Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Το χάσμα, η πτώση και η ελπίδα! [The Band]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057395509" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Το καφέ άλμπουμ...</h3><p><strong>The Band - The Band</strong> (Σεπτέμβριος 1969, Capitol Records)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]116517[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Across The Great Divide (J.R. Robertson) - 2:52, A2 Rag Mama Rag (J.R. Robertson) - 3:02, A3 The Night They Drove Old Dixie Down (J.R. Robertson) - 3:30, A4 When You Awake (R. Manuel, J.R. Robertson) - 3:10, A5 Up On Cripple Creek (J.R. Robertson) - 4:29, A6 Whispering Pines (R. Manuel, J.R. Robertson) - 3:55, B1 Jemima Surrender (L. Helm, J.R. Robertson) - 3:30, B2 Rockin' Chair (J.R. Robertson) - 3:40, B3 Look Out Cleveland (J.R. Robertson) - 3:07, B4 Jawbone (R. Manuel, J.R. Robertson) - 4:17, B5 The Unfaithful Servant (J.R. Robertson) - 4:15, B6 King Harvest (Has Surely Come) (J.R. Robertson) - 3:35</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Jaime "Robbie" Robertson (ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα), Rick Danko (μπάσο, βιολί, τρομπόνι, φωνητικά), Levon Helm (τύμπανα, μαντολίνο, ρυθμική κιθάρα, φωνητικά), Richard Manuel (πιάνο, τύμπανα, βαρύτονο σαξόφωνο, άρπα στόματος, φωνητικά), Garth Hudson (όργανο, κλαβινέτο, πιάνο, ακορντεόν, σοπράνο/τενόρο/βαρύτονο σαξόφωνο, ολκωτή τρομπέτα), John Simon (τούμπα, ηλεκτρικό πιάνο, πνευστά)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικοί</span>: John Simon / Robbie Robertson, John Simon, Tony May, Joe Zagarino</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε στα τέλη του 1968/1969 σε ενοικιαζόμενο σπίτι στο 8850 <em>Evanview Drive</em>, στο Λος Άντζελες και στο <em>Hit Factory</em> στούντιο στη Νέα Υόρκη</p><p></p><hr /><p>Το εξώφυλλο καθορίζει το σκηνικό. Η σέπια φωτογραφία, περιβαλλόμενη με την παχιά καφέ απόχρωση της λάσπης, απεικονίζει πέντε φιγούρες με εργατικά ρούχα, σφιγμένους από το κρύο και τη βροχή. Η φωτο δεν έδειχνε χίπηδες, ούτε παρέπεμπε στο "Έθνος του Γούντστοκ"<span style="font-size: 9px">[6]</span>.</p><p></p><p>Αυτό που "έδειχνε" ήταν η ίδια η ζωή, ακραία, σκληρή, με ρίζες στο παρελθόν. Πάνω από τη φωτογραφία υπήρχε μια απλή λεζάντα: <strong>The Band</strong> - Η Μπάντα. «<em><span style="color: Darkorange">Θέλαμε να ονομαστούμε <strong>The Crackers</strong><span style="font-size: 9px">[7]</span>, απλά για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους</span></em>», εξήγησε τρεις δεκαετίες αργότερα ο ντράμερ <strong>Levon Helm</strong>. «<em><span style="color: Darkorange">Και τότε καταλάβαμε, όχι, ίσως να