Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Shostakovich:Piano Concerto No 2 op.102
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δαμιανός Δημητριάδης" data-source="post: 1371649" data-attributes="member: 206"><p>Ας υποδεχθούμε και ας αγαπήσουμε (ή όχι, κατά βούληση, εγώ πάντως το αγαπώ πολύ), το δεύτερο κονσέρτο για πιάνο του Σοστακόβιτς γι' αυτό που είναι. Ένα έργο με σαφή οικονομία λόγου και μέσων, πολύ προσωπικό, με τη γνώριμη νευρωτική, αλλά πάντα ευφυή γραφή του δημιουργού του, που όμως εδώ εμπλουτίζεται με στιγμές ανεπιτήδευτης τρυφερότητας, όπως το υπέροχο δεύτερο μέρος. </p><p></p><p>Συμφωνώ με την ανάλυση του Σπύρου. Στο τρίτο μέρος, νομίζω πως ο ίδιος είχε επισημάνει παλαιότερα, πως η γραφή θυμίζει ποντιακό χορό και αυτό το βρίσκω πολύ εύστοχο.</p><p></p><p>Η ηχογράφηση της EMI του 1958 με τον Κλυτένς, στη μεταφορά τουλάχιστον που την έχω εγώ, σε βινύλιο της Russian Disk, είναι μονοφωνική. Και η ποιότητα ηχογράφησης, τουλάχιστον στη δική μου εκτύπωση (που είναι και DMM!), είναι μέτρια.</p><p></p><p>Η ηχογράφηση και η ερμηνεία του Αλεξέγιεφ που αναφέρει ο έτερος Σπύρος, στην EMI/Classics for Pleasure, είναι πολύ καλές και θα τη συνιστούσα ως καλύτερη μοναδική αγορά, σε κάποιον που δε θέλει να μαζέψει πολλές εκτελέσεις.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δαμιανός Δημητριάδης, post: 1371649, member: 206"] Ας υποδεχθούμε και ας αγαπήσουμε (ή όχι, κατά βούληση, εγώ πάντως το αγαπώ πολύ), το δεύτερο κονσέρτο για πιάνο του Σοστακόβιτς γι' αυτό που είναι. Ένα έργο με σαφή οικονομία λόγου και μέσων, πολύ προσωπικό, με τη γνώριμη νευρωτική, αλλά πάντα ευφυή γραφή του δημιουργού του, που όμως εδώ εμπλουτίζεται με στιγμές ανεπιτήδευτης τρυφερότητας, όπως το υπέροχο δεύτερο μέρος. Συμφωνώ με την ανάλυση του Σπύρου. Στο τρίτο μέρος, νομίζω πως ο ίδιος είχε επισημάνει παλαιότερα, πως η γραφή θυμίζει ποντιακό χορό και αυτό το βρίσκω πολύ εύστοχο. Η ηχογράφηση της EMI του 1958 με τον Κλυτένς, στη μεταφορά τουλάχιστον που την έχω εγώ, σε βινύλιο της Russian Disk, είναι μονοφωνική. Και η ποιότητα ηχογράφησης, τουλάχιστον στη δική μου εκτύπωση (που είναι και DMM!), είναι μέτρια. Η ηχογράφηση και η ερμηνεία του Αλεξέγιεφ που αναφέρει ο έτερος Σπύρος, στην EMI/Classics for Pleasure, είναι πολύ καλές και θα τη συνιστούσα ως καλύτερη μοναδική αγορά, σε κάποιον που δε θέλει να μαζέψει πολλές εκτελέσεις. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Shostakovich:Piano Concerto No 2 op.102
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…