Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Οι Σειρήνες Τραγουδούν από το Αύριο.
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ" data-source="post: 285286" data-attributes="member: 1876"><p>Να λοιπόν επιτέλους ένας δίσκος που ακόμα και για να τον μισήσεις και να τον κάνεις χίλια κομματάκια θα πρέπει τουλάχιστον να έχεις περισσότερα επιχειρήματα απο ένα απλό «δεν μου αρέσει»</p><p></p><p>Αδικος και τελικά χαμένος κόπος θα είναι να μπούμε στην λογική του τι «παίζουν» ή απο που είναι επηρεασμένοι ή τι στοιχεία ενσωματώνουν στην μουσική τους αλλά και στο κατα πόσο αυτό αποτελεί τυχαίο γεγονός ή αντικείμενο πολυετούς μελέτης.</p><p></p><p>Τα βασικά πράγματα που κατάφερα να αντιληφθώ,είναι οτι πρόκειται ενός πολυεπίπεδου πειραματισμού ο οποίος κατα την αποψη μου είναι αποτελεσματικός και αν όχι συγκεκρμένης μορφής τουλάχιστον συγκεκριμένης δομής.Για αυτό και τα κομμάτια έχουν αρχή μέση και τέλος και μάλιστα συνήθως το φινάλε τους είναι απόλυτα εναρμονισμένο με το κομμάτι και ακριβώς στο σωστό timing.</p><p></p><p>Με το κλείσιμο καθε κομματιού μένεις αποσβολωμένος να κοιτάζεις το κενό διαπιστώνοντας τρία πράγματα.Πρώτον το κάθε κομμάτι θα μπορούσε να λειτουργήσει επεκτατικά και να γίνει απο τετράλεπτο σε σαραπεντάλεπτο και να γίνει ξεχωριστό lpΔέυτερον χαρακτηρίζονται απο μία «λαιμαργία» του τύπου δεν αναπτύσουμε μεμονωμένα τους πειραματισμούς αλλά τους ενσωματώνουμε στους ήδη υπάρχοντες.Ετσι κάθε νέο πείραμα κάθε νέα οπτική έρχεται και κλειδώνει με την κάθε μία που προυπάρχει δημιουργώντας σημεία κορύφωσης και φόρτισης,τουλάχιστον αυτό συμβαίνει μέχρι και το tonto γιατί απο κει και κάτω έχω την αίσθηση ή μαλλον την διαίσθηση ,αφού οι αισθήσεις έχουν ψιλοπαραλύσει, οτι το lp γίνεται περισσότερο εσωστρεφές και δίνει περισσότερο αέρα στα κομμάτια.Και τρίτον διαπιστώνεις πως η μπάντα έχει εκτεθεί πάρα πολύ και πως και εσύ είσαι συνεργός σε αυτό και ακούγοντας το και παρουσιάζοντας το ή και μιλόντας για αυτό.</p><p></p><p>Αν μου αρέσει ή όχι ?????Δεν ξέρω!!!</p><p></p><p>Το <strong>race in </strong>δεν μου αρέσει σίγουρα, αλλά με εντυπωσιάζει η ανάπτυξη του καθώς και τα κλιμακωτά φωνητικά του που σε κάνουν να αισθάνεσαι οτι είσαι σε ένα τρενάκι που ανενοκατεβαίνει οχι βουνά και πεδιάδες αλλά δεκαετίες «μαζεύοντας» ανεξέλεγκτα και χωρίς επιλογή καθε μουσικό ρεύμα και κουβαλόντας το μέχρι το τέλος της διαδρομής.</p><p> Το<strong> atlas </strong>και ηαισθητική του «glam μεταλλαγμένου» μου πάει πιο πολύ.Το <strong>ddiamondd?</strong>Mάλλον αυτό πρέπει να φοβόταν ο Δημήτρης όταν έλεγε «μπορεί να είναι μεγαλειώδες ή και πατάτα).Σχοινοβατεί ακραία το κομμάτι.Για μένα στο παραπέντε ο «θόρυβος» σώζει το κομμάτι απο σχεδόν βέβαιη αυτοκτονία λόγο των ακραίων φωνητικών.Τa <strong>bad trails , Prismism </strong>αν είχαν σάρκα και οστά θα τα δολοφονούσα εν ψυχρώ ,ενώ ταυτόχρονα θα έστηνα τοίχο σε όποιον ήθελε να μου πειράξει τα <strong>rainbow,TIJ</strong>,Υπάρχει κομμάτι εδώ που ξεκάθαρα και απόλυτα μου αρέσει ?ναι.....το <strong>leyendecker</strong></p><p></p><p>Διάρκεια ζωής?Αμφίβολη....