Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Μικρό αφιέρωμα στην CTI- Ενα jazz label για όσους φοβούνται την τζαζ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δημήτρης Ν." data-source="post: 312714" data-attributes="member: 79"><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Το “<strong>Prelude</strong>” , o δίσκος που περιείχε τον … Ζαρατούστρα , είχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που έκαναν την CTI μεγάλη , τουλάχιστον σε εμπορικό επίπεδο . Βελούδινα και ευάριθμα έγχορδα , άλλη μια διασκευή κλασικού κομματιού σε λάιτ εκδοχή ( «<strong>Πρελούδιο στο Απόγευμα ενός Φαύνου</strong>» του <strong>Claude Debussy </strong>) , κι αυτή από τον Deodato -που έκανε και όλες τις ενορχηστρώσεις – πολλή ηλεκτρική φανκ τζαζ με έμφαση στα δεξιοτεχνικά περάσματα και ένα all star cast που περιελάμβανε ως ραχοκοκαλιά τον εγνωσμένης αξίας μπασίστα <strong>Ron Carter </strong>, τον <strong>Βilly Cobham </strong>στα ντραμς , τον <strong>Airto ( Moreira </strong>) στα κρουστά , τον <strong>Stanley Clarke </strong>στο ηλεκτρικό μπασσο , τον <strong>Ray Βarrettο </strong>στα κρουστά/ κόνγκα , τον <strong>Hubert Laws </strong>στο φλάουτο τον <strong>John Tropea </strong>στην ηλεκτρική κιθάρα και τον ίδιο τον συνθέτη στο ηλεκτρικό πιάνο . Τζαζ φανκ πιάνο, στεντόρεια πνευστά , απίστευτα κρουστά και παρά το παράτολμο και ελαφρώς κιτσάτο της ιδέας ο –Στράους- σε – φανκ – εκδοχή , το όλο εγείρημα ήταν απολύτως επιτυχές καταφέρνοντας να σουιγκάρει με χάρη , στέλνοντας το κομμάτι στο τοπ-τεν του 1973 και κερδίζοντας του ένα Γκράμμυ για την ίδια χρονιά . </span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Το <strong>Prelude </strong>είχε όλα τα χαρακτηριστικά της συνταγής του Creed για την επιτυχία. Κατ’ αρχήν οι μουσικοί που έπαιρναν μέρος στις ηχογραφήσεις , ήταν όλοι διαλεγμένοι ένας κι ένας ( <strong>Ron Carter , Herbie Hancock , Jack DeJohnette , George benson , Billy Cobham , Idris Muhammad , Stanley Turrentine</strong> ) .Πολλοί από αυτούς έπαιζαν ο ένας στον δίσκο του άλλου , εναλλάσσοντας ρόλους ως σεσσιον μουσικοί και ως leading stars . </span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Η μουσική , είπαμε , ήταν συντηρητική. Η δεκαετία του 70 είχε μια σκηνή φρη τζαζ στο απώγειο της καλλιτεχνικά και με την πλήρη αποδοχή των κριτικών . Αλλά το κοινό που ήταν ; Αυτό το κενό ήρθε να καλύψει η CTI. Συνθέσεις χαμηλών τόνων , αισθησιακές , λυρικές , διασκευές γνωστών ποπ επιτυχιών σε τζαζ κλίμα , διασκευές κινηματογραφικών θεμάτων ( πχ το θέμα από Τα σαγόνια του Καρχαρία σε μια απίστευτη τζαζ φανκ διασκευή στο <strong>Black Widow </strong>του <strong>Lalo Schiffrin </strong>με το πιάνο να εισάγει το θέμα ) . Για τις πιο φάνκυ στιγμές δημιουργήθηκε σύντομα και μια θυγατρική της CTI , η <strong>Kudu </strong>, όπου καλλιτέχνες όπως ο <strong>Idris Muhammad </strong>,κ.α. ηχογράφησαν την δικιά τους εκδοχή του ντίσκο φανκ και της ατέλειωτης ρυθμολογίας . Ο in house ενορχηστρωτής <strong>Don Sebeski </strong>φρόντιζε να ντύσει τα κομμάτια και κυρίως τις διασκευές των γνωστών χιτς , με πολυτελείς ενορχηστρώσεις, γεμάτες λυρική δάθεση , δημιουργώντας έναν ήχο στρογγυλεμένο , αποφεύγοντας τις κακοτοπιές των ηχητικών γωνιών και εξτρεμισμών, έναν ήχο που χάϊδευε τα αυτιά , κλεισμένος μέσα σε χλιδάτα εξώφυλλα που χάϊδευαν τα μάτια . </span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Ο Creed Τaylor με την CTI κατάφερε να φέρει την τζαζ , έστω και κουτσουρεμένη κοντά σε μεγάλα , πολυπληθή ακροατήρια , που δεν είχαν και τόση επαφή με το bob και το hard bop , ενώ η free jazz τους έστελνε αδιάβαστους . </span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Όχι