Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Κύριε...Ελέησέ μας!
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κάλλη Συνοδινού" data-source="post: 1159175" data-attributes="member: 17637"><p><strong>Re: Κύριε...Ελέεισέ μας!</strong></p><p></p><p style="text-align: left"><span style="font-family: 'Verdana'"><em>«Ο θάνατος είναι ο τελικός σκοπός της ζωής μας, ο αληθινός και καλύτερος φίλος των ανθρώπων, το κλειδί προς την αληθινή μακαριότητα κι ευδαιμονία.</em></span></p> <p style="text-align: left"><span style="font-family: 'Verdana'"><em>Ο θάνατος δεν είναι απάνθρωπος εχθρός, αλλά σύντροφος που ο άνθρωπος κουβαλά μαζί του»…..</em></span></p> <p style="text-align: left"><span style="font-family: 'Verdana'">Τα παραπάνω είναι λόγια που είχε γράψει ο </span><span style="font-family: 'Verdana'">Mozart </span><span style="font-family: 'Verdana'">στον άρρωστο πατέρα του. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά βέβαια, δεν θα μπορούσε να έχει άλλη αντιμετώπιση του θανάτου εκτός από το να τοποθετεί τον άνθρωπο με δέος μπροστά στο αίνιγμα αυτό.</span></p> <p style="text-align: left"><span style="font-family: 'Verdana'">Ανέφερες στην αρχή τον τρόπο που λειτουργεί ο Θεός, άδικο για πολλούς, αφού στερεί την παρουσία κάποιων ανθρώπων ίσως πολύ νωρίς, ίσως αναίτια κατά τη γνώμη μας, όμως, Νίκο, γιατί πρέπει ο Θεός να είναι οπωσδήποτε «καλός» και «ελεήμων»; Ή γιατί να είναι «τιμωρός» και «κριτής»; </span></p> <p style="text-align: left"><span style="font-family: 'Verdana'">Δεν σκοπεύω βέβαια να ανοιχτώ σε τέτοια υπαρξιακά ερωτήματα, στη Μουσική εστιάζουμε και ο Θεός του </span><span style="font-family: 'Verdana'">Mozart </span><span style="font-family: 'Verdana'">δεν ήταν τίποτε από τα εντός εισαγωγικών παραπάνω. </span></p> <p style="text-align: left"><span style="font-family: 'Verdana'">Ο </span><span style="font-family: 'Verdana'">Mozart </span><span style="font-family: 'Verdana'">πίστευε στον Θεό ως Δημιουργό του Σύμπαντος και μέσα από το έργο του διακρίνεται ξεκάθαρα η αναζήτηση του Φωτός.</span></p> <p style="text-align: left"><span style="font-family: 'Verdana'">Του Φωτός τη λάμψη του οποίου δεν μπορούν να αντέξουν τα μάτια του ανθρώπου. Τη λάμψη που βρίσκεται μόνο αν ο άνθρωπος κατέλθει στο βάθος της συνείδησής του και εναρμονιστεί με τους παγκόσμιους ρυθμούς του Σύμπαντος. Και αυτό το Φως είναι που αντανακλάται στη μουσική του, είτε πρόκειται για ένα έργο γραμμένο για την στιγμή που η ζωή διασταυρώνεται με τον Μεγάλο Άγνωστο, είτε για μια όπερα, είτε για μια σονάτα για πιάνο…</span></p> <p style="text-align: left"><span style="font-family: 'Verdana'">Back </span><span style="font-family: 'Verdana'">Door </span><span style="font-family: 'Verdana'">Man</span><span style="font-family: 'Verdana'">, Νίκο, τις τελευταίες εβδομάδες ακούω αυτήν, την ίδια εκτέλεση του </span><span style="font-family: 'Verdana'">Requiem </span><span style="font-family: 'Verdana'">σχεδόν καθημερινά. Όχι λόγω των ημερών όπως με ρώτησε κάποιος πολύ καλός φίλος, όχι, δεν χρειάζονται «ημέρες» για να θρηνήσεις, να λατρέψεις ή να πιστέψεις. </span></p> <p style="text-align: left"><span style="font-family: 'Verdana'">Χρειάζονται όμως στιγμές, που πρέπει να βυθιστείς βαθειά μέσα σου και μέσα στη θλίψη, να φτάσεις στα όρια της απόγνωσης, του αβάσταχτου πόνου, για να μπορέσεις να δεις, ότι τελικά, πίσω απ’ όλα τα άλλα είσαι άνθρωπος. Και το </span><span style="font-family: 'Verdana'">Requiem</span><span style="font-family: 'Verdana'">, σου δείχνει πολύ καλά τον δρόμο.