Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Με Πλάγιο Τρόπο...
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Γιώργος Κουν." data-source="post: 735035" data-attributes="member: 383"><p><img src="http://www.mic.gr/dbimages/11739_1.JPG" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p>Στον δεύτερο δίσκο τρία χρόνια μετά, ζυμωμένοι σε άπειρα live, είναι φανερό οτι έχουν εξελίξει το ιδίωμα ακόμη περισσότερο και έχουν δέσει απίστευτα σαν μπάντα. Ο Αντώνης Μαράτος στο ηλεκτρικό μπάσο είναι πλέον σταθερό μέλος και έχει γίνει και η προσθήκη του Άγγελου Πολυχρόνου στα κρουστά. Οι ρυθμοί γίνονται περίτεχνοι και ελίσσονται πολλές φορές σε φόρμες που δεν περιμένεις. Η κιθάρα του Κλέωνα Αντωνίου, μια «δύστροπη» Fender Jaguar, σε πολλαπλούς ρόλους</p><p>αλλοτε φανερούς και άλλοτε διακριτικούς, πανταχού παρούσα, να τονίζει τη μελωδία, να χρωματίζει, να ψυθιρίζει ή να γκρουβάρει ξεδιάντροπα. Κυρίαρχο ρόλο βέβαια στο χτίσιμο και στην εξέλιξη των θεμάτων την έχει και το σαξόφωνο. Ο Θοδωρής Ρέλλος, με πολλά χρόνια στο χώρο, έχει αναπτύξει εξαιρετικά όχι μόνο την τεχνική του jazz σαξοφωνίστα,(που είναι αυτονόητο και αναμφισβήτητο) αλλά και τον τρόπο να «μιμείται» με το παίξιμό του και άλλα πνευστά, όπως το κλαρίνο, τη γκάϊντα κλπ. Στα live επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που παίζει ταυτόχρονα δύο σαξόφωνα . </p><p>O συγκεκριμένος δίσκος δεν έχει highlights, είναι ένα απο μόνος του.</p><p>Οι αναφορές εδώ είναι απο Δυτική Μακεδονία (Funky Βεργίνα), Θράκη (Κάλαντα, Γω στα Ξένα), Μοριά (Καλαματιανός –αφιερωμένο στη μνήμη του Charlie Parker-γραμμένο απο φορητό κασσετόφωνο Walkman σε κάποιο studio session), Ήπειρο (Πικροδάφνη{…ένα Blues}), Ρούμελη (Ήλιος,{αφιερωμένος στο Βασίλη Σούκα} και Σάλωνα), ένα παραδοσιακό βουλγάρικο (Ιvo), αλλά υπάρχουν και τα Λεβέντικο του Miles(!), Rock around eleven, το (ένα πραγματικό) Γράμμα, καθώς και κάποιοι πολύ σύντομοι αυτοσχεδιασμοί.</p><p>Τα κομμάτια πια δεν είναι μόνο ορχηστρικά αλλά υπάρχουν και κάποια τραγούδια.</p><p> Όλα τα κυρίως κομμάτια του δίσκου, είναι παιγμένα και ηχογραφημένα live στο studio, με την ταυτόχρονη συμμετοχή δηλαδή όλων των μελών του γκρούπ.</p><p>Στις ζωντανές εμφανίσεις εκείνης της περιόδου (με την προσθήκη του Μάνου Σαριδάκη – Fender Rhodes, Hammond organ) εδραιώνουν τη φήμη τους στους μουσικούς κύκλους και γίνονται ευρύτερα γνωστοί στο κοινό. Και δίκαια. Κι ας μην τους παίζουν τα ραδιόφωνα.</p><p>Κάθε εμφάνιση τους αναδεικνύει σε μεγάλο βαθμό το βακχικό στοιχείο στη μουσική τους. Αποπνέουν συνάμα ένα ήθος, μια θετική ενέργεια που τη μεταδίδουν με χαρακτηριστική ευκολία και αμεσότητα. Είναι πραγματικά το κάτι άλλο πάνω στη σκηνή. Και δεν είναι λίγες οι φορές που οι «παραγγελιές», τους κρατάνε εκεί για πολύ παραπάνω του «συμβατικού» χρόνου μιας συναυλίας και του απαραίτητου encore. Και εκείνοι να συνεχίζουν απτόητοι και να γουστάρουν και οι αυτοσχεδιασμοί ενίοτε να «ξεφεύγουν» ανάλογα τα κέφια, προς την πιο απίθανη κατεύθυνση. Περιστατικά πολλά και πραγματικά όμορφα.