τσαντίζαμε τους ανθρώπους. Αλλά μερικές φορές θα ευχόμουν να λεγόμαστε έτσι</span></em>». Αυτό, βέβαια, θα ήταν πολύ περιοριστικό και επιτηδευμένο για μια κολεκτίβα, τεσσάρων Καναδών και ενός από το Αρκάνσας (<em>Helm</em>), που η μουσική της φαίνεται να προέρχεται από κάποιο σκοτεινό, μυθικό, βορειοαμερικάνικο παρελθόν. Το <strong>The Band</strong> γνωστό και ως το <em>καφέ άλμπουμ</em>, υπήρξε ένα μικρό θαύμα για το 1969, με σπόρους από την πιο σύγχρονη αμερικάνα και αναμφισβήτητα είναι ένα σχεδόν αψεγάδιαστο άλμπουμ.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]116518[/ATTACH]</p><p></p><p>Πριν γίνουν οι <em>Band</em>, οι <strong>Levon Helm</strong> (1940-2012), <strong>Robbie Robertson</strong> (1943), <strong>Rick Danko</strong> (1943-1999), <strong>Richard Manuel</strong> (1943-1986) και <strong>Garth Hudson</strong> (1937) ήταν οι <strong>The Hawks</strong>/Τα Γεράκια, ένα συνοδευτικό σχήμα το 1963, για τον νότιο ρόκερ <strong>Ronnie Hawkins</strong>, ενώ στη συνέχεια το 1965, έπαιξαν με τον επίδοξο <em>R&B</em> σταρ <strong>John Hammond</strong> και ένα χρόνο αργότερα συνεργάστηκαν με τον <strong>Bob Dylan</strong> στην παγκόσμια περιοδεία του. Ήταν αυτοί που δημιούργησαν το 1967 με τον <em>Dylan</em>, το <strong>The Basement Tapes</strong> και μετά χρησιμοποίησαν αυτή τη φήμη σαν εφαλτήριο για το ντεμπούτο τους, <a href="https://avclub.gr/index.php?threads/Μουσική-από-το-μεγάλο-ροζ.165789/" target="_blank"><strong>Music From Big Pink</strong></a>, το 1968. Με την αινιγματική εικόνα και τις μουσικές ικανότητές τους, το <em>Big Pink</em> συντάραξε την μουσική βιομηχανία. Οι <em>Eric Clapton</em> και <em>George Harrison</em> ήταν δύο μουσικοί που η "θεώρησή" τους άλλαξε όταν άκουσαν το δίσκο.</p><p></p><p>Το όνομα του <em>Dylan</em> εμφανιζόταν στη λίστα συντελεστών του <em>Big Pink</em> (συνέθεσε τρία κομμάτια, ζωγράφισε και το εξώφυλλο), ώστε πολλοί παρατηρητές να πιστεύουν ότι ήταν η μυστική δημιουργική δύναμη των <em>Band</em>. Ωστόσο, σε αυτό το ομότιτλο δεύτερο άλμπουμ, το όνομα και η μουσική του Ντίλαν δεν υπήρχαν πουθενά. Αντί γι' αυτό, κάθε τραγούδι γράφτηκε ή συν-γράφτηκε από τον ληντ κιθαρίστα, <strong>Robbie Robertson</strong>. Κληρονομιά του ήταν η γηγενής Αμερικάνικη (βλέπε ινδιάνικη), αλλά όπως ο ίδιος είπε αργότερα, «<em><span style="color: Darkorange">Ποτέ δεν ένιωσα την ανάγκη επιβολής αυτής της κληρονομιάς στα άλλα παιδιά, στους Band. Αυτό ήταν κάτι πολύ προσωπικό</span></em>».</p><p>______________________</p><p><span style="font-size: 9px">[6]</span>. Ο όρος "Έθνος του Γούντστοκ", αναφέρεται στους συμμετέχοντες του αρχικού φεστιβάλ Woodstock το 1969. Προέρχεται από τον τίτλο ενός βιβλίου που γράφτηκε από τον χίπη ακτιβιστή <strong>Abbie Hoffman</strong>, περιγράφοντας τις εμπειρίες του.