Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Trident .
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δημήτρης Ν." data-source="post: 1013332" data-attributes="member: 79"><p><img src="http://image.allmusic.com/00/amg/cov200/dre500/e549/e5495334cv8.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"><strong>Τrident / McCoy Tyner ( Milestone 1975 </strong>)</span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Την δεκαετία του 70 ο <strong>McCoy Tyner </strong>έκανε την παραγωγή και κυκλοφορία τζαζ αριστουργημάτων να μοιάζει τόσο απλή σαν το διάβασμα μιας εφημερίδας και τόσο φυσική σαν την καθημερινή ανατολή του ήλιου . <em>Extensions (1970) , Sahara ( 1972 ) , Enlightment ( 1973 ), Songs of the new world ( 1973 ) , Atlantis ( 1974 ) </em> ήταν και παραμένουν επιτεύγματα προσωπικού ύφους αξεπέραστου έως σήμερα . Βαδίζοντας στα ίχνη του μέντορα <em>John Coltrane </em>στο κλασσικό κουαρτέτο του οποίου έπαιξε από το 60 έως το 65 μαζί με τον <em>Jimmy Garrison </em>και τον <em>Elvin Jones </em>, o εμβληματικός αυτός πιανίστας και συνθέτης επιβεβαίωσε την επιλογή του για την θέση του πιανίστα στο πιο σημαντικό ίσως κουαρτέτο της τζαζ και συγχρόνως με όλους αυτούς τους δίσκους , συνέχισε την Κολτρεϊνική παράδοση μπολιάζοντας την με το μεγαλειώδες , απόλυτο και πρωτότυπο εκτελεστικό του στυλ , πάντοτε βασισμένο στα μπλούζ . </span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Ένα χρόνο μετά την Ατλαντίδα ο <strong>Tyner </strong>στο <strong>Trident </strong>ξαναβρίσκει τον <strong>Elvin Jones </strong>, με τον οποίο είχε να συνεργαστεί από το 1970 και παίρνει μαζί του και τον <strong>Ron Carter </strong>( αμφότεροι γνωστοί και μεταξύ τους και με τον ίδιο τον Tyner από το Extensions του 1970 ) . Επιστροφή στα βασικά της τζαζ , στην αρχετυπική μορφή του πιάνο τρίο . Εξη συνθέσεις , οι τέσσερις πρωτότυπες και δύο νέες αναγνώσεις παλαιότερων κομματιών , μία στο <strong>Once I Loved </strong>του <em>Jobim </em>και μία στο κλασσικό <strong>Ruby My Dear </strong>του <em>Thelonious Monk</em>. </span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Η μουσική ρέει με καταιγιστικό ρυθμό όπως καταιγιστικά θυελλώδες είναι το παίξιμο του τρίο. Ο <strong>Jones </strong>είναι ένα από τoυς ελάχιστους ντράμερ που μπορεί να σταθεί με άνεση δίπλα στον <strong>Tyner </strong>, να συνοδέψει το δαιδαλώδες παίξιμο του , να συμπληρώσει το δαντελένιο κέντημα του , να διανθίσει ρυθμικά και να ανταποκριθεί στον πιανιστικό «ολοκληρωτισμό» του <strong>Tyner</strong>. Με έναν bigger than life ήχο και οι δυο τους , χρειάζονται τον ακλόνητο <strong>Ron Carter </strong>στο μπάσο , για να παραμείνουν στη γήϊνη σφαίρα , καθώς ανα πάσα στιγμή νιώθεις πως είναι έτοιμοι να εκτοξευθούν στην στρατόσφαιρα . Ακρως ενδιαφέρουσα στιγμή το <strong>Ruby My dear </strong>, καθώς το ελλειπτικό , αφαιρετικό στυλ του Monk αντικαθίσταται εδώ από το πολυσχιδές , πολυπλόκαμο παίξιμο του Tyner δίνοντας στο κομμάτι μια άλλη διάσταση . Το ίδιο ενδιαφέρουσα και η χρήση αρπίχορδου μαζί με το πιάνο σε δύο κομμάτια . Μεγάλη τζαζ .