Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Mozart - Τα Βασικά
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δημήτρης Ιωάννου" data-source="post: 113328" data-attributes="member: 121"><p>Επειδή ένα κολληματάκι με τον Wolfi το έχω,ας συνεχίσουμε το πανέμορφο αφιέρωμα που ξεκίνησε ο Κώστας.</p><p></p><p>Το μεγάλο μου βέβαια "δάγκωμα" το έχω φάει με το Requiem του.Αυτό βέβαια μου στοίχησε οικονομικά ,μιας και έχω σχεδόν όλες τις εκτελέσεις του σε βινύλια και σιντιά.</p><p></p><p>Εκτός λοιπόν από τις εκτελέσεις που ξεχώρισε ο Λύμπε,θα παραθέσω και αυτές που εναλάσω στα στερεοφωνικά μου τακτικά.</p><p>Πρώτη πρώτη η larger than life εκτέλεση με τον Karajan,Berliner Philarmoniker 1976 (συμμετέχει η Baltsa).Μεγαλειώδης και πομπώδης με ένα εξαίρετο ,αν όχι το καλύτερο "Rex Tremendae",που με στοίχειωσε από την πρώτη φορά που το άκουσα ,για αυτό και την ξεχωρίζω.</p><p></p><p>Αργή και βασανιστική,πραγματικά πένθιμηαλλά αναφοράς για πολλούς είναι η εκτέλεση με τον Boehm και την Wiener Philharmoniker του 1971.Μου πήρε καιρό να την καταλάβω και τελικά να την ασπαστώ και πλέον δεν λείπει ποτέ από τις ακροάσεις μου.</p><p></p><p>Τέλος μια σπάνια και εναλλακτική εκτέλεση είναι της EMI με τον Muti (1987)να βάζει το μεσογειακό ταμπεραμέντο του σαν πινελιά ρετούς (παρέα με την Berliner Philharmoniker)στον θλιμμένο αυτό ημιτελή καμβά του Μότσαρτ.</p><p>Οσοι το θέλουν,μπορώ να τους το γράψω.Περιέχει επίσης το πανέμορφο και αγγελικό Ave Verum Corpus.</p><p>Στις υπόλιπες εκτελέσεις θα αναφερθώ προσεχώς (Barenmoim,Bernstein-live,etc..)</p><p></p><p>Και τώρα οι προτάσεις μου στα κονσέρτα για πιάνο την δεύτερη μεγάλη μου αγάπη.</p><p>Συμφωνώ και προτρέπω 'απαντες να αγοράσουν/ακούσουν τις εκτελέσεις του Geza Anda.Εγώ έχω το box set με όλα τα κονσερτα για πιάνο που είχε κυκλοφορήσει η Grammophon, με τον Anda να πιανίζει σαν διάδοχός του με ένα σκέρτσο και μια απλότητα στο τόσο δύσκολο τεχνικά έργο του ,που σε εκπλήσει.Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και στις cadenzas που συμπληρώνει ο Anda.Πιο Μοτσάρτιες δεν μπορούσαν να γίνουν και δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα</p><p>Την Camerata Academica des Salzburgers Mozarteums διευθύνει ο ίδιος ο σολίστ και οι ηχογραφήσεις είναι από το 1961 έως το 1970.</p><p></p><p>Ενα επίσης πολύ καλό box set με όλα τα κονσέρτα για πιάνο του Μότσαρτ,κυκλοφορεί η London (Decca) με τον Vladimir Ashkenazy με ηχογραφήσεις από το 1966 μέχρι το 1988.Παίζει και διευθύνει ο ίδιος την Philharmonia Orchestra, με εξαίρεση τα κονσέρτα για δύο & τρία πιάνα οπου συμμετέχει ο Daniel Barenboim και η English Chamber Orchestra.</p><p>Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα απόδοση του Μότσαρτ,μη "ευρωπαϊκή" θα έλεγα αλλά πολύ μεθοδική,δεξιοτεχνική και με άρτια μουσικά παιχνίδια.Συστήνεται ανεπιφύλαχτα.</p><p></p><p>Μια ξεχωριστή εκδοση της Grammophon είναι το cd με το κονσέρτο νο 27 και τον Emil Gilels ,μαζί με το κονσέρτο για δύο πιάνα με Emil & Elena Gilels.Την Wiener Philharmoniker διευθύνει ο Karl Boehm (1974).