Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Μουσική του ελέους
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="ΝΕΟΣ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ" data-source="post: 28316" data-attributes="member: 182"><p>Δαμιανέ ελπίζω να μην ξενερώνω-γειώνω το θέμα αλλά εκεί στο "ηδονιστής" το παραστρογγύλεψες<img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite2" alt=";)" title="Wink ;)" loading="lazy" data-shortname=";)" /> Ο Σούμπερτ ήταν όντως πολύ ευαίσθητος άνθρωπος και ερωτευόταν δυνατά αλλά δεν βοηθούσε καθόλου η κοντόχοντρη εμφάνισή του που έμοιαζε με λουκουμά (με το συμπάθειο-μοιάζουμε).Έτσι η μόνη λύση ήταν το delivery.Κοινώς ήτο ολίγον μπουρ...λιάρης.Εξ ου και το παράσημο, που του κόστισε εν τέλει την ίδια του τη ζωή. Τα παραπάνω δεν τα γράφω ανεκδοτολογικά αλλά για να δούμε ότι η αίσθηση-βάσανο της ερωτικής μοναξιάς (και προσωπικής απομόνωσης) διαπερνά όλο του το έργο με τρόπο έντονο αλλά διακριτικό. Οι εκπληκτικές του μελωδίες είναι η μουσική της προσωπικής του θλίψης.</p><p>Αντίστοιχη περίπτωση προσωπικότητας που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Μπετόβεν -με εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα στο έργο του.Η θεία μανία του τον έκανε να ξεπερνά το προσωπικό του πρόβλημα δημιουργώντας έργα μεγάλης στόχευσης προς τη συλλογική έκφραση πανανθρώπινων προβλημάτων.Η ίδια οδύνη γέννησε το λεπταίσθητο και το σαρωτικό, τον ψίθυρο και τη βροντή.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="ΝΕΟΣ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ, post: 28316, member: 182"] Δαμιανέ ελπίζω να μην ξενερώνω-γειώνω το θέμα αλλά εκεί στο "ηδονιστής" το παραστρογγύλεψες;) Ο Σούμπερτ ήταν όντως πολύ ευαίσθητος άνθρωπος και ερωτευόταν δυνατά αλλά δεν βοηθούσε καθόλου η κοντόχοντρη εμφάνισή του που έμοιαζε με λουκουμά (με το συμπάθειο-μοιάζουμε).Έτσι η μόνη λύση ήταν το delivery.Κοινώς ήτο ολίγον μπουρ...λιάρης.Εξ ου και το παράσημο, που του κόστισε εν τέλει την ίδια του τη ζωή. Τα παραπάνω δεν τα γράφω ανεκδοτολογικά αλλά για να δούμε ότι η αίσθηση-βάσανο της ερωτικής μοναξιάς (και προσωπικής απομόνωσης) διαπερνά όλο του το έργο με τρόπο έντονο αλλά διακριτικό. Οι εκπληκτικές του μελωδίες είναι η μουσική της προσωπικής του θλίψης. Αντίστοιχη περίπτωση προσωπικότητας που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Μπετόβεν -με εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα στο έργο του.Η θεία μανία του τον έκανε να ξεπερνά το προσωπικό του πρόβλημα δημιουργώντας έργα μεγάλης στόχευσης προς τη συλλογική έκφραση πανανθρώπινων προβλημάτων.Η ίδια οδύνη γέννησε το λεπταίσθητο και το σαρωτικό, τον ψίθυρο και τη βροντή. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Μουσική του ελέους
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…