1990 που πλέον ήταν ο πιο καταξιωμένος τενόρος.</p><p></p><p>Άλλες που μου έχουν μείνει στο μυαλό: Η παλιά του Fricsay, η αδικημένη και άγνωστη του Riccardo Mutti, του Abbado με την London Symphony Orchestra αλλά και η επιμελημένη ερμηνεία από τον Gardiner με τις καλύτερες φωνές των τελευταίων εποχών.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Brucknerian, post: 1140114, member: 18005"] Το Reqiuem με τον Jansons όσοι έχουν δυνατότητα, ας μην το χάσουν. Ο Jansons προ ετών το ερμήνευσε στην Αθήνα με της Φιλαρμονική του Όσλου. Ήταν απίστευτη εμπειρία. Για του Giulini, συμφωνώ ότι είναι κορυφαία, μου είναι γνωστή από χρόνια. Αλλά δυο πραγματάκια με ενοχλούν. Το ένα είναι η ηχογράφηση σε μερικά σημεία. Το "Dies Irae" π.χ. καταγράφηκε πάρα πολύ δυνατά από τους τότε τεχνικούς ώστε στα πολύ δυνατά σημεία του (σημ. από μόνο του είναι πολύ δυνατό) υπάρχει "θόρυβος". Το δεύτερο σημείο είναι η Schwarzkopf. Τόσο στα περάσματα του Salva me και του Libera me υπολείπεται σε σχέση με άλλες σοπράνο αλλά και με τους υπόλοιπους σολίστ της ερμηνείας του Giulini. Παρόλα αυτά, η προσέγγιση του Giulini από μόνη της φτάνει για να την εντάξεις στις κορυφαίες. Οι συντελεστές έχω την αίσθηση ότι αναφέρθηκαν λάθος. O Giulini διευθύνει την ορχήστρα και χορωδία Philharmonia και οι σολίστ: Elisabeth Schwarzkopf (Soprano), Christra Ludwig (Mezzo), Nicolai Gedda (Tenor) και Nicolai Ghiaurov (Bass). H Janet Baker δεν συμμετέχει στο Reqiuem του Verdi. Συμμετέχει στην στο Te-Deum από τα Quattro Pezzi Sacri. Μια "πολυτέλεια" στην δισκογραφία διότι το "πέρασμα" που κάνει η mezzo είναι λίγων δευτερολέπτων (δυνατό δε) που σε ζωντανές ερμηνείες το φέρνει εις πέρας κάποια από τις mezzo της χορωδίας. Τα Quattro Pezza Sacri είναι φυσικά καθαρά χορωδιακά έργα. Είχα την τύχη να τα παρακολουθήσω με τον Jansons με την χορωδία και την ορχήστρα του Ραδιοφώνου της Βαυαρίας και ήταν από άλλο κόσμο. Η χορωδία θα συμμετέχει στην ερμηνεία του Reqiuem με τους Βερολινέζους. Τέλος ο Giulini επαναηχογράφησε το Reqiuem με την Φιλαρμονική του Βερολίνου αλλά δεν ξεπέρασε τον εαυτό του. Αγαπημένη μου εκδοχή αποτελεί του Karajan με την Ορχήστρα και την Χορωδία της Σκάλας του Μιλάνου. Υπάρχει και βιντεοσκοπημένη και σε CD. Η σκηνοθεσία είναι του Henry-George Clouzot. Οι σολίστ όλοι ήταν στην ακμή των δυνατοτήτων τους. Σοπράνο: Leontyne Price, Mέτζο: Fiorenza Cossotto, Tενόρος: Ο "νεότατος" Luciano Pavarotti, Μπάσος: Nicolai Ghiaurov (the voice of God). H ερμηνεία του Karajan (συνεπέστατος στον Verdi από την αρχή της καριέρας τους ως το τέλος της ζωής του) υψηλών προδιαγραφών και δεν ξεπέρασε πότε το εαυτό του στο έργο αυτό στις πολλές μετέπειτα εκδοχές. Η Λέαινα Price μας τσακίζει στο Libera me. H Cossoto αφήνει πίσω όλες τις mezzo που έπιασαν αυτό το έργο. Η Cossoto μαζί με τον Ghiaurov δένουν καταπληκτικά και πετυχαίνουν απίστευτες συνδέσεις των μερών ερμηνευτικά και αισθητικά. O δε Ghiaurov είναι ο Θεός, δεν υπήρξε καλύτερος μπάσος σε αυτό το έργο (Nesterenko ίσως τον πλησιάζει που τον άκουσα με τον Μutti)! Και τέλος έχει και έναν νεότατο Pavarotti (ο οποίος αντικατέστησε τον Carlo Bergonzi), με την φωνή του ακμαία και με ένα pianisimo απίστευτο στο Ingemisco. Φαίνεται καθαρά το τρακ (στο βίντεο) που είχε, που στεκόταν απέναντι σε καταξιωμένους συναδέλφους του αλλά ήταν ίσος προς ίσος ερμηνευτικά. Εννοείται η φωνή του στο Reqiuem με τον Karajan, κλάσεις ανώτερη από τον "Pavarotti" του 1980 και 1990 που πλέον ήταν ο πιο καταξιωμένος τενόρος. Άλλες που μου έχουν μείνει στο μυαλό: Η παλιά του Fricsay, η αδικημένη και άγνωστη του Riccardo Mutti, του Abbado με την London Symphony Orchestra αλλά και η επιμελημένη ερμηνεία από τον Gardiner με τις καλύτερες φωνές των τελευταίων εποχών. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Verdi Requiem και Berliner Philharmoniker
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…