Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Julia Hulsman- Πριν και μετά . Μια άποψη
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Τσάκωνας Βασίλης" data-source="post: 1021576" data-attributes="member: 801"><p>Δυστυχώς δεν είμαστε νήπια, δεν μας παραμυθιάζουν τα μηχανίστηκα αγοραία χριστούγεννα πιά. Χρειάζεται να ανακαλύψουμε τα δικά μας αλλιώς παύουν να αποτελούν μέρος μας. Για να μας κάνουν πραγματικά παρέα δεν αρκεί να είμαστε τόσο καλά ενημερωμένοι για τα τελευταία λεντάκια ώστε να τροφοδοτούμε συνεχώς το ίδιο σχόλιο. </p><p></p><p>Μου αρέσουν οι "Αγγελοπουλικές" παύσεις στον διάλογο, έχουν να κάνουν με τη διαδικασία συνειδητοποίησης. Γεννά τη διαδραστικότητα. Μας χρίζει μέρος του! </p><p>Αλλιώς παραμένει απλά τζερτζελές που στοκάρει τις ρωγμές, παραχώνοντας το κενό που είμαστε κάτω απ'το χαλί.</p><p>Μας αρκεί να λέμε </p><p><em>έχω την απαίτηση κύριε,</em></p><p><em>σε πλήρωσα για ένα γεμάτο εβδομηνταπεντάλεπτο</em></p><p><em>και οφείλεις να κάνεις τούμπες, έστω και να φλυαρείς</em></p><p><em>Σου εξοφλώ προκαταβολικά την παραγγελιά οπότε η ορχήστρα και το μαγαζί ολόκληρο θα μου κάνει τεμενάδες, ταρζανιλίκια και διάφορες εκπλήξεις με καθρεφτάκια και σπαθιά. Αλλιώς, θα είμαι και 'γώ κακό παιδί και άτακτος ακροατής και θα την κάνω για το επόμενο σκυλοαναμασάδικο</em>. </p><p></p><p>Χίλια μύρια τα κακά αλλά το μεγαλύτερο απ'αυτά είναι πως μας ξεγλιστρά η διαδραστικότητα. Εγκλωβίζομαι στο ατέρμονο <em>σε φιλώ με φιλάς </em>και στο <em>σε χτυπώ με χτυπάς </em>και το ενδιαφέρον φθίνει μέχρι το σημείο να μπαίνω σπίτι και να μην έχουμε να πούμε τίποτε. Να εναποθέτουμε τα προσδοκώμενα στην τιβί και στην πλούσια έκδοση της κυριακάτικης εφημερίδας. </p><p></p><p>Προχτές ο Κώστας είχε γράψει περί τέλματος:</p><p>...<em>μου θυμίζετε το ποίημα που λέει 'και τώρα τι θ απογίνουμε χωρίς βαρβάρους; οι άνθρωποι αυτοί ήταν μιά κάποια λύση...'</em></p><p><em>...</em></p><p><em>και προσέξτε. γιατί μόλις μας τελειώσουν οι βάρβαροι θα αρχίσουμε να αναζητούμε 'εχθρούς' ανάμεσα σ εμάς τους ίδιους.</em></p><p><em>...</em></p><p><em>το 'Brasil' του Τέρι Γκίλιαμ πιστεύω τό'χετε δεί.</em></p><p><em>...</em></p><p><em>φτάνει το κυνήγι μαγισσών.</em></p><p>Που για μένα στην προκειμένη σημαίνει πως αν εγώ σαν προσωπικότητα και σαν ακροατής δεν εξελίσσομαι δεν υπάρχει λόγος να προστεθεί τίποτε περισσότερο στις Μουσικές που έρχονται. Το πρωϊνό ξύπνημα στο βαγονέτο της ακρόασης καταντά άδικη κατάρα και πάθος στη μουσική σημαίνει επαναλαμβανόμενο τέμπο αυξητικής έντασης και ένα αποφορτηστικό κρεσέντο για ..."καθάρισμα". Ότι δλδ και μια τσόντα ή ένας σάκος του μπόξ.