Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Πέρασμα στην άλλη πλευρά [Η "σκηνή" του Λος Άντζελες #5]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058709257" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Παράξενες σκηνές μέσα στο ορυχείο χρυσού</h3><p><strong>The Doors</strong> - <strong>The Doors</strong> (Ιανουάριος 1967, Elektra)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]187365[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Break On Through (To The Other Side) (The Doors) - 2:25, A2 Soul Kitchen (The Doors) - 3:30, A3 The Crystal Ship (The Doors) - 2:30, A4 Twentieth Century Fox (The Doors) - 2:30, A5 Alabama Song (Whisky Bar) (Brecht, Weill) - 3:15, A6 Light My Fire (The Doors) - 6:50, B1 Back Door Man (C. Burnett, W. Dixon) - 3:30, B2 I Looked At You (The Doors) - 2:18, B3 End Of The Night (The Doors) - 2:49, B4 Take It As It Comes (The Doors) - 2:13, B5 The End (The Doors) - 11:35</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Jim Morrison (φωνητικά), Ray Manzarek (όργανο, πιάνο, μπάσο πληκτροφόρου, δεύτερα φωνητικά και μαρξόφωνο: A5), Robby Krieger (κιθάρα, μπάσο: B1, δεύτερα φωνητικά: A5), John Densmore (ντραμς, κρουστά, δεύτερα φωνητικά: A5), Larry Knechtel (μπάσο: A2, A4, A6)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικός</span>: Paul A. Rothchild, Jac Holzman (υπεύθυνος) / Bruce Botnick</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε στις 24 Αυγούστου μέχρι 19 Σεπτεμβρίου, στα <em>Sunset Sound Recorders</em>, Χόλιγουντ, Καλιφόρνια</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]187366[/ATTACH]</p><p></p><p>Η βαθιά επιρροή των <strong>Doors</strong> στην εξέλιξη της ροκ μουσικής στα τέλη της δεκαετίας του '60 αποδίδεται όχι μόνο στη συναρπαστική φωνή, τη σκοτεινή ποίηση και το προσωπικό χάρισμα του <strong>Jim Morrison</strong>, αλλά και στη βέβαιη αλληλεπίδραση μεταξύ των πλήκτρων του <strong>Ray Manzarek</strong>, της κιθάρας του <strong>Robby Krieger</strong> και των ντραμς του <strong>John Densmore</strong>. Ο <em>Morrison</em> ήταν το πρόσωπο του γκρουπ (κυριολεκτικά στο εξώφυλλο, η φωτογραφία του <em>Guy Webster</em> περιορίζει τους άλλους <em>Doors</em> σε απλούς δορυφόρους), αλλά η επιδραστικότητα αυτού του άλμπουμ οφείλεται σίγουρα στη δυναμική συνέργεια και των τεσσάρων μουσικών.</p><p></p><p>Οι <em>Doors</em> βασίστηκαν για τον ήχο τους σε ένα πλούσιο φάσμα ειδών, συμπεριλαμβανομένων των ροκ, μπλουζ, τζαζ και φλαμένκο. Το εναρκτήριο "<strong>Break On Through</strong>" είναι ένα παθιασμένο κάλεσμα-στα-όπλα για την ψυχεδελική γενιά, ενώ το υπνωτικό "<strong>Soul Kitchen</strong>" καταδεικνύει τις λεπτές αλλαγές στη δυναμική που επρόκειτο να γίνουν χαρακτηριστικό του γκρουπ. Το "<strong>The Crystal Ship</strong>" παρουσιάζει τον <em>Morrison</em> ως κρούνερ (ο Σινάτρα ήταν ένας από τους ήρωές του) απέναντι στο μαγευτικό ήχο των πλήκτρων του <em>Manzarek</em>, ακολουθούμενο από το "<strong>Twentieth Century Fox</strong>", που είναι το πρώτο τυπικό ποπ τραγούδι στο άλμπουμ. Οι <em>Doors</em>, όντως, επιβεβαιώνουν τόσο ακράδαντα τη μουσική τους αυθεντία, που οι διασκευές του "<strong>Alabama Song</strong>" των <em>Brecht/Weill</em> και του μπλουζ κομματιού "<strong>Back Door Man</strong>" των <em>Wolf/Dixon</em> ακούγονται σαν αυθεντικές.