Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Κάστρα από άμμο... [Jimi Hendrix]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057301870" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Αφήστε με να ζήσω τη ζωή μου με τον τρόπο που θέλω...</h3><p><strong>The Jimi Hendrix Experience</strong> - <strong>Axis: Bold As Love</strong> (Δεκέμβριος 1967, Track Record)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]178493[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 EXP - 1:55, A2 Up From The Skies - 2:55, A3 Spanish Castle Magic - 3:00, A4 Wait Until Tomorrow - 3:00, A5 Ain't No Telling - 1:46, A6 Little Wing - 2:24, A7 If Six Was Nine - 5:32, B1 You've Got Me Floating - 2:45, B2 Castles Made Of Sand - 2:46, B3 She's So Fine (Noel Redding) - 2:37, B4 One Rainy Wish - 3:40, B5 Little Miss Lover - 2:20, B6 Bold As Love - 4:09</p><p>-- Στίχοι και σύνθεση του Jimi Hendrix εκτός από το B3</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Jimi Hendrix (φωνητικά, ηλεκτρική κιθάρα, πιάνο, φλογέρα, μεταλλόφωνο: A6, φωνή του 'Mr. Paul Caruso': A1), Mitch Mitchell (τύμπανα, υποστηρικτικά φωνητικά, 'δημοσιογράφος': A1), Noel Redding (υποστηρικτικά φωνητικά, μπάσο, χτύπημα ποδιών: A7, κύρια φωνητικά: B3)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικός</span>: Chas Chandler / Eddie Kramer</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε από τον Μάιο έως τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο του 1967 στα Olympic Studios, Λονδίνο, Αγγλία</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]178494[/ATTACH]</p><p></p><p>Ερχόμενος από το ντεμπούτο άλμπουμ του, ο Τζίμι Χέντριξ προσπαθούσε να επεκτείνει τους μουσικούς του ορίζοντες. Το πρώτο του άλμπουμ, "<a href="https://avclub.gr/index.php?threads/161873/post-1058095196" target="_blank"><strong>Are You Experienced?</strong></a>", είναι χωρίς αμφιβολία κλασικό αλλά ο Τζίμι έχανε το ενδιαφέρον με το περιορισμένο σετ λιστ στα σόου του, έτσι μέσα στον ίδιο χρόνο, το 1967, επέστρεψε στο στούντιο και ηχογράφησε το "<strong>Axis: Bold as Love</strong>". Το άλμπουμ συνδυάζει στοιχεία ροκ, μπλουζ, ψυχεδέλεια ακόμη και τζαζ και επειδή στριμώχτηκε μεταξύ των δύο πιο δημοφιλών άλμπουμ του, <em>Are You Experienced?</em> και <em>Electric Ladyland</em>, ελαφρώς παραμελήθηκε. Το επέλεξα για παρουσίαση, σε σχέση με τα τα άλλα δύο εξίσου αριστουργηματικά, για προσωπικούς λόγους και γιατί πιστεύω ότι έχει ιδιαιτερότητες, σημαντικές κατά την άποψη μου.</p><p></p><p>Η καινοτομική χρήση της τεχνολογίας των στούντιο με πληθώρα <strong>ειδικών εφέ</strong>, πέρα από τα συνηθισμένα για την εποχή, όπως εξάπλωση του ηχητικού σήματος (<em>stereo panning</em>), επαναλαμβανόμενα ρυθμικά μουσικά μοτίβα (<em>tape loops</em>), ανεστραμμένα (<em>reversed</em>) σόλο, ηχώ, παραμόρφωση <em>fuzzbox</em>, αντήχηση και ουά-ουα αλλά και προσθήκη ηχογραφήσεων πάνω από την αρχική (<em>overdubs</em>). Όλα αυτά, με τις γνώσεις του, τα ανήγαγε σε μια μορφή τέχνης, όπως ακριβώς έκανε και με την Στρατοκάστερ του.