Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Λουλούδια στα μαλλιά! [Ο ήχος του Σαν Φρανσίσκο]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057326740" data-attributes="member: 30418"><p><strong>Η άνοδος και πτώση της ψυχεδέλειας του Σαν Φρανσίσκο</strong></p><p></p><p>Ο πρώτος εμπορικά διαθέσιμος ψυχεδελικός δίσκος, ήταν πιθανώς το <em>EP</em> των <strong>Country Joe & The Fish</strong> που περιλάμβανε τα "<strong>Bass Strings</strong>" και "<strong>Section 43</strong>", μια κυκλοφορία της ετικέτας <em>Rag Baby</em> το 1966, που ο <em>Joel Selvin</em> αναφέρει στην αποκαλυπτική ιστορία του Καλοκαιριού της Αγάπης/<em>Summer of Love (Dutton Books)</em> σαν «<em><span style="color: Darkorange">πιθανώς την οριστική ηχογράφηση του άσιντ ροκ</span></em>». Ένα όργανο, μπάσο και τύμπανα υπογραμμίζουν τους τρεμάμενους ρυθμούς και την "οδοντωτή" ληντ του <strong>Barry Melton</strong> και τα γλυκά φωνητικά και φυσαρμόνικα του <strong>Country Joe</strong>. «<em><span style="color: Darkorange">Ηχογραφήσαμε ζωντανά σε δύο-τρακ την άνοιξη του 1966</span></em>», λέει ο <strong>Melton</strong>. «<em><span style="color: Darkorange">Μέχρι εκείνη τη στιγμή έπαιζα με μια κιθάρα Gibson SG μέσω ενός Fender Twin, αλλά αυτή η ηχογράφηση δεν αντανακλά πραγματικά το πως ακουγόμασταν ζωντανά, όταν υπεροδηγούσαμε τους ενισχυτές μας. Ο μηχανικός, μας έβαλε να χαμηλώσουμε τον ήχο, επειδή παραπονέθηκε ότι πονοκεφάλιασε από την ένταση και δεν μπορούσε να πάρει κανένα διαχωρισμό</span></em>...»</p><p></p><p>Ο <strong>Country Joe</strong> πρόσθεσε φανερές αναφορές για ουσίες στο "<strong>Bass Strings</strong>", όπως «<em><span style="color: Darkorange">Τόσο φτιαγμένος αυτή τη στιγμή που ξέρετε ότι ποτέ δεν θα ξενερώσω</span></em>», ορίζοντας το πρότυπο για αμέτρητους στίχους που ακολούθησαν. «<em><span style="color: Darkorange">Υπήρχαν τόσα πολλά συναρπαστικά, δημιουργικά πράγματα που συνέβησαν εκείνους τους καιρούς</span></em>», λέει ο <strong>McDonald</strong>. «<em><span style="color: Darkorange">Όπου και να γύριζες, κάποιος έκανε κάτι πραγματικά πρωτότυπο και νέο όσον αφορά τη μουσική. Φυσικά, σχεδόν κανείς δεν είχε ακούσει πριν τίποτα να παίζεται μέσα από ενισχυτές και έτσι ό,τι ακούσαμε ήταν απίστευτο</span></em>...»</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]113514[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Το <em>EP</em> των <em>Country Joe & The Fish / Barry Melton</em></p><p></p><p>Ο <strong>Melton</strong>, πρώην φόλκι που είναι τώρα δημόσιος συνήγορος υπεράσπισης στην <em>Ukiah</em> της Καλιφόρνια, επιχειρηματολογεί, ότι η μουσική θα είχε συμβεί ανεξάρτητα από τα ναρκωτικά: «<em><span style="color: Darkorange">Υπήρχαν μουσικολογικοί λόγοι για τους οποίους συνέβη η ψυχεδελική μουσική. Αντί να είναι κάποιο φάρμακο που την προκάλεσε, ήταν πραγματικά ένα μάτσο σοβαρών φόλκι μουσικολόγων που έπαιζαν μπλουζ και μπλούγκρας, ενώνοντας