Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Mεγάλες Αγάπες.
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Brucknerian" data-source="post: 908299" data-attributes="member: 18005"><p>Αγαπημένο κονσέρτο το 2o του Brahms. Λέω και την αμαρτία μου, το προτιμώ από το πρώτο του.</p><p></p><p>Gilels και Richter είναι σαφείς και ιστορικές επιλογές αναμφισβήτητα και γιατί όχι και ο Claudio Arrau στην εκδοχή όπου τον συνοδεύει ο Sir Malcolm Sargent. Ακόμα και ο υπερβολικά ακαδημαϊκός για τα γούστα μου, Sir Clifford Curzon, είναι καλός</p><p></p><p>Θα σας πω όμως μια ερμηνεία που σε προσωπικό επίπεδο έκανε πίσω όλες όσες έχω ακούσει και μπήκε μπροστά στις προτιμήσεις μου, χωρίς φυσικά να υποτιμήσει την αξία τους. Απλά η συγκυρία ήταν τόσο πετυχημένη και εντελώς κρυμμένη που απορούσα.</p><p></p><p>Το 1960 δύο Ουγγροι, ο ένας μαέστρος και ο άλλος πιανίστας, αμφότεροι με εξαιρετική Γερμανικη μουσική παιδεία και με Ουγγαρέζικο μπρίο κατέθεσαν δυο πολύ σημαντικές ηχογραφήσεις του πιανιστικού ρεπερτόριου. Η πρώτη είναι κλασσική και δεν έφυγε πότε από τους καταλόγους. Η δεύτερη ήταν το 2ο κονσέρτο για πιάνο του Brahms.</p><p></p><p>Ο λόγος για τον πιανίστα Geza Anda και τον μαέστρο Ference Fricsay. Το 1960 ηχογράφησαν την Ραψωδία για πίανο και ορχήστρα του Bela Bartok,μια κλασσική ηχογράφηση, αξεπέραστη. Αυτή είχε και τον χαρακτήρα της αυθεντικότητας λόγω της εθνικότητας των δύο συντελεστών.</p><p></p><p>Το 1960 ηχογράφησαν επίσης το 2ο κονσερτο για πιανο του Brahms. Και στις δυο περιπτώσεις τους συνόδευε η "στοιβαρή" Φιλαρμονική του Βερολίνου.</p><p></p><p>Την εκδοχή αύτη του κονσέρτου του Brahms την ανακάλυψα στο συλλεκτικό πακέτο - αφιέρωμα στον <a href="http://www2.deutschegrammophon.com/cat/result?sort=newest_rec&PRODUCT_NR=4775289&SearchString=Geza+Anda&SEARCH_OPTIONS=&javascript=1&IN_XXSERIES=&IN_XXPQ=&per_page=10&COMP_ID=&ALBUM_TYPE=&IN_SERIES=&ART_ID=&IN_XXAWARDS=&start=0&MOZART_22=0&GENRE=&presentation=list" target="_blank">Geza Anda - Troubadour of the piano</a>. </p><p></p><p><img src="http://img156.imageshack.us/img156/8030/imgsqj.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p>Ο Τροβαδούρος του πιάνου, ένας χαρακτηρισμός που του αποδώθηκε απο τον Furtwangler. Όταν το πρωτοάκουσα, μου πήρε μισή μέρα να συνέλθω γιατι δεν πίστευα ότι υπήρχε μια τόσο εξαιρετική ερμηνεία. Το μίγμα Fricsay - Anda είναι το πιο εντυπωσιακό που έχω ακούσει σε αυτό το έργο αλλά και στο γενικότερο σε πλαίσο ερμηνιών. Όλοι γνωρίζουμε φυσικά την δυναμική που έχει η ορχήστρα στα κονσέρτα του Brahms, που οφείλει να είναι εξίσου βιρτουόζικη και ο συνθέτης φαίνεται καθαρά πως δεν ξεχώριζε ή πρόκρινε κάποιο από τα δύο (ορχήστρα - πιάνο). Αυτή η ισοροπία πίστεύω εκφραστήκε καλύτερα από όλους σε αυτή την ερμηνεία. Αγαπάτε το έργο, αγαπάτε τον Brahms; Ακούστε το!</p><p></p><p>Να πώ την αλήθεια, η απορία που είχα είναι πως αυτή η απίστευτη ερμηνεία δεν είχε την διάδοση και την αντίστοιχή προβολή όλα αυτά τα χρόνια. Εγώ την ανακάλυψα το 2005-06 και χρειάστηκε να βγεί αφιέρωμα στον πιανίστα.</p><p>Η απάντηση είναι η παρακάτω:</p><p></p><p><img src="http://img18.imageshack.us/img18/592/028947483823.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p>Το 1967 ο Geza Anda επαναηχογράφησε το κονσέρτο με τον Herbert von Karajan. Εξαιρετική ερμηνεία και ανάγνωση του έργου επίσης (λατρεύω το 3ο μέρος και φαίνεται πως ο Καραγιαν πίεσε τον τσελίστα στα περάσματα του να βγάλει ένα απίστευτό ήχο), θα την πρότεινα για ακρόαση αλλά στα αυτιά δεν ξεπέρασε αυτό το απίστευτο Ουγγρικό μίγμα. Παρόλα αυτά στηρίχθηκε περισσότερο από την Deutsche Grammophon.