</p><p></p><p>Το άλλο στοιχείο, για το οποίο μάλιστα κακώς δεν πολυμνημονεύεται, είναι το <strong>συνθετικό ταλέντο</strong> του και οι <strong>εξαιρετικοί στίχοι</strong> του. Θα διαβάσετε, άλλωστε, παρακάτω αποσπάσματα και θα διαπιστώσετε ποια θέματα τον απασχολούσαν και το "βάθος" των προβληματισμών του...</p><p></p><p>Για το εξώφυλλο, όπως μας είπε, δεν ήταν αυτό που ήθελε, αλλά έγινε πάλι το γνωστό "Κολομβιανό" μπέρδεμα των Ινδιών με τους Ινδιάνους. Ο Τζίμι ήθελε αναφορά στους Τσερόκι προγόνους του και αντί αυτού, απεικόνισαν το γκρουπ του, με την μορφή της ινδικής θεότητας, προστάτη της δημιουργίας, Βισνού.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]112412[/ATTACH]</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Καλησπέρα, κυρίες και κύριοι.</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Καλώς ήλθατε στο ραδιοφωνικό σταθμό EXP.</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Απόψε θα πάρουμε συνέντευξη από έναν πολύ περίεργο τζέντλεμαν που ονομάζεται, κύριος Paul Caruso για το πονηρό θέμα, αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν ιπτάμενοι δίσκοι ή ούφο; Παρακαλούμε κύριε Caruso, θα μπορούσατε να μας δώσετε την αξιόπιστη γνώμη σας σχετικά μ' αυτή την ανοησία, για τα διαστημόπλοια και ακόμη για τους διαστημάνθρωπους;</em></p><p></p><p>Έτσι ξεκινά το άλμπουμ με το περίεργο, "<strong>EXP</strong>", μια ραδιοφωνική συνέντευξη εξωγήινου, όπου ο οικοδεσπότης (<em>Mitch Mitchell</em>), με ψιλή και εκνευριστική φωνή κάνει τις ερωτήσεις του, για να απαντήσει ο <em>Paul</em> (<em>Hendrix</em>) με βαθιά φωνή και στη συνέχεια θόρυβοι και φίντμπακ να οδηγήσουν με ένα γέμισμα τυμπάνων στο όμορφο και χαλαρό, "<strong>Up from the Skies</strong>". Ο <em>Jimi</em> παίζει μερικά τζάζι ακόρντα, με τον <em>Noel</em> να παρέχει μια ωραία βαριά μπασογραμμή και τον <em>Mitch</em> να διατηρεί το μπιτ στα ντραμς, απαλό και τζάζι. Τα φωνητικά του <em>Jimi</em>, είναι ήρεμα και σε μια μικρή διακοπή κάνει ένα μικρό μπλουζ σόλο με ουά-ουα μέχρι το τέλος. Στο στίχο, η επιστημονική φαντασία συνεχίζεται, με την κοινωνική και περιβαλλοντική κριτική να διατυπώνονται ειρωνικά από εξωγήινο που επιστρέφει στη Γη...</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Απλά θέλω να σας μιλήσω. Δεν θα σας κάνω κανένα κακό,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Απλά θέλω να ξέρω για τις διαφορετικές ζωές σας,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>σ' αυτό εδώ το αγρόκτημα.</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Άκουσα ότι κάποιοι από εσάς πήρατε τις οικογένειές σας,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>ζούσατε σε ψηλά και κρύα κλουβιά,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και κάποιοι μένατε εκεί και μακριά από τη σκόνη, στο παρελθόν.</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Είναι αλήθεια αυτό; Παρακαλώ επιτρέψτε μου να σας μιλήσω.