Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Σκύλος με ψευδώνυμο
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="supersonic" data-source="post: 1055976596" data-attributes="member: 94"><p><strong>Falling in love again - Joey De Francesco <em>feat. Joe Doggs</em> - Concord 2003</strong></p><p></p><p>[ATTACH=full]201464[/ATTACH]</p><p></p><p>Χμμ...Αλλη μιά περίπτωση ενός jazz δίσκου με χιλιοτραγουδισμένα standards ;</p><p>Ίσως αυτό να μαρτυράει η πρώτη ματιά, από την άλλη ένας θλιμένος σκύλος στο εξώφυλλο παραπέμπει στο όνομα του τραγουδιστή (<img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite2" alt=";)" title="Wink ;)" loading="lazy" data-shortname=";)" />. Σίγουρα όχι ό,τι καλύτερο για να σπεύσεις σε αγορά.</p><p>Βέβαια το όνομα του μάγου του Β3 Joey De Francesco με την πλούσια δισκογραφία του που ποτέ δεν πέφτει κάτω από τον μέσο όρο είναι μιά παραπανίσια εγγύηση.</p><p>Ετσι σκέφτηκα και εγώ και πριν από κάποια χρόνια πρόσθεσα τον δίσκο στη συλλογή μου.</p><p>Το άκουσμα της πρώτης νότας ηχεί γλυκά και μελωδικά στ αυτιά. Ρηλαξαρισμένο παίξιμο, χωρίς εξάρσεις, τόνος και τέμπο όπως αρμόζει στην πάντα υψηλών προδιαγραφών σύνθεση All or nothing at all....Αλήθεια πόσες φορές και από ποιούς και ποιούς δεν το έχουμε ακούσει...</p><p></p><p>Όμως κάτσε λίγο, τι φωνή είναι αυτή... Αντρας είναι ή γυναίκα; ....μάλλον άντρας...Τι είδους νάζι είναι αυτό? είναι επιτηδευμένο ; φυσικό ;</p><p>Μιά φωνή που φαίνεται να βγαίνει από την ψυχή...Σίγουρα το λαρύγγι είναι εκεί, αλλά δεν βοηθάει τόσο. Ίσως οι αναπνοές δεν είναι σωστές....</p><p>Και πάλι οι παραλλαγές της μελωδίας δεν θυμίζουν κανέναν άλλον που έχει ερμηνεύσει το τραγούδι. Το πάει σε άλλους δρόμους. Κάνει τσαλίμια, μαγκιές...που...μάλλον του βγαίνουν του μπαγάσα...</p><p>Και όμως ...Είναι ερασιτέχνης. Δεν μπορεί. Δεν είναι σπουδαγμένος, δεν μπορεί να'κατσε δάσκαλος με δαύτον.</p><p>Τρέχεις στο εξώφυλλο, κάτι θα λέει δεν μπορεί. Λίγα λόγια από τον μεγάλο Quincy Jones. Τραγούδι από την καρδιά, ανεπιτήδευτο κλπ. Τίποτα άλλο.</p><p></p><p>Αναζήτηση στο διαδίκτυο... Τζίφος. 0. Νούλα. <em>Θα μπορούσε κάλλιστα να λέγεται John Do.... Δεν τον ξέρει η μάνα του.</em></p><p>Τα επόμενα κομμάτια στο ίδιο στυλ. Παραλλαγές των βασικών θεμάτων που δεν έχεις ακούσει πουθενά. Η ίδια φωνή, τσαλιμάτη, πειραχτική, εκνευριστικά τραβηχτική.Φυσικά η συνοδεία επιπέδου μάστερ, ο Joey κεντά στο B3 και δίπλα γίγαντες όπως ο κιθαρίστας Pat Martino.</p><p>Από ένα σημείο και μετά αρχίζει να σε κουράζει το ίδιο στυλ, όμως την άλλη μέρα το θες ξανά σαν εθιστικό ποτό να ακουσεις ξανά το All or nothing at all ή το Love for sale....</p><p>Γιά αρκετά χρόνια δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί τέτοιο καλλιτέχνες όπως ο Joey ή ο Pat συνεργάζονται με έναν totally stranger.</p><p></p><p>Πέρασε καιρός γιά να καταλάβω ένα σχεδόν καλά κρυμμένο μυστικό.</p><p>Ο άγνωστος τραγουδιστής είχε μια μανία με τα ψευδώνυμα...</p><p></p><p>Το 1960 τραγούδησε ως Joe Ritchie, αργότερα, το 1998, ως Vincent LaGuardia Gambini, τώρα ως Joe Doggs...</p><p></p><p></p><p></p><p>Ερασιτέχνης τραγουδιστής, αλλά...