Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Παιδική παρακαταθήκη
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δημοκηδής" data-source="post: 260676" data-attributes="member: 522"><p>Ρε γα..τι μου τι έγινε, έγραψα ολόκληρο κατεβατό με φωτος και τελικά πάνω στο edit κάτι έπαιξε και χάθηκαν όλα. </p><p></p><p>:bang:</p><p></p><p>Τέσπα, το νόημα ήταν ότι, πιστεύω, ότι ο Μάλερ έπαιξε ένα παιχνίδι με τον εαυτό του, βάζοντας στους υπερ - απλοϊκούς αυτούς στίχους όλη την μαστοριά του στην ενορχήστρωση, πλάθοντας με λεπτές αλλά και πολύπλοκες μουσικές φράσεις μικρούς κόσμους που ουσιαστικά έρχονταν σε αντίθεση και ακύρωναν το νόημα καθ´εαυτό των στίχων, σατιρίζοντας τις προθέσεις τους, αλλά ταυτόχρονα σατιρίζοντας (ή μήπως και οικτίροντας) και τον ίδιο του τον εαυτό, όπως τον ένοιωθε / επ - ανακάλυπτε μέσα από τις αναμνήσεις και τα βιώματα του. Έναν εαυτό που πιθανώς ήλπιζε να αποτάξει, τώρα που αισθανόταν παντοδύναμος κατακτώντας διάφορα ορόσημα στην επαγγελματική του ζωή ως μαέστρος, τώρα που μπορούσε να επιθυμεί και να φλερτάρει με την αφρόκρεμα της πνευματικής και οικονομικής ελίτ . </p><p></p><p>Στην περίοδο συνθέσεως των τραγουδιών αυτών, προ της ελεύσεως του 20ου αιώνα και των δεινών που επήλθαν στην προσωπική του ζωή, ο Μάλερ είχε την πολυτέλεια να σπαταλά χρόνο ανιχνεύοντας και σμιλεύοντας τα ενορχηστρωτικά του όρια / δυνατότητες, αξιοποίωντας εκ του παραλλήλου τα Βαγκνερικά τεράστια ορχηστρικά μεγέθη, αλλά και την φινέτσα και την λεπτότητα των μικρών συνόλων. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας αντανακλάται χαρακτηριστικά στα τραγούδια του μαγικού κόρνου, όπου κάποιος εκπλήσσεται με το πάντρεμα του απλού - φθηνού με το μεγαλειώδες και πολύπλοκο, χωρίς όμως να μπορεί να ξεχωρίσει τι θα αγαπήσει και τι τον γοητεύει περισσότερο. Ο 'χαβαλές' ; ( που προαναφέρει και ο Ντέμιαν ), τόσο θελκτικός και κοντύτερα στα ανδρικά γούστα και ζητούμενα, με την ξετσίπωτη αυθάδεια και την ανηλέητη χλεύη ;</p><p>Ή το υπερ-ανθρώπινο κυνήγι για αξίες, για ανύψωση του 'είναι', για ταύτιση με τον δημιουργό.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δημοκηδής, post: 260676, member: 522"] Ρε γα..τι μου τι έγινε, έγραψα ολόκληρο κατεβατό με φωτος και τελικά πάνω στο edit κάτι έπαιξε και χάθηκαν όλα. :bang: Τέσπα, το νόημα ήταν ότι, πιστεύω, ότι ο Μάλερ έπαιξε ένα παιχνίδι με τον εαυτό του, βάζοντας στους υπερ - απλοϊκούς αυτούς στίχους όλη την μαστοριά του στην ενορχήστρωση, πλάθοντας με λεπτές αλλά και πολύπλοκες μουσικές φράσεις μικρούς κόσμους που ουσιαστικά έρχονταν σε αντίθεση και ακύρωναν το νόημα καθ´εαυτό των στίχων, σατιρίζοντας τις προθέσεις τους, αλλά ταυτόχρονα σατιρίζοντας (ή μήπως και οικτίροντας) και τον ίδιο του τον εαυτό, όπως τον ένοιωθε / επ - ανακάλυπτε μέσα από τις αναμνήσεις και τα βιώματα του. Έναν εαυτό που πιθανώς ήλπιζε να αποτάξει, τώρα που αισθανόταν παντοδύναμος κατακτώντας διάφορα ορόσημα στην επαγγελματική του ζωή ως μαέστρος, τώρα που μπορούσε να επιθυμεί και να φλερτάρει με την αφρόκρεμα της πνευματικής και οικονομικής ελίτ . Στην περίοδο συνθέσεως των τραγουδιών αυτών, προ της ελεύσεως του 20ου αιώνα και των δεινών που επήλθαν στην προσωπική του ζωή, ο Μάλερ είχε την πολυτέλεια να σπαταλά χρόνο ανιχνεύοντας και σμιλεύοντας τα ενορχηστρωτικά του όρια / δυνατότητες, αξιοποίωντας εκ του παραλλήλου τα Βαγκνερικά τεράστια ορχηστρικά μεγέθη, αλλά και την φινέτσα και την λεπτότητα των μικρών συνόλων. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας αντανακλάται χαρακτηριστικά στα τραγούδια του μαγικού κόρνου, όπου κάποιος εκπλήσσεται με το πάντρεμα του απλού - φθηνού με το μεγαλειώδες και πολύπλοκο, χωρίς όμως να μπορεί να ξεχωρίσει τι θα αγαπήσει και τι τον γοητεύει περισσότερο. Ο 'χαβαλές' ; ( που προαναφέρει και ο Ντέμιαν ), τόσο θελκτικός και κοντύτερα στα ανδρικά γούστα και ζητούμενα, με την ξετσίπωτη αυθάδεια και την ανηλέητη χλεύη ; Ή το υπερ-ανθρώπινο κυνήγι για αξίες, για ανύψωση του 'είναι', για ταύτιση με τον δημιουργό. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Παιδική παρακαταθήκη
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…