</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Απλά θέλω να ξέρω, για τα δωμάτια πίσω από το μυαλό σας,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Μήπως βλέπω ένα κενό εκεί, ή τυφλώνομαι;</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ή αυτό παραμένει από τις δονήσεις και την ηχώ εδώ και πολύ καιρό,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Πράγματα όπως "Αγαπήστε το Κόσμο" και "Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη",</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Αληθεύουν; Παρακαλώ επιτρέψτε μου να σας μιλήσω.</em></p><p></p><p>Ο ρυθμός του άλμπουμ αλλάζει στο "<strong>Spanish Castle Magic</strong>", καθώς ο <em>Jimi</em> παίζει μια βαρύτερη εισαγωγή. Η κιθάρα σταματά και ξεκινά με την κάσα του <em>Mitch</em> να είναι το μόνο πράγμα πίσω από τη φωνή του.</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Είναι πολύ μακριά,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Παίρνει περίπου μισή μέρα, για να φτάσετε εκεί,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>αν ταξιδεύετε με την ...δρακόμυγά μου</em></p> <p style="margin-left: 20px">...</p><p></p><p>Το ρεφρέν περιλαμβάνει ένα βαρύ κιθαριστικό ριφ, άγρια τύμπανα και δυνατά φωνητικά. Το ωραίο σόλο του <em>Jimi</em> χρησιμοποιεί έναν από τους ήχους υπογραφή του, για να δημιουργήσει μια ψυχεδελική αίσθηση στο τραγούδι.</p><p></p><p>Η εισαγωγή στο "<strong>Wait Until Tomorrow</strong>" είναι απαλή και γρήγορη κιθάρα και ένα βαρύ μπάσο, που παίζει μια νότα. Καθώς μπαίνουν τα φωνητικά του <em>Jimi</em> και τα τύμπανα του <em>Mitch</em>, η μπάντα αρχίζει να γκρουβάρει. Μετά από ένα ωραίο γέμισμα κιθάρας, που μοιάζει με την εισαγωγή, έρχεται το εξαιρετικά πιασάρικο ρεφρέν με μερικά ωραία φωνητικά. Το θέμα της εισαγωγής επαναλαμβάνεται μερικές φορές πριν από κάθε στίχο. Ο <em>Mitch</em> παίζει μερικά πολύ ωραία γεμίσματα και διατηρεί σταθερό ρυθμό σε όλο το τραγούδι. Επόμενο είναι το γρήγορο και σύντομο, "<strong>Ain't No Telling</strong>", με σπουδαίο παίξιμο στα ντραμς και μερικά ωραία γρήγορα κιθαριστικά σόλο.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]112422[/ATTACH]</p><p></p><p>Το μελωδικό και ποιητικό κόσμημα, "<strong>Little Wing</strong>", είναι ένα από τα ωραιότερα παιξίματα του <em>Jimi</em> στην κιθάρα, καθώς και το πιο συναισθηματικό τραγούδι του. Η εισαγωγή της κιθάρας είναι απλά τόσο όμορφη και το μεταλλόφωνο την κάνει ακόμη πιο αποτελεσματική. Ένα γέμισμα στα τύμπανα μας μεταφέρει στα φωνητικά του <em>Jimi</em>. Το μπάσο που ρολάρει, η απαλή κιθάρα και τα τύμπανα, όλα ταιριάζουν άψογα. Το σόλο της κιθάρας είναι ένα από τα καλύτερα του άλμπουμ. Γιατί να μη διαρκεί περισσότερο;</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Λοιπόν περπατά μέσ' τα σύννεφα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Με ένα μυαλό τσίρκο που είναι ασυγκράτητο</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Πεταλούδες και ζέβρες</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και φεγγαροαχτίδες και παραμύθια</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Αυτά είναι όλα που πάντα σκέφτεται</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Καβάλα με τον άνεμο.