Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Marcus Roberts - The Joy of Joplin
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Skakinen" data-source="post: 1174603" data-attributes="member: 1688"><p><img src="http://ecx.images-amazon.com/images/I/51mIZgc3yaL._SL500_AA300_.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p>Η πρόσφατη <a href="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=59205" target="_blank">Παρουσίαση</a> του Κώστα για τον Scott Joplin μου θύμισε ένα δίσκο τον οποίο έχω εδώ και χρόνια και για τον οποίο είναι ευκαιρία να γράψω δυό λόγια. Αυτουργός ο Marcus Roberts (τυφλός από μικρή ηλικία) ο οποίος έχει θητεύσει δίπλα στον Wynton Marsalis. Στο δίσκο αυτό ''περιποιείται'' οκτώ συνθέσεις του Joplin πλαισιώνοντάς τις με οκτώ δικές του. Στις δικές του συνθέσεις το rag-time στοιχείο είναι από αρκετό έως ελάχιστο. Το Everything's Cool ξεχειλίζει από rag-time, το From Rags To Riches πατάει με το ένα πόδι στο παρελθόν και με το άλλο στο σήμερα ενώ το Hidden Hues έχει αρκετά Debussy-ικά στοιχεία. Στο The Joy Of Joplin (σύμφωνα με τον ίδιο τον Roberts) προσπάθησε να αποδώσει τι θα έπαιζε impromptu ο ίδιος ο Scott Joplin μεταξύ φίλων σε μια Joplin-ιάδα*.</p><p>Τα κομμάτια του Joplin όμως είναι αυτά τα οποία δίνουν ώθηση στο δίσκο. Όλα τα blue chips είναι εδώ. Στις διασκευές αυτές η αύρα είναι σαφώς rag-time αλλά με πιο φρέσκια ματιά και με αρμονικά στοιχεία πιο σύγχρονης jazz. Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει το διαβολεμένο αριστερό χέρι του Roberts και η εντυπωσιακή ανεξαρτησία του από το δεξί. Στο Entertainer σε ορισμένα σημεία νομίζει κάποιος ότι ο πιανίστας παίζει διαφορετικά κομμάτια στο κάθε χέρι.</p><p>Για όσους γνωρίζουν τη μουσική του Joplin και είναι ανοιχτοί σε ''πειράγματα'' των πρωτοτύπων ο δίσκος θα αποτελέσει ευχάριστο άκουσμα. Όσοι ξεκινάνε τώρα με τη μουσική του Joplin ίσως είναι καλύτερα να ψάξουν για πιο ορθόδοξες προσεγγίσεις. Όλοι όμως ούτως ή άλλως θα απολαύσουν την γεμάτη ζωή μουσική του σπουδαίου Scott Joplin.</p><p></p><p>Τα κομμάτια του Joplin που περιλαμβάνονται είναι:</p><p>The Entertainer </p><p>Maple Leaf Rag </p><p>The Easy Winners </p><p>Bethena's Waltz</p><p>The Magnetic Rag </p><p>Elite Syncopation </p><p>Gladiolus Rag </p><p>A Real Slow Drag (Treemonisha)</p><p></p><p>* κατ'αντιστοιχία της Σουμπερτιάδας <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite8" alt=":D" title="Big grin :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Skakinen, post: 1174603, member: 1688"] [IMG]http://ecx.images-amazon.com/images/I/51mIZgc3yaL._SL500_AA300_.jpg[/IMG] Η πρόσφατη [URL="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=59205"]Παρουσίαση[/URL] του Κώστα για τον Scott Joplin μου θύμισε ένα δίσκο τον οποίο έχω εδώ και χρόνια και για τον οποίο είναι ευκαιρία να γράψω δυό λόγια. Αυτουργός ο Marcus Roberts (τυφλός από μικρή ηλικία) ο οποίος έχει θητεύσει δίπλα στον Wynton Marsalis. Στο δίσκο αυτό ''περιποιείται'' οκτώ συνθέσεις του Joplin πλαισιώνοντάς τις με οκτώ δικές του. Στις δικές του συνθέσεις το rag-time στοιχείο είναι από αρκετό έως ελάχιστο. Το Everything's Cool ξεχειλίζει από rag-time, το From Rags To Riches πατάει με το ένα πόδι στο παρελθόν και με το άλλο στο σήμερα ενώ το Hidden Hues έχει αρκετά Debussy-ικά στοιχεία. Στο The Joy Of Joplin (σύμφωνα με τον ίδιο τον Roberts) προσπάθησε να αποδώσει τι θα έπαιζε impromptu ο ίδιος ο Scott Joplin μεταξύ φίλων σε μια Joplin-ιάδα*. Τα κομμάτια του Joplin όμως είναι αυτά τα οποία δίνουν ώθηση στο δίσκο. Όλα τα blue chips είναι εδώ. Στις διασκευές αυτές η αύρα είναι σαφώς rag-time αλλά με πιο φρέσκια ματιά και με αρμονικά στοιχεία πιο σύγχρονης jazz. Ιδιαίτερη εντύπωση κάνει το διαβολεμένο αριστερό χέρι του Roberts και η εντυπωσιακή ανεξαρτησία του από το δεξί. Στο Entertainer σε ορισμένα σημεία νομίζει κάποιος ότι ο πιανίστας παίζει διαφορετικά κομμάτια στο κάθε χέρι. Για όσους γνωρίζουν τη μουσική του Joplin και είναι ανοιχτοί σε ''πειράγματα'' των πρωτοτύπων ο δίσκος θα αποτελέσει ευχάριστο άκουσμα. Όσοι ξεκινάνε τώρα με τη μουσική του Joplin ίσως είναι καλύτερα να ψάξουν για πιο ορθόδοξες προσεγγίσεις. Όλοι όμως ούτως ή άλλως θα απολαύσουν την γεμάτη ζωή μουσική του σπουδαίου Scott Joplin. Τα κομμάτια του Joplin που περιλαμβάνονται είναι: The Entertainer Maple Leaf Rag The Easy Winners Bethena's Waltz The Magnetic Rag Elite Syncopation Gladiolus Rag A Real Slow Drag (Treemonisha) * κατ'αντιστοιχία της Σουμπερτιάδας :D [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Marcus Roberts - The Joy of Joplin
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…