Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Πολιτισμός
Ποίηση....γιατί όχι;
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Gal'en" data-source="post: 1058017738" data-attributes="member: 38854"><p>Στη Μέλπω Αξιώτη</p><p></p><p></p><p></p><p> </p><p>Στο παιδικό μας βλέμμα πνίγονται οι στεριές</p><p> Πρώτη σου αγάπη τα λιμάνια σβηούν κι εκείνα.</p><p> Θάλασσα τρώει το βράχο απ” όλες τις μεριές.</p><p> Μάτια λοξά και τ” αγαπάς: Κόκκινη Κίνα.</p><p></p><p></p><p>Γιομάτα παν τα Ιταλικά στην Ερυθρά.</p><p> Πουλιά σε αντιπερισπασμό- Μαύρη Μανία.</p><p> Δόρατα μέσα στη νυχτιά παίζουν νωθρά.</p><p> Λάμπει αρραβώνα στο δεξί σου: Αβησσυνία.</p><p></p><p></p><p>Σε κρεμεζί, Νύφη λεβέντρα Ιβηρική.</p><p> Ανάβουνε του Barrio Chino τα φανάρια.</p><p> Σπανιόλοι μου θαλασσοβάτες και Γραικοί.</p><p> Γκρέκο και Λόρκα-Ισπανία και Πασσιονάρια.</p><p></p><p></p><p>Κύμα θανάτου ξαπολιούνται οι Γερμανοί.</p><p> Τ” άρματα ζώνεσαι μ” αρχαία κραυγή πολέμου.</p><p> Κυνήγι παίζουνε μαχαίρι και σκοινί,</p><p> Οι κρεμασμένοι στα δεντρά , μπαίγνιο του ανέμου.</p><p></p><p></p><p>Κι απέ Δεκέμβρη στην Αθήνα και Φωτιά.</p><p> Τούτο της Γης το θαλασσόδαρτο αγκωνάρι,</p><p> Λικνίζει κάτου από το Δρυ και την Ιτιά</p><p> το Διάκο, τον Κολοκοτρώνη και τον Άρη.</p><p></p><p>Ν. Καββαδιας</p><p>Ελεύθερα Γράμματα, τεύχος 14, 10/8/1945 [γραμμένο τις μέρες των Δεκεμβριανών]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Gal'en, post: 1058017738, member: 38854"] Στη Μέλπω Αξιώτη Στο παιδικό μας βλέμμα πνίγονται οι στεριές Πρώτη σου αγάπη τα λιμάνια σβηούν κι εκείνα. Θάλασσα τρώει το βράχο απ” όλες τις μεριές. Μάτια λοξά και τ” αγαπάς: Κόκκινη Κίνα. Γιομάτα παν τα Ιταλικά στην Ερυθρά. Πουλιά σε αντιπερισπασμό- Μαύρη Μανία. Δόρατα μέσα στη νυχτιά παίζουν νωθρά. Λάμπει αρραβώνα στο δεξί σου: Αβησσυνία. Σε κρεμεζί, Νύφη λεβέντρα Ιβηρική. Ανάβουνε του Barrio Chino τα φανάρια. Σπανιόλοι μου θαλασσοβάτες και Γραικοί. Γκρέκο και Λόρκα-Ισπανία και Πασσιονάρια. Κύμα θανάτου ξαπολιούνται οι Γερμανοί. Τ” άρματα ζώνεσαι μ” αρχαία κραυγή πολέμου. Κυνήγι παίζουνε μαχαίρι και σκοινί, Οι κρεμασμένοι στα δεντρά , μπαίγνιο του ανέμου. Κι απέ Δεκέμβρη στην Αθήνα και Φωτιά. Τούτο της Γης το θαλασσόδαρτο αγκωνάρι, Λικνίζει κάτου από το Δρυ και την Ιτιά το Διάκο, τον Κολοκοτρώνη και τον Άρη. Ν. Καββαδιας Ελεύθερα Γράμματα, τεύχος 14, 10/8/1945 [γραμμένο τις μέρες των Δεκεμβριανών] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Πολιτισμός
Ποίηση....γιατί όχι;
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…