</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Όταν είμαι λυπημένος, έρχεται σε μένα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Με χίλια χαμόγελα, που μου δίνει ελεύθερα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Είναι εντάξει, μου λέει ότι είναι εντάξει</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Πάρε ό,τι θέλεις από μένα,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Οτιδήποτε.</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Πέταξε μικρό φτερό,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ναι ναι, ναι, μικρό φτερό</em></p><p></p><p>Το, "<strong>If 6 Was 9</strong>", που κλείνει την πρώτη πλευρά, είναι το μεγαλύτερης διάρκειας κομμάτι του άλμπουμ και ίσως το πιο πειραματικό. Είναι αυτό που πρωτακούσαμε και απολαύσαμε στο φιλμ "<strong>Easy Rider</strong>"/Ξένοιαστος καβαλάρης, με τις Χάρλεϊ στο δρόμο και μας οδήγησε στην αναζήτηση του δίσκου. Το τραγούδι-ύμνος, ξεκινάει με τον <em>Mitch</em> και τα πιατίνια του. Το μπάσο και η κιθάρα συμπληρώνουν ωραία, το ένα το άλλο. Ο <em>Jimi</em> τραγουδά τους στίχους του και μετά το 1:50, ακολουθεί ένα ψυχεδελικό ιντερλούδιο με κιθαριστικά γεμίσματα και εφέ μέχρι το τέλος που παίζει τυχαίες νότες ένα πνευστό.</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Ναι, τραγούδησε, αδελφέ</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Αν ο ήλιος αρνηθεί να λάμψει,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Εάν τα βουνά πέσουν στη θάλασσα,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>άστο, δεν με αφορά.</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Εντάξει, επειδή έχω το δικό μου κόσμο να παρατηρήσω,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και δεν πρόκειται να σε μιμηθώ.</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Τώρα εάν το 6 κατέληξε να είναι 9,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Εντάξει, αν όλοι οι χίπηδες κόψουν τα μαλλιά τους,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Εντάξει, επειδή έχω το δικό μου κόσμο να υπομείνω,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και δεν θα σε μιμηθώ.</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Αστράφτουν στο δρόμο, λευκοί συντηρητικοί γιακάδες,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Δείχνουν το πλαστικό δάχτυλό τους σε μένα, χα!</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ελπίζοντας σύντομα οι όμοιοί μου να τα παρατήσουν και να πεθάνουν,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Αλλά εγώ θα ανεμίσω τη φρικο-σημαία μου ψηλά, ψηλά!</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>ουαου!</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>...</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ξέρει κανείς γιατί μιλάμε</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em><strong>Έχω τη δική μου ζωή να ζήσω</strong></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em><strong>Είμαι αυτός που πρόκειται να πεθάνω, όταν έρθει εκείνη η στιγμή</strong></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em><strong>Έτσι, αφήστε με να ζήσω τη ζωή μου με τον τρόπο που θέλω</strong></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ναι, τραγούδησε αδελφέ, παίξε ντράμερ</em>...