Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ry Cooder - Chavez Ravine
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κωστας Λυμπεροπουλος" data-source="post: 5673" data-attributes="member: 62"><p><img src="http://www.femalefirst.co.uk/images/ry-cooder-chavez-ravine.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p>Πρέπει να ομολογήσω ότι, εδώ και καιρό, είχα χάσει κάθε ενδιαφέρον για τον Ry Cooder. Μου θύμιζε περισσότερο εντομολόγο παρά μουσικό με όλη αυτή τη μανία του να βρεί, να αναλύσει και να χρονικογραφήσει με κάθε λεπτομέρεια και την πιό απόκρυφη γωνιά της Αμερικάνικης μουσικής. Πολλά από τα ξεχασμένα ιδιώματα που σκάλιζε δεν με ενδιέφεραν στο ελάχιστο και τις περισσότερες φορές ηχούσε τόσο βεβιασμένος που πετύχαινε το αντίθετο αποτέλεσμα: μ’ έκανε να πιστεύω ότι δίκαια όλες αυτές οι μουσικές βρίσκονται στο...χρονοντούλαπο της Ιστορίας, σκονισμένες και γεμάτες αράχνες. Αρχισε να παίρνει και Βραβεία. Η πρόσφατη εμμονή του με τα Κουβανέζικα ήρθε να βάλει τα τελευταία καρφιά στο φέρετρο της ...σχέσης μας: άμα θέλω Κουβανέζικα ακούω τον Marc Ribot (στα πολύ καλά ‘Marc Ribot Y Los Cubanos Postizos’ και ‘Muy Divertido’) που ΚΑΙ τα αποδομεί ΚΑΙ τα δοξάζει ΚΑΙ φαίνεται να το γλεντάει το πράγμα - και ‘μου πάει’ και πιό πολύ σαν κιθαρίστας. ‘Θάνατος στους Δυσκοίλιους και τους Ειδικούς’ και ‘Κάτω οι Ακαδημαϊστές’ εν ολίγοις: δεν είχα σκοπό να ξαναπάρω δίσκο του. Και μετά, την περασμένη βδομάδα γιά την ακρίβεια, σκόνταψα πάνω στο τελευταίο του άλμπουμ. Το εξώφυλλο ήταν θαυμάσιο. Μου θύμιζε τις ζωγραφιές με τους σκελετούς του Jose Guadalupe Posada και τη Νύχτα των Νεκρών στο ‘Κάτω απ το Ηφαίστειο’ του Τζόν Χιούστον. Ο τίτλος μου τα χάλαγε λίγο - πάλι θύμιζε λάτιν...- τι διάβολο να σκάλιζε πάλι...Δε βαριέσαι σκέφτηκα, αυτοί στη Nonesuch είναι σοβαροί και οι προτάσεις τους είναι συνήθως ενδιαφέρουσες, στο κάτω-κάτω το κρατάω για το εξώφυλλο!</p><p></p><p><strong>Ry Cooder – Chavez Ravine / Nonesuch</strong></p><p>Η ιστορία πίσω από το δίσκο είναι σκέτο λαϊκό μελό: το Chavez Ravine, πίσω στις αρχές της δεκαετίας του ’50 ήτανε η γειτονιά των Μεξικάνων εμιγκρέδων, των chicanos και άλλων Λάτιν που ζούσαν στο Λος Αντζελες. Ηταν ένα πολιτιστικό καζάνι ζωηρό, ζωντανό και πολύχρωμο με κάθε λογής εξωτικά ακούσματα να φλερτάρουν τα αυτιά. Τα ‘λαμόγια’ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας μετά από λαδώματα και κάθε λογής ύποπτες και παράνομες διαδικασίας έφεραν τις μπουλντόζες, έδιωξαν τους κατοίκους και ισοπέδωσαν τη γειτονιά. Στη θέση της σήμερα βρίσκεται το στάδιο μπέϊζμπολ των Dodgers. Σαν λαϊκό ρομάντσο η ιστορία δεν στέκει και τόσο καλά στα πόδια της. Αλλά η μουσική που τη συνοδεύει είναι καταπληκτική: το Tex Mex κι όλα αυτά τα στυλάκια του Αμερικάνικου Νότου που ο Cooder ξέρει πιά σαν την τσέπη του, άφθονη Θεατρικότητα και τζαζέ απόηχοι του Kurt Weill, ένα άλμπουμ που πολύ προσφυώς χαρακτηρίσθηκε Εξω ένα μουσικό Chinatown ή ‘Λος Αντζελες Εμπιστευτικό’. Υπέροχο!