Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
The King Crimson Songbook - ή όπου οι διασκευές θέλουν ψυχή εκτός από βιρτουοζιτέ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δημήτρης Ν." data-source="post: 865304" data-attributes="member: 79"><p><img src="http://ecx.images-amazon.com/images/I/516WW9SGJCL._SL500_AA240_.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p>Ακούγοντας το πρώτο cd των <strong>Crimson Jazz Trio </strong>με τίτλο <strong>The King Crimson SongBook Vol I</strong> , και με περιεχόμενο τζαζίστικες ερμηνευτικές προσεγγίσεις σε στάνταρς των King Crimson , νιώθω πως παραπαίω , μαζί με το γκρούπ φυσικά , ανάμεσα σε κοινότυπες lounge πιανιστικές εκδοχές των κομματιών και σε ένα ακόμα πιανο τζαζ τρίο , από τα οποία έχουμε «πήξει» τα τελευταία χρόνια . Ναι δεν λέω το υλικό είναι εξαιρετικό , αλλά η προσέγγιση με χαλάει , παρότι σε πρωτη όψη ευφάνταστη . Φανταστείτε , <strong>21st Century Schizoid man , I Talk to the wind ,Red , Starless , Three o f a perfect pair , Ladies of the canyon Catfood και Matte Kudasai </strong>παιγμένα με πιάνο , μπάσο και ντραμς . To υλικό των King Crimson ήταν και είναι ιδιοσυγκρασιακό , αλλά και αυστηρό , με μια διάθεση να κινηθεί ανάμεσα στα άκρα της φωτιάς και του πάγου . Λογικά αυτές οι ερμηνευτικές εκδοχές θα μπορούσαν να κινηθούν στην στρατόσφαιρα ή κάπου εκεί κοντά. Όμως το <strong>Crimson Jazz Trio ( CJ3)</strong> αποφάσισε για άγνωστους λόγους να τις κρατήσει στην γή , περιφερόμενο περισσότερο κοντά στην ακουστική χλιδή ενός συνοδευτικού πιάνο τριο , παρά σε μια πειραματική βουτιά σε ένα υλικό που προσφέρεται για κάτι τέτοιο . Αρκεί να πούμε ότι η παράνοια του <strong>Catfood </strong>για παράδειγμα έχει χαθεί τελείως , η αυτοκρατορική μεγαλοπρέπεια του <strong>Red </strong>φτώχυνε και η ανάλαφρη ειρωνεία του <strong>I Talk to the Wind </strong>μετετράπη σε σοβαροφανή πιανιστική επίδειξη . Πιό καλή η εκτέλεση του <strong>Three of A perfect pair </strong>και του <strong>Matte Kudasai </strong>. Τελικά οι <span style="color: DarkRed"><strong>Ian </strong></span><span style="color: DarkRed"><strong>Wallace ( dr ) , Tim Landers ( b) και Jody Nardone ( p )</strong></span> , δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από το αξιοπρεπές , και αυτό μάλλον οφείλεται στον πιανίστα που ηχεί άτονος και συμβατικός , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παίζει εξαιρετικά , αυτά που παίζει . Τελικά , δίσκος που συνοδεύει ευχάριστα ένα Cutty Shark με πάγο σε χαμηλό ποτήρι ( Β+ )</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δημήτρης Ν., post: 865304, member: 79"] [IMG]http://ecx.images-amazon.com/images/I/516WW9SGJCL._SL500_AA240_.jpg[/IMG] Ακούγοντας το πρώτο cd των [B]Crimson Jazz Trio [/B]με τίτλο [B]The King Crimson SongBook Vol I[/B] , και με περιεχόμενο τζαζίστικες ερμηνευτικές προσεγγίσεις σε στάνταρς των King Crimson , νιώθω πως παραπαίω , μαζί με το γκρούπ φυσικά , ανάμεσα σε κοινότυπες lounge πιανιστικές εκδοχές των κομματιών και σε ένα ακόμα πιανο τζαζ τρίο , από τα οποία έχουμε «πήξει» τα τελευταία χρόνια . Ναι δεν λέω το υλικό είναι εξαιρετικό , αλλά η προσέγγιση με χαλάει , παρότι σε πρωτη όψη ευφάνταστη . Φανταστείτε , [B]21st Century Schizoid man , I Talk to the wind ,Red , Starless , Three o f a perfect pair , Ladies of the canyon Catfood και Matte Kudasai [/B]παιγμένα με πιάνο , μπάσο και ντραμς . To υλικό των King Crimson ήταν και είναι ιδιοσυγκρασιακό , αλλά και αυστηρό , με μια διάθεση να κινηθεί ανάμεσα στα άκρα της φωτιάς και του πάγου . Λογικά αυτές οι ερμηνευτικές εκδοχές θα μπορούσαν να κινηθούν στην στρατόσφαιρα ή κάπου εκεί κοντά. Όμως το [B]Crimson Jazz Trio ( CJ3)[/B] αποφάσισε για άγνωστους λόγους να τις κρατήσει στην γή , περιφερόμενο περισσότερο κοντά στην ακουστική χλιδή ενός συνοδευτικού πιάνο τριο , παρά σε μια πειραματική βουτιά σε ένα υλικό που προσφέρεται για κάτι τέτοιο . Αρκεί να πούμε ότι η παράνοια του [B]Catfood [/B]για παράδειγμα έχει χαθεί τελείως , η αυτοκρατορική μεγαλοπρέπεια του [B]Red [/B]φτώχυνε και η ανάλαφρη ειρωνεία του [B]I Talk to the Wind [/B]μετετράπη σε σοβαροφανή πιανιστική επίδειξη . Πιό καλή η εκτέλεση του [B]Three of A perfect pair [/B]και του [B]Matte Kudasai [/B]. Τελικά οι [COLOR="DarkRed"][B]Ian [/B][/COLOR][COLOR="DarkRed"][B]Wallace ( dr ) , Tim Landers ( b) και Jody Nardone ( p )[/B][/COLOR] , δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από το αξιοπρεπές , και αυτό μάλλον οφείλεται στον πιανίστα που ηχεί άτονος και συμβατικός , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παίζει εξαιρετικά , αυτά που παίζει . Τελικά , δίσκος που συνοδεύει ευχάριστα ένα Cutty Shark με πάγο σε χαμηλό ποτήρι ( Β+ ) [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
The King Crimson Songbook - ή όπου οι διασκευές θέλουν ψυχή εκτός από βιρτουοζιτέ
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…