</p><p>Είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας να βγάλουμε τη ζώνη ασφαλείας και να καταλάβουμε πως στο όχημα η φύση δεν πρόσθεσε πεντάλ φρένου.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Τσάκωνας Βασίλης, post: 1021576, member: 801"] Δυστυχώς δεν είμαστε νήπια, δεν μας παραμυθιάζουν τα μηχανίστηκα αγοραία χριστούγεννα πιά. Χρειάζεται να ανακαλύψουμε τα δικά μας αλλιώς παύουν να αποτελούν μέρος μας. Για να μας κάνουν πραγματικά παρέα δεν αρκεί να είμαστε τόσο καλά ενημερωμένοι για τα τελευταία λεντάκια ώστε να τροφοδοτούμε συνεχώς το ίδιο σχόλιο. Μου αρέσουν οι "Αγγελοπουλικές" παύσεις στον διάλογο, έχουν να κάνουν με τη διαδικασία συνειδητοποίησης. Γεννά τη διαδραστικότητα. Μας χρίζει μέρος του! Αλλιώς παραμένει απλά τζερτζελές που στοκάρει τις ρωγμές, παραχώνοντας το κενό που είμαστε κάτω απ'το χαλί. Μας αρκεί να λέμε [I]έχω την απαίτηση κύριε, σε πλήρωσα για ένα γεμάτο εβδομηνταπεντάλεπτο και οφείλεις να κάνεις τούμπες, έστω και να φλυαρείς Σου εξοφλώ προκαταβολικά την παραγγελιά οπότε η ορχήστρα και το μαγαζί ολόκληρο θα μου κάνει τεμενάδες, ταρζανιλίκια και διάφορες εκπλήξεις με καθρεφτάκια και σπαθιά. Αλλιώς, θα είμαι και 'γώ κακό παιδί και άτακτος ακροατής και θα την κάνω για το επόμενο σκυλοαναμασάδικο[/I]. Χίλια μύρια τα κακά αλλά το μεγαλύτερο απ'αυτά είναι πως μας ξεγλιστρά η διαδραστικότητα. Εγκλωβίζομαι στο ατέρμονο [I]σε φιλώ με φιλάς [/I]και στο [I]σε χτυπώ με χτυπάς [/I]και το ενδιαφέρον φθίνει μέχρι το σημείο να μπαίνω σπίτι και να μην έχουμε να πούμε τίποτε. Να εναποθέτουμε τα προσδοκώμενα στην τιβί και στην πλούσια έκδοση της κυριακάτικης εφημερίδας. Προχτές ο Κώστας είχε γράψει περί τέλματος: ...[I]μου θυμίζετε το ποίημα που λέει 'και τώρα τι θ απογίνουμε χωρίς βαρβάρους; οι άνθρωποι αυτοί ήταν μιά κάποια λύση...' ... και προσέξτε. γιατί μόλις μας τελειώσουν οι βάρβαροι θα αρχίσουμε να αναζητούμε 'εχθρούς' ανάμεσα σ εμάς τους ίδιους. ... το 'Brasil' του Τέρι Γκίλιαμ πιστεύω τό'χετε δεί. ... φτάνει το κυνήγι μαγισσών.[/I] Που για μένα στην προκειμένη σημαίνει πως αν εγώ σαν προσωπικότητα και σαν ακροατής δεν εξελίσσομαι δεν υπάρχει λόγος να προστεθεί τίποτε περισσότερο στις Μουσικές που έρχονται. Το πρωϊνό ξύπνημα στο βαγονέτο της ακρόασης καταντά άδικη κατάρα και πάθος στη μουσική σημαίνει επαναλαμβανόμενο τέμπο αυξητικής έντασης και ένα αποφορτηστικό κρεσέντο για ..."καθάρισμα". Ότι δλδ και μια τσόντα ή ένας σάκος του μπόξ. Είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας να βγάλουμε τη ζώνη ασφαλείας και να καταλάβουμε πως στο όχημα η φύση δεν πρόσθεσε πεντάλ φρένου. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Julia Hulsman- Πριν και μετά . Μια άποψη
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…