τις δυνάμεις τους με τύπους που έπαιζαν στην άκρη της πόλης, μασούσαν τσίχλα και δεν μπορούσαν να βάλουν δύο προτάσεις μαζί - τους ροκ εν ρολ παίκτες. Το ροκ εν ρολ δεν είχε καμία νομιμοποίηση το 1965, οι άνθρωποι που πήγαιναν στις συναυλίες καυγάδιζαν με μαχαίρια, χτυπούσαν ο ένας τον άλλον και στη συνέχεια έφευγαν. Οι φόλκι που έγιναν οι πρώτοι ψυχεδελικοί κιθαρίστες απλώθηκαν στα φολκ κλαμπ κοντά στα κολέγια, όπου άνθρωποι με πτυχία μάστερ ήρθαν να πιουν καφέ και μηλίτη και να εξετάσουν σοβαρά ό,τι κάναμε</span></em>».</p><p></p><p>«<em><span style="color: Darkorange">Οι πραγματικές ρίζες της ψυχεδελικής μουσικής ήταν το τέλος της φολκ εποχής. Όλοι οι κιθαρίστες έρχονταν στα μικρά κλαμπ γύρω από την πόλη και παίζαμε όλοι μαζί. Υπήρχαν μπλούγκρας παίκτες που τζάμαραν με τους μπλουζίστες και εκεί κατέληγε να είναι ένα μέρος όπου πήγαιναν όλοι. Το τέλος εποχής της φολκ μουσικής, αν και δεν είχε ενισχυμένο ήχο, καθόρισε το στάδιο για την ροκ εποχή, που είχε ενισχυμένο ήχο, επειδή ήδη όλοι είχαν αναπτύξει κοινό έδαφος για να παίξουν μαζί. Το μόνο που έκανες, ήταν η προσθήκη μπάσου και τυμπάνων. Και αντίθετα με τη φολκ, που έπρεπε να διατηρείται πολύ πιστή στην φόρμα, μπορούσες να κάνεις τα πάντα. Μπορούσες να παίξεις ένα δωδεκάμετρο μπλουζ μοτίβο και στη συνέχεια να ρίξεις μια οκτάμετρη ινδική γέφυρα και ένα δίμετρο ιαπωνικό πέρασμα και στη συνέχεια να επιστρέψεις πάλι στα μπλουζ. Ήταν απολύτως αποδεκτό σ' αυτό το μέσο. Τα ναρκωτικά μπορεί να είχαν σχέση με περιφερειακά θέματα και τις αξίες που εκφράζονταν στους στίχους, αλλά όχι πραγματικά με την ίδια τη μουσική</span></em>».</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057326740, member: 30418"] [b]Η άνοδος και πτώση της ψυχεδέλειας του Σαν Φρανσίσκο[/b] Ο πρώτος εμπορικά διαθέσιμος ψυχεδελικός δίσκος, ήταν πιθανώς το [I]EP[/I] των [B]Country Joe & The Fish[/B] που περιλάμβανε τα "[B]Bass Strings[/B]" και "[B]Section 43[/B]", μια κυκλοφορία της ετικέτας [I]Rag Baby[/I] το 1966, που ο [I]Joel Selvin[/I] αναφέρει στην αποκαλυπτική ιστορία του Καλοκαιριού της Αγάπης/[I]Summer of Love (Dutton Books)[/I] σαν «[I][COLOR=Darkorange]πιθανώς την οριστική ηχογράφηση του άσιντ ροκ[/COLOR][/I]». Ένα όργανο, μπάσο και τύμπανα υπογραμμίζουν τους τρεμάμενους ρυθμούς και την "οδοντωτή" ληντ του [B]Barry Melton[/B] και τα γλυκά φωνητικά και φυσαρμόνικα του [B]Country Joe[/B]. «[I][COLOR=Darkorange]Ηχογραφήσαμε ζωντανά σε δύο-τρακ την άνοιξη του 1966[/COLOR][/I]», λέει ο [B]Melton[/B]. «[I][COLOR=Darkorange]Μέχρι εκείνη τη στιγμή έπαιζα με μια κιθάρα Gibson SG μέσω ενός Fender Twin, αλλά αυτή η ηχογράφηση δεν αντανακλά πραγματικά το πως ακουγόμασταν ζωντανά, όταν υπεροδηγούσαμε τους ενισχυτές μας. Ο μηχανικός, μας έβαλε να χαμηλώσουμε τον ήχο, επειδή παραπονέθηκε ότι πονοκεφάλιασε από την ένταση και δεν μπορούσε να πάρει κανένα διαχωρισμό[/COLOR][/I]...» Ο [B]Country Joe[/B] πρόσθεσε φανερές