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Γιώργος Κουν., post: 735035, member: 383"] [IMG]http://www.mic.gr/dbimages/11739_1.JPG[/IMG] Στον δεύτερο δίσκο τρία χρόνια μετά, ζυμωμένοι σε άπειρα live, είναι φανερό οτι έχουν εξελίξει το ιδίωμα ακόμη περισσότερο και έχουν δέσει απίστευτα σαν μπάντα. Ο Αντώνης Μαράτος στο ηλεκτρικό μπάσο είναι πλέον σταθερό μέλος και έχει γίνει και η προσθήκη του Άγγελου Πολυχρόνου στα κρουστά. Οι ρυθμοί γίνονται περίτεχνοι και ελίσσονται πολλές φορές σε φόρμες που δεν περιμένεις. Η κιθάρα του Κλέωνα Αντωνίου, μια «δύστροπη» Fender Jaguar, σε πολλαπλούς ρόλους αλλοτε φανερούς και άλλοτε διακριτικούς, πανταχού παρούσα, να τονίζει τη μελωδία, να χρωματίζει, να ψυθιρίζει ή να γκρουβάρει ξεδιάντροπα. Κυρίαρχο ρόλο βέβαια στο χτίσιμο και στην εξέλιξη των θεμάτων την έχει και το σαξόφωνο. Ο Θοδωρής Ρέλλος, με πολλά χρόνια στο χώρο, έχει αναπτύξει εξαιρετικά όχι μόνο την τεχνική του jazz σαξοφωνίστα,(που είναι αυτονόητο και αναμφισβήτητο) αλλά και τον τρόπο να «μιμείται» με το παίξιμό του και άλλα πνευστά, όπως το κλαρίνο, τη γκάϊντα κλπ. Στα live επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που παίζει ταυτόχρονα δύο σαξόφωνα . O συγκεκριμένος δίσκος δεν έχει highlights, είναι ένα απο μόνος του. Οι αναφορές εδώ είναι απο Δυτική Μακεδονία (Funky Βεργίνα), Θράκη (Κάλαντα, Γω στα Ξένα), Μοριά (Καλαματιανός –αφιερωμένο στη μνήμη του Charlie Parker-γραμμένο απο φορητό κασσετόφωνο Walkman σε κάποιο studio session), Ήπειρο (Πικροδάφνη{…ένα Blues}), Ρούμελη (Ήλιος,{αφιερωμένος στο Βασίλη Σούκα} και Σάλωνα), ένα παραδοσιακό βουλγάρικο (Ιvo), αλλά υπάρχουν και τα Λεβέντικο του Miles(!), Rock around eleven, το (ένα πραγματικό) Γράμμα, καθώς και κάποιοι πολύ σύντομοι αυτοσχεδιασμοί. Τα κομμάτια πια δεν είναι μόνο ορχηστρικά αλλά υπάρχουν και κάποια τραγούδια. Όλα τα κυρίως κομμάτια του δίσκου, είναι παιγμένα και ηχογραφημένα live στο studio, με την ταυτόχρονη συμμετοχή δηλαδή όλων των μελών του γκρούπ. Στις ζωντανές εμφανίσεις εκείνης της περιόδου (με την προσθήκη του Μάνου Σαριδάκη – Fender Rhodes, Hammond organ) εδραιώνουν τη φήμη τους στους μουσικούς κύκλους και γίνονται ευρύτερα γνωστοί στο κοινό. Και δίκαια. Κι ας μην τους παίζουν τα ραδιόφωνα. Κάθε εμφάνιση τους αναδεικνύει σε μεγάλο βαθμό το βακχικό στοιχείο στη μουσική τους. Αποπνέουν συνάμα ένα ήθος, μια θετική ενέργεια που τη μεταδίδουν με χαρακτηριστική ευκολία και αμεσότητα. Είναι πραγματικά το κάτι άλλο πάνω στη σκηνή. Και δεν είναι λίγες οι φορές που οι «παραγγελιές», τους κρατάνε εκεί για πολύ παραπάνω του «συμβατικού» χρόνου μιας συναυλίας και του απαραίτητου encore. Και εκείνοι να συνεχίζουν απτόητοι και να γουστάρουν και οι αυτοσχεδιασμοί ενίοτε να «ξεφεύγουν» ανάλογα τα κέφια, προς την πιο απίθανη κατεύθυνση. Περιστατικά πολλά και πραγματικά όμορφα. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Με Πλάγιο Τρόπο...
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…