</p><p><span style="font-size: 9px">[7]</span>. Στην αργκό ξεβράκωτοι, ξυπόλυτοι, πειναλέοι.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]116519[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057395509, member: 30418"] [HEADING=2]Το καφέ άλμπουμ...[/HEADING] [B]The Band - The Band[/B] (Σεπτέμβριος 1969, Capitol Records) [CENTER][ATTACH alt="TheBand2nd.jpg"]116517[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Across The Great Divide (J.R. Robertson) - 2:52, A2 Rag Mama Rag (J.R. Robertson) - 3:02, A3 The Night They Drove Old Dixie Down (J.R. Robertson) - 3:30, A4 When You Awake (R. Manuel, J.R. Robertson) - 3:10, A5 Up On Cripple Creek (J.R. Robertson) - 4:29, A6 Whispering Pines (R. Manuel, J.R. Robertson) - 3:55, B1 Jemima Surrender (L. Helm, J.R. Robertson) - 3:30, B2 Rockin' Chair (J.R. Robertson) - 3:40, B3 Look Out Cleveland (J.R. Robertson) - 3:07, B4 Jawbone (R. Manuel, J.R. Robertson) - 4:17, B5 The Unfaithful Servant (J.R. Robertson) - 4:15, B6 King Harvest (Has Surely Come) (J.R. Robertson) - 3:35 [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Jaime "Robbie" Robertson (ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα), Rick Danko (μπάσο, βιολί, τρομπόνι, φωνητικά), Levon Helm (τύμπανα, μαντολίνο, ρυθμική κιθάρα, φωνητικά), Richard Manuel (πιάνο, τύμπανα, βαρύτονο σαξόφωνο, άρπα στόματος, φωνητικά), Garth Hudson (όργανο, κλαβινέτο, πιάνο, ακορντεόν, σοπράνο/τενόρο/βαρύτονο σαξόφωνο, ολκωτή τρομπέτα), John Simon (τούμπα, ηλεκτρικό πιάνο, πνευστά) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικοί[/COLOR]: John Simon / Robbie Robertson, John Simon, Tony May, Joe Zagarino Ηχογραφήθηκε στα τέλη του 1968/1969 σε ενοικιαζόμενο σπίτι στο 8850 [I]Evanview Drive[/I], στο Λος Άντζελες και στο [I]Hit Factory[/I] στούντιο στη Νέα Υόρκη [HR][/HR] Το εξώφυλλο καθορίζει το σκηνικό. Η σέπια φωτογραφία, περιβαλλόμενη με την παχιά καφέ απόχρωση της λάσπης, απεικονίζει πέντε φιγούρες με εργατικά ρούχα, σφιγμένους από το κρύο και τη βροχή. Η φωτο δεν έδειχνε χίπηδες, ούτε παρέπεμπε στο "Έθνος του Γούντστοκ"[SIZE=1][6][/SIZE]. Αυτό που "έδειχνε" ήταν η ίδια η ζωή, ακραία, σκληρή, με ρίζες στο παρελθόν. Πάνω από τη φωτογραφία υπήρχε μια απλή λεζάντα: [B]The Band[/B] - Η Μπάντα. «[I][COLOR=Darkorange]Θέλαμε να ονομαστούμε [B]The Crackers[/B][SIZE=1][7][/SIZE], απλά για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους[/COLOR][/I]», εξήγησε τρεις δεκαετίες αργότερα ο ντράμερ [B]Levon Helm[/B]. «[I][COLOR=Darkorange]Και τότε καταλάβαμε, όχι, ίσως να τσαντίζαμε τους ανθρώπους. Αλλά μερικές φορές θα ευχόμουν να λεγόμαστε