Για τον Emil έχει γράψει εκτεταμένα ο σπύρος και νομίζω οτι τα λόγια περιτεύουν.Είναι άξιο λόγου πώς αυτός ο "χοντροχέρης αγροίκος" αγκαλιάζει με τόση ευαισθησία τον Μότσαρτ σε ένα από τα ωραιότερά του κονσέρτα (το τελευταίο του και αγαπημένο μου).</p><p>Το 27 αξίζει πολύ και με τον Rudolf Serkin,ο οποίος δίνει μια θεαματικότατη και εξωστρεφή ερμηνεία και ίσως την καλύτερη ηχογράφηση του συγκεκριμένου κονσέρτου.ΑΛΛΑ.. το μουρμουρητό του είναι τόσο δυνατό και ακουστό που εμένα προσωπικά με ενοχλεί αφάνταστα και γι αυτό το έχω παραπεταμένο.Την London Symphony Orchestra διευθύνει ο Claudio Abbado.</p><p></p><p>Κονσέρτο για πιάνο νο 20 :Μια alternative ,ρωσική στιβαρή και ολίγον δυσκοίλια εκτέλεση αλλά εξόχως ενδιαφέρουσα είναι και αυτή με τον Sviatoslav Richter του'59.Δεν έχει την γλυκύτητα του Anda αλλά δεν σε κάνει να βαριέσαι νομίζοντας οτι ακούς ´"άλλη μια εκτέλεση του 20".Αφήστε που το πιάνο του έχει ίσως το καλύτερο "άκουσμα" στις ως τώρα ηχογραφήσεις</p><p></p><p>Για το λατρεμένο νο21 πολύ καλές εκτελέσεις επίσης είναι</p><p>α) Με τον Robert Casadesus στο πιάνο και διευθυντή της Cleveland Orchestra τον George Szell.</p><p>β) Με τον Rudolf Serkin και τον Abbado,οπου αν δεν σας ενοχλεί το μουρμουρητό του Serkin,θα ακούσετε μια από τις καλύτερες εκτελέσεις και ηχογραφήσεις ,ever..</p><p></p><p>Αυτά για τα αγαπημένα μου, του Παιδιού Θαύματος.</p><p>Για τις συναυλίες με κάλυψε απόλυτα ο Λύμπε.</p><p>Για το υπόλοιπο έργο του αξίζει να γράφουμε καθημερινά μιας και δεν άφησε είδος για είδος που να μην ασχολήθηκε αφήνοντας το θεϊκό του στίγμα παντού.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δημήτρης Ιωάννου, post: 113328, member: 121"] Επειδή ένα κολληματάκι με τον Wolfi το έχω,ας συνεχίσουμε το πανέμορφο αφιέρωμα που ξεκίνησε ο Κώστας. Το μεγάλο μου βέβαια "δάγκωμα" το έχω φάει με το Requiem του.Αυτό βέβαια μου στοίχησε οικονομικά ,μιας και έχω σχεδόν όλες τις εκτελέσεις του σε βινύλια και σιντιά. Εκτός λοιπόν από τις εκτελέσεις που ξεχώρισε ο Λύμπε,θα παραθέσω και αυτές που εναλάσω στα στερεοφωνικά μου τακτικά. Πρώτη πρώτη η larger than life εκτέλεση με τον Karajan,Berliner Philarmoniker 1976 (συμμετέχει η Baltsa).Μεγαλειώδης και πομπώδης με ένα εξαίρετο ,αν όχι το καλύτερο "Rex Tremendae",που με στοίχειωσε από την πρώτη φορά που το άκουσα ,για αυτό και την ξεχωρίζω. Αργή και βασανιστική,πραγματικά πένθιμηαλλά αναφοράς για πολλούς είναι η εκτέλεση με τον Boehm και την Wiener Philharmoniker του 1971.Μου πήρε καιρό να την καταλάβω και τελικά να την ασπαστώ και πλέον δεν λείπει ποτέ από τις ακροάσεις μου. Τέλος μια σπάνια και εναλλακτική εκτέλεση είναι της EMI με τον Muti (1987)να βάζει το μεσογειακό ταμπεραμέντο του σαν πινελιά ρετούς (παρέα με την Berliner Philharmoniker)στον θλιμμένο αυτό ημιτελή καμβά του Μότσαρτ. Οσοι το θέλουν,μπορώ να τους το γράψω.Περιέχει επίσης το πανέμορφο και αγγελικό Ave Verum Corpus. Στις υπόλιπες εκτελέσεις θα αναφερθώ προσεχώς (Barenmoim,Bernstein-live,etc..) Και τώρα οι προτάσεις μου στα κονσέρτα για πιάνο την δεύτερη μεγάλη μου αγάπη. Συμφωνώ και προτρέπω 'απαντες να αγοράσουν/ακούσουν τις εκτελέσεις του Geza Anda.