Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Μάλερ - Το τραγούδι του θρήνου (Das Klagende Lied)
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Brucknerian" data-source="post: 1056186389" data-attributes="member: 18005"><p>Περί το 1998 θυμάμαι ότι απέκτησα το CD της Erato με τον Nagano όπου θυμάμαι τον τότε σχετικό πανικό που είχε γίνει γιατί ήταν η 1η ερμηνεία - ηχογράφηση με την έκδοση της αρχικής που δημοσιεύτηκε το 1997 (όπως την είχε δημιουργήσει ο Mahler στα 17 του χρόνια, στα επόμενα 20 περίπου χρόνια). Πρέπει να βρω το CD για περισσότερες λεπτομέρειες και διαφορές. O Boulez έκανε χρήση μιας παρτιτούρας χειρόγραφης του Mahler, όπου τελικά έμελλε να είναι η βάση της αρχικής-αρχικής εκδοχής. Θα έπρεπε να πω ότι η τελική εκδοχή , που ήταν γνωστή πριν το 1969, στην ουσία είναι σε 2 μέρη, όπου έγιναν φοβερές αλλαγές (το 1ο ενσωματώθηκε στα άλλα 2 μέρη). Οι ηχογραφήσεις των 3 μερών μέχρι το 1998 ήταν στην ουσία στηριγμένες σε χειρόγραφο του Mahler, που δεν χρονολογείται από το 1878-80 που ήταν η αρχική σύνθεση, αλλά ήδη είναι επεξεργασμένο. Το αναθεωρούσε ανά καιρούς μέχρι το 1901. Την διετία 1899 ως 1901 έκανε και τις ριζικότερες αλλαγές και το έκανε σε 2 μέρη. Πολλοί μαέστροι κάνουν και υβρίδια π.χ. ο Tilson-Thomas κάνει χρήση του αυθεντικού 1ου μέρους όπως δόθηκε μετά το 1997 (την πολύ αρχική εκδοχή) και τα υπόλοιπα 2 μέρη όπως είναι στην τελική εκδοχή. Προσωπικά θεωρώ αρχική εκδοχή, αυτή του χρόνου Mahler, 3 μερών φυσικά. 3 μέρη φυσικά ήταν για πολύ καιρό, με σημαντικές κατά καιρούς αναθεωρήσεις (οι πρώτες από το 1894 από ότι βλέπω στα κιτάπια, που νομίζω ότι είναι και βασική πηγή από το 1969) και φυσικά με τους μαέστρους να "παίζουν" με τα μέρη. Η 1η "αυθεντική" ηχογράφηση είναι του Nagano και νομίζω δεν επαναλήφθηκε τέτοια ηχογράφηση</p><p></p><p></p><p>Από τις ηχογραφήσεις που ανέφερα του Haitink είναι καθαρά η τελική διμερής εκδοχή. Αυτή άκουσα σήμερα το μεσημέρι. Ποια μπορεί να είναι πιο ενδιαφέρουσα; Εξαρτάται από το πως προσεγγίζεις τον συνθέτη.</p><p></p><p>H 1 εκδοχή (ειδικά του πρωίμου Mahler) μας δίνει την αντίληψη καλύτερα του συμφωνιστή Μαλερ, του ευφάνταστου ενορχηστρωτή που μας είναι γνωστός και οι περισσότεροι τον αγαπάνε για αυτό και επι της ουσίας το μεγαλύτερο μέρος του έργου του σε μια τέτοια βάση επακολούθησε. Δικαιολογημένος ο χαρακτηρισμός, ως πιο ενδιαφέρουσα, όπως πολύ σωστά παρατηρήσατε.</p><p></p><p>Όμως η τελική εκδοχή όμως τις μας λέει; Ότι ο Μάλερ είναι πληρέστατος συνθέτης και όχι μόνο συμφωνιστής. Αντιλήφθηκε πολύ καλύτερα την φύση του έργου, ως φωνητικού, όντας καντάτα (συμφωνικών διαστάσεων βεβαίως). Και έβγαλε αυτή την διάσταση. Έτσι μετά την ακρόαση του Haitink μάλλον προτιμώ το Mahler, τον πλήρη συνθέτη στην τελική του εκδοχή. Να θυμίσω ότι λατρεύω και την 8η του, όπου μου αρέσει να την αντιμετωπίζω ως φωνητικό έργο ή καλύτερα ως συμφωνία - όπερα, που λατρεύω και το είδος της όπερας και ας τονίσω ότι είμαστε μαζί με το Κο Σούρλα οι "σωματοφύλακες" της 8ης εδώ μέσα. :flipout: :flipout: :flipout:</p><p></p><p>Παραμένει το ερώτημα τώρα, ο Gardner ποια εκδοχή ερμήνευσε; Σίγουρα ήταν σε 3 μέρη αλλά ήταν η original, original. Ακόμα και έτσι δύσκολα μπορεί να την διακρίνει κάνεις αν δεν έχει υπόψη του Nagano (πρόσφατα μάλιστα). Υπάρχει όμως ένα οπτικό στοιχείο, αν παρακολουθήκε και οπτικά η συναυλία, που μπορεί να βοηθήσει γιατί θυμάμαι έντονα αυτή την λεπτομέρεια: πόσες άρπες είχε η ορχήστρα; Αν ήταν 6 ή περισσότερες είναι η original