Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Τραγουδώντας
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κωστας Λυμπεροπουλος" data-source="post: 647669" data-attributes="member: 62"><p><img src="http://ecx.images-amazon.com/images/I/418U967JWOL._SS500_.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p><strong>Bobo Stenson Trio: Cantando (ECM CD - 2008)</strong></p><p></p><p>Ένα Αριστούργημα που απαιτεί κατανυκτικά ευλαβική ακρόαση την οποία σου ανταποδίδει στο πολλαπλάσιο. Cantando σημαίνει Τραγουδώντας στα Ισπανικά και είναι αυτό ακριβώς που κάνει το τρίο του Bobo Stenson, στα 78 πάνω κάτω λεπτά που διαρκεί αυτό το εκπληκτικό άλμπουμ. </p><p>Η προσεκτική ακρόαση σου αποκαλύπτει έναν ηχητικό κόσμο γεμάτο από υφέρποντα λυρισμό. Ο δίσκος είναι ένα σχόλιο πάνω σε όλες περίπου τις πρόσφατες κατευθύνσεις της σύγχρονης μουσικής. Σε εντυπωσιάζει με το Καλημέρα και σε εκθέτει σε μια απίστευτη ποικιλία από μουσικές. Μιά γαλήνια, αφαιρετική, σχεδόν καλειδοσκοπική ονειροβασία, αυτή η συνάντηση των τριών μουσικών στο στούντιο, έχει όλα τα χαρακτηριστικά του Κλασσικού. Ο απόηχός της είναι γεμάτος από φαντάσματα: εδώ η νεωτεριστική πολυτονική γλώσσα του Alban Berg, παραδίπλα ο πειθαρχημένος ρεμβασμός του Kurt Weil, πιο πέρα το πολύχρωμο αντιστικτικό όραμα του Miles Davis, ο εξωτισμός του Don Cherry, η αδηφάγος έκσταση της free jazz του Οrnette Coleman. Όλα ενταγμένα σ ένα αποπλανητικό τραγούδι που σου κάνει κατάληψη και σε τυλίγει και σε ταξιδεύει σ ένα κόσμο από σκιές, στις μύχιες παρυφές του οποίου, νιώθεις πως δεν είχες την τύχη να περιπλανηθείς ποτέ ξανά. Eνα μοντάζ από περίπλοκα ρυθμικά κλάσματα αλγεβρικής ακρίβειας στιγματίζει αυτό το ακρόαμα σε ολόκληρη τη διάρκειά του, σαν τατουάζ. Ο μπασίστας είναι μια ηχητική πανδαισία από μόνος του και δεν έχω λόγια για αυτόν τον εκπληκτικά απρόβλεπτο ντράμερ που σιγοψυθιρίζει πάνω στις μεμβράνες και τρεμουλιάζει σχεδόν ανατριχιαστικά στα πιατίνια. Oι δυό τους ιχνηλατούν τις μελωδίες στην καρδιά του τραγουδιού. Τους αντιπαρατίθενται, τις κολακεύουν και δεν σ αφήνουν να χάσεις το νήμα τους ούτε λεπτό.</p><p></p><p>Εχει γραφτεί πως η μεγάλη τζάζ είναι, στην ουσία, μία σύγκρουση ανάμεσα στη βούληση για την ελευθερία και στην επιθυμία, την ανάγκη για την πειθαρχία. Δεν ξέρω πόσο κολλάει η ταμπέλα "τζάζ" εν προκειμένω: δεν μοιάζει με τζάζ και δεν μοιάζει με οτιδήποτε άλλο γύρω του.</p><p>Πιάνο τρίο στις πιο μεγάλες του.</p><p></p><p>Η καλύτερη κυκλοφορία της ECM για το 2008.</p><p>A modern classic.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κωστας Λυμπεροπουλος, post: 647669, member: 62"] [IMG]http://ecx.images-amazon.com/images/I/418U967JWOL._SS500_.jpg[/IMG] [B]Bobo Stenson Trio: Cantando (ECM CD - 2008)[/B] Ένα Αριστούργημα που απαιτεί κατανυκτικά ευλαβική ακρόαση την οποία σου ανταποδίδει στο πολλαπλάσιο. Cantando σημαίνει Τραγουδώντας στα Ισπανικά και είναι αυτό ακριβώς που κάνει το τρίο του Bobo Stenson, στα 78 πάνω κάτω λεπτά που διαρκεί αυτό το εκπληκτικό άλμπουμ. Η προσεκτική ακρόαση σου αποκαλύπτει έναν ηχητικό κόσμο γεμάτο από υφέρποντα λυρισμό. Ο δίσκος είναι ένα σχόλιο πάνω σε όλες περίπου τις πρόσφατες κατευθύνσεις της σύγχρονης μουσικής. Σε εντυπωσιάζει με το Καλημέρα και σε εκθέτει σε μια απίστευτη ποικιλία από μουσικές. Μιά γαλήνια, αφαιρετική, σχεδόν καλειδοσκοπική ονειροβασία, αυτή η συνάντηση των τριών μουσικών στο στούντιο, έχει όλα τα χαρακτηριστικά του Κλασσικού. Ο απόηχός της είναι γεμάτος από φαντάσματα: εδώ η νεωτεριστική πολυτονική γλώσσα του Alban Berg, παραδίπλα ο πειθαρχημένος ρεμβασμός του Kurt Weil, πιο πέρα το πολύχρωμο αντιστικτικό όραμα του Miles Davis, ο εξωτισμός του Don Cherry, η αδηφάγος έκσταση της free jazz του Οrnette Coleman. Όλα ενταγμένα σ ένα αποπλανητικό τραγούδι που σου κάνει κατάληψη και σε τυλίγει και σε ταξιδεύει σ ένα κόσμο από σκιές, στις μύχιες παρυφές του οποίου, νιώθεις πως δεν είχες την τύχη να περιπλανηθείς ποτέ ξανά. Eνα μοντάζ από περίπλοκα ρυθμικά κλάσματα αλγεβρικής ακρίβειας στιγματίζει αυτό το ακρόαμα σε ολόκληρη τη διάρκειά του, σαν τατουάζ. Ο μπασίστας είναι μια ηχητική πανδαισία από μόνος του και δεν έχω λόγια για αυτόν τον εκπληκτικά απρόβλεπτο ντράμερ που σιγοψυθιρίζει πάνω στις μεμβράνες και τρεμουλιάζει σχεδόν ανατριχιαστικά στα πιατίνια. Oι δυό τους ιχνηλατούν τις μελωδίες στην καρδιά του τραγουδιού. Τους αντιπαρατίθενται, τις κολακεύουν και δεν σ αφήνουν να χάσεις το νήμα τους ούτε λεπτό. Εχει γραφτεί πως η μεγάλη τζάζ είναι, στην ουσία, μία σύγκρουση ανάμεσα στη βούληση για την ελευθερία και στην επιθυμία, την ανάγκη για την πειθαρχία. Δεν ξέρω πόσο κολλάει η ταμπέλα "τζάζ" εν προκειμένω: δεν μοιάζει με τζάζ και δεν μοιάζει με οτιδήποτε άλλο γύρω του. Πιάνο τρίο στις πιο μεγάλες του. Η καλύτερη κυκλοφορία της ECM για το 2008. A modern classic. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Τραγουδώντας
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…