</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]112375[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057301870, member: 30418"] [HEADING=2]Αφήστε με να ζήσω τη ζωή μου με τον τρόπο που θέλω...[/HEADING] [B]The Jimi Hendrix Experience[/B] - [B]Axis: Bold As Love[/B] (Δεκέμβριος 1967, Track Record) [CENTER][ATTACH type="full" alt="AxisBoldAsLoveGat.jpg"]178493[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 EXP - 1:55, A2 Up From The Skies - 2:55, A3 Spanish Castle Magic - 3:00, A4 Wait Until Tomorrow - 3:00, A5 Ain't No Telling - 1:46, A6 Little Wing - 2:24, A7 If Six Was Nine - 5:32, B1 You've Got Me Floating - 2:45, B2 Castles Made Of Sand - 2:46, B3 She's So Fine (Noel Redding) - 2:37, B4 One Rainy Wish - 3:40, B5 Little Miss Lover - 2:20, B6 Bold As Love - 4:09 -- Στίχοι και σύνθεση του Jimi Hendrix εκτός από το B3 [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Jimi Hendrix (φωνητικά, ηλεκτρική κιθάρα, πιάνο, φλογέρα, μεταλλόφωνο: A6, φωνή του 'Mr. Paul Caruso': A1), Mitch Mitchell (τύμπανα, υποστηρικτικά φωνητικά, 'δημοσιογράφος': A1), Noel Redding (υποστηρικτικά φωνητικά, μπάσο, χτύπημα ποδιών: A7, κύρια φωνητικά: B3) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικός[/COLOR]: Chas Chandler / Eddie Kramer Ηχογραφήθηκε από τον Μάιο έως τον Ιούνιο και τον Οκτώβριο του 1967 στα Olympic Studios, Λονδίνο, Αγγλία [CENTER][ATTACH type="full" alt="InnerGat.jpg"]178494[/ATTACH][/CENTER] Ερχόμενος από το ντεμπούτο άλμπουμ του, ο Τζίμι Χέντριξ προσπαθούσε να επεκτείνει τους μουσικούς του ορίζοντες. Το πρώτο του άλμπουμ, "[URL='https://avclub.gr/index.php?threads/161873/post-1058095196'][B]Are You Experienced?[/B][/URL]", είναι χωρίς αμφιβολία κλασικό αλλά ο Τζίμι έχανε το ενδιαφέρον με το περιορισμένο σετ λιστ στα σόου του, έτσι μέσα στον ίδιο χρόνο, το 1967, επέστρεψε στο στούντιο και ηχογράφησε το "[B]Axis: Bold as Love[/B]". Το άλμπουμ συνδυάζει στοιχεία ροκ, μπλουζ, ψυχεδέλεια ακόμη και τζαζ και επειδή στριμώχτηκε μεταξύ των δύο πιο δημοφιλών άλμπουμ του, [I]Are You Experienced?[/I] και [I]Electric Ladyland[/I], ελαφρώς παραμελήθηκε. Το επέλεξα για παρουσίαση, σε σχέση με τα τα άλλα δύο εξίσου αριστουργηματικά, για προσωπικούς λόγους και γιατί πιστεύω ότι έχει ιδιαιτερότητες, σημαντικές κατά την άποψη μου. Η καινοτομική χρήση της τεχνολογίας των στούντιο με πληθώρα [B]ειδικών εφέ[/B], πέρα από τα συνηθισμένα για την εποχή, όπως εξάπλωση του ηχητικού σήματος ([I]stereo panning[/I]), επαναλαμβανόμενα ρυθμικά μουσικά μοτίβα ([I]tape loops[/I]), ανεστραμμένα ([I]reversed[/I]) σόλο, ηχώ, παραμόρφωση [I]fuzzbox[/I], αντήχηση και ουά-ουα αλλά και προσθήκη ηχογραφήσεων πάνω από την αρχική ([I]overdubs[/I]). Όλα αυτά, με τις γνώσεις του, τα ανήγαγε σε μια μορφή τέχνης, όπως ακριβώς έκανε και με την Στρατοκάστερ του. Το άλλο στοιχείο, για το οποίο μάλιστα κακώς δεν πολυμνημονεύεται, είναι το [B]συνθετικό ταλέντο[/B] του και οι [B]εξαιρετικοί στίχοι[/B] του. Θα διαβάσετε, άλλωστε, παρακάτω αποσπάσματα και θα διαπιστώσετε ποια θέματα τον απασχολούσαν και το "βάθος" των προβληματισμών του... Για το εξώφυλλο, όπως μας είπε, δεν ήταν αυτό που ήθελε, αλλά έγινε πάλι το γνωστό "Κολομβιανό" μπέρδεμα