Εγώ έχω το box set με όλα τα κονσερτα για πιάνο που είχε κυκλοφορήσει η Grammophon, με τον Anda να πιανίζει σαν διάδοχός του με ένα σκέρτσο και μια απλότητα στο τόσο δύσκολο τεχνικά έργο του ,που σε εκπλήσει.Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και στις cadenzas που συμπληρώνει ο Anda.Πιο Μοτσάρτιες δεν μπορούσαν να γίνουν και δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα Την Camerata Academica des Salzburgers Mozarteums διευθύνει ο ίδιος ο σολίστ και οι ηχογραφήσεις είναι από το 1961 έως το 1970. Ενα επίσης πολύ καλό box set με όλα τα κονσέρτα για πιάνο του Μότσαρτ,κυκλοφορεί η London (Decca) με τον Vladimir Ashkenazy με ηχογραφήσεις από το 1966 μέχρι το 1988.Παίζει και διευθύνει ο ίδιος την Philharmonia Orchestra, με εξαίρεση τα κονσέρτα για δύο & τρία πιάνα οπου συμμετέχει ο Daniel Barenboim και η English Chamber Orchestra. Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα απόδοση του Μότσαρτ,μη "ευρωπαϊκή" θα έλεγα αλλά πολύ μεθοδική,δεξιοτεχνική και με άρτια μουσικά παιχνίδια.Συστήνεται ανεπιφύλαχτα. Μια ξεχωριστή εκδοση της Grammophon είναι το cd με το κονσέρτο νο 27 και τον Emil Gilels ,μαζί με το κονσέρτο για δύο πιάνα με Emil & Elena Gilels.Την Wiener Philharmoniker διευθύνει ο Karl Boehm (1974).Για τον Emil έχει γράψει εκτεταμένα ο σπύρος και νομίζω οτι τα λόγια περιτεύουν.Είναι άξιο λόγου πώς αυτός ο "χοντροχέρης αγροίκος" αγκαλιάζει με τόση ευαισθησία τον Μότσαρτ σε ένα από τα ωραιότερά του κονσέρτα (το τελευταίο του και αγαπημένο μου). Το 27 αξίζει πολύ και με τον Rudolf Serkin,ο οποίος δίνει μια θεαματικότατη και εξωστρεφή ερμηνεία και ίσως την καλύτερη ηχογράφηση του συγκεκριμένου κονσέρτου.ΑΛΛΑ.. το μουρμουρητό του είναι τόσο δυνατό και ακουστό που εμένα προσωπικά με ενοχλεί αφάνταστα και γι αυτό το έχω παραπεταμένο.Την London Symphony Orchestra διευθύνει ο Claudio Abbado. Κονσέρτο για πιάνο νο 20 :Μια alternative ,ρωσική στιβαρή και ολίγον δυσκοίλια εκτέλεση αλλά εξόχως ενδιαφέρουσα είναι και αυτή με τον Sviatoslav Richter του'59.Δεν έχει την γλυκύτητα του Anda αλλά δεν σε κάνει να βαριέσαι νομίζοντας οτι ακούς ´"άλλη μια εκτέλεση του 20".Αφήστε που το πιάνο του έχει ίσως το καλύτερο "άκουσμα" στις ως τώρα ηχογραφήσεις Για το λατρεμένο νο21 πολύ καλές εκτελέσεις επίσης είναι α) Με τον Robert Casadesus στο πιάνο και διευθυντή της Cleveland Orchestra τον George Szell. β) Με τον Rudolf Serkin και τον Abbado,οπου αν δεν σας ενοχλεί το μουρμουρητό του Serkin,θα ακούσετε μια από τις καλύτερες εκτελέσεις και ηχογραφήσεις ,ever.. Αυτά για τα αγαπημένα μου, του Παιδιού Θαύματος. Για τις συναυλίες με κάλυψε απόλυτα ο Λύμπε. Για το υπόλοιπο έργο του αξίζει να γράφουμε καθημερινά μιας και δεν άφησε είδος για είδος που να μην ασχολήθηκε αφήνοντας το θεϊκό του στίγμα παντού. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Mozart - Τα Βασικά
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…