Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Πέρασμα στην άλλη πλευρά [Η "σκηνή" του Λος Άντζελες #5]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058709259" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Στον Κήπο της Εδέμ</h3><p><strong>Iron Butterfly</strong> - <strong>In-A-Gadda-Da-Vida</strong> (Ιούνιος 1968, ATCO Records)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]187369[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Most Anything You Want (Doug Ingle) - 3:41, A2 Flowers And Beads (Doug Ingle) - 3:05, A3 My Mirage (Doug Ingle) - 4:51, A4 Termination (Erik Brann, Lee Dorman) - 2:50, A5 Are You Happy (Doug Ingle) - 4:28, B In-A-Gadda-Da-Vida (Doug Ingle) - 17:05</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Doug Ingle (Vox Continental όργανο, φωνητικά), Erik Brann (κιθάρα, φωνητικά: A4), Ron Bushy (τύμπανα, κρουστά), Lee Dorman (μπάσο, δεύτερα φωνητικά)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικοί</span>: Jim Hilton / Jim Hilton, Bill Cooper (μείξη), Don Casale</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε το πρώτο εξάμηνο του 1968 (η δεύτερη πλευρά στις 27 Μαΐου 1968) στα <em>Gold Star Studios</em>, Χόλιγουντ, Καλιφόρνια και <em>Ultra-Sonic Studios, Hempstead</em>, Νέα Υόρκη</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]227031[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">(Α->Δ) <em>Doug Ingle, Ron Bushy, Lee Dorman</em> και <em>Erik Brann</em></p><p></p><p>Αυτή η <a href="https://avclub.gr/index.php?threads/in-a-gadda-da-vida.45554" target="_blank">δεύτερη προσπάθεια</a> των <strong>Iron Butterfly</strong> υπήρξε το πρώτο άλμπουμ που πιστοποιήθηκε ως πλατινένιο, για πωλήσεις άνω του ενός εκατομμυρίου αντιτύπων. Αν και τα ψυχεδελικά κομμάτια στην πρώτη πλευρά είναι αρκετά απολαυστικά, η επιτυχία του δίσκου οφειλόταν αποκλειστικά στο κομμάτι του τίτλου του, ένα πρωτόγνωρο έπος που κατέλαβε όλη τη δεύτερη πλευρά.</p><p></p><p>Οι <em>Iron Butterfly</em> συνδύασαν το σκληρό ροκ με περίτεχνες και φιλικές προς το άσιντ υφές. «<em><span style="color: Darkorange">Ζούσαμε από κοινού σε ένα σπίτι στους λόφους του Χόλιγουντ, περίπου οκτώ τετράγωνα από τους Buffalo Springfield και δύο τετράγωνα από τον Arthur Lee και τους Love</span></em>», θυμάται ο τραγουδιστής <strong>Doug Ingle</strong>, ο οποίος σχημάτισε τους <em>Iron Butterfly</em> το 1966 στο Σαν Ντιέγκο. Έγραψαν το ντεμπούτο <em>LP</em> τους ως κουιντέτο, αλλά μέχρι να κυκλοφορήσει το εύστοχα ονοματισμένο <strong><span style="color: Dodgerblue">Heavy</span></strong>, είχαν αποχωρήσει τρία μέλη. Ο <em>Ingle</em> και ο ντράμερ <strong>Ron Bushy</strong> επέλεξαν να συνεχίσουν, στρατολογώντας τον έφηβο κιθαρίστα <strong>Erik Brann</strong> και τον μπασίστα <strong>Lee Dorman</strong>. Αργά ένα βράδυ, ο <em>Bushy</em> γύρισε σπίτι από τη δουλειά του ως παρασκευαστής πίτσας και διαπίστωσε ότι ο <em>Ingle</em>, ο γιος ενός οργανίστα εκκλησίας, πίνοντας ένα γαλόνι κόκκινο κρασί είχε συνθέσει ένα νέο τραγούδι. Πολύ μεθυσμένος για να μιλήσει σωστά, ο <em>Ingle</em> μάσησε τον τίτλο, τον οποίο ο <em>Bushy</em> έγραψε φωνητικά, και έτσι το "<em>In The Garden Of Eden</em>" έγινε γνωστό ως "<strong>In-A-Gadda-Da-Vida</strong>".