Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Κινηματογράφος
Streaming/DVD/Blu-ray
Νέες κυκλοφορίες ταινιών
Κι ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι — Tinker, Tailor, Soldier, Spy
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="superfly" data-source="post: 1056368055" data-attributes="member: 13768"><p><strong>Απάντηση: Tinker, Tailor, Soldier, Spy (2011)</strong></p><p></p><p><img src="http://cdn09.film.com/wp-content/uploads/2011/11/Tinker-Tailor-Soldier-Spy-Teaser-Trailer-16th-September-Oldman-Hardy-Burke-Strong-Firth-Alfredson.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p></p><p></p><p>Eυτυχως ομως το διδυμο των σεναριογραφων που ανελαβε τη συγγραφη του σεναριου αποδειχθηκε εξαιρετικο.Η δουλεια που εκανε ειναι σπουδαια και,κατα τη γνωμη μου,αποτελει μαθημα για το πως μεταφερεις στην οθονη ενα τοσο μπερδεμενο βιβλιο.</p><p>Μενει λοιπον ο σκηνοθετης που πρεπει ζωντανεψει την ιστορια στην οθονη.Ειχα γραψει οτι ειχα επιφυλαξεις για την επιλογη του Thomas Alfredson (Ασε το κακο να μπει).Περα απο το οτι ειμαι απο αυτους που δεν ενθουσιαστηκαν με την ταινια,εχουμε να κανουμε με εναν απειρο σκηνοθετη,ιδιως οταν προκειται να διαχειρηστει μια δαιδαλωδη ιστορια με πολλα προσωπα.</p><p>Τελικα οχι απλα τα καταφερνει αλλα φτιαχνει μια ταινια αριστουργηματικη στο ειδος της,ενα διαμαντι πραγματικο,που ανετα συγκαταλεγεται πια μεσα στις καλυτερες του ειδους.Η δουλεια που εχει κανει ειναι εξαντλητικη.Καθε πλανο ειναι δουλεμενο στην εντελεια,καθε σκηνη εχει το ρολο της στην αφηγηση,η συνολικη ροη του φιλμ ειναι σπουδαια,η αφηγηση βρισκεται σε εξαιρετικο επιπεδο.Ο Αλφρεντσον δεν συγκινηθηκε απο την "μοντερνα αποψη" που θελει τις ταινιες να πηγαινουν με χιλια απο αποψη ρυθμου,με το μονταζ να κοβει τις σκηνες σαν βιντεο κλιπ,προκειμενου να σου δημιουργησει αγωνια.</p><p>Αντιθετα εδω,πολυ σοφα,ακολουθει τους ρυθμους του βιβλιου.Βοηθος του σταθηκε σ'αυτο η παραδοση των αντιστοιχων ταινιων της δεκαετιας του '70 (αλλα και λιγο πιο πριν).Ταινιες οπως οι Τρεις Μερες του Κονδορα,Parallax View,All the Presidents Men,The Iron Curtain,The Spy who Came From The Cold και σκηνοθετες οπως ο Πακουλα,ο Λιουμετ,ο Πολακ,ο Χιτσκοκ.Ταινιες στις οποιες η ταχυτητα δεν ειναι το παν,αλλα η ατμοσφαιρα,οι χαρακτηρες,η λεπτομερειες,τα πλουσια πλανα.Ο Αλφρεντσον πατησε σ'αυτες για να δημιουργησει τον κοσμο του Σμαιλι.Η αναπαρασταση του Λονδινου των 70ς ειναι "μπουκια και συγχωριο".Μακρια απο την αισθητικη του ρετρο,εδω δεν εχουμε να κανουμε με Austin Powers ουτε με εκθεση επιπλων οπου τα vintage αντικειμενα κυριαρχουν,το Λονδινο του Αλφρεντσον ειναι μια πολη κουρασμενων υπαλληλων γκριζα,καταθλιπτικη,βροχερη απολυτα ευθυγραμμισμενη με την διαθεση των χαρακτηρων.</p><p>Οι εσωτερικοι χωροι ειναι δουλεμενοι στην εντελεια και βοηθουν στην κατανοηση των χαρακτηρων.Απο την ακαταστατη,γεματη χαρτια,σημειωσεις και χαρτες,κατοικια του αρχηγου της ΜΙ6 (του Ελεγχου-ενας καταπληκτικος John Hurt) καταλαβαινεις οτι εχεις να κανεις με εναν ανθρωπο μονομανη (αλλα και μοναχικο) ταγμενο καθαρα σ'αυτο που κανει και σε τιποτα αλλο.