των Ινδιών με τους Ινδιάνους. Ο Τζίμι ήθελε αναφορά στους Τσερόκι προγόνους του και αντί αυτού, απεικόνισαν το γκρουπ του, με την μορφή της ινδικής θεότητας, προστάτη της δημιουργίας, Βισνού. [CENTER][ATTACH alt="AxisPromoAdv.jpg"]112412[/ATTACH][/CENTER] [INDENT][I]Καλησπέρα, κυρίες και κύριοι. Καλώς ήλθατε στο ραδιοφωνικό σταθμό EXP. Απόψε θα πάρουμε συνέντευξη από έναν πολύ περίεργο τζέντλεμαν που ονομάζεται, κύριος Paul Caruso για το πονηρό θέμα, αν υπάρχουν ή δεν υπάρχουν ιπτάμενοι δίσκοι ή ούφο; Παρακαλούμε κύριε Caruso, θα μπορούσατε να μας δώσετε την αξιόπιστη γνώμη σας σχετικά μ' αυτή την ανοησία, για τα διαστημόπλοια και ακόμη για τους διαστημάνθρωπους;[/I][/INDENT] Έτσι ξεκινά το άλμπουμ με το περίεργο, "[B]EXP[/B]", μια ραδιοφωνική συνέντευξη εξωγήινου, όπου ο οικοδεσπότης ([I]Mitch Mitchell[/I]), με ψιλή και εκνευριστική φωνή κάνει τις ερωτήσεις του, για να απαντήσει ο [I]Paul[/I] ([I]Hendrix[/I]) με βαθιά φωνή και στη συνέχεια θόρυβοι και φίντμπακ να οδηγήσουν με ένα γέμισμα τυμπάνων στο όμορφο και χαλαρό, "[B]Up from the Skies[/B]". Ο [I]Jimi[/I] παίζει μερικά τζάζι ακόρντα, με τον [I]Noel[/I] να παρέχει μια ωραία βαριά μπασογραμμή και τον [I]Mitch[/I] να διατηρεί το μπιτ στα ντραμς, απαλό και τζάζι. Τα φωνητικά του [I]Jimi[/I], είναι ήρεμα και σε μια μικρή διακοπή κάνει ένα μικρό μπλουζ σόλο με ουά-ουα μέχρι το τέλος. Στο στίχο, η επιστημονική φαντασία συνεχίζεται, με την κοινωνική και περιβαλλοντική κριτική να διατυπώνονται ειρωνικά από εξωγήινο που επιστρέφει στη Γη... [INDENT][I]Απλά θέλω να σας μιλήσω. Δεν θα σας κάνω κανένα κακό, Απλά θέλω να ξέρω για τις διαφορετικές ζωές σας, σ' αυτό εδώ το αγρόκτημα. Άκουσα ότι κάποιοι από εσάς πήρατε τις οικογένειές σας, ζούσατε σε ψηλά και κρύα κλουβιά, Και κάποιοι μένατε εκεί και μακριά από τη σκόνη, στο παρελθόν. Είναι αλήθεια αυτό; Παρακαλώ επιτρέψτε μου να σας μιλήσω. Απλά θέλω να ξέρω, για τα δωμάτια πίσω από το μυαλό σας, Μήπως βλέπω ένα κενό εκεί, ή τυφλώνομαι; Ή αυτό παραμένει από τις δονήσεις και την ηχώ εδώ και πολύ καιρό, Πράγματα όπως "Αγαπήστε το Κόσμο" και "Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη", Αληθεύουν; Παρακαλώ επιτρέψτε μου να σας μιλήσω.[/I][/INDENT] Ο ρυθμός του άλμπουμ αλλάζει στο "[B]Spanish Castle Magic[/B]", καθώς ο [I]Jimi[/I] παίζει μια βαρύτερη εισαγωγή. Η κιθάρα σταματά και ξεκινά με την κάσα του [I]Mitch[/I] να είναι το μόνο πράγμα πίσω από τη φωνή του. [INDENT][I]Είναι πολύ μακριά, Παίρνει περίπου μισή μέρα, για να φτάσετε εκεί, αν ταξιδεύετε με την ...δρακόμυγά μου[/I] ...[/INDENT] Το ρεφρέν περιλαμβάνει ένα βαρύ κιθαριστικό ριφ, άγρια τύμπανα και δυνατά φωνητικά. Το ωραίο σόλο του [I]Jimi[/I] χρησιμοποιεί έναν από τους ήχους υπογραφή του, για να δημιουργήσει μια ψυχεδελική αίσθηση στο τραγούδι. Η εισαγωγή στο "[B]Wait Until Tomorrow[/B]" είναι απαλή και γρήγορη κιθάρα και ένα βαρύ μπάσο, που παίζει μια νότα. Καθώς μπαίνουν τα φωνητικά του [I]Jimi[/I] και τα τύμπανα του [I]Mitch[/I], η μπάντα αρχίζει να γκρουβάρει. Μετά από ένα ωραίο γέμισμα κιθάρας, που μοιάζει με την εισαγωγή, έρχεται το εξαιρετικά πιασάρικο