</p><p></p><p>Το μεσαίο τμήμα της δεύτερης πλευράς περιλαμβάνει τρία σύντομα τραγούδια. Στο απόκοσμο ψυχεδελικό "<strong>End of the Night</strong>", λάμπει μουσικά o <em>Krieger</em> και είναι τοποθετημένο μεταξύ των δύο πιο αισιόδοξων κομματιών. Το "<strong>I Looked at You</strong>" είναι ένα καθαρό Καλιφορνέζικο ποπ τραγούδι των '60ς, με μια σχεδόν σερφ ατμόσφαιρα, αλλά το ροκάδικο "<strong>Take It As It Comes</strong>", με τα σόλο του οργάνου, εμπνέεται από τη βιβλική θεματολογία '<em>του χρόνου και του τόπου για όλα τα πράγματα</em>' του αντίστοιχου "<em>Turn, Turn Turn</em>" των <em>Byrds</em>.</p><p></p><p>Τα δύο εκτενέστερα κομμάτια συνέβαλαν τα μέγιστα στην καθιέρωση της μπάντας και βοήθησαν το άλμπουμ να οδηγηθεί στο Νο. 2 στην Αμερική. Το πολυδιασκευασμένο "<strong>Light My Fire</strong>" (Νο. 1 στις ΗΠΑ, σε επεξεργασμένη μορφή) είναι ένας ένδοξος, επηρεασμένος από την τζαζ, παιάνας της σεξουαλικής επιθυμίας. Αλλά με το "<strong>The End</strong>" το <u>ήθος</u> των <em>Doors</em> συνειδητοποιείται πλήρως, σ' ένα εντεκάμιση λεπτών Οιδιπόδειο έπος της λαγνείας και του θανάτου, στο οποίο το γκρουπ παρέχει ένα εκπληκτικό πολυμορφικό χαρακτήρα στη συναρπαστική αφήγηση του Μόρισον.</p><p></p><p>«<em><span style="color: Darkorange">Πατέρα... Ναι παιδί μου; Θέλω να σε σκοτώσω / Μητέρα, θέλω να σε </span></em>...»</p><p></p><p>Ο Ray Manzarek, εξήγησε: «<em><span style="color: Darkorange">Έδινε φωνή σε ένα ροκ εντ ρολ σκηνικό στο Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα, εκείνη την εποχή σε μια ευρέως συζητούμενη τάση στη φροϋδική ψυχολογία. Δεν έλεγε ότι ήθελε να το κάνει αυτό με στη δικιά του μητέρα και πατέρα. Αναπαριστούσε ένα κομμάτι του Ελληνικού δράματος. Ήταν το θέατρο!</span></em>» ...και όπως γίνεται αντιληπτό το ροκ θέατρο ξεκινά εδώ!</p><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλο, Giancarlo Susanna)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]227028[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Στη σκηνή του νυχτερινού κλαμπ <em>The Scene</em> του <em>Steve Paul</em> στις 27 Ιουνίου 1967 στη Νέα Υόρκη</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058709257, member: 30418"] [HEADING=2]Παράξενες σκηνές μέσα στο ορυχείο χρυσού[/HEADING] [B]The Doors[/B] - [B]The Doors[/B] (Ιανουάριος 1967, Elektra) [CENTER][ATTACH type="full" alt="TheDoors67.jpg"]187365[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Break On Through (To The Other Side) (The Doors) - 2:25, A2 Soul Kitchen (The Doors) - 3:30, A3 The Crystal Ship (The Doors) - 2:30, A4 Twentieth Century Fox (The Doors) - 2:30, A5 Alabama Song (Whisky Bar) (Brecht, Weill) - 3:15, A6 Light My Fire (The Doors) - 6:50, B1 Back Door Man (C. Burnett, W. Dixon) - 3:30, B2 I Looked At You (The Doors) - 2:18, B3 End Of The Night (The Doors) - 2:49, B4 Take It As It Comes (The Doors) - 2:13, B5 The End (The Doors) - 11:35 [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Jim Morrison (φωνητικά), Ray Manzarek (όργανο, πιάνο, μπάσο πληκτροφόρου, δεύτερα φωνητικά και μαρξόφωνο: A5), Robby Krieger (κιθάρα, μπάσο: B1, δεύτερα φωνητικά: A5), John Densmore (ντραμς, κρουστά, δεύτερα φωνητικά: A5), Larry Knechtel (μπάσο: A2, A4, A6) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικός[/COLOR]: Paul A. Rothchild, Jac Holzman (υπεύθυνος) / Bruce Botnick Ηχογραφήθηκε στις 24 Αυγούστου μέχρι 19 Σεπτεμβρίου, στα [I]Sunset Sound Recorders[/I], Χόλιγουντ, Καλιφόρνια [CENTER][ATTACH type="full" alt="1967DoorsPress.jpg"]187366[/ATTACH][/CENTER] Η βαθιά επιρροή των [B]Doors[/B] στην εξέλιξη της ροκ μουσικής στα τέλη της δεκαετίας του '60 