Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Προσκύνημα
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δαμιανός Δημητριάδης" data-source="post: 478554" data-attributes="member: 206"><p>Δεν έχω δικαιολογίες. Ήρθε η ώρα και δεν χωρά άλλη καθυστέρηση. </p><p></p><p>Λόγω της επετείου; Τι το κάναμε δηλαδή, μόδα; </p><p></p><p>Όχι, τώρα απλά υπάρχει ο χρόνος και το περιβάλλον συγκλίνει. Βρέθηκα ήδη εκεί, επέστρεψα μετά από πολύ καιρό, ίσως και έναν ολόκληρο χρόνο. Στην αρχή αναρωτήθηκα τι να διαλέξω. Την αφηγηματική καθαρότητα του Αρνονκούρ, ή τη στουκτουραλιστική μεγαλοπρέπεια του Κλέμπερερ; Επέλεξα τον δεύτερο, από νοσταλγία. Οι τελευταίες μου επισκέψεις στα Πάθη κατά Ματθαίον, αυτόν τον Καθεδρικό των Καθεδρικών της Μουσικής ήταν με τον αυστριακό. Είχα χρόνια να προσκυνήσω το επίτευγμα του Όττο και η τελευταία φορά που θυμάμαι ήταν πάλι Πάσχα, του 2001.</p><p></p><p>Πρώτο πρελούδιο και χορωδιακό, Kommt Ihr Toechter. Η μουσική ρέει ζωογόνος και μεγαλόπρεπη, υποβάλλοντας συναισθήματα και ιδέες που υπερβαίνουν το άτομο και συμπλέκονται σε γοτθικές αψίδες που η κορυφή τους χάνεται στο ημίφως του υποσυνείδητου, σχηματίζουν περιστύλια διαδρόμων, που διατρέχονται από δέσμες φωτός, που προσπαθούν να εκτοπίσουν τις σκοτεινές κόγχες από την ουσία της ύπαρξης.</p><p></p><p>Ο αγνωστικιστής Κλέμπερερ θριαμβεύει στην ανάδειξη της ασύλληπτης ηθικής δύναμης του έργου, γιατί θεωρώ πως αναζητά την πηγή της όχι στο φόβο και το έλεος του Θεού, αλλά στην αγάπη και στην πίστη στον άνθρωπο. Τον άνθρωπο που κατόρθωσε, στο πρόσωπο του Μπαχ να υπερβεί τόσο πολύ τα ανθρώπινα, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά ανθρώπινες ποιότητες και χαρίσματα. Ο Κλέμπερερ έχει πλήρη επίγνωση της μοναδικότητας του επιτεύγματος, γι’ αυτό και παραμένει σεμνός, μακριά από την υπεροψία της τιάρας και της ποιμαντορικής ράβδου. Γνωρίζει πως το κέλυφος αυτού του οικοδομήματος φέρει και συγκρατεί τον τρόμο και το έρεβος, όπως τα αρπακτικά και οι αποκρουστικές μορφές που επικρέμονται στο εξωτερικό μέρος των γοτθικών ναών, με τα απειλητικά ράμφη τους να χάσκουν ανοιχτά προς κάθε κατεύθυνση. Γι’ αυτό και στην πιο σπαρακτική άρια του έργου, το Erbarme Dich, Mein Gott (σπλαχνίσου με, Θεέ μου), του Αποστόλου Πέτρου μετά τη στιγμή της άρνησης, ο Κλέμπερερ είναι ζεστός και ελεήμων, εκεί που η άλλη περίφημη ερμηνεία που έχω, αυτή του Αρνονκούρ, είναι συντριπτική.</p><p></p><p>Ανοίγω αυτό το νήμα φίλοι μου, ως αφορμή και πρόταση βήματος συλλογής εντυπώσεων και απόψεων για τα Πάθη κατά Ματθαίον του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, ίσως του Απόλυτου Αριστουργήματος της Μουσικής.</p><p></p><p>Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση!</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δαμιανός Δημητριάδης, post: 478554, member: 206"] Δεν έχω δικαιολογίες. Ήρθε η ώρα και δεν χωρά άλλη καθυστέρηση. Λόγω της επετείου; Τι το κάναμε δηλαδή, μόδα; Όχι, τώρα απλά υπάρχει ο χρόνος και το περιβάλλον συγκλίνει. Βρέθηκα ήδη εκεί, επέστρεψα μετά από πολύ καιρό, ίσως και έναν ολόκληρο χρόνο. Στην αρχή αναρωτήθηκα τι να διαλέξω. Την αφηγηματική καθαρότητα του Αρνονκούρ, ή τη στουκτουραλιστική μεγαλοπρέπεια του Κλέμπερερ; Επέλεξα τον δεύτερο, από νοσταλγία. Οι τελευταίες μου επισκέψεις στα Πάθη κατά Ματθαίον, αυτόν τον Καθεδρικό των Καθεδρικών της Μουσικής ήταν με τον αυστριακό. Είχα χρόνια να προσκυνήσω το επίτευγμα του Όττο και η τελευταία φορά που θυμάμαι ήταν πάλι Πάσχα, του 2001. Πρώτο πρελούδιο και χορωδιακό, Kommt Ihr Toechter. Η μουσική ρέει ζωογόνος και μεγαλόπρεπη, υποβάλλοντας συναισθήματα και ιδέες που υπερβαίνουν το άτομο και συμπλέκονται σε γοτθικές αψίδες που η κορυφή τους χάνεται στο ημίφως του υποσυνείδητου, σχηματίζουν περιστύλια διαδρόμων, που διατρέχονται από δέσμες φωτός, που προσπαθούν να εκτοπίσουν τις σκοτεινές κόγχες από την ουσία της ύπαρξης. Ο αγνωστικιστής Κλέμπερερ θριαμβεύει στην ανάδειξη της ασύλληπτης ηθικής δύναμης του έργου, γιατί θεωρώ πως αναζητά την πηγή της όχι στο φόβο και το έλεος του Θεού, αλλά στην αγάπη και στην πίστη στον άνθρωπο. Τον άνθρωπο που κατόρθωσε, στο πρόσωπο του Μπαχ να υπερβεί τόσο πολύ τα ανθρώπινα, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά ανθρώπινες ποιότητες και χαρίσματα. Ο Κλέμπερερ έχει πλήρη επίγνωση της μοναδικότητας του επιτεύγματος, γι’ αυτό και παραμένει σεμνός, μακριά από την υπεροψία της τιάρας και της ποιμαντορικής ράβδου. Γνωρίζει πως το κέλυφος αυτού του οικοδομήματος φέρει και συγκρατεί τον τρόμο και το έρεβος, όπως τα αρπακτικά και οι αποκρουστικές μορφές που επικρέμονται στο εξωτερικό μέρος των γοτθικών ναών, με τα απειλητικά ράμφη τους να χάσκουν ανοιχτά προς κάθε κατεύθυνση. Γι’ αυτό και στην πιο σπαρακτική άρια του έργου, το Erbarme Dich, Mein Gott (σπλαχνίσου με, Θεέ μου), του Αποστόλου Πέτρου μετά τη στιγμή της άρνησης, ο Κλέμπερερ είναι ζεστός και ελεήμων, εκεί που η άλλη περίφημη ερμηνεία που έχω, αυτή του Αρνονκούρ, είναι συντριπτική. Ανοίγω αυτό το νήμα φίλοι μου, ως αφορμή και πρόταση βήματος συλλογής εντυπώσεων και απόψεων για τα Πάθη κατά Ματθαίον του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, ίσως του Απόλυτου Αριστουργήματος της Μουσικής. Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση! [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Προσκύνημα
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…