Σεβαστά τα γούστα όλων αναμφισβήτητα, αλλά με το σίνεμα και τις όσο πιο σωστές ρυθμίσεις ( κατά προτίμηση με σωστό εξοπλισμό και έμπειρο μάτι ) μόνο σαν του κινηματογράφου δεν έχεις. Αυτό που μπορείς να πετύχεις είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στη φυσικότητα των χρωμάτων, σωστή αντίθεση ( όσο γίνεται ) και αύξηση της λεπτομέρειας που σου δίνει η εικόνα.
Αν η δουλειά εκεί γίνει σωστά, και η τηλεόραση είναι σοβαρών αξιώσεων, μόνο στο μέγεθος υπερτερεί ο κινηματογράφος, κατά την ταπεινή μου άποψη.
Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι, που το όσο πιο κοντά στο φυσικό της εικόνας , κυρίως στο χρώμα, δεν τους αρέσει γιατί θέλουν κάτι πιο τονισμένο έως πολύ πιο τονισμένο, εκεί είναι που λέμε για τα γούστα, σεβαστά σίγουρα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι και το σωστό.
Το κυριότερο πάντως, ανεξάρτητα φυσικού ή μη, σωστού ή λάθους, είναι ο καθένας να ξέρει πράγματι τι είναι αυτό που θέλει. Το λέω γιατί πριν δύο χρόνια, φίλος με τη Κούρο 5090, μετά από τρία χρόνια θέασης που την είχε, αποφάσισε να τη ρυθμίσει επαγγελματικά με άνθρωπο του χώρου ( σημειωτέων δε του τον σύστησα εγώ, τον βρήκε μόνος, πολύ καλός πάντως ).Ήμουν παρών και το αποτέλεσμα εκπληκτικό , έλα όμως που ο ίδιος μετά από λίγο ήταν όλο γκρίνια. Είχε μάθει βλέπεις στο φανταχτερό και ήθελε να το ξαναφέρει εκεί που το είχε πριν. Ευτυχώς που πλήρωσε και τον έτσουξε, έτσι τον έπεισα να κρατήσει αυτές τις ρυθμίσεις για δέκα μέρες και μετά να βάλει πάλι τις δικές του και τότε να κρίνει. Έτσι και έγινε.
Μόλις λοιπόν μετά δέκα μέρες τις ξαναέβαλε , αναρωτήθηκε τι έβλεπε τρία χρόνια, και μάλιστα σε κούρο, που ότι και να είναι, είναι κούρο.
Αυτά που περιέγραψα ίσως λένε κάτι......