Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Μουσική και κινηματογράφος
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Brucknerian" data-source="post: 1326575" data-attributes="member: 18005"><p>Πριν λίγο καιρό εξερευνούσα το έργο και έχω μερικές ηχογραφήσεις που μαζεύτηκαν διαχρονικά.</p><p></p><p>O Abbado μπορεί να είναι η κλασσική επιλογή και εύκολα μπορεί να βρεθεί και είναι συστηνόμενο πάντοτε (για την ακρίβεια δεν άκουσα τίποτε μέτριο από αυτόν τον μαέστρο πλην των Gurre Lieder και την 8η του Mahler)</p><p></p><p>Ο Mutti, το αντίπαλο δέος, όμως νομίζω ότι στα σημεία τον ξεπερνάει. Prokofiev και Scriabin τους "έχει" πιο πολύ. Υπέροχη ηχογράφηση με την Philharmonia.</p><p></p><p>Το έργο αναδεικνύει τον ήχο που μπορεί να έχει ο ορχήστρα και το χρειάζεται. Έχοντας αυτό στο μυαλό, νομίζω ότι ο Fritz Rainer με την Chicago Symphony Orchestra δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία με απίθανο ορχηστρικό ήχο. Στα θετικά της ερμηνείας, το γεγονός ότι είναι από την περίοδο Living Stereo της RCA.</p><p></p><p>Με την ίδια λογική ακολουθεί και ο Andre Previn με την πολύ "σκληρή" Los Angeles Philharmonic Orchestra. Βουτάει στα βαθιά παγωμένα νερά και τα λιώνει στην κυριολεξία. Οι κύριοι της Telarc σε μια άψογη τεχνικά ηχογράφηση.</p><p></p><p>Εκεί που κατέληξα ως προσωπική ερμηνεία αναφοράς, εφόσον τα θέλουμε όλα, αυθεντικότητα και αντιμετωπίζοντας την διαδικασία της ορχηστρικής ερμηνείας ως μια εξέλιξη, καταλήγω:</p><p></p><p><img src="http://cover.universal-music.de/classics/graphics/1200/025/028947360025.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p>Η πληρέστερη ερμηνεία κατά την γνώμη μου. Valery Gergiev με την ορχήστρα του Θεάτρου Kirov (και την Olga Borodina).</p><p></p><p>Το έργο το γνώρισα από ένα βινύλιο (απολεσθέν) με τον Αμερικανό μαέστρο Thomas Schippers και την Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης, το οποίο κάποια στιγμή πρέπει να το βρω και να το ξανακούσω. Την εκδοχή του Ankerl δεν την γνώρισα, είναι και σε Supraphon gold, οπότε θα την προσεγγίσω. Ευχαριστώ.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Brucknerian, post: 1326575, member: 18005"] Πριν λίγο καιρό εξερευνούσα το έργο και έχω μερικές ηχογραφήσεις που μαζεύτηκαν διαχρονικά. O Abbado μπορεί να είναι η κλασσική επιλογή και εύκολα μπορεί να βρεθεί και είναι συστηνόμενο πάντοτε (για την ακρίβεια δεν άκουσα τίποτε μέτριο από αυτόν τον μαέστρο πλην των Gurre Lieder και την 8η του Mahler) Ο Mutti, το αντίπαλο δέος, όμως νομίζω ότι στα σημεία τον ξεπερνάει. Prokofiev και Scriabin τους "έχει" πιο πολύ. Υπέροχη ηχογράφηση με την Philharmonia. Το έργο αναδεικνύει τον ήχο που μπορεί να έχει ο ορχήστρα και το χρειάζεται. Έχοντας αυτό στο μυαλό, νομίζω ότι ο Fritz Rainer με την Chicago Symphony Orchestra δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία με απίθανο ορχηστρικό ήχο. Στα θετικά της ερμηνείας, το γεγονός ότι είναι από την περίοδο Living Stereo της RCA. Με την ίδια λογική ακολουθεί και ο Andre Previn με την πολύ "σκληρή" Los Angeles Philharmonic Orchestra. Βουτάει στα βαθιά παγωμένα νερά και τα λιώνει στην κυριολεξία. Οι κύριοι της Telarc σε μια άψογη τεχνικά ηχογράφηση. Εκεί που κατέληξα ως προσωπική ερμηνεία αναφοράς, εφόσον τα θέλουμε όλα, αυθεντικότητα και αντιμετωπίζοντας την διαδικασία της ορχηστρικής ερμηνείας ως μια εξέλιξη, καταλήγω: [IMG]http://cover.universal-music.de/classics/graphics/1200/025/028947360025.jpg[/IMG] Η πληρέστερη ερμηνεία κατά την γνώμη μου. Valery Gergiev με την ορχήστρα του Θεάτρου Kirov (και την Olga Borodina). Το έργο το γνώρισα από ένα βινύλιο (απολεσθέν) με τον Αμερικανό μαέστρο Thomas Schippers και την Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης, το οποίο κάποια στιγμή πρέπει να το βρω και να το ξανακούσω. Την εκδοχή του Ankerl δεν την γνώρισα, είναι και σε Supraphon gold, οπότε θα την προσεγγίσω. Ευχαριστώ. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Μουσική και κινηματογράφος
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…