αναφορές για ουσίες στο "[B]Bass Strings[/B]", όπως «[I][COLOR=Darkorange]Τόσο φτιαγμένος αυτή τη στιγμή που ξέρετε ότι ποτέ δεν θα ξενερώσω[/COLOR][/I]», ορίζοντας το πρότυπο για αμέτρητους στίχους που ακολούθησαν. «[I][COLOR=Darkorange]Υπήρχαν τόσα πολλά συναρπαστικά, δημιουργικά πράγματα που συνέβησαν εκείνους τους καιρούς[/COLOR][/I]», λέει ο [B]McDonald[/B]. «[I][COLOR=Darkorange]Όπου και να γύριζες, κάποιος έκανε κάτι πραγματικά πρωτότυπο και νέο όσον αφορά τη μουσική. Φυσικά, σχεδόν κανείς δεν είχε ακούσει πριν τίποτα να παίζεται μέσα από ενισχυτές και έτσι ό,τι ακούσαμε ήταν απίστευτο[/COLOR][/I]...» [CENTER][ATTACH=CONFIG]113514._xfImport[/ATTACH] Το [I]EP[/I] των [I]Country Joe & The Fish / Barry Melton[/I][/CENTER] Ο [B]Melton[/B], πρώην φόλκι που είναι τώρα δημόσιος συνήγορος υπεράσπισης στην [I]Ukiah[/I] της Καλιφόρνια, επιχειρηματολογεί, ότι η μουσική θα είχε συμβεί ανεξάρτητα από τα ναρκωτικά: «[I][COLOR=Darkorange]Υπήρχαν μουσικολογικοί λόγοι για τους οποίους συνέβη η ψυχεδελική μουσική. Αντί να είναι κάποιο φάρμακο που την προκάλεσε, ήταν πραγματικά ένα μάτσο σοβαρών φόλκι μουσικολόγων που έπαιζαν μπλουζ και μπλούγκρας, ενώνοντας τις δυνάμεις τους με τύπους που έπαιζαν στην άκρη της πόλης, μασούσαν τσίχλα και δεν μπορούσαν να βάλουν δύο προτάσεις μαζί - τους ροκ εν ρολ παίκτες. Το ροκ εν ρολ δεν είχε καμία νομιμοποίηση το 1965, οι άνθρωποι που πήγαιναν στις συναυλίες καυγάδιζαν με μαχαίρια, χτυπούσαν ο ένας τον άλλον και στη συνέχεια έφευγαν. Οι φόλκι που έγιναν οι πρώτοι ψυχεδελικοί κιθαρίστες απλώθηκαν στα φολκ κλαμπ κοντά στα κολέγια, όπου άνθρωποι με πτυχία μάστερ ήρθαν να πιουν καφέ και μηλίτη και να εξετάσουν σοβαρά ό,τι κάναμε[/COLOR][/I]». «[I][COLOR=Darkorange]Οι πραγματικές ρίζες της ψυχεδελικής μουσικής ήταν το τέλος της φολκ εποχής. Όλοι οι κιθαρίστες έρχονταν στα μικρά κλαμπ γύρω από την πόλη και παίζαμε όλοι μαζί. Υπήρχαν μπλούγκρας παίκτες που τζάμαραν με τους μπλουζίστες και εκεί κατέληγε να είναι ένα μέρος όπου πήγαιναν όλοι. Το τέλος εποχής της φολκ μουσικής, αν και δεν είχε ενισχυμένο ήχο, καθόρισε το στάδιο για την ροκ εποχή, που είχε ενισχυμένο ήχο, επειδή ήδη όλοι είχαν αναπτύξει κοινό έδαφος για να παίξουν μαζί. Το μόνο που έκανες, ήταν η προσθήκη μπάσου και τυμπάνων. Και αντίθετα με τη φολκ, που έπρεπε να διατηρείται πολύ πιστή στην φόρμα, μπορούσες να κάνεις τα πάντα. Μπορούσες να παίξεις ένα δωδεκάμετρο μπλουζ μοτίβο και στη συνέχεια να ρίξεις μια οκτάμετρη ινδική γέφυρα και ένα δίμετρο ιαπωνικό πέρασμα και στη συνέχεια να επιστρέψεις πάλι στα μπλουζ. Ήταν απολύτως αποδεκτό σ' αυτό το μέσο. Τα ναρκωτικά μπορεί να είχαν σχέση με περιφερειακά θέματα και τις αξίες που εκφράζονταν στους στίχους, αλλά όχι πραγματικά με την ίδια τη μουσική[/COLOR][/I]». [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Λουλούδια στα μαλλιά! [Ο ήχος του Σαν Φρανσίσκο]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…