Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Λευκώματα - για νέους και παληούς
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κωστας Λυμπεροπουλος" data-source="post: 135403" data-attributes="member: 62"><p><img src="http://www.sacreddub.com/images/album/miles/panthalassa.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p><strong>Panthalassa: The Music of Miles Davis 1969-1974 (Columbia CD)</strong></p><p></p><p>Η Columbia έδοσε στον Laswell πρόσβαση στα αρχεία με τις μαγνητοταινίες της κι αυτός έφτιαξε μιά ανακατασκευή-ανασύνθεση στο πνεύμα του Teo Macero που έκοψε, έραψε και κυριολεκτικά έχτισε τα άλμπουμ του Miles κατά την ηλεκτρική fusion περίοδο: από το “In A Silent Way” μέχρι τα “Get Up With It”, “Agharta” και “Pangaea”. Οι σημειώσεις υπόσχονται αναστηλωμένες ...αποδόσεις και never-heard-before extended themes γιατί, ισχυρίζονται, “το φορμά του βινυλίου υπαγόρευσε την κουτσουρεμένη διάρκεια των αυθεντικών”. O Laswell φτιάχνει 3 medleys, αλληλουχίες που καθεμία έχει διάρκεια γύρω στα 15 λεπτά, συν το φόρο τιμής στον Ellington, το εκπληκτικό “He Loved Him Madly”. Σε καμία περίπτωση δεν διανοείται να συναγωνισθεί τα αυθεντικά: τα δικά του remixes είναι εκτεταμένες, παράλληλες βερσιόν με αυτές του Macero. Δημιουργικότατος, ώρες ώρες, ρεβιζιονισμός, που φέρνει στην επιφάνεια πολλές λεπτομέρειες θαμένες στα πολυεπίπεδα, γεμάτα με άπειρες ηχητικές στρώσεις, αυθεντικά mixes. Σ ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης, εκθέτει τις άμεσες και έμμεσες οφειλές στον Μiles όλης, περίπου, της ποπ μουσικής μετά απ αυτόν. Σ ένα τρίτο, δίνει στον ακροατή την ευκαιρία να ακούσει αυτή την εξαίσια μουσική ξανά, εμπλουτισμένη με ίχνη ιδιοφυίας εδώ κι εκεί, όπως πχ το Agharta Prelude Dub, όπου ο Laswell πετσοκόβει το πολεμικό, αδυσώπητο αυθεντικό φανκ κομμάτι και το χρησιμοποιεί σαν coda.</p><p>Το αποτέλεσμα ελάχιστα θυμίζει jazz με την κυριολεκτική έννοια: είναι μία σχεδόν ψυχεδελική, απέραντη ονειροφαντασία και ρέμβη – πιο εύκολα τη συνδέεις με αντάρτες σαν τον Sly και τους Family Stone, παρά με οποιαδήποτε παραδοσιακή τζάζ. Μέχρι που ακούς την τρομπέτα, τόσο στοχαστική και minimal και αβρή και τέλεια, αρχικά να κρέμεται μετέωρη και μετά να διατρέχει απαλά, σαν αύρα, ένα τοπίο διάσπαρτο από συνθεσάϊζερς και wah-wahs απ τις κιθάρες, αυτοσχεδιάζοντας απαντήσεις σε ό τι συναντάει στο διάβα της. Καθαρή μαγεία.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κωστας Λυμπεροπουλος, post: 135403, member: 62"] [IMG]http://www.sacreddub.com/images/album/miles/panthalassa.jpg[/IMG] [B]Panthalassa: The Music of Miles Davis 1969-1974 (Columbia CD)[/B] Η Columbia έδοσε στον Laswell πρόσβαση στα αρχεία με τις μαγνητοταινίες της κι αυτός έφτιαξε μιά ανακατασκευή-ανασύνθεση στο πνεύμα του Teo Macero που έκοψε, έραψε και κυριολεκτικά έχτισε τα άλμπουμ του Miles κατά την ηλεκτρική fusion περίοδο: από το “In A Silent Way” μέχρι τα “Get Up With It”, “Agharta” και “Pangaea”. Οι σημειώσεις υπόσχονται αναστηλωμένες ...αποδόσεις και never-heard-before extended themes γιατί, ισχυρίζονται, “το φορμά του βινυλίου υπαγόρευσε την κουτσουρεμένη διάρκεια των αυθεντικών”. O Laswell φτιάχνει 3 medleys, αλληλουχίες που καθεμία έχει διάρκεια γύρω στα 15 λεπτά, συν το φόρο τιμής στον Ellington, το εκπληκτικό “He Loved Him Madly”. Σε καμία περίπτωση δεν διανοείται να συναγωνισθεί τα αυθεντικά: τα δικά του remixes είναι εκτεταμένες, παράλληλες βερσιόν με αυτές του Macero. Δημιουργικότατος, ώρες ώρες, ρεβιζιονισμός, που φέρνει στην επιφάνεια πολλές λεπτομέρειες θαμένες στα πολυεπίπεδα, γεμάτα με άπειρες ηχητικές στρώσεις, αυθεντικά mixes. Σ ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης, εκθέτει τις άμεσες και έμμεσες οφειλές στον Μiles όλης, περίπου, της ποπ μουσικής μετά απ αυτόν. Σ ένα τρίτο, δίνει στον ακροατή την ευκαιρία να ακούσει αυτή την εξαίσια μουσική ξανά, εμπλουτισμένη με ίχνη ιδιοφυίας εδώ κι εκεί, όπως πχ το Agharta Prelude Dub, όπου ο Laswell πετσοκόβει το πολεμικό, αδυσώπητο αυθεντικό φανκ κομμάτι και το χρησιμοποιεί σαν coda. Το αποτέλεσμα ελάχιστα θυμίζει jazz με την κυριολεκτική έννοια: είναι μία σχεδόν ψυχεδελική, απέραντη ονειροφαντασία και ρέμβη – πιο εύκολα τη συνδέεις με αντάρτες σαν τον Sly και τους Family Stone, παρά με οποιαδήποτε παραδοσιακή τζάζ. Μέχρι που ακούς την τρομπέτα, τόσο στοχαστική και minimal και αβρή και τέλεια, αρχικά να κρέμεται μετέωρη και μετά να διατρέχει απαλά, σαν αύρα, ένα τοπίο διάσπαρτο από συνθεσάϊζερς και wah-wahs απ τις κιθάρες, αυτοσχεδιάζοντας απαντήσεις σε ό τι συναντάει στο διάβα της. Καθαρή μαγεία. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Λευκώματα - για νέους και παληούς
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…