ρεφρέν με μερικά ωραία φωνητικά. Το θέμα της εισαγωγής επαναλαμβάνεται μερικές φορές πριν από κάθε στίχο. Ο [I]Mitch[/I] παίζει μερικά πολύ ωραία γεμίσματα και διατηρεί σταθερό ρυθμό σε όλο το τραγούδι. Επόμενο είναι το γρήγορο και σύντομο, "[B]Ain't No Telling[/B]", με σπουδαίο παίξιμο στα ντραμς και μερικά ωραία γρήγορα κιθαριστικά σόλο. [CENTER][ATTACH alt="JHE.gif"]112422[/ATTACH][/CENTER] Το μελωδικό και ποιητικό κόσμημα, "[B]Little Wing[/B]", είναι ένα από τα ωραιότερα παιξίματα του [I]Jimi[/I] στην κιθάρα, καθώς και το πιο συναισθηματικό τραγούδι του. Η εισαγωγή της κιθάρας είναι απλά τόσο όμορφη και το μεταλλόφωνο την κάνει ακόμη πιο αποτελεσματική. Ένα γέμισμα στα τύμπανα μας μεταφέρει στα φωνητικά του [I]Jimi[/I]. Το μπάσο που ρολάρει, η απαλή κιθάρα και τα τύμπανα, όλα ταιριάζουν άψογα. Το σόλο της κιθάρας είναι ένα από τα καλύτερα του άλμπουμ. Γιατί να μη διαρκεί περισσότερο; [INDENT][I]Λοιπόν περπατά μέσ' τα σύννεφα Με ένα μυαλό τσίρκο που είναι ασυγκράτητο Πεταλούδες και ζέβρες Και φεγγαροαχτίδες και παραμύθια Αυτά είναι όλα που πάντα σκέφτεται Καβάλα με τον άνεμο. Όταν είμαι λυπημένος, έρχεται σε μένα Με χίλια χαμόγελα, που μου δίνει ελεύθερα Είναι εντάξει, μου λέει ότι είναι εντάξει Πάρε ό,τι θέλεις από μένα, Οτιδήποτε. Πέταξε μικρό φτερό, Ναι ναι, ναι, μικρό φτερό[/I][/INDENT] Το, "[B]If 6 Was 9[/B]", που κλείνει την πρώτη πλευρά, είναι το μεγαλύτερης διάρκειας κομμάτι του άλμπουμ και ίσως το πιο πειραματικό. Είναι αυτό που πρωτακούσαμε και απολαύσαμε στο φιλμ "[B]Easy Rider[/B]"/Ξένοιαστος καβαλάρης, με τις Χάρλεϊ στο δρόμο και μας οδήγησε στην αναζήτηση του δίσκου. Το τραγούδι-ύμνος, ξεκινάει με τον [I]Mitch[/I] και τα πιατίνια του. Το μπάσο και η κιθάρα συμπληρώνουν ωραία, το ένα το άλλο. Ο [I]Jimi[/I] τραγουδά τους στίχους του και μετά το 1:50, ακολουθεί ένα ψυχεδελικό ιντερλούδιο με κιθαριστικά γεμίσματα και εφέ μέχρι το τέλος που παίζει τυχαίες νότες ένα πνευστό. [INDENT][I]Ναι, τραγούδησε, αδελφέ Αν ο ήλιος αρνηθεί να λάμψει, Δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει, Εάν τα βουνά πέσουν στη θάλασσα, άστο, δεν με αφορά. Εντάξει, επειδή έχω το δικό μου κόσμο να παρατηρήσω, Και δεν πρόκειται να σε μιμηθώ. Τώρα εάν το 6 κατέληξε να είναι 9, Δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει, Εντάξει, αν όλοι οι χίπηδες κόψουν τα μαλλιά τους, Δεν με νοιάζει, δεν με νοιάζει, Εντάξει, επειδή έχω το δικό μου κόσμο να υπομείνω, Και δεν θα σε μιμηθώ. Αστράφτουν στο δρόμο, λευκοί συντηρητικοί γιακάδες, Δείχνουν το πλαστικό δάχτυλό τους σε μένα, χα! Ελπίζοντας σύντομα οι όμοιοί μου να τα παρατήσουν και να πεθάνουν, Αλλά εγώ θα ανεμίσω τη φρικο-σημαία μου ψηλά, ψηλά! ουαου! ... Ξέρει κανείς γιατί μιλάμε [B]Έχω τη δική μου ζωή να ζήσω Είμαι αυτός που πρόκειται να πεθάνω, όταν έρθει εκείνη η στιγμή Έτσι, αφήστε με να ζήσω τη ζωή μου με τον τρόπο που θέλω[/B] Ναι, τραγούδησε αδελφέ, παίξε ντράμερ[/I]...[/INDENT] [CENTER][ATTACH alt="HendrixExperience-2.jpg"]112375[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Κάστρα από άμμο... [Jimi Hendrix]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…