Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Λατρεύοντας το άγνωστο - Schumann Piano Concerto op. 54
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δημοκηδής" data-source="post: 470556" data-attributes="member: 522"><p>Τα τρία μέρη του έργου ακούγονται με μία ανάσα. Δεν υπάρχουν μακροσκελείς ορχηστρικές εισαγωγές. </p><p>Από την αρχή το πιάνο σε πρωταρχικό ρόλο, με συνεχή ξεσπάσματα, αναπτύσσει συνεχώς το κύριο θέμα με παραλλαγές και μας λούζει με βροχή από διάπυρες νότες, σαν να τινάζουμε ένα μεταλλικό σεντόνι και να σκορπώνται ολόγυρα μικρές σταγόνες από οξύ που κατατρυπούν την σάρκα μας…. και από τις μικρές στρογγυλές πληγές αναβλύζει, -στην αρχή σιγά, στην συνέχεια με ορμή-, η αλήθεια, η δική μας αλήθεια που φάγαμε μία ζωή για να μάθουμε να την κρύβουμε, και αρκεί απλά μία σύμπτωση, μία τυχαία, νοερή συνάντηση με το ‛’άγνωστο’’, για να καταλυθούν οι αντιστάσεις μας, να γκρεμισθεί το κάστρο που πέτρα πέτρα οικοδομούσαμε, να παραδοθούμε στα χέρια που πάντα περιμέναμε, αλλά όλοι μας έπειθαν ότι δεν θα έλθουν, καθώς η περίπτωση μας εκινείτο στα όρια του στατιστικού λάθους, και οι ελπίδες ήσαν λιγότερες από το να βιοπορεύεσαι με την συγγραφή βιβλίων για παιδιά, όταν ήδη έχεις παρατήσει τα δικά σου …..</p><p></p><p>Και όταν ο σολίστ ερμηνεύει την σύντομη καντέντσα , αυτή την ονειρική στιγμή επίδειξης του μεγαλείου του ανθρωπίνου πόνου, το μόνο που θέλεις είναι να αναλυθείς σε λυτρωτικά δάκρυα, ευγνωμονώντας αυτό το ´άγνωστο’ για το τέλος της συναισθηματικής νηστείας, για το αναπάντεχο οπλοστάσιο που σου παραδίδει για να κατακρεουργήσεις την τυπολάτρισσα εγκράτεια της στιφής (ή χειρότερα) άνοστης καθημερινότητας, οπλοστάσιο που αποτελείται από πολύτιμες στιγμές απίθανων κυβερνο-συναντήσεων, σε παράλογα για μίζερα μικροαστικά σου συν- ήθη , ωράρια …..</p><p></p><p>Με την ανάπτυξη των δεύτερων θεμάτων και λίγο πριν αρχίσει η coda, απομένεις να λατρεύεις αυτό το ''άγνωστο'', χαρούμενος που αναμετρήθηκες μαζί του, πλουσιότερος από τις τρυφερές ήττες σου και ήττες του, φυλάγοντας καλά στην παλάμη σου μια μικρή μπαλίτσα λάμψης, η οποία ελπίζεις ότι ίσως διαρκέσει αιώνια να φωτίζει τα μουχλιασμένα, σκοτεινά κατώγεια της ψυχής σου ……..</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δημοκηδής, post: 470556, member: 522"] Τα τρία μέρη του έργου ακούγονται με μία ανάσα. Δεν υπάρχουν μακροσκελείς ορχηστρικές εισαγωγές. Από την αρχή το πιάνο σε πρωταρχικό ρόλο, με συνεχή ξεσπάσματα, αναπτύσσει συνεχώς το κύριο θέμα με παραλλαγές και μας λούζει με βροχή από διάπυρες νότες, σαν να τινάζουμε ένα μεταλλικό σεντόνι και να σκορπώνται ολόγυρα μικρές σταγόνες από οξύ που κατατρυπούν την σάρκα μας…. και από τις μικρές στρογγυλές πληγές αναβλύζει, -στην αρχή σιγά, στην συνέχεια με ορμή-, η αλήθεια, η δική μας αλήθεια που φάγαμε μία ζωή για να μάθουμε να την κρύβουμε, και αρκεί απλά μία σύμπτωση, μία τυχαία, νοερή συνάντηση με το ‛’άγνωστο’’, για να καταλυθούν οι αντιστάσεις μας, να γκρεμισθεί το κάστρο που πέτρα πέτρα οικοδομούσαμε, να παραδοθούμε στα χέρια που πάντα περιμέναμε, αλλά όλοι μας έπειθαν ότι δεν θα έλθουν, καθώς η περίπτωση μας εκινείτο στα όρια του στατιστικού λάθους, και οι ελπίδες ήσαν λιγότερες από το να βιοπορεύεσαι με την συγγραφή βιβλίων για παιδιά, όταν ήδη έχεις παρατήσει τα δικά σου ….. Και όταν ο σολίστ ερμηνεύει την σύντομη καντέντσα , αυτή την ονειρική στιγμή επίδειξης του μεγαλείου του ανθρωπίνου πόνου, το μόνο που θέλεις είναι να αναλυθείς σε λυτρωτικά δάκρυα, ευγνωμονώντας αυτό το ´άγνωστο’ για το τέλος της συναισθηματικής νηστείας, για το αναπάντεχο οπλοστάσιο που σου παραδίδει για να κατακρεουργήσεις την τυπολάτρισσα εγκράτεια της στιφής (ή χειρότερα) άνοστης καθημερινότητας, οπλοστάσιο που αποτελείται από πολύτιμες στιγμές απίθανων κυβερνο-συναντήσεων, σε παράλογα για μίζερα μικροαστικά σου συν- ήθη , ωράρια ….. Με την ανάπτυξη των δεύτερων θεμάτων και λίγο πριν αρχίσει η coda, απομένεις να λατρεύεις αυτό το ''άγνωστο'', χαρούμενος που αναμετρήθηκες μαζί του, πλουσιότερος από τις τρυφερές ήττες σου και ήττες του, φυλάγοντας καλά στην παλάμη σου μια μικρή μπαλίτσα λάμψης, η οποία ελπίζεις ότι ίσως διαρκέσει αιώνια να φωτίζει τα μουχλιασμένα, σκοτεινά κατώγεια της ψυχής σου …….. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Λατρεύοντας το άγνωστο - Schumann Piano Concerto op. 54
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…