έτσι[/COLOR][/I]». Αυτό, βέβαια, θα ήταν πολύ περιοριστικό και επιτηδευμένο για μια κολεκτίβα, τεσσάρων Καναδών και ενός από το Αρκάνσας ([I]Helm[/I]), που η μουσική της φαίνεται να προέρχεται από κάποιο σκοτεινό, μυθικό, βορειοαμερικάνικο παρελθόν. Το [B]The Band[/B] γνωστό και ως το [I]καφέ άλμπουμ[/I], υπήρξε ένα μικρό θαύμα για το 1969, με σπόρους από την πιο σύγχρονη αμερικάνα και αναμφισβήτητα είναι ένα σχεδόν αψεγάδιαστο άλμπουμ. [CENTER][ATTACH alt="TheBand-3.jpg"]116518[/ATTACH][/CENTER] Πριν γίνουν οι [I]Band[/I], οι [B]Levon Helm[/B] (1940-2012), [B]Robbie Robertson[/B] (1943), [B]Rick Danko[/B] (1943-1999), [B]Richard Manuel[/B] (1943-1986) και [B]Garth Hudson[/B] (1937) ήταν οι [B]The Hawks[/B]/Τα Γεράκια, ένα συνοδευτικό σχήμα το 1963, για τον νότιο ρόκερ [B]Ronnie Hawkins[/B], ενώ στη συνέχεια το 1965, έπαιξαν με τον επίδοξο [I]R&B[/I] σταρ [B]John Hammond[/B] και ένα χρόνο αργότερα συνεργάστηκαν με τον [B]Bob Dylan[/B] στην παγκόσμια περιοδεία του. Ήταν αυτοί που δημιούργησαν το 1967 με τον [I]Dylan[/I], το [B]The Basement Tapes[/B] και μετά χρησιμοποίησαν αυτή τη φήμη σαν εφαλτήριο για το ντεμπούτο τους, [URL='https://avclub.gr/index.php?threads/Μουσική-από-το-μεγάλο-ροζ.165789/'][B]Music From Big Pink[/B][/URL], το 1968. Με την αινιγματική εικόνα και τις μουσικές ικανότητές τους, το [I]Big Pink[/I] συντάραξε την μουσική βιομηχανία. Οι [I]Eric Clapton[/I] και [I]George Harrison[/I] ήταν δύο μουσικοί που η "θεώρησή" τους άλλαξε όταν άκουσαν το δίσκο. Το όνομα του [I]Dylan[/I] εμφανιζόταν στη λίστα συντελεστών του [I]Big Pink[/I] (συνέθεσε τρία κομμάτια, ζωγράφισε και το εξώφυλλο), ώστε πολλοί παρατηρητές να πιστεύουν ότι ήταν η μυστική δημιουργική δύναμη των [I]Band[/I]. Ωστόσο, σε αυτό το ομότιτλο δεύτερο άλμπουμ, το όνομα και η μουσική του Ντίλαν δεν υπήρχαν πουθενά. Αντί γι' αυτό, κάθε τραγούδι γράφτηκε ή συν-γράφτηκε από τον ληντ κιθαρίστα, [B]Robbie Robertson[/B]. Κληρονομιά του ήταν η γηγενής Αμερικάνικη (βλέπε ινδιάνικη), αλλά όπως ο ίδιος είπε αργότερα, «[I][COLOR=Darkorange]Ποτέ δεν ένιωσα την ανάγκη επιβολής αυτής της κληρονομιάς στα άλλα παιδιά, στους Band. Αυτό ήταν κάτι πολύ προσωπικό[/COLOR][/I]». ______________________ [SIZE=1][6][/SIZE]. Ο όρος "Έθνος του Γούντστοκ", αναφέρεται στους συμμετέχοντες του αρχικού φεστιβάλ Woodstock το 1969. Προέρχεται από τον τίτλο ενός βιβλίου που γράφτηκε από τον χίπη ακτιβιστή [B]Abbie Hoffman[/B], περιγράφοντας τις εμπειρίες του. [SIZE=1][7][/SIZE]. Στην αργκό ξεβράκωτοι, ξυπόλυτοι, πειναλέοι. [CENTER][ATTACH alt="WinterlandTime.jpg"]116519[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Το χάσμα, η πτώση και η ελπίδα! [The Band]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…