</p><p></p><p>Αρχικά μια μπαλάντα, η μπάντα ανέπτυξε το κομμάτι στις περιοδείες, ηχογραφώντας τελικά έναν λυσεργικό λεβιάθαν από βομβώδη κιθάρα, μυστικιστικό όργανο και εξερευνητικό σόλο ντραμς. Το "<em>In-A-Gadda-Da-Vida</em>" ήταν μια τεράστια επιτυχία στο εκκολαπτόμενο <em>FM</em> ραδιόφωνο. Ένα, τοπ 30, μονταρισμένο σινγκλ έδωσε έμφαση στο πρωτο-μέταλ ριφ του τραγουδιού και τα αινιγματικά φωνητικά, ενώ η πλήρης δεκαεπτάλεπτη έκδοση έδωσε χρόνο στους ντιτζέι να χαλαρώσουν...</p><p></p><p>Όσον αφορά τα υπόλοιπα κομμάτια, ο δίσκος ξεκινά με το γκαράζ-ροκ "<strong>Most Anything You Want</strong>" που ακούγεται σαν τους <a href="https://avclub.gr/index.php?threads/noythesies-gia-paidia.169487/#post-1058642230" target="_blank"><em>Music Machine</em></a>. Το αυτοαναφορικό "<strong>Flowers And Beads</strong>" ακολουθεί σ' ένα ζωηρό ποπ στυλ, ενώ το φαζαρισμένο ρόκερ, "<strong>Termination</strong>" έγγραψε ο <em>Braunn</em> σε μια πτήση από την μια ακτή στην άλλη. Το γραμμένο από τον <em>Ingle</em>, "<strong>My Mirage</strong>" είναι άλλο ένα ψυχεδελικό ταξίδι, και η πρώτη πλευρά τελειώνει με το κυριαρχούμενο από όργανο, "<strong>Are You Happy?</strong>" που ξεκινά με ρυθμό σουίνγκ πριν τη χαρντ ροκ έκρηξη.</p><p></p><p>Αν και πολλοί θεωρούν το <strong>In-A-Gadda-Da-Vida</strong> επιδεικτικό ή πομπώδες, στοιχεία σίγουρα του προγκρέσιβ που προμήνυε, αυτό απαθανάτισε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή στην κουλτούρα του ροκ εντ ρολ και εξακολουθεί, ακόμα και σήμερα, να αποτελεί εξαιρετική βραδινή ακρόαση.</p><p></p><p>(****, πηγές: εξώφυλλο, Manish Agarwal, David Perry)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]227032[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">(Α->Δ) <em>Doug Ingle, Lee Dorman</em> και <em>Erik Brann</em> σε συναυλία το 1967</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058709259, member: 30418"] [HEADING=2]Στον Κήπο της Εδέμ[/HEADING] [B]Iron Butterfly[/B] - [B]In-A-Gadda-Da-Vida[/B] (Ιούνιος 1968, ATCO Records) [CENTER][ATTACH type="full" alt="InAGaddaDaVida.jpg"]187369[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Most Anything You Want (Doug Ingle) - 3:41, A2 Flowers And Beads (Doug Ingle) - 3:05, A3 My Mirage (Doug Ingle) - 4:51, A4 Termination (Erik Brann, Lee Dorman) - 2:50, A5 Are You Happy (Doug Ingle) - 4:28, B In-A-Gadda-Da-Vida (Doug Ingle) - 17:05 [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Doug Ingle (Vox Continental όργανο, φωνητικά), Erik Brann (κιθάρα, φωνητικά: A4), Ron Bushy (τύμπανα, κρουστά), Lee Dorman (μπάσο, δεύτερα φωνητικά) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικοί[/COLOR]: Jim Hilton / Jim Hilton, Bill Cooper (μείξη), Don Casale Ηχογραφήθηκε το πρώτο εξάμηνο του 1968 (η δεύτερη πλευρά στις 27 Μαΐου 1968) στα [I]Gold Star Studios[/I], Χόλιγουντ, Καλιφόρνια και [I]Ultra-Sonic Studios, Hempstead[/I], Νέα Υόρκη [CENTER][ATTACH type="full"]227031[/ATTACH] (Α->Δ) [I]Doug Ingle, Ron Bushy, Lee Dorman[/I] και [I]Erik Brann[/I][/CENTER] Αυτή η [URL='https://avclub.gr/index.php?threads/in-a-gadda-da-vida.45554']δεύτερη προσπάθεια[/URL] των [B]Iron Butterfly[/B] υπήρξε το πρώτο άλμπουμ που πιστοποιήθηκε