εκδοχή :firstprize:</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Brucknerian, post: 1056186389, member: 18005"] Περί το 1998 θυμάμαι ότι απέκτησα το CD της Erato με τον Nagano όπου θυμάμαι τον τότε σχετικό πανικό που είχε γίνει γιατί ήταν η 1η ερμηνεία - ηχογράφηση με την έκδοση της αρχικής που δημοσιεύτηκε το 1997 (όπως την είχε δημιουργήσει ο Mahler στα 17 του χρόνια, στα επόμενα 20 περίπου χρόνια). Πρέπει να βρω το CD για περισσότερες λεπτομέρειες και διαφορές. O Boulez έκανε χρήση μιας παρτιτούρας χειρόγραφης του Mahler, όπου τελικά έμελλε να είναι η βάση της αρχικής-αρχικής εκδοχής. Θα έπρεπε να πω ότι η τελική εκδοχή , που ήταν γνωστή πριν το 1969, στην ουσία είναι σε 2 μέρη, όπου έγιναν φοβερές αλλαγές (το 1ο ενσωματώθηκε στα άλλα 2 μέρη). Οι ηχογραφήσεις των 3 μερών μέχρι το 1998 ήταν στην ουσία στηριγμένες σε χειρόγραφο του Mahler, που δεν χρονολογείται από το 1878-80 που ήταν η αρχική σύνθεση, αλλά ήδη είναι επεξεργασμένο. Το αναθεωρούσε ανά καιρούς μέχρι το 1901. Την διετία 1899 ως 1901 έκανε και τις ριζικότερες αλλαγές και το έκανε σε 2 μέρη. Πολλοί μαέστροι κάνουν και υβρίδια π.χ. ο Tilson-Thomas κάνει χρήση του αυθεντικού 1ου μέρους όπως δόθηκε μετά το 1997 (την πολύ αρχική εκδοχή) και τα υπόλοιπα 2 μέρη όπως είναι στην τελική εκδοχή. Προσωπικά θεωρώ αρχική εκδοχή, αυτή του χρόνου Mahler, 3 μερών φυσικά. 3 μέρη φυσικά ήταν για πολύ καιρό, με σημαντικές κατά καιρούς αναθεωρήσεις (οι πρώτες από το 1894 από ότι βλέπω στα κιτάπια, που νομίζω ότι είναι και βασική πηγή από το 1969) και φυσικά με τους μαέστρους να "παίζουν" με τα μέρη. Η 1η "αυθεντική" ηχογράφηση είναι του Nagano και νομίζω δεν επαναλήφθηκε τέτοια ηχογράφηση Από τις ηχογραφήσεις που ανέφερα του Haitink είναι καθαρά η τελική διμερής εκδοχή. Αυτή άκουσα σήμερα το μεσημέρι. Ποια μπορεί να είναι πιο ενδιαφέρουσα; Εξαρτάται από το πως προσεγγίζεις τον συνθέτη. H 1 εκδοχή (ειδικά του πρωίμου Mahler) μας δίνει την αντίληψη καλύτερα του συμφωνιστή Μαλερ, του ευφάνταστου ενορχηστρωτή που μας είναι γνωστός και οι περισσότεροι τον αγαπάνε για αυτό και επι της ουσίας το μεγαλύτερο μέρος του έργου του σε μια τέτοια βάση επακολούθησε. Δικαιολογημένος ο χαρακτηρισμός, ως πιο ενδιαφέρουσα, όπως πολύ σωστά παρατηρήσατε. Όμως η τελική εκδοχή όμως τις μας λέει; Ότι ο Μάλερ είναι πληρέστατος συνθέτης και όχι μόνο συμφωνιστής. Αντιλήφθηκε πολύ καλύτερα την φύση του έργου, ως φωνητικού, όντας καντάτα (συμφωνικών διαστάσεων βεβαίως). Και έβγαλε αυτή την διάσταση. Έτσι μετά την ακρόαση του Haitink μάλλον προτιμώ το Mahler, τον πλήρη συνθέτη στην τελική του εκδοχή. Να θυμίσω ότι λατρεύω και την 8η του, όπου μου αρέσει να την αντιμετωπίζω ως φωνητικό έργο ή καλύτερα ως συμφωνία - όπερα, που λατρεύω και το είδος της όπερας και ας τονίσω ότι είμαστε μαζί με το Κο Σούρλα οι "σωματοφύλακες" της 8ης εδώ μέσα. :flipout: :flipout: :flipout: Παραμένει το ερώτημα τώρα, ο Gardner ποια εκδοχή ερμήνευσε; Σίγουρα ήταν σε 3 μέρη αλλά ήταν η original, original. Ακόμα και έτσι δύσκολα μπορεί να την διακρίνει κάνεις αν δεν έχει υπόψη του Nagano (πρόσφατα μάλιστα). Υπάρχει όμως ένα οπτικό στοιχείο, αν παρακολουθήκε και οπτικά η συναυλία, που μπορεί να βοηθήσει γιατί θυμάμαι έντονα αυτή την λεπτομέρεια: πόσες άρπες είχε η ορχήστρα; Αν ήταν 6 ή περισσότερες είναι η original εκδοχή :firstprize: [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Μάλερ - Το τραγούδι του θρήνου (Das Klagende Lied)
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…