</span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δημήτρης Ν., post: 1013332, member: 79"] [IMG]http://image.allmusic.com/00/amg/cov200/dre500/e549/e5495334cv8.jpg[/IMG] [FONT="Times New Roman"][SIZE="3"][B]Τrident / McCoy Tyner ( Milestone 1975 [/B]) Την δεκαετία του 70 ο [B]McCoy Tyner [/B]έκανε την παραγωγή και κυκλοφορία τζαζ αριστουργημάτων να μοιάζει τόσο απλή σαν το διάβασμα μιας εφημερίδας και τόσο φυσική σαν την καθημερινή ανατολή του ήλιου . [I]Extensions (1970) , Sahara ( 1972 ) , Enlightment ( 1973 ), Songs of the new world ( 1973 ) , Atlantis ( 1974 ) [/I] ήταν και παραμένουν επιτεύγματα προσωπικού ύφους αξεπέραστου έως σήμερα . Βαδίζοντας στα ίχνη του μέντορα [I]John Coltrane [/I]στο κλασσικό κουαρτέτο του οποίου έπαιξε από το 60 έως το 65 μαζί με τον [I]Jimmy Garrison [/I]και τον [I]Elvin Jones [/I], o εμβληματικός αυτός πιανίστας και συνθέτης επιβεβαίωσε την επιλογή του για την θέση του πιανίστα στο πιο σημαντικό ίσως κουαρτέτο της τζαζ και συγχρόνως με όλους αυτούς τους δίσκους , συνέχισε την Κολτρεϊνική παράδοση μπολιάζοντας την με το μεγαλειώδες , απόλυτο και πρωτότυπο εκτελεστικό του στυλ , πάντοτε βασισμένο στα μπλούζ . Ένα χρόνο μετά την Ατλαντίδα ο [B]Tyner [/B]στο [B]Trident [/B]ξαναβρίσκει τον [B]Elvin Jones [/B], με τον οποίο είχε να συνεργαστεί από το 1970 και παίρνει μαζί του και τον [B]Ron Carter [/B]( αμφότεροι γνωστοί και μεταξύ τους και με τον ίδιο τον Tyner από το Extensions του 1970 ) . Επιστροφή στα βασικά της τζαζ , στην αρχετυπική μορφή του πιάνο τρίο . Εξη συνθέσεις , οι τέσσερις πρωτότυπες και δύο νέες αναγνώσεις παλαιότερων κομματιών , μία στο [B]Once I Loved [/B]του [I]Jobim [/I]και μία στο κλασσικό [B]Ruby My Dear [/B]του [I]Thelonious Monk[/I]. Η μουσική ρέει με καταιγιστικό ρυθμό όπως καταιγιστικά θυελλώδες είναι το παίξιμο του τρίο. Ο [B]Jones [/B]είναι ένα από τoυς ελάχιστους ντράμερ που μπορεί να σταθεί με άνεση δίπλα στον [B]Tyner [/B], να συνοδέψει το δαιδαλώδες παίξιμο του , να συμπληρώσει το δαντελένιο κέντημα του , να διανθίσει ρυθμικά και να ανταποκριθεί στον πιανιστικό «ολοκληρωτισμό» του [B]Tyner[/B]. Με έναν bigger than life ήχο και οι δυο τους , χρειάζονται τον ακλόνητο [B]Ron Carter [/B]στο μπάσο , για να παραμείνουν στη γήϊνη σφαίρα , καθώς ανα πάσα στιγμή νιώθεις πως είναι έτοιμοι να εκτοξευθούν στην στρατόσφαιρα . Ακρως ενδιαφέρουσα στιγμή το [B]Ruby My dear [/B], καθώς το ελλειπτικό , αφαιρετικό στυλ του Monk αντικαθίσταται εδώ από το πολυσχιδές , πολυπλόκαμο παίξιμο του Tyner δίνοντας στο κομμάτι μια άλλη διάσταση . Το ίδιο ενδιαφέρουσα και η χρήση αρπίχορδου μαζί με το πιάνο σε δύο κομμάτια . Μεγάλη τζαζ .[/SIZE][/FONT] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Trident .
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…