Mε κριτήριο τη περιγραφή του Μαν στο πρώτο post από τον superfly ψήφισα το insider,
γιατί για μένα είναι η πιο Μάηκλ Μαν ταινία.
Ο Μαν έχει αυτό το τρόπο είτε με τα πλάνα, είτε με τα κάδρα, είτε με το χρώμα,
να σου βγάζει το συναίσθημα, την ψυχοσύνθεση, τη σκέψη των πρωταγωνιστών
χωρίς καν να μιλήσουν.
Είναι εκπληκτικός ο τρόπος που βγάζει το άγχος, την αγωνία, την απογοήτευση μέχρι και την απελπισία των πρωταγωνιστών ειδικά προς το τέλος.
Στο insider, σε όλα αυτά τα σκηνοθετικά τεχνάσματα προστίθεται και δένει με ένα μαγικό τρόπο και η μουσική.
Τα μουσικά κομμάτια που χρησιμοποιεί , στη σκηνή που τα χρησιμοποιεί βάζουν ακριβώς των θεατή στο κλίμα της ταινίας.
Mακράν από τις αγαπημένες μου ταινίες με ένα από τα καλύτερα soundtrack.