</span></p> <p style="text-align: left"><span style="font-family: 'Verdana'">Αν ζούσε ο </span><span style="font-family: 'Verdana'">Mozart</span><span style="font-family: 'Verdana'">, <u>δεν</u> θα έλεγε «σ’ ευχαριστώ για την πολύ όμορφη παρουσίαση», θα έλεγε ότι έπραξες το Καθήκον σου. Αλλά το έπραξες Άριστα!</span></p> <p style="text-align: left"><span style="font-family: 'Verdana'"><span style="font-size: 12px"><span style="font-size: 10px">Σου εύχομαι Καλό Πάσχα</span> </span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κάλλη Συνοδινού, post: 1159175, member: 17637"] [b]Re: Κύριε...Ελέεισέ μας![/b] [LEFT][FONT=Verdana][I]«Ο θάνατος είναι ο τελικός σκοπός της ζωής μας, ο αληθινός και καλύτερος φίλος των ανθρώπων, το κλειδί προς την αληθινή μακαριότητα κι ευδαιμονία.[/I][/FONT] [FONT=Verdana][I]Ο θάνατος δεν είναι απάνθρωπος εχθρός, αλλά σύντροφος που ο άνθρωπος κουβαλά μαζί του»…..[/I][/FONT] [FONT=Verdana]Τα παραπάνω είναι λόγια που είχε γράψει ο [/FONT][FONT=Verdana]Mozart [/FONT][FONT=Verdana]στον άρρωστο πατέρα του. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά βέβαια, δεν θα μπορούσε να έχει άλλη αντιμετώπιση του θανάτου εκτός από το να τοποθετεί τον άνθρωπο με δέος μπροστά στο αίνιγμα αυτό.[/FONT] [FONT=Verdana]Ανέφερες στην αρχή τον τρόπο που λειτουργεί ο Θεός, άδικο για πολλούς, αφού στερεί την παρουσία κάποιων ανθρώπων ίσως πολύ νωρίς, ίσως αναίτια κατά τη γνώμη μας, όμως, Νίκο, γιατί πρέπει ο Θεός να είναι οπωσδήποτε «καλός» και «ελεήμων»; Ή γιατί να είναι «τιμωρός» και «κριτής»; [/FONT] [FONT=Verdana]Δεν σκοπεύω βέβαια να ανοιχτώ σε τέτοια υπαρξιακά ερωτήματα, στη Μουσική εστιάζουμε και ο Θεός του [/FONT][FONT=Verdana]Mozart [/FONT][FONT=Verdana]δεν ήταν τίποτε από τα εντός εισαγωγικών παραπάνω. [/FONT] [FONT=Verdana]Ο [/FONT][FONT=Verdana]Mozart [/FONT][FONT=Verdana]πίστευε στον Θεό ως Δημιουργό του Σύμπαντος και μέσα από το έργο του διακρίνεται ξεκάθαρα η αναζήτηση του Φωτός.[/FONT] [FONT=Verdana]Του Φωτός τη λάμψη του οποίου δεν μπορούν να αντέξουν τα μάτια του ανθρώπου. Τη λάμψη που βρίσκεται μόνο αν ο άνθρωπος κατέλθει στο βάθος της συνείδησής του και εναρμονιστεί με τους παγκόσμιους ρυθμούς του Σύμπαντος. Και αυτό το Φως είναι που αντανακλάται στη μουσική του, είτε πρόκειται για ένα έργο γραμμένο για την στιγμή που η ζωή διασταυρώνεται με τον Μεγάλο Άγνωστο, είτε για μια όπερα, είτε για μια σονάτα για πιάνο…[/FONT] [FONT=Verdana]Back [/FONT][FONT=Verdana]Door [/FONT][FONT=Verdana]Man[/FONT][FONT=Verdana], Νίκο, τις τελευταίες εβδομάδες ακούω αυτήν, την ίδια εκτέλεση του [/FONT][FONT=Verdana]Requiem [/FONT][FONT=Verdana]σχεδόν καθημερινά. Όχι λόγω των ημερών όπως με ρώτησε κάποιος πολύ καλός φίλος, όχι, δεν χρειάζονται «ημέρες» για να θρηνήσεις, να λατρέψεις ή να πιστέψεις. [/FONT] [FONT=Verdana]Χρειάζονται όμως στιγμές, που πρέπει να βυθιστείς βαθειά μέσα σου και μέσα στη θλίψη, να φτάσεις στα όρια της απόγνωσης, του αβάσταχτου πόνου, για να μπορέσεις να δεις, ότι τελικά, πίσω απ’ όλα τα άλλα είσαι άνθρωπος. Και το [/FONT][FONT=Verdana]Requiem[/FONT][FONT=Verdana], σου δείχνει πολύ καλά τον δρόμο.[/FONT] [FONT=Verdana]Αν ζούσε ο [/FONT][FONT=Verdana]Mozart[/FONT][FONT=Verdana], [U]δεν[/U] θα έλεγε «σ’ ευχαριστώ για την πολύ όμορφη παρουσίαση», θα έλεγε ότι έπραξες το Καθήκον σου. Αλλά το έπραξες Άριστα![/FONT] [FONT=Verdana][SIZE=3][SIZE=2]Σου εύχομαι Καλό Πάσχα[/SIZE] [/SIZE][/FONT][/LEFT] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Κύριε...Ελέησέ μας!
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…