Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Mεγάλες Αγάπες.
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Skakinen" data-source="post: 412309" data-attributes="member: 1688"><p>Σπύρο έξοχη επιλογή για το ξεκίνημα της εβδομάδας.</p><p>:grinning-smiley-043</p><p></p><p>Από τα πολύ αγαπημένα και για μένα κοντσέρτα για πιάνο αλλά και έργα γενικότερα.</p><p>Ειδικά στο δεύτερο μέρος , με το πάθος που αναβλύζει ,σχεδόν μου έρχονται δάκρυα ,όποτε και αν το ακούω. </p><p>Στ'αυτιά μου πρόκειται για συναίσθημα που πηγάζει από πολύ βαθιά σαν κάτι που έπρεπε να εξωτερικευτεί έστω και σε μορφή ήχων για να φέρει κάποιου είδους ανακούφιση στο δημιουργό του.</p><p></p><p></p><p>Να προσθέσω , με την άδεια του Σπύρου, λίγα ακόμη σκόρπια ιστορικά και μη στοιχεία:</p><p></p><p>-Το 1ο και το 2ο κοντσέρτο χωρίζουν περίπου 22 χρόνια και ένας πιθανός λόγος γι'αυτό ήταν η χλιαρή έως αρνητική υποδοχή του 1ου κοντσέρτου που έκανε επιφυλακτικό το συνθέτη για μια καινούργια προσπάθεια. Άδικα όμως διότι το 2ο έγινε γρήγορα αποδεκτό.</p><p>-Η πρεμιέρα δόθηκε στη Βουδαπέστη 9-11-1881 με τον ίδιο τον Brahms σολίστα.</p><p>-Το έργο είναι από τα δύσκολα του ρεπερτορίου απαιτώντας και φυσική αντοχή εκτός από το τεχνικό μέρος με τα πολλά περάσματα με οκτάβες και έκτες.</p><p>-Για το εκτεταμένο πρώτο μέρος του έργου (σε μορφή σονάτας) πιθανότατα να αποτέλεσε ερέθισμα για τον Brahms ,το αντίστοιχης έκτασης και μορφής πρώτο μέρος του 5ου Αυτοκρατορικού κοντσέρτου για πιάνο του Beethoven.</p><p></p><p></p><p>Έχω λάβει προ καιρού ,δια χειρός του συντάκτη της παρουσίασης,την παραπάνω ερμηνεία του Richter (δανεική βεβαίως βεβαίως...) την οποία και ακούω γράφοντας αυτές τις γραμμές. Την έχω ακούσει αρκετές φορές και μου αρέσει αλλά ακόμη μένω πιστός στην ερμηνεία του <strong>Maurizio Pollini </strong>με <strong>Claudio Abbado</strong> και <strong>Φιλαρμονική Βιέννης</strong> (<strong>1977</strong>).</p><p></p><p><img src="http://img141.imageshack.us/img141/7601/brahmspianoconcerto2polmv8.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p>Τουλάχιστον στο δεύτερο μέρος Allegro Appassionato στο οποίο συνέκρινα, πριν λίγο ,τους δύο, θα έλεγα ότι ο Richter έχει την τάση να ''τρέχει'' σε σημεία που θα'πρεπε να αφήσει χρόνο για να δημιουργηθεί ένταση και συναίσθημα. Στ'αυτιά μου όλ'αυτά, επαναλαμβάνω.</p><p></p><p></p><p>.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Skakinen, post: 412309, member: 1688"] Σπύρο έξοχη επιλογή για το ξεκίνημα της εβδομάδας. :grinning-smiley-043 Από τα πολύ αγαπημένα και για μένα κοντσέρτα για πιάνο αλλά και έργα γενικότερα. Ειδικά στο δεύτερο μέρος , με το πάθος που αναβλύζει ,σχεδόν μου έρχονται δάκρυα ,όποτε και αν το ακούω. Στ'αυτιά μου πρόκειται για συναίσθημα που πηγάζει από πολύ βαθιά σαν κάτι που έπρεπε να εξωτερικευτεί έστω και σε μορφή ήχων για να φέρει κάποιου είδους ανακούφιση στο δημιουργό του. Να προσθέσω , με την άδεια του Σπύρου, λίγα ακόμη σκόρπια ιστορικά και μη στοιχεία: -Το 1ο και το 2ο κοντσέρτο χωρίζουν περίπου 22 χρόνια και ένας πιθανός λόγος γι'αυτό ήταν η χλιαρή έως αρνητική υποδοχή του 1ου κοντσέρτου που έκανε επιφυλακτικό το συνθέτη για μια καινούργια προσπάθεια. Άδικα όμως διότι το 2ο έγινε γρήγορα αποδεκτό. -Η πρεμιέρα δόθηκε στη Βουδαπέστη 9-11-1881 με τον ίδιο τον Brahms σολίστα. -Το έργο είναι από τα δύσκολα του ρεπερτορίου απαιτώντας και φυσική αντοχή εκτός από το τεχνικό μέρος με τα πολλά περάσματα με οκτάβες και έκτες. -Για το εκτεταμένο πρώτο μέρος του έργου (σε μορφή σονάτας) πιθανότατα να αποτέλεσε ερέθισμα για τον Brahms ,το αντίστοιχης έκτασης και μορφής πρώτο μέρος του 5ου Αυτοκρατορικού κοντσέρτου για πιάνο του Beethoven. Έχω λάβει προ καιρού ,δια χειρός του συντάκτη της παρουσίασης,την παραπάνω ερμηνεία του Richter (δανεική βεβαίως βεβαίως...) την οποία και ακούω γράφοντας αυτές τις γραμμές. Την έχω ακούσει αρκετές φορές και μου αρέσει αλλά ακόμη μένω πιστός στην ερμηνεία του [B]Maurizio Pollini [/B]με [B]Claudio Abbado[/B] και [B]Φιλαρμονική Βιέννης[/B] ([B]1977[/B]). [IMG]http://img141.imageshack.us/img141/7601/brahmspianoconcerto2polmv8.jpg[/IMG] Τουλάχιστον στο δεύτερο μέρος Allegro Appassionato στο οποίο συνέκρινα, πριν λίγο ,τους δύο, θα έλεγα ότι ο Richter έχει την τάση να ''τρέχει'' σε σημεία που θα'πρεπε να αφήσει χρόνο για να δημιουργηθεί ένταση και συναίσθημα. Στ'αυτιά μου όλ'αυτά, επαναλαμβάνω. . [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Mεγάλες Αγάπες.
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…