ως πλατινένιο, για πωλήσεις άνω του ενός εκατομμυρίου αντιτύπων. Αν και τα ψυχεδελικά κομμάτια στην πρώτη πλευρά είναι αρκετά απολαυστικά, η επιτυχία του δίσκου οφειλόταν αποκλειστικά στο κομμάτι του τίτλου του, ένα πρωτόγνωρο έπος που κατέλαβε όλη τη δεύτερη πλευρά. Οι [I]Iron Butterfly[/I] συνδύασαν το σκληρό ροκ με περίτεχνες και φιλικές προς το άσιντ υφές. «[I][COLOR=Darkorange]Ζούσαμε από κοινού σε ένα σπίτι στους λόφους του Χόλιγουντ, περίπου οκτώ τετράγωνα από τους Buffalo Springfield και δύο τετράγωνα από τον Arthur Lee και τους Love[/COLOR][/I]», θυμάται ο τραγουδιστής [B]Doug Ingle[/B], ο οποίος σχημάτισε τους [I]Iron Butterfly[/I] το 1966 στο Σαν Ντιέγκο. Έγραψαν το ντεμπούτο [I]LP[/I] τους ως κουιντέτο, αλλά μέχρι να κυκλοφορήσει το εύστοχα ονοματισμένο [B][COLOR=Dodgerblue]Heavy[/COLOR][/B], είχαν αποχωρήσει τρία μέλη. Ο [I]Ingle[/I] και ο ντράμερ [B]Ron Bushy[/B] επέλεξαν να συνεχίσουν, στρατολογώντας τον έφηβο κιθαρίστα [B]Erik Brann[/B] και τον μπασίστα [B]Lee Dorman[/B]. Αργά ένα βράδυ, ο [I]Bushy[/I] γύρισε σπίτι από τη δουλειά του ως παρασκευαστής πίτσας και διαπίστωσε ότι ο [I]Ingle[/I], ο γιος ενός οργανίστα εκκλησίας, πίνοντας ένα γαλόνι κόκκινο κρασί είχε συνθέσει ένα νέο τραγούδι. Πολύ μεθυσμένος για να μιλήσει σωστά, ο [I]Ingle[/I] μάσησε τον τίτλο, τον οποίο ο [I]Bushy[/I] έγραψε φωνητικά, και έτσι το "[I]In The Garden Of Eden[/I]" έγινε γνωστό ως "[B]In-A-Gadda-Da-Vida[/B]". Αρχικά μια μπαλάντα, η μπάντα ανέπτυξε το κομμάτι στις περιοδείες, ηχογραφώντας τελικά έναν λυσεργικό λεβιάθαν από βομβώδη κιθάρα, μυστικιστικό όργανο και εξερευνητικό σόλο ντραμς. Το "[I]In-A-Gadda-Da-Vida[/I]" ήταν μια τεράστια επιτυχία στο εκκολαπτόμενο [I]FM[/I] ραδιόφωνο. Ένα, τοπ 30, μονταρισμένο σινγκλ έδωσε έμφαση στο πρωτο-μέταλ ριφ του τραγουδιού και τα αινιγματικά φωνητικά, ενώ η πλήρης δεκαεπτάλεπτη έκδοση έδωσε χρόνο στους ντιτζέι να χαλαρώσουν... Όσον αφορά τα υπόλοιπα κομμάτια, ο δίσκος ξεκινά με το γκαράζ-ροκ "[B]Most Anything You Want[/B]" που ακούγεται σαν τους [URL='https://avclub.gr/index.php?threads/noythesies-gia-paidia.169487/#post-1058642230'][I]Music Machine[/I][/URL]. Το αυτοαναφορικό "[B]Flowers And Beads[/B]" ακολουθεί σ' ένα ζωηρό ποπ στυλ, ενώ το φαζαρισμένο ρόκερ, "[B]Termination[/B]" έγγραψε ο [I]Braunn[/I] σε μια πτήση από την μια ακτή στην άλλη. Το γραμμένο από τον [I]Ingle[/I], "[B]My Mirage[/B]" είναι άλλο ένα ψυχεδελικό ταξίδι, και η πρώτη πλευρά τελειώνει με το κυριαρχούμενο από όργανο, "[B]Are You Happy?[/B]" που ξεκινά με ρυθμό σουίνγκ πριν τη χαρντ ροκ έκρηξη. Αν και πολλοί θεωρούν το [B]In-A-Gadda-Da-Vida[/B] επιδεικτικό ή πομπώδες, στοιχεία σίγουρα του προγκρέσιβ που προμήνυε, αυτό απαθανάτισε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή στην κουλτούρα του ροκ εντ ρολ και εξακολουθεί, ακόμα και σήμερα, να αποτελεί εξαιρετική βραδινή ακρόαση. (****, πηγές: εξώφυλλο, Manish Agarwal, David Perry) [CENTER][ATTACH type="full"]227032[/ATTACH] (Α->Δ) [I]Doug Ingle, Lee Dorman[/I] και [I]Erik Brann[/I] σε συναυλία το 1967[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Πέρασμα στην άλλη πλευρά [Η "σκηνή" του Λος Άντζελες #5]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…