αποδίδεται όχι μόνο στη συναρπαστική φωνή, τη σκοτεινή ποίηση και το προσωπικό χάρισμα του [B]Jim Morrison[/B], αλλά και στη βέβαιη αλληλεπίδραση μεταξύ των πλήκτρων του [B]Ray Manzarek[/B], της κιθάρας του [B]Robby Krieger[/B] και των ντραμς του [B]John Densmore[/B]. Ο [I]Morrison[/I] ήταν το πρόσωπο του γκρουπ (κυριολεκτικά στο εξώφυλλο, η φωτογραφία του [I]Guy Webster[/I] περιορίζει τους άλλους [I]Doors[/I] σε απλούς δορυφόρους), αλλά η επιδραστικότητα αυτού του άλμπουμ οφείλεται σίγουρα στη δυναμική συνέργεια και των τεσσάρων μουσικών. Οι [I]Doors[/I] βασίστηκαν για τον ήχο τους σε ένα πλούσιο φάσμα ειδών, συμπεριλαμβανομένων των ροκ, μπλουζ, τζαζ και φλαμένκο. Το εναρκτήριο "[B]Break On Through[/B]" είναι ένα παθιασμένο κάλεσμα-στα-όπλα για την ψυχεδελική γενιά, ενώ το υπνωτικό "[B]Soul Kitchen[/B]" καταδεικνύει τις λεπτές αλλαγές στη δυναμική που επρόκειτο να γίνουν χαρακτηριστικό του γκρουπ. Το "[B]The Crystal Ship[/B]" παρουσιάζει τον [I]Morrison[/I] ως κρούνερ (ο Σινάτρα ήταν ένας από τους ήρωές του) απέναντι στο μαγευτικό ήχο των πλήκτρων του [I]Manzarek[/I], ακολουθούμενο από το "[B]Twentieth Century Fox[/B]", που είναι το πρώτο τυπικό ποπ τραγούδι στο άλμπουμ. Οι [I]Doors[/I], όντως, επιβεβαιώνουν τόσο ακράδαντα τη μουσική τους αυθεντία, που οι διασκευές του "[B]Alabama Song[/B]" των [I]Brecht/Weill[/I] και του μπλουζ κομματιού "[B]Back Door Man[/B]" των [I]Wolf/Dixon[/I] ακούγονται σαν αυθεντικές. Το μεσαίο τμήμα της δεύτερης πλευράς περιλαμβάνει τρία σύντομα τραγούδια. Στο απόκοσμο ψυχεδελικό "[B]End of the Night[/B]", λάμπει μουσικά o [I]Krieger[/I] και είναι τοποθετημένο μεταξύ των δύο πιο αισιόδοξων κομματιών. Το "[B]I Looked at You[/B]" είναι ένα καθαρό Καλιφορνέζικο ποπ τραγούδι των '60ς, με μια σχεδόν σερφ ατμόσφαιρα, αλλά το ροκάδικο "[B]Take It As It Comes[/B]", με τα σόλο του οργάνου, εμπνέεται από τη βιβλική θεματολογία '[I]του χρόνου και του τόπου για όλα τα πράγματα[/I]' του αντίστοιχου "[I]Turn, Turn Turn[/I]" των [I]Byrds[/I]. Τα δύο εκτενέστερα κομμάτια συνέβαλαν τα μέγιστα στην καθιέρωση της μπάντας και βοήθησαν το άλμπουμ να οδηγηθεί στο Νο. 2 στην Αμερική. Το πολυδιασκευασμένο "[B]Light My Fire[/B]" (Νο. 1 στις ΗΠΑ, σε επεξεργασμένη μορφή) είναι ένας ένδοξος, επηρεασμένος από την τζαζ, παιάνας της σεξουαλικής επιθυμίας. Αλλά με το "[B]The End[/B]" το [U]ήθος[/U] των [I]Doors[/I] συνειδητοποιείται πλήρως, σ' ένα εντεκάμιση λεπτών Οιδιπόδειο έπος της λαγνείας και του θανάτου, στο οποίο το γκρουπ παρέχει ένα εκπληκτικό πολυμορφικό χαρακτήρα στη συναρπαστική αφήγηση του Μόρισον. «[I][COLOR=Darkorange]Πατέρα... Ναι παιδί μου; Θέλω να σε σκοτώσω / Μητέρα, θέλω να σε [/COLOR][/I]...» Ο Ray Manzarek, εξήγησε: «[I][COLOR=Darkorange]Έδινε φωνή σε ένα ροκ εντ ρολ σκηνικό στο Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα, εκείνη την εποχή σε μια ευρέως συζητούμενη τάση στη φροϋδική ψυχολογία. Δεν έλεγε ότι ήθελε να το κάνει αυτό με στη δικιά του μητέρα και πατέρα. Αναπαριστούσε ένα κομμάτι του Ελληνικού δράματος. Ήταν το θέατρο![/COLOR][/I]» ...και όπως γίνεται αντιληπτό το ροκ θέατρο ξεκινά εδώ! (*****, πηγές: εξώφυλλο, Giancarlo Susanna) [CENTER][ATTACH type="full"]227028[/ATTACH] Στη σκηνή του νυχτερινού κλαμπ [I]The Scene[/I] του [I]Steve Paul[/I] στις 27 Ιουνίου 1967 στη Νέα Υόρκη[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Πέρασμα στην άλλη πλευρά [Η "σκηνή" του Λος Άντζελες #5]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…