Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Τρεις δίσκοι με κοινή αναφορά
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="supersonic" data-source="post: 31801" data-attributes="member: 94"><p>SANTANA: SANTANA</p><p></p><p></p><p>Πέντε μόλις μήνες μετά, το Μάη του 69 ο Bill Graham τους βάζει στο στούντιο με νέα σύνθεση και ο περιφημος δίσκος με εξωφυλλο το λιοντάρι άνθρωπο ήταν γεγονός. Στα τύμπανα πλέον ο νεαρούλης αλλά μεγάλος μουσικός Michael Shrieve και στα διπλα πλέον κρουστά ο πολύς Jose Chepito Areas και ο Mike Carabello. </p><p>Σχήμα δηλαδή προσανατολισμένο σαφέστατα στα κρουστά.</p><p></p><p>Στο δίσκο αυτό πιά υπάρχουν αρκετά κομμάτια από αυτά που παίχτηκαν στις Δεκεμβριανές συναυλίες του 68. Το jingo, persuation, treat, soul sacrifice. Επίσης ο μπλουζ βαρύς οδοστρωτήρας που ακούει στο όνομα You just don’t care με την καθαρά μπουζουκίστικη εισαγωγή του (ακούστε την και μην σκέφτεστε οτι ακούτε ροκ) και την φοβερή ερμηνεία του Rollie στη φωνή και το Β3.</p><p></p><p>Το συγκρότημα πιστά ακολουθώντας τις συμβουλές των ειδημόνων μουσικών συμβούλων κατασκευαστών επιτυχιών αλλά και του Graham που επέμενε ότι «αν θέλανε επιτυχίες έπρεπε να έχουν τραγούδια με στίχους και κομμάτια με αρχή μέση και τέλος και όχι συνεχή ατελείωτα jams» στρώνεται στη δουλειά. Κόβουν τα σόλα σε διάρκεια, ενώ διαλέγουν ένα κομμάτι υποψήφιο γιά επιτυχία, ένα κομμάτι γιά airplay. </p><p></p><p>Πάλι ο άτυχος Willie Bobo θα σώσει την κατάσταση. </p><p>Ο Bill Graham παίρνει τα δικαιώματα του Evil Ways, μιά μέτρια επιτυχία που έγραψε ο κιθαρίστας του Bobo Sonny Henry μόλις ένα χρόνο πριν και μάλιστα στοιχηματίζει με τον Bobo ότι θα πουλήσει εκατομύρια αντίτυπα με τον Carlos. </p><p></p><p>Η μπαντα παίζει το κομμάτι σε ρυθμό κουβανέζικου guaguanco όμως με πολύ πιό κοφτό ρυθμό, μιά ταχύτατη εισαγωγή με τύμπανα που βολτάρουν από κανάλι σε κανάλι, με κοφτά μαχαίρι και εξαιρετικά καθαρά κιθαριστικά ακόρντα όχι αλα Montgomery όπως στην εκτέλεση του Bobo και με την αγελαδοκουδούνα και την ξύστρα σε πρώτο ρόλο. Ο Rollie τραγουδάει διφωνία με τον Carlos τονίζοντας χαρακτηριστικά από όλους τους στίχους το baby και μάλιστα babe-y, (σε σημείο που στην Ελλάδα γιά μεγάλο διάστημα το κομμάτι να περνιέται στους ραδιοπειρατές ότι ονομάζεται baby….) ενώ στο B3 ο στροβιλισμένος από το leslie ήχος είναι ένα trademark. Το σόλο του Β3 αρχίζει με μιά τραβηγμένη μακρόσυρτη 9η κάτι έντελώς τζαζίστικο και διαφορετικό γιά τα αυτιά των ροκάδων. Το κομμάτι κλείνει μόλις σε λιγώτερο από 4 λεπτά μέσα σε ένα γρήγορο άψογα μετρημένο σόλο του Carlos με fade out κάτω από το leslie του Rollie.´Το πνεύμα οικονομίας έχει επικρατήσει και όντως χτυπάει διάνα. Το κομμάτι πάει νούμερο 9 και γίνεται πλατινένιο. </p><p></p><p>Μην ξεχνάμε ότι αυτός, γιά τον κόσμο, είναι ο πρώτος δίσκος των Santana που μέχρι τότε τους ήξερε μόνο από τις συναυλίες. (ο άλλος βγήκε 30 χρόνια μετά). Αν και περιοδικά όπως το Rolling Stone και μάλιστα συντοπίτικο, τους έθαψε κανονικότα σατυρίζοντας τα ατελείωτα σόλα και την έλλειψη στίχων. </p><p></p><p>Το κοινό μάλλον είχε άλλη άποψη.