</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κωστας Λυμπεροπουλος, post: 5673, member: 62"] [IMG]http://www.femalefirst.co.uk/images/ry-cooder-chavez-ravine.jpg[/IMG] Πρέπει να ομολογήσω ότι, εδώ και καιρό, είχα χάσει κάθε ενδιαφέρον για τον Ry Cooder. Μου θύμιζε περισσότερο εντομολόγο παρά μουσικό με όλη αυτή τη μανία του να βρεί, να αναλύσει και να χρονικογραφήσει με κάθε λεπτομέρεια και την πιό απόκρυφη γωνιά της Αμερικάνικης μουσικής. Πολλά από τα ξεχασμένα ιδιώματα που σκάλιζε δεν με ενδιέφεραν στο ελάχιστο και τις περισσότερες φορές ηχούσε τόσο βεβιασμένος που πετύχαινε το αντίθετο αποτέλεσμα: μ’ έκανε να πιστεύω ότι δίκαια όλες αυτές οι μουσικές βρίσκονται στο...χρονοντούλαπο της Ιστορίας, σκονισμένες και γεμάτες αράχνες. Αρχισε να παίρνει και Βραβεία. Η πρόσφατη εμμονή του με τα Κουβανέζικα ήρθε να βάλει τα τελευταία καρφιά στο φέρετρο της ...σχέσης μας: άμα θέλω Κουβανέζικα ακούω τον Marc Ribot (στα πολύ καλά ‘Marc Ribot Y Los Cubanos Postizos’ και ‘Muy Divertido’) που ΚΑΙ τα αποδομεί ΚΑΙ τα δοξάζει ΚΑΙ φαίνεται να το γλεντάει το πράγμα - και ‘μου πάει’ και πιό πολύ σαν κιθαρίστας. ‘Θάνατος στους Δυσκοίλιους και τους Ειδικούς’ και ‘Κάτω οι Ακαδημαϊστές’ εν ολίγοις: δεν είχα σκοπό να ξαναπάρω δίσκο του. Και μετά, την περασμένη βδομάδα γιά την ακρίβεια, σκόνταψα πάνω στο τελευταίο του άλμπουμ. Το εξώφυλλο ήταν θαυμάσιο. Μου θύμιζε τις ζωγραφιές με τους σκελετούς του Jose Guadalupe Posada και τη Νύχτα των Νεκρών στο ‘Κάτω απ το Ηφαίστειο’ του Τζόν Χιούστον. Ο τίτλος μου τα χάλαγε λίγο - πάλι θύμιζε λάτιν...- τι διάβολο να σκάλιζε πάλι...Δε βαριέσαι σκέφτηκα, αυτοί στη Nonesuch είναι σοβαροί και οι προτάσεις τους είναι συνήθως ενδιαφέρουσες, στο κάτω-κάτω το κρατάω για το εξώφυλλο! [B]Ry Cooder – Chavez Ravine / Nonesuch[/B] Η ιστορία πίσω από το δίσκο είναι σκέτο λαϊκό μελό: το Chavez Ravine, πίσω στις αρχές της δεκαετίας του ’50 ήτανε η γειτονιά των Μεξικάνων εμιγκρέδων, των chicanos και άλλων Λάτιν που ζούσαν στο Λος Αντζελες. Ηταν ένα πολιτιστικό καζάνι ζωηρό, ζωντανό και πολύχρωμο με κάθε λογής εξωτικά ακούσματα να φλερτάρουν τα αυτιά. Τα ‘λαμόγια’ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας μετά από λαδώματα και κάθε λογής ύποπτες και παράνομες διαδικασίας έφεραν τις μπουλντόζες, έδιωξαν τους κατοίκους και ισοπέδωσαν τη γειτονιά. Στη θέση της σήμερα βρίσκεται το στάδιο μπέϊζμπολ των Dodgers. Σαν λαϊκό ρομάντσο η ιστορία δεν στέκει και τόσο καλά στα πόδια της. Αλλά η μουσική που τη συνοδεύει είναι καταπληκτική: το Tex Mex κι όλα αυτά τα στυλάκια του Αμερικάνικου Νότου που ο Cooder ξέρει πιά σαν την τσέπη του, άφθονη Θεατρικότητα και τζαζέ απόηχοι του Kurt Weill, ένα άλμπουμ που πολύ προσφυώς χαρακτηρίσθηκε Εξω ένα μουσικό Chinatown ή ‘Λος Αντζελες Εμπιστευτικό’. Υπέροχο! [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ry Cooder - Chavez Ravine
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…