πολυβραβευμένος ηθοποιός: Joe Pesci</p><p></p><p>Αν στο πεί κάποιος, λες:...μα φυσικά....</p><p>Αλλιώς..... ακόμα ψάχνεις !</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="supersonic, post: 1055976596, member: 94"] [B]Falling in love again - Joey De Francesco [I]feat. Joe Doggs[/I] - Concord 2003[/B] [ATTACH type="full"]201464[/ATTACH] Χμμ...Αλλη μιά περίπτωση ενός jazz δίσκου με χιλιοτραγουδισμένα standards ; Ίσως αυτό να μαρτυράει η πρώτη ματιά, από την άλλη ένας θλιμένος σκύλος στο εξώφυλλο παραπέμπει στο όνομα του τραγουδιστή (;). Σίγουρα όχι ό,τι καλύτερο για να σπεύσεις σε αγορά. Βέβαια το όνομα του μάγου του Β3 Joey De Francesco με την πλούσια δισκογραφία του που ποτέ δεν πέφτει κάτω από τον μέσο όρο είναι μιά παραπανίσια εγγύηση. Ετσι σκέφτηκα και εγώ και πριν από κάποια χρόνια πρόσθεσα τον δίσκο στη συλλογή μου. Το άκουσμα της πρώτης νότας ηχεί γλυκά και μελωδικά στ αυτιά. Ρηλαξαρισμένο παίξιμο, χωρίς εξάρσεις, τόνος και τέμπο όπως αρμόζει στην πάντα υψηλών προδιαγραφών σύνθεση All or nothing at all....Αλήθεια πόσες φορές και από ποιούς και ποιούς δεν το έχουμε ακούσει... Όμως κάτσε λίγο, τι φωνή είναι αυτή... Αντρας είναι ή γυναίκα; ....μάλλον άντρας...Τι είδους νάζι είναι αυτό? είναι επιτηδευμένο ; φυσικό ; Μιά φωνή που φαίνεται να βγαίνει από την ψυχή...Σίγουρα το λαρύγγι είναι εκεί, αλλά δεν βοηθάει τόσο. Ίσως οι αναπνοές δεν είναι σωστές.... Και πάλι οι παραλλαγές της μελωδίας δεν θυμίζουν κανέναν άλλον που έχει ερμηνεύσει το τραγούδι. Το πάει σε άλλους δρόμους. Κάνει τσαλίμια, μαγκιές...που...μάλλον του βγαίνουν του μπαγάσα... Και όμως ...Είναι ερασιτέχνης. Δεν μπορεί. Δεν είναι σπουδαγμένος, δεν μπορεί να'κατσε δάσκαλος με δαύτον. Τρέχεις στο εξώφυλλο, κάτι θα λέει δεν μπορεί. Λίγα λόγια από τον μεγάλο Quincy Jones. Τραγούδι από την καρδιά, ανεπιτήδευτο κλπ. Τίποτα άλλο. Αναζήτηση στο διαδίκτυο... Τζίφος. 0. Νούλα. [I]Θα μπορούσε κάλλιστα να λέγεται John Do.... Δεν τον ξέρει η μάνα του.[/I] Τα επόμενα κομμάτια στο ίδιο στυλ. Παραλλαγές των βασικών θεμάτων που δεν έχεις ακούσει πουθενά. Η ίδια φωνή, τσαλιμάτη, πειραχτική, εκνευριστικά τραβηχτική.Φυσικά η συνοδεία επιπέδου μάστερ, ο Joey κεντά στο B3 και δίπλα γίγαντες όπως ο κιθαρίστας Pat Martino. Από ένα σημείο και μετά αρχίζει να σε κουράζει το ίδιο στυλ, όμως την άλλη μέρα το θες ξανά σαν εθιστικό ποτό να ακουσεις ξανά το All or nothing at all ή το Love for sale.... Γιά αρκετά χρόνια δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί τέτοιο καλλιτέχνες όπως ο Joey ή ο Pat συνεργάζονται με έναν totally stranger. Πέρασε καιρός γιά να καταλάβω ένα σχεδόν καλά κρυμμένο μυστικό. Ο άγνωστος τραγουδιστής είχε μια μανία με τα ψευδώνυμα... Το 1960 τραγούδησε ως Joe Ritchie, αργότερα, το 1998, ως Vincent LaGuardia Gambini, τώρα ως Joe Doggs... Ερασιτέχνης τραγουδιστής, αλλά...πολυβραβευμένος ηθοποιός: Joe Pesci Αν στο πεί κάποιος, λες:...μα φυσικά.... Αλλιώς..... ακόμα ψάχνεις ! [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Σκύλος με ψευδώνυμο
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…