απο λεπτά έως πάντα</p><p></p><p>Εγώ πάντως αν ήμουν battles ή δεν θα έβγαζα άλλο δίσκο ή θα έβγαζα με άλλο όνομα</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ, post: 285286, member: 1876"] Να λοιπόν επιτέλους ένας δίσκος που ακόμα και για να τον μισήσεις και να τον κάνεις χίλια κομματάκια θα πρέπει τουλάχιστον να έχεις περισσότερα επιχειρήματα απο ένα απλό «δεν μου αρέσει» Αδικος και τελικά χαμένος κόπος θα είναι να μπούμε στην λογική του τι «παίζουν» ή απο που είναι επηρεασμένοι ή τι στοιχεία ενσωματώνουν στην μουσική τους αλλά και στο κατα πόσο αυτό αποτελεί τυχαίο γεγονός ή αντικείμενο πολυετούς μελέτης. Τα βασικά πράγματα που κατάφερα να αντιληφθώ,είναι οτι πρόκειται ενός πολυεπίπεδου πειραματισμού ο οποίος κατα την αποψη μου είναι αποτελεσματικός και αν όχι συγκεκρμένης μορφής τουλάχιστον συγκεκριμένης δομής.Για αυτό και τα κομμάτια έχουν αρχή μέση και τέλος και μάλιστα συνήθως το φινάλε τους είναι απόλυτα εναρμονισμένο με το κομμάτι και ακριβώς στο σωστό timing. Με το κλείσιμο καθε κομματιού μένεις αποσβολωμένος να κοιτάζεις το κενό διαπιστώνοντας τρία πράγματα.Πρώτον το κάθε κομμάτι θα μπορούσε να λειτουργήσει επεκτατικά και να γίνει απο τετράλεπτο σε σαραπεντάλεπτο και να γίνει ξεχωριστό lpΔέυτερον χαρακτηρίζονται απο μία «λαιμαργία» του τύπου δεν αναπτύσουμε μεμονωμένα τους πειραματισμούς αλλά τους ενσωματώνουμε στους ήδη υπάρχοντες.Ετσι κάθε νέο πείραμα κάθε νέα οπτική έρχεται και κλειδώνει με την κάθε μία που προυπάρχει δημιουργώντας σημεία κορύφωσης και φόρτισης,τουλάχιστον αυτό συμβαίνει μέχρι και το tonto γιατί απο κει και κάτω έχω την αίσθηση ή μαλλον την διαίσθηση ,αφού οι αισθήσεις έχουν ψιλοπαραλύσει, οτι το lp γίνεται περισσότερο εσωστρεφές και δίνει περισσότερο αέρα στα κομμάτια.Και τρίτον διαπιστώνεις πως η μπάντα έχει εκτεθεί πάρα πολύ και πως και εσύ είσαι συνεργός σε αυτό και ακούγοντας το και παρουσιάζοντας το ή και μιλόντας για αυτό. Αν μου αρέσει ή όχι ?????Δεν ξέρω!!! Το [B]race in [/B]δεν μου αρέσει σίγουρα, αλλά με εντυπωσιάζει η ανάπτυξη του καθώς και τα κλιμακωτά φωνητικά του που σε κάνουν να αισθάνεσαι οτι είσαι σε ένα τρενάκι που ανενοκατεβαίνει οχι βουνά και πεδιάδες αλλά δεκαετίες «μαζεύοντας» ανεξέλεγκτα και χωρίς επιλογή καθε μουσικό ρεύμα και κουβαλόντας το μέχρι το τέλος της διαδρομής. Το[B] atlas [/B]και ηαισθητική του «glam μεταλλαγμένου» μου πάει πιο πολύ.Το [B]ddiamondd?[/B]Mάλλον αυτό πρέπει να φοβόταν ο Δημήτρης όταν έλεγε «μπορεί να είναι μεγαλειώδες ή και πατάτα).Σχοινοβατεί ακραία το κομμάτι.Για μένα στο παραπέντε ο «θόρυβος» σώζει το κομμάτι απο σχεδόν βέβαιη αυτοκτονία λόγο των ακραίων φωνητικών.Τa [B]bad trails , Prismism [/B]αν είχαν σάρκα και οστά θα τα δολοφονούσα εν ψυχρώ ,ενώ ταυτόχρονα θα έστηνα τοίχο σε όποιον ήθελε να μου πειράξει τα [B]rainbow,TIJ[/B],Υπάρχει κομμάτι εδώ που ξεκάθαρα και απόλυτα μου αρέσει ?ναι.....το [B]leyendecker[/B] Διάρκεια ζωής?Αμφίβολη....απο λεπτά έως πάντα Εγώ πάντως αν ήμουν battles ή δεν θα έβγαζα άλλο δίσκο ή θα έβγαζα με άλλο όνομα [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Οι Σειρήνες Τραγουδούν από το Αύριο.
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…