Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Τα δικά μου 70s
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Σπύρος Σούρλας" data-source="post: 1056058578" data-attributes="member: 77"><p>Τον τελευταίο μήνα ακούω συχνά τήν τελευταία συμφωνία τού Shostakovich γιά την οποία ορισμένοι έχουν εκφράσει αμφιβολίες σχετικά μέ την συνθετική της ισχύ,προτάσσοντας τήν ''γνώμη'' οτι ο συνθέτης πλέον είχε ξεπεραστεί απο τόν Part ή τήν Gubaidulina...</p><p></p><p>Μάλλον δεν ξέρουν τί τούς γίνεται οσοι συγκρίνουν τόν Σοστακόβιτς μέ αυτούς,αλλά περί ορέξεως ....</p><p></p><p>Η συγκεκριμένη συμφωνία συγκινεί μιάς καί όντως αποτελεί έναν απολογισμό τού Σοστακόβιτς πού ξεκινά μέ τούς ήχους τού glockenspiel σάν νά πρόκειται γιά ένα παιδικό δωμάτιο γεμάτο παιχνίδια αθωότητας πού όμως χάνεται γρήγορα...</p><p>Ο Sanderling ,πού αναφέρει δικαίως ο Δαμιανός,όταν μιλά γιά τό πρώτο μέρος χρησιμοποιεί τήν λέξη ''soulless'' και περιγράφει αυτή τήν αθωωότητα σχεδόν ως άψυχη και άδεια θεωρώντας ότι ακόμα και τά παιχνίδια ήσαν ''νεκρά καί ακίνητα'' (παραλληλίζοντάς τα μέ τά πρώϊμα συναισθήματα τού συνθέτη)λές καί κρέμονταν απο σκοινάκια πού έπρεπε κάποιος άλλος νά τούς δώσει ''ζωή''.</p><p></p><p>Τό δεύτερο μέρος αργό,σκοτεινό και πένθιμο ,γιά δέκα περίπου λεπτά,ξεσπά σέ ένα ερεβώδες crescendo γιά νά επανέλθει στήν αρχική του θρηνωδία.</p><p>Ακολουθεί τό μικρό και ειρωνικό scherzo,πού ορίζεται ως allegretto απ´τον συνθέτη γιά νά κλείσει μέ ένα μεγάλης διαρκείας δραματικό adagio πού μετατρέπεται σε allegretto ,ξανά σέ adagio μέ έντονες κορυφώσεις γιά νά κλείσει μέσα σέ μιά τραγική ησυχία πού διακόπτεται από τον ήχο τών τυμπανων και τελικά ξανά τό glockenspiel και η celesta θά φέρουν στην επιφάνεια τά παιδικά παιχνίδια μιάς αθωότητας πού υπήρξε ελάχιστα..</p><p></p><p>Καί ο κύκλος θά κλείσει από τό σημείο πού ξεκίνησε...</p><p></p><p>The End.....................</p><p></p><p>O Sanderling δημιουργεί τήν πιό αποκαλυπτική καί λεπτομερή ερμηνεία...</p><p></p><p>Επίσης αξίζει πολλά η ερμηνεία τού Haitink πού μάλιστα συμπληρώνεται από τό σχετικά άγνωστο αλλά υπέροχο κύκλο τραγουδιών ''From Jewish folk poetry'' op.79...</p><p></p><p>Kαί φυσικά η ερμηνεία τού Maxim Shostakovich μέ την Συμφωνική τού Λονδίνου..Προσωπικά τήν έχω απο τήν εταιρεία Collins σε μιά εξαιρετική ηχογράφηση.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Σπύρος Σούρλας, post: 1056058578, member: 77"] Τον τελευταίο μήνα ακούω συχνά τήν τελευταία συμφωνία τού Shostakovich γιά την οποία ορισμένοι έχουν εκφράσει αμφιβολίες σχετικά μέ την συνθετική της ισχύ,προτάσσοντας τήν ''γνώμη'' οτι ο συνθέτης πλέον είχε ξεπεραστεί απο τόν Part ή τήν Gubaidulina... Μάλλον δεν ξέρουν τί τούς γίνεται οσοι συγκρίνουν τόν Σοστακόβιτς μέ αυτούς,αλλά περί ορέξεως .... Η συγκεκριμένη συμφωνία συγκινεί μιάς καί όντως αποτελεί έναν απολογισμό τού Σοστακόβιτς πού ξεκινά μέ τούς ήχους τού glockenspiel σάν νά πρόκειται γιά ένα παιδικό δωμάτιο γεμάτο παιχνίδια αθωότητας πού όμως χάνεται γρήγορα... Ο Sanderling ,πού αναφέρει δικαίως ο Δαμιανός,όταν μιλά γιά τό πρώτο μέρος χρησιμοποιεί τήν λέξη ''soulless'' και περιγράφει αυτή τήν αθωωότητα σχεδόν ως άψυχη και άδεια θεωρώντας ότι ακόμα και τά παιχνίδια ήσαν ''νεκρά καί ακίνητα'' (παραλληλίζοντάς τα μέ τά πρώϊμα συναισθήματα τού συνθέτη)λές καί κρέμονταν απο σκοινάκια πού έπρεπε κάποιος άλλος νά τούς δώσει ''ζωή''. Τό δεύτερο μέρος αργό,σκοτεινό και πένθιμο ,γιά δέκα περίπου λεπτά,ξεσπά σέ ένα ερεβώδες crescendo γιά νά επανέλθει στήν αρχική του θρηνωδία. Ακολουθεί τό μικρό και ειρωνικό scherzo,πού ορίζεται ως allegretto απ´τον συνθέτη γιά νά κλείσει μέ ένα μεγάλης διαρκείας δραματικό adagio πού μετατρέπεται σε allegretto ,ξανά σέ adagio μέ έντονες κορυφώσεις γιά νά κλείσει μέσα σέ μιά τραγική ησυχία πού διακόπτεται από τον ήχο τών τυμπανων και τελικά ξανά τό glockenspiel και η celesta θά φέρουν στην επιφάνεια τά παιδικά παιχνίδια μιάς αθωότητας πού υπήρξε ελάχιστα.. Καί ο κύκλος θά κλείσει από τό σημείο πού ξεκίνησε... The End..................... O Sanderling δημιουργεί τήν πιό αποκαλυπτική καί λεπτομερή ερμηνεία... Επίσης αξίζει πολλά η ερμηνεία τού Haitink πού μάλιστα συμπληρώνεται από τό σχετικά άγνωστο αλλά υπέροχο κύκλο τραγουδιών ''From Jewish folk poetry'' op.79... Kαί φυσικά η ερμηνεία τού Maxim Shostakovich μέ την Συμφωνική τού Λονδίνου..Προσωπικά τήν έχω απο τήν εταιρεία Collins σε μιά εξαιρετική ηχογράφηση. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Τα δικά μου 70s
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…