</p><p></p><p>Όλα τα κομμάτια στο δίσκο είναι στο στυλ αυτό. Εισαγωγή, μετρημένα θέματα με το δευτερόλεπτο, και σόλα με ρέγουλα. </p><p></p><p>Η μαγική συνταγή Graham μετατρέπει τους αχαλίνωτους τζαμαδόρους σε μιά χρυσή κότα.</p><p>Ο πακτωλός των χρημάτων έχει αρχίσει να τρέχει.</p><p></p><p>Οι Santana είναι πιά το ΟΝΟΜΑ στη δυτική ακτή. Δυό μήνες μετά, τον Ιούλιο έρχεται το Woodstock και το κοινό πιά ήξερε τι έχει μπροστά του γιά να το απαιτήσει πεινασμένο να τα δώσει όλα.</p><p>Η χρονιά της αθωότητας από τα μέσα 68 μέχρι τα μέσα 69 είχε τελειώσει.</p><p></p><p></p><p>Μετά τίποτα δεν θα ήταν πιά ίδιο.</p><p></p><p></p><p></p><p></p><p>Αυτοί ήταν οι τρεις δίσκοι του Santana που όλοι ήταν οι πρώτοι του.</p><p>ο ένας ο πρώτος που εμφανίστηκε σε δίσκο</p><p>ο δεύτερος ο πρώτος χρονικά που εμφανίστηκε με το συγκρότημά του (αν και κυκλοφόρησε 30 χρόνια μετά) και</p><p>ο τρίτος ο πρώτος "επίσημος".</p><p></p><p>Όλοι οι δίσκοι είναι πρόσφατα remaster της σειράς Legacy της CBS και νυν SONY και μάλιστα SBM. Τα δύο πρώτα διπλά. Το Santana I είναι επανέκδοση 24 bit περιέχει άλλα τρία live κομμάτια της εποχής το Soul Sacrifice από το Woodstock και άλλα δύο από την ίδια συναυλία που δεν είχαν μπει ποτέ σε κανένα δίσκο remastered όλα.</p><p></p><p>Ο δίσκος που είναι δεξιά είναι το Finest Hour του Willie Bobo. Του μεγάλου χαμένου. Αξίζει να του δώσετε την προσοχή σας έστω και σήμερα...μετά θάνατον.</p><p>Τέρμα δεξιά..... ο γάτος. Και αυτός μας άφησε χρόνους. Αλλά δούλεψε γιά το ροκ.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="supersonic, post: 31801, member: 94"] SANTANA: SANTANA Πέντε μόλις μήνες μετά, το Μάη του 69 ο Bill Graham τους βάζει στο στούντιο με νέα σύνθεση και ο περιφημος δίσκος με εξωφυλλο το λιοντάρι άνθρωπο ήταν γεγονός. Στα τύμπανα πλέον ο νεαρούλης αλλά μεγάλος μουσικός Michael Shrieve και στα διπλα πλέον κρουστά ο πολύς Jose Chepito Areas και ο Mike Carabello. Σχήμα δηλαδή προσανατολισμένο σαφέστατα στα κρουστά. Στο δίσκο αυτό πιά υπάρχουν αρκετά κομμάτια από αυτά που παίχτηκαν στις Δεκεμβριανές συναυλίες του 68. Το jingo, persuation, treat, soul sacrifice. Επίσης ο μπλουζ βαρύς οδοστρωτήρας που ακούει στο όνομα You just don’t care με την καθαρά μπουζουκίστικη εισαγωγή του (ακούστε την και μην σκέφτεστε οτι ακούτε ροκ) και την φοβερή ερμηνεία του Rollie στη φωνή και το Β3. Το συγκρότημα πιστά ακολουθώντας τις συμβουλές των ειδημόνων μουσικών συμβούλων κατασκευαστών επιτυχιών αλλά και του Graham που επέμενε ότι «αν θέλανε επιτυχίες έπρεπε να έχουν τραγούδια με στίχους και κομμάτια με αρχή μέση και τέλος και όχι συνεχή ατελείωτα jams» στρώνεται στη δουλειά. Κόβουν τα σόλα σε διάρκεια, ενώ διαλέγουν ένα κομμάτι υποψήφιο γιά επιτυχία, ένα κομμάτι γιά airplay. Πάλι ο άτυχος Willie Bobo θα σώσει την κατάσταση. Ο Bill Graham παίρνει τα δικαιώματα του Evil Ways, μιά μέτρια επιτυχία που