Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Συναισθήματα σε αγώνα δρόμου ή η ιερότητα της ακολασίας
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κωστας Λυμπεροπουλος" data-source="post: 1299540" data-attributes="member: 62"><p><strong>Re: Now playing...</strong></p><p></p><p></p><p></p><p>περί ορέξεως ουδείς λόγος φυσικά.</p><p>κι εγώ τους Crommelynck θα διάλεγα αν έπρεπε οπωσδήποτε να έχω μία εκδοχή. Η ανάγνωσή τους είναι μαγική και 'α λα Ουγγαρέζα', πυριφλεγής και ανεμοδαρμένη, ένα ντελίριο πάθους που σε παρασύρει έτσι που δε δίνεις δεκάρα για 'τις στραβές γραμμές και τα λαθάκια' (για να θυμηθώ εδώ τον Καρυωτάκη -'Τα Γράμματά Σου'). Οι Kontarsky όμως διάλεξαν να προσεγγίσουν το έργο από τελείως διαφορετική γωνία και η δική τους εκφορά είναι ίσως λίγο πιο κοντά στο πνεύμα του Μπράμς: το πάθος είναι απτό πάντα αλλά είναι ...υπόκωφο, σιγοβράζει - σχεδόν το ...μυρίζεις. το νιώθεις περισσότερο παρά το ακούς. Αυτός, είναι επίσης πολύ μεγάλος Μπράμς: ακόμα και φλεγόμενος, ακόμα κι όταν παίζει τα ...'ξεφωνημένα' (τα 'Ουγγαρέζικα' που έλεγαν οι Βιεννέζοι), είναι συγκρατημένος και σοβαρός. Στο μεταίχμιο πόνου και κραυγής, εκεί που έχεις φάει τη μαχαιριά αλλά εξακολουθείς να φοράς το χαμόγελό σου σαν make-up: για να αναδυθεί αυτό το στοιχείο μέσα από τη μουσική του Μπράμς πρέπει αυτός που θα την παίξει να είναι πολύ μεγάλος μάστορας. Και οι Kontarsky είναι τέτοιοι. Οπως επίσης και ο Ντμίτρι Αλεξέγιεφ: είχε κάνει έναν εκ-πλη-κτι-κό ύστερο Μπράμς, στην ΕΜΙ νομίζω, πριν από κάμποσα χρόνια.</p><p>Πολύ καλή η επιλογή σου όσον αφορά το απάνθισμα Τσαϊκόφσκυ από τον Ρίχτερ: εξαιρετικός δίσκος. Απ όσο σε ξέρω, νομίζω πως η πιανιστική μουσική του Τσαϊκόφσκυ, 'σου πάει γάντι'. Να μου θυμίσεις να σου δώσω το .'Λεύκωμα για νέους' του (Album for the young): είναι υπέροχο</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κωστας Λυμπεροπουλος, post: 1299540, member: 62"] [b]Re: Now playing...[/b] περί ορέξεως ουδείς λόγος φυσικά. κι εγώ τους Crommelynck θα διάλεγα αν έπρεπε οπωσδήποτε να έχω μία εκδοχή. Η ανάγνωσή τους είναι μαγική και 'α λα Ουγγαρέζα', πυριφλεγής και ανεμοδαρμένη, ένα ντελίριο πάθους που σε παρασύρει έτσι που δε δίνεις δεκάρα για 'τις στραβές γραμμές και τα λαθάκια' (για να θυμηθώ εδώ τον Καρυωτάκη -'Τα Γράμματά Σου'). Οι Kontarsky όμως διάλεξαν να προσεγγίσουν το έργο από τελείως διαφορετική γωνία και η δική τους εκφορά είναι ίσως λίγο πιο κοντά στο πνεύμα του Μπράμς: το πάθος είναι απτό πάντα αλλά είναι ...υπόκωφο, σιγοβράζει - σχεδόν το ...μυρίζεις. το νιώθεις περισσότερο παρά το ακούς. Αυτός, είναι επίσης πολύ μεγάλος Μπράμς: ακόμα και φλεγόμενος, ακόμα κι όταν παίζει τα ...'ξεφωνημένα' (τα 'Ουγγαρέζικα' που έλεγαν οι Βιεννέζοι), είναι συγκρατημένος και σοβαρός. Στο μεταίχμιο πόνου και κραυγής, εκεί που έχεις φάει τη μαχαιριά αλλά εξακολουθείς να φοράς το χαμόγελό σου σαν make-up: για να αναδυθεί αυτό το στοιχείο μέσα από τη μουσική του Μπράμς πρέπει αυτός που θα την παίξει να είναι πολύ μεγάλος μάστορας. Και οι Kontarsky είναι τέτοιοι. Οπως επίσης και ο Ντμίτρι Αλεξέγιεφ: είχε κάνει έναν εκ-πλη-κτι-κό ύστερο Μπράμς, στην ΕΜΙ νομίζω, πριν από κάμποσα χρόνια. Πολύ καλή η επιλογή σου όσον αφορά το απάνθισμα Τσαϊκόφσκυ από τον Ρίχτερ: εξαιρετικός δίσκος. Απ όσο σε ξέρω, νομίζω πως η πιανιστική μουσική του Τσαϊκόφσκυ, 'σου πάει γάντι'. Να μου θυμίσεις να σου δώσω το .'Λεύκωμα για νέους' του (Album for the young): είναι υπέροχο [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Συναισθήματα σε αγώνα δρόμου ή η ιερότητα της ακολασίας
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…