Το τακτοποιημενο στην εντελεια σπιτι του Σμαιλι δειχνει τη μεθοδικοτητα του,τον ελεγχο στο καθε τι,αλλα και την φοβερη μοναξια του αφου δειχνει ψυχρο,μεγαλο και μονοτονο.</p><p>Η αναπαρασταση του "Τσιρκου" αποτελει σκηνογραφικη μαστορια,απο τα χρωματα μεχρι τα επιπλα και τα αντικειμενα και αξιζει καθε επαινο.Ο Αλφρεντσον το ξερει και γεμιζει καθε πλανο του με οσες περισσοτερες λεπτομερειες μπορει απο αυτον τον υπεροχο καμβα.</p><p>Ο ρυθμος που ακολουθει ο σκηνοθετης βεβαια μπορει να ξενισει.Μπορεις να τον χαρακτηρησεις ακομα και νωχελικο.Βεβαια ο σκηνοθετης απλα παιρνει το χρονο του και δεν βιαζεται.Μας συστηνει τους χαρακτηρες σωστα και με σεβασμο στο βιβλιο,αφηγειται την ιστορια με συνεχομενα φλας μπακ τα οποια δενει με το "παρον" της ταινιας χωρις να κουραζει,σαν ο χρονος να ειναι γραμμικος.Η υποθεση της ερευνας ξετυλιγεται σαν ιστος αραχνης,περιφερειακα,με τα φλασμπακ να λειτουργουν σαν καταλυτες που διεισδυουν περισσοτερο στην ερευνα.</p><p>Και δεν ειναι μονο αυτα.Ο Αλφρεντσον βρισκει το χρονο μεσα στην οικονομια της ταινιας να περασει εμβολιμες σκηνες,χωρις να χαλασει την αφηγηση,οι οποιες δειχνουν φαινομενικα αχρηστες αλλα ενισχυουν την ατμοσφαιρα της ταινιας.Οι σκηνες με τα τραινα που χαζευει ο Σμαιλι απο το παραθυρο,μεταφερουν τον τροπο σκεψης του Σμαιλι,κατι σαν "τα γραναζια μπηκαν σε κινηση".Ολοκληρη η ταινια δουλευει σαν το μυαλο του Σμαιλι,ισως ηταν και ο σκοπος του σκηνοθετη αυτος.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="superfly, post: 1056368055, member: 13768"] [b]Απάντηση: Tinker, Tailor, Soldier, Spy (2011)[/b] [IMG]http://cdn09.film.com/wp-content/uploads/2011/11/Tinker-Tailor-Soldier-Spy-Teaser-Trailer-16th-September-Oldman-Hardy-Burke-Strong-Firth-Alfredson.jpg[/IMG] Eυτυχως ομως το διδυμο των σεναριογραφων που ανελαβε τη συγγραφη του σεναριου αποδειχθηκε εξαιρετικο.Η δουλεια που εκανε ειναι σπουδαια και,κατα τη γνωμη μου,αποτελει μαθημα για το πως μεταφερεις στην οθονη ενα τοσο μπερδεμενο βιβλιο. Μενει λοιπον ο σκηνοθετης που πρεπει ζωντανεψει την ιστορια στην οθονη.Ειχα γραψει οτι ειχα επιφυλαξεις για την επιλογη του Thomas Alfredson (Ασε το κακο να μπει).Περα απο το οτι ειμαι απο αυτους που δεν ενθουσιαστηκαν με την ταινια,εχουμε να κανουμε με εναν απειρο σκηνοθετη,ιδιως οταν προκειται να διαχειρηστει μια δαιδαλωδη ιστορια με πολλα προσωπα. Τελικα οχι απλα τα καταφερνει αλλα φτιαχνει μια ταινια αριστουργηματικη στο ειδος της,ενα διαμαντι πραγματικο,που ανετα συγκαταλεγεται πια μεσα στις καλυτερες του ειδους.Η δουλεια που εχει κανει ειναι εξαντλητικη.Καθε πλανο ειναι δουλεμενο στην εντελεια,καθε σκηνη εχει το ρολο της στην αφηγηση,η συνολικη ροη του φιλμ ειναι σπουδαια,η αφηγηση βρισκεται σε εξαιρετικο επιπεδο.