έγραψε ο κιθαρίστας του Bobo Sonny Henry μόλις ένα χρόνο πριν και μάλιστα στοιχηματίζει με τον Bobo ότι θα πουλήσει εκατομύρια αντίτυπα με τον Carlos. Η μπαντα παίζει το κομμάτι σε ρυθμό κουβανέζικου guaguanco όμως με πολύ πιό κοφτό ρυθμό, μιά ταχύτατη εισαγωγή με τύμπανα που βολτάρουν από κανάλι σε κανάλι, με κοφτά μαχαίρι και εξαιρετικά καθαρά κιθαριστικά ακόρντα όχι αλα Montgomery όπως στην εκτέλεση του Bobo και με την αγελαδοκουδούνα και την ξύστρα σε πρώτο ρόλο. Ο Rollie τραγουδάει διφωνία με τον Carlos τονίζοντας χαρακτηριστικά από όλους τους στίχους το baby και μάλιστα babe-y, (σε σημείο που στην Ελλάδα γιά μεγάλο διάστημα το κομμάτι να περνιέται στους ραδιοπειρατές ότι ονομάζεται baby….) ενώ στο B3 ο στροβιλισμένος από το leslie ήχος είναι ένα trademark. Το σόλο του Β3 αρχίζει με μιά τραβηγμένη μακρόσυρτη 9η κάτι έντελώς τζαζίστικο και διαφορετικό γιά τα αυτιά των ροκάδων. Το κομμάτι κλείνει μόλις σε λιγώτερο από 4 λεπτά μέσα σε ένα γρήγορο άψογα μετρημένο σόλο του Carlos με fade out κάτω από το leslie του Rollie.´Το πνεύμα οικονομίας έχει επικρατήσει και όντως χτυπάει διάνα. Το κομμάτι πάει νούμερο 9 και γίνεται πλατινένιο. Μην ξεχνάμε ότι αυτός, γιά τον κόσμο, είναι ο πρώτος δίσκος των Santana που μέχρι τότε τους ήξερε μόνο από τις συναυλίες. (ο άλλος βγήκε 30 χρόνια μετά). Αν και περιοδικά όπως το Rolling Stone και μάλιστα συντοπίτικο, τους έθαψε κανονικότα σατυρίζοντας τα ατελείωτα σόλα και την έλλειψη στίχων. Το κοινό μάλλον είχε άλλη άποψη. Όλα τα κομμάτια στο δίσκο είναι στο στυλ αυτό. Εισαγωγή, μετρημένα θέματα με το δευτερόλεπτο, και σόλα με ρέγουλα. Η μαγική συνταγή Graham μετατρέπει τους αχαλίνωτους τζαμαδόρους σε μιά χρυσή κότα. Ο πακτωλός των χρημάτων έχει αρχίσει να τρέχει. Οι Santana είναι πιά το ΟΝΟΜΑ στη δυτική ακτή. Δυό μήνες μετά, τον Ιούλιο έρχεται το Woodstock και το κοινό πιά ήξερε τι έχει μπροστά του γιά να το απαιτήσει πεινασμένο να τα δώσει όλα. Η χρονιά της αθωότητας από τα μέσα 68 μέχρι τα μέσα 69 είχε τελειώσει. Μετά τίποτα δεν θα ήταν πιά ίδιο. Αυτοί ήταν οι τρεις δίσκοι του Santana που όλοι ήταν οι πρώτοι του. ο ένας ο πρώτος που εμφανίστηκε σε δίσκο ο δεύτερος ο πρώτος χρονικά που εμφανίστηκε με το συγκρότημά του (αν και κυκλοφόρησε 30 χρόνια μετά) και ο τρίτος ο πρώτος "επίσημος". Όλοι οι δίσκοι είναι πρόσφατα remaster της σειράς Legacy της CBS και νυν SONY και μάλιστα SBM. Τα δύο πρώτα διπλά. Το Santana I είναι επανέκδοση 24 bit περιέχει άλλα τρία live κομμάτια της εποχής το Soul Sacrifice από το Woodstock και άλλα δύο από την ίδια συναυλία που δεν είχαν μπει ποτέ σε κανένα δίσκο remastered όλα. Ο δίσκος που είναι δεξιά είναι το Finest Hour του Willie Bobo. Του μεγάλου χαμένου. Αξίζει να του δώσετε την προσοχή σας έστω και σήμερα...μετά θάνατον. Τέρμα δεξιά..... ο γάτος. Και αυτός μας άφησε χρόνους. Αλλά δούλεψε γιά το ροκ. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Τρεις δίσκοι με κοινή αναφορά
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…