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Brucknerian, post: 908299, member: 18005"] Αγαπημένο κονσέρτο το 2o του Brahms. Λέω και την αμαρτία μου, το προτιμώ από το πρώτο του. Gilels και Richter είναι σαφείς και ιστορικές επιλογές αναμφισβήτητα και γιατί όχι και ο Claudio Arrau στην εκδοχή όπου τον συνοδεύει ο Sir Malcolm Sargent. Ακόμα και ο υπερβολικά ακαδημαϊκός για τα γούστα μου, Sir Clifford Curzon, είναι καλός Θα σας πω όμως μια ερμηνεία που σε προσωπικό επίπεδο έκανε πίσω όλες όσες έχω ακούσει και μπήκε μπροστά στις προτιμήσεις μου, χωρίς φυσικά να υποτιμήσει την αξία τους. Απλά η συγκυρία ήταν τόσο πετυχημένη και εντελώς κρυμμένη που απορούσα. Το 1960 δύο Ουγγροι, ο ένας μαέστρος και ο άλλος πιανίστας, αμφότεροι με εξαιρετική Γερμανικη μουσική παιδεία και με Ουγγαρέζικο μπρίο κατέθεσαν δυο πολύ σημαντικές ηχογραφήσεις του πιανιστικού ρεπερτόριου. Η πρώτη είναι κλασσική και δεν έφυγε πότε από τους καταλόγους. Η δεύτερη ήταν το 2ο κονσέρτο για πιάνο του Brahms. Ο λόγος για τον πιανίστα Geza Anda και τον μαέστρο Ference Fricsay. Το 1960 ηχογράφησαν την Ραψωδία για πίανο και ορχήστρα του Bela Bartok,μια κλασσική ηχογράφηση, αξεπέραστη. Αυτή είχε και τον χαρακτήρα της αυθεντικότητας λόγω της εθνικότητας των δύο συντελεστών. Το 1960 ηχογράφησαν επίσης το 2ο κονσερτο για πιανο του Brahms. Και στις δυο περιπτώσεις τους συνόδευε η "στοιβαρή" Φιλαρμονική του Βερολίνου. Την εκδοχή αύτη του κονσέρτου του Brahms την ανακάλυψα στο συλλεκτικό πακέτο - αφιέρωμα στον [URL="http://www2.deutschegrammophon.com/cat/result?sort=newest_rec&PRODUCT_NR=4775289&SearchString=Geza+Anda&SEARCH_OPTIONS=&javascript=1&IN_XXSERIES=&IN_XXPQ=&per_page=10&COMP_ID=&ALBUM_TYPE=&IN_SERIES=&ART_ID=&IN_XXAWARDS=&start=0&MOZART_22=0&GENRE=&presentation=list"]Geza Anda - Troubadour of the piano[/URL]. [IMG]http://img156.imageshack.us/img156/8030/imgsqj.jpg[/IMG] Ο Τροβαδούρος του πιάνου, ένας χαρακτηρισμός που του αποδώθηκε απο τον Furtwangler. Όταν το πρωτοάκουσα, μου πήρε μισή μέρα να συνέλθω γιατι δεν πίστευα ότι υπήρχε μια τόσο εξαιρετική ερμηνεία. Το μίγμα Fricsay - Anda είναι το πιο εντυπωσιακό που έχω ακούσει σε αυτό το έργο αλλά και στο γενικότερο σε πλαίσο ερμηνιών. Όλοι γνωρίζουμε φυσικά την δυναμική που έχει η ορχήστρα στα κονσέρτα του Brahms, που οφείλει να είναι εξίσου βιρτουόζικη και ο συνθέτης φαίνεται καθαρά πως δεν ξεχώριζε ή πρόκρινε κάποιο από τα δύο (ορχήστρα - πιάνο). Αυτή η ισοροπία πίστεύω εκφραστήκε καλύτερα από όλους σε αυτή την ερμηνεία. Αγαπάτε το έργο, αγαπάτε τον Brahms; Ακούστε το! Να πώ την αλήθεια, η απορία που είχα είναι πως αυτή η απίστευτη ερμηνεία δεν είχε την διάδοση και την αντίστοιχή προβολή όλα αυτά τα χρόνια. Εγώ την ανακάλυψα το 2005-06 και χρειάστηκε να βγεί αφιέρωμα στον πιανίστα. Η απάντηση είναι η παρακάτω: [IMG]http://img18.imageshack.us/img18/592/028947483823.jpg[/IMG] Το 1967 ο Geza Anda επαναηχογράφησε το κονσέρτο με τον Herbert von Karajan. Εξαιρετική ερμηνεία και ανάγνωση του έργου επίσης (λατρεύω το 3ο μέρος και φαίνεται πως ο Καραγιαν πίεσε τον τσελίστα στα περάσματα του να βγάλει ένα απίστευτό ήχο), θα την πρότεινα για ακρόαση αλλά στα αυτιά δεν ξεπέρασε αυτό το απίστευτο Ουγγρικό μίγμα. Παρόλα αυτά στηρίχθηκε περισσότερο από την Deutsche Grammophon. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Mεγάλες Αγάπες.
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…