Ο Αλφρεντσον δεν συγκινηθηκε απο την "μοντερνα αποψη" που θελει τις ταινιες να πηγαινουν με χιλια απο αποψη ρυθμου,με το μονταζ να κοβει τις σκηνες σαν βιντεο κλιπ,προκειμενου να σου δημιουργησει αγωνια. Αντιθετα εδω,πολυ σοφα,ακολουθει τους ρυθμους του βιβλιου.Βοηθος του σταθηκε σ'αυτο η παραδοση των αντιστοιχων ταινιων της δεκαετιας του '70 (αλλα και λιγο πιο πριν).Ταινιες οπως οι Τρεις Μερες του Κονδορα,Parallax View,All the Presidents Men,The Iron Curtain,The Spy who Came From The Cold και σκηνοθετες οπως ο Πακουλα,ο Λιουμετ,ο Πολακ,ο Χιτσκοκ.Ταινιες στις οποιες η ταχυτητα δεν ειναι το παν,αλλα η ατμοσφαιρα,οι χαρακτηρες,η λεπτομερειες,τα πλουσια πλανα.Ο Αλφρεντσον πατησε σ'αυτες για να δημιουργησει τον κοσμο του Σμαιλι.Η αναπαρασταση του Λονδινου των 70ς ειναι "μπουκια και συγχωριο".Μακρια απο την αισθητικη του ρετρο,εδω δεν εχουμε να κανουμε με Austin Powers ουτε με εκθεση επιπλων οπου τα vintage αντικειμενα κυριαρχουν,το Λονδινο του Αλφρεντσον ειναι μια πολη κουρασμενων υπαλληλων γκριζα,καταθλιπτικη,βροχερη απολυτα ευθυγραμμισμενη με την διαθεση των χαρακτηρων. Οι εσωτερικοι χωροι ειναι δουλεμενοι στην εντελεια και βοηθουν στην κατανοηση των χαρακτηρων.Απο την ακαταστατη,γεματη χαρτια,σημειωσεις και χαρτες,κατοικια του αρχηγου της ΜΙ6 (του Ελεγχου-ενας καταπληκτικος John Hurt) καταλαβαινεις οτι εχεις να κανεις με εναν ανθρωπο μονομανη (αλλα και μοναχικο) ταγμενο καθαρα σ'αυτο που κανει και σε τιποτα αλλο.Το τακτοποιημενο στην εντελεια σπιτι του Σμαιλι δειχνει τη μεθοδικοτητα του,τον ελεγχο στο καθε τι,αλλα και την φοβερη μοναξια του αφου δειχνει ψυχρο,μεγαλο και μονοτονο. Η αναπαρασταση του "Τσιρκου" αποτελει σκηνογραφικη μαστορια,απο τα χρωματα μεχρι τα επιπλα και τα αντικειμενα και αξιζει καθε επαινο.Ο Αλφρεντσον το ξερει και γεμιζει καθε πλανο του με οσες περισσοτερες λεπτομερειες μπορει απο αυτον τον υπεροχο καμβα. Ο ρυθμος που ακολουθει ο σκηνοθετης βεβαια μπορει να ξενισει.Μπορεις να τον χαρακτηρησεις ακομα και νωχελικο.Βεβαια ο σκηνοθετης απλα παιρνει το χρονο του και δεν βιαζεται.Μας συστηνει τους χαρακτηρες σωστα και με σεβασμο στο βιβλιο,αφηγειται την ιστορια με συνεχομενα φλας μπακ τα οποια δενει με το "παρον" της ταινιας χωρις να κουραζει,σαν ο χρονος να ειναι γραμμικος.Η υποθεση της ερευνας ξετυλιγεται σαν ιστος αραχνης,περιφερειακα,με τα φλασμπακ να λειτουργουν σαν καταλυτες που διεισδυουν περισσοτερο στην ερευνα. Και δεν ειναι μονο αυτα.Ο Αλφρεντσον βρισκει το χρονο μεσα στην οικονομια της ταινιας να περασει εμβολιμες σκηνες,χωρις να χαλασει την αφηγηση,οι οποιες δειχνουν φαινομενικα αχρηστες αλλα ενισχυουν την ατμοσφαιρα της ταινιας.Οι σκηνες με τα τραινα που χαζευει ο Σμαιλι απο το παραθυρο,μεταφερουν τον τροπο σκεψης του Σμαιλι,κατι σαν "τα γραναζια μπηκαν σε κινηση".Ολοκληρη η ταινια δουλευει σαν το μυαλο του Σμαιλι,ισως ηταν και ο σκοπος του σκηνοθετη αυτος. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Κινηματογράφος
Streaming/DVD/Blu-ray
Νέες κυκλοφορίες ταινιών
Κι ο Κλήρος Έπεσε στον Σμάιλι — Tinker, Tailor, Soldier, Spy
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…