Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Μοντερνιστές
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κωστας Λυμπεροπουλος" data-source="post: 461861" data-attributes="member: 62"><p><img src="http://ecx.images-amazon.com/images/I/51ZYQVPWTDL._SS500_.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p><strong>Satoko Fujii Four: Live In Japan 2004 (NATSAT CD)</strong></p><p></p><p>Απλά ανεκτίμητο.</p><p>Η Satoko Fujii άρχισε να παίζει πιάνο στα 4 χρόνια της. Μετά από 16 χρόνια ακαδημαϊκές σπουδές την κέρδισε η τζάζ. Το άλμπουμ είναι μέσα στα 10 ή 15 πιο ενδιαφέροντα που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια, ανεξαρτήτως ιδιώματος. Συμπράττουν Natsuki Tamura (τρομπέτα), Mark Dresser (μπάσσο) και Jim Black (τύμπανα). Το άκουσμα είναι ριζοσπαστικό και στιλιστικά αποχαλινωμένο. Μοιάζει να βρίσκεται σε έναν ερευνητικό εσωτερικό διάλογο με ολόκληρο το πνεύμα της ίδιας της μουσικής: σαν να σκαλίζει σκεπτικιστικό ό τι ειπώθηκε πριν από αυτό, να θέτει ερωτήματα, να βγάζει τελείως δικά του συμπεράσματα – ταξίδι κανονικό και αισθητική εμπειρία απροσμέτρητου βάθους. Θεωρητικά κολλάει κάτω από την ετικέτα της avant garde, τις εναλλακτικές μουσικές με έντονα πειραματική διάθεση. Ακούσματα που κινούνται από τον πιο ακραίο μινιμαλισμό στους πιο βίαιους, μονοκόμματους και συμπαγείς τοίχους από ήχο και ρίχνουν ματιές προς πολλές κατευθύνσεις ταυτόχρονα. Είναι εξαιρετικά πυκνό και πλουσιοπάροχο, γεμάτο παραφράσεις και μοντάζ από κάθε είδους απομιμήσεις στίλ, δομικές υφές, μορφικές διαλέκτους και μετρικές περιπέτειες. Ολα, ωστόσο, είναι φιλτραρισμένα μέσα από ένα αρμονικό περίγραμμα που δείχνει περίπου μεταβλητής γεωμετρίας. Μοιάζει να είναι σε αέναη ροή και κινείται σε ένα πολύμορφο και πολυμερές πεδίο: από τις σονάτες του Scriabin μέχρι το φάνκ, δια μέσου του Poulenc και της free jazz.</p><p></p><p>Προς περαιτέρω εξερεύνηση θα σας συνιστούσα και το άλμπουμ της <strong>“Kitsune-Bi”</strong>, στην εταιρία Tjadik του John Zorn. “…follows her usual practice of mixing freedom with some very infectious grooves, leading to a hypnotic, almost trance-like effect that sustains interest all the way through” έγραψαν έξω ... και λίγα λένε (The Penguin Guide to Jazz Recordings, 8th Edition).</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κωστας Λυμπεροπουλος, post: 461861, member: 62"] [IMG]http://ecx.images-amazon.com/images/I/51ZYQVPWTDL._SS500_.jpg[/IMG] [B]Satoko Fujii Four: Live In Japan 2004 (NATSAT CD)[/B] Απλά ανεκτίμητο. Η Satoko Fujii άρχισε να παίζει πιάνο στα 4 χρόνια της. Μετά από 16 χρόνια ακαδημαϊκές σπουδές την κέρδισε η τζάζ. Το άλμπουμ είναι μέσα στα 10 ή 15 πιο ενδιαφέροντα που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια, ανεξαρτήτως ιδιώματος. Συμπράττουν Natsuki Tamura (τρομπέτα), Mark Dresser (μπάσσο) και Jim Black (τύμπανα). Το άκουσμα είναι ριζοσπαστικό και στιλιστικά αποχαλινωμένο. Μοιάζει να βρίσκεται σε έναν ερευνητικό εσωτερικό διάλογο με ολόκληρο το πνεύμα της ίδιας της μουσικής: σαν να σκαλίζει σκεπτικιστικό ό τι ειπώθηκε πριν από αυτό, να θέτει ερωτήματα, να βγάζει τελείως δικά του συμπεράσματα – ταξίδι κανονικό και αισθητική εμπειρία απροσμέτρητου βάθους. Θεωρητικά κολλάει κάτω από την ετικέτα της avant garde, τις εναλλακτικές μουσικές με έντονα πειραματική διάθεση. Ακούσματα που κινούνται από τον πιο ακραίο μινιμαλισμό στους πιο βίαιους, μονοκόμματους και συμπαγείς τοίχους από ήχο και ρίχνουν ματιές προς πολλές κατευθύνσεις ταυτόχρονα. Είναι εξαιρετικά πυκνό και πλουσιοπάροχο, γεμάτο παραφράσεις και μοντάζ από κάθε είδους απομιμήσεις στίλ, δομικές υφές, μορφικές διαλέκτους και μετρικές περιπέτειες. Ολα, ωστόσο, είναι φιλτραρισμένα μέσα από ένα αρμονικό περίγραμμα που δείχνει περίπου μεταβλητής γεωμετρίας. Μοιάζει να είναι σε αέναη ροή και κινείται σε ένα πολύμορφο και πολυμερές πεδίο: από τις σονάτες του Scriabin μέχρι το φάνκ, δια μέσου του Poulenc και της free jazz. Προς περαιτέρω εξερεύνηση θα σας συνιστούσα και το άλμπουμ της [B]“Kitsune-Bi”[/B], στην εταιρία Tjadik του John Zorn. “…follows her usual practice of mixing freedom with some very infectious grooves, leading to a hypnotic, almost trance-like effect that sustains interest all the way through” έγραψαν έξω ... και λίγα λένε (The Penguin Guide to Jazz Recordings, 8th Edition). [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Μοντερνιστές
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…