Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
The Drift
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="supersonic" data-source="post: 14218" data-attributes="member: 94"><p>Λοιπόν ας σοβαρευτούμε.....</p><p></p><p>έχω την ευ (δυσ)τυχία να έχω το δίσκο γιά περίπου 5-6 μέρες.</p><p>Το πρώτο άκουσμα στο γραφείο ήταν εμπειρία τραυματική.</p><p>Το δεύτερο στο σπίτι (με άλλους μέσα - στο σπίτι εννοώ) το ίδιο έως χειρότερο. Ο κίνδυνος να εξοστρακιστώ από τη σοφίτα μου άστραψε γιά μιά στιγμή μπροστά μου λαμπρός και ζωηρός όσο ποτέ....</p><p></p><p>Την ίδια μέρα μπόρεσα να στείλω ένα sms οδύνης στο Ντοκ που απολαμβάνει τα μπανάκια του... Τέτοια οδύνη μάλιστα που ο καημένος δεν μπόρεσε κάν να αποκρυπτογραφήσει περί τίνος επρόκειτο.</p><p></p><p>Τα άλλα δυό ακούσματα στο σπίτι, κατά μόνας και σε ρεαλιστικές εντάσεις (αν και πάλι γιά κανα δυο στιγμές νόμισα ότι θα χτυπούσε την πόρτα η αστυνομία, ή τίποτα ζουρλομανδυοφόροι) ήταν καλύτερα.</p><p>Τα δύο πρώτα κομμάτια, ιδίως το πρώτο Kossacks are και εκείνο με το όνειρο του Μουσολίνι είναι πολύ καλά.</p><p>Ιδίως το πρώτο.</p><p>Έχει μάλιστα ένα σύντομο, ημιπαράφωνο πιασάρικο ριφ που σε αιχμαλωτίζει και ένα παλιό ινδιάνικο σκοπό στα τύμπανα....</p><p>Αλλά...</p><p>είναι ανάγκη να τραγουδάει το παληκάρι?</p><p>Τι του κάνανε?</p><p>τι του κάναμε?</p><p>Ένας Bryan Ferry (ή vice versa κατά Λύμπε) στο πολύ θεατρικό του, μαύρος, έγκλειστος εν φυγή ή ακόμα εντός, απροσάρμοστος διανοούμενος, με δύσκολους ακόμα και γιά τα λεξικά του Άγγλου Μπαμπινιώτη στίχους.....</p><p></p><p>Κι ύστερα ήρθαν οι ... γαϊδαροι, και τα άλλα διάφορα εφέ των χειλέων....</p><p></p><p>Αδυνατώ να τον ακούσω, αν και κάτι με κάνει να λέω ότι πρέπει να τον ακούσω ξανά και ξανά.</p><p>Ντρέπομαι να τον ακούω σπίτι με κόσμο - με φοβίζει.</p><p>Λέτε να με έχει πιάσει το σύνδρομο εκείνο που δεν μπορούν να τον απορρίψουν?</p><p></p><p>Όπως είπα και στον Λύμπε σε πμ αν δεν τραγούδαγε, και προσέφερε μόνο τη μουσική του και τους στίχους του θα τον αποδεχόμουνα πιό εύκολα.</p><p>Τώρα όπως είναι πακέτο, κάτι με αναγκάζει να του δίνω κι άλλες ευκαιρίες.</p><p></p><p>Να δούμε ως πότε.....</p><p></p><p>πωωω ...τι' 'ν τούτο ρε παιδιά.....</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="supersonic, post: 14218, member: 94"] Λοιπόν ας σοβαρευτούμε..... έχω την ευ (δυσ)τυχία να έχω το δίσκο γιά περίπου 5-6 μέρες. Το πρώτο άκουσμα στο γραφείο ήταν εμπειρία τραυματική. Το δεύτερο στο σπίτι (με άλλους μέσα - στο σπίτι εννοώ) το ίδιο έως χειρότερο. Ο κίνδυνος να εξοστρακιστώ από τη σοφίτα μου άστραψε γιά μιά στιγμή μπροστά μου λαμπρός και ζωηρός όσο ποτέ.... Την ίδια μέρα μπόρεσα να στείλω ένα sms οδύνης στο Ντοκ που απολαμβάνει τα μπανάκια του... Τέτοια οδύνη μάλιστα που ο καημένος δεν μπόρεσε κάν να αποκρυπτογραφήσει περί τίνος επρόκειτο. Τα άλλα δυό ακούσματα στο σπίτι, κατά μόνας και σε ρεαλιστικές εντάσεις (αν και πάλι γιά κανα δυο στιγμές νόμισα ότι θα χτυπούσε την πόρτα η αστυνομία, ή τίποτα ζουρλομανδυοφόροι) ήταν καλύτερα. Τα δύο πρώτα κομμάτια, ιδίως το πρώτο Kossacks are και εκείνο με το όνειρο του Μουσολίνι είναι πολύ καλά. Ιδίως το πρώτο. Έχει μάλιστα ένα σύντομο, ημιπαράφωνο πιασάρικο ριφ που σε αιχμαλωτίζει και ένα παλιό ινδιάνικο σκοπό στα τύμπανα.... Αλλά... είναι ανάγκη να τραγουδάει το παληκάρι? Τι του κάνανε? τι του κάναμε? Ένας Bryan Ferry (ή vice versa κατά Λύμπε) στο πολύ θεατρικό του, μαύρος, έγκλειστος εν φυγή ή ακόμα εντός, απροσάρμοστος διανοούμενος, με δύσκολους ακόμα και γιά τα λεξικά του Άγγλου Μπαμπινιώτη στίχους..... Κι ύστερα ήρθαν οι ... γαϊδαροι, και τα άλλα διάφορα εφέ των χειλέων.... Αδυνατώ να τον ακούσω, αν και κάτι με κάνει να λέω ότι πρέπει να τον ακούσω ξανά και ξανά. Ντρέπομαι να τον ακούω σπίτι με κόσμο - με φοβίζει. Λέτε να με έχει πιάσει το σύνδρομο εκείνο που δεν μπορούν να τον απορρίψουν? Όπως είπα και στον Λύμπε σε πμ αν δεν τραγούδαγε, και προσέφερε μόνο τη μουσική του και τους στίχους του θα τον αποδεχόμουνα πιό εύκολα. Τώρα όπως είναι πακέτο, κάτι με αναγκάζει να του δίνω κι άλλες ευκαιρίες. Να δούμε ως πότε..... πωωω ...τι' 'ν τούτο ρε παιδιά..... [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
The Drift
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…