πως η τζαζ δεν ήταν παρούσα μέσα στα αυλάκια των κομματιών. Απλώς ήταν μια τζαζ για όσους …<strong>φοβόντουσαν την τζαζ </strong>. </span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">To 1978 η CTI χρεωκόπησε</span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δημήτρης Ν., post: 312714, member: 79"] [FONT="Times New Roman"][SIZE="3"]Το “[B]Prelude[/B]” , o δίσκος που περιείχε τον … Ζαρατούστρα , είχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που έκαναν την CTI μεγάλη , τουλάχιστον σε εμπορικό επίπεδο . Βελούδινα και ευάριθμα έγχορδα , άλλη μια διασκευή κλασικού κομματιού σε λάιτ εκδοχή ( «[B]Πρελούδιο στο Απόγευμα ενός Φαύνου[/B]» του [B]Claude Debussy [/B]) , κι αυτή από τον Deodato -που έκανε και όλες τις ενορχηστρώσεις – πολλή ηλεκτρική φανκ τζαζ με έμφαση στα δεξιοτεχνικά περάσματα και ένα all star cast που περιελάμβανε ως ραχοκοκαλιά τον εγνωσμένης αξίας μπασίστα [B]Ron Carter [/B], τον [B]Βilly Cobham [/B]στα ντραμς , τον [B]Airto ( Moreira [/B]) στα κρουστά , τον [B]Stanley Clarke [/B]στο ηλεκτρικό μπασσο , τον [B]Ray Βarrettο [/B]στα κρουστά/ κόνγκα , τον [B]Hubert Laws [/B]στο φλάουτο τον [B]John Tropea [/B]στην ηλεκτρική κιθάρα και τον ίδιο τον συνθέτη στο ηλεκτρικό πιάνο . Τζαζ φανκ πιάνο, στεντόρεια πνευστά , απίστευτα κρουστά και παρά το παράτολμο και ελαφρώς κιτσάτο της ιδέας ο –Στράους- σε – φανκ – εκδοχή , το όλο εγείρημα ήταν απολύτως επιτυχές καταφέρνοντας να σουιγκάρει με χάρη , στέλνοντας το κομμάτι στο τοπ-τεν του 1973 και κερδίζοντας του ένα Γκράμμυ για την ίδια χρονιά . Το [B]Prelude [/B]είχε όλα τα χαρακτηριστικά της συνταγής του Creed για την επιτυχία. Κατ’ αρχήν οι μουσικοί που έπαιρναν μέρος στις ηχογραφήσεις , ήταν όλοι διαλεγμένοι ένας κι ένας ( [B]Ron Carter , Herbie Hancock , Jack DeJohnette , George benson , Billy Cobham , Idris Muhammad , Stanley Turrentine[/B] ) .Πολλοί από αυτούς έπαιζαν ο ένας στον δίσκο του άλλου , εναλλάσσοντας ρόλους ως σεσσιον μουσικοί και ως leading stars . Η μουσική , είπαμε , ήταν συντηρητική. Η δεκαετία του 70 είχε μια σκηνή φρη τζαζ στο απώγειο της καλλιτεχνικά και με την πλήρη αποδοχή των κριτικών . Αλλά το κοινό που ήταν ; Αυτό το κενό ήρθε να καλύψει η CTI. Συνθέσεις χαμηλών τόνων , αισθησιακές , λυρικές , διασκευές γνωστών ποπ επιτυχιών σε τζαζ κλίμα , διασκευές κινηματογραφικών θεμάτων ( πχ το θέμα από Τα σαγόνια του Καρχαρία σε μια απίστευτη τζαζ φανκ διασκευή στο [B]Black Widow [/B]του [B]Lalo Schiffrin [/B]με το πιάνο να εισάγει το θέμα ) . Για τις πιο φάνκυ στιγμές δημιουργήθηκε σύντομα και μια θυγατρική της CTI , η [B]Kudu [/B], όπου καλλιτέχνες όπως ο [B]Idris Muhammad [/B],κ.α. ηχογράφησαν την δικιά τους εκδοχή του ντίσκο φανκ και της ατέλειωτης ρυθμολογίας . Ο in house ενορχηστρωτής [B]Don Sebeski [/B]φρόντιζε να ντύσει τα κομμάτια και κυρίως τις διασκευές των γνωστών χιτς , με πολυτελείς ενορχηστρώσεις, γεμάτες λυρική δάθεση , δημιουργώντας έναν ήχο στρογγυλεμένο , αποφεύγοντας τις κακοτοπιές των ηχητικών γωνιών και εξτρεμισμών, έναν ήχο που χάϊδευε τα αυτιά , κλεισμένος μέσα σε χλιδάτα εξώφυλλα που χάϊδευαν τα μάτια . Ο Creed Τaylor με την CTI κατάφερε να φέρει την τζαζ , έστω και κουτσουρεμένη κοντά σε μεγάλα , πολυπληθή ακροατήρια , που δεν είχαν και τόση επαφή με το bob και το hard bop , ενώ η free jazz τους έστελνε αδιάβαστους . Όχι πως η τζαζ δεν ήταν παρούσα μέσα στα αυλάκια των κομματιών. Απλώς ήταν μια τζαζ για όσους …[B]φοβόντουσαν την τζαζ [/B]. To 1978 η CTI χρεωκόπησε[/SIZE][/FONT] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Μικρό αφιέρωμα στην CTI- Ενα jazz label για όσους φοβούνται την τζαζ
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…