Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
….Il ne chant pas….
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ" data-source="post: 1057138230" data-attributes="member: 1876"><p>δεν τραγουδά πια….Κανείς δεν τραγουδά πιά…..δεν υπάρχει τραγούδι….</p><p></p><p><img src="http://www.jazzmusicarchives.com/images/artists/marion-brown-20111117165530.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p>Το τραγούδι που δεν υπάρχει πια (<strong>Il Ne Chant Pas</strong>), ειρωνεύεται το άπειρο αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό! Για να ακριβολογούμε είναι ένα εμβατήριο/παρλάτα του <strong>Daniel Laloux (Gong)</strong>. Λίγο πριν ξεψυχήσει ερωτεύεται την ξεκούρδιστη κούκλα από τα παραμύθια του <strong>Hoffman</strong> του <strong>Jacques Offenbach</strong>!Τα όργανα ακολουθώντας το παράδειγμα του έρωτα του πέφτουν σε λιποθυμικό σοκ, σταδιακά ματώνουν και στο τέλος οδηγούνται σε μία ψιθυριστή κραυγή που μοιάζει με ήχο γκιλοτίνας…</p><p></p><p>Το τραγούδι που δεν τραγουδιέται από κανέναν, αργοσβήνει μόνο στην εντατική διασωληνωμένο (<strong>Malipieros Midnight Theatre</strong>) Αυτονομείται από το κλινικό περιβάλλον, πάλλεται συγχρονισμένο με την αναπνοή της <strong>Jeanne Lee</strong> ως μία αφαιρετική παραληρηματική βεβαιότητα μετουσιωμένη στην εξής απλή δήλωση <strong>“I saw you do that". </strong></p><p>Άλλοτε πάλι αψηφώντας τους φυσικούς νόμους, το τραγούδι ερωτοτροπεί με την κοριτσίστικη αφέλεια <strong>(The Sound Of A Song)</strong> , ίπταται έτσι ελεύθερο σαν φτερό στον άνεμο και παρασέρνει και το βιμπράφωνο <strong>(Gunter Hampel)</strong> μαζί του σε μια επίδειξη ακροβατικών, αυστηρώς ακατάλληλη για τον κόσμο των ενήλικων και του θλιβερού τσιμεντένιου οικοδομήματος τους, Εκεί ακριβώς το “τραγούδι” διεκδικεί το διαβατήριο του για την πιο αντι_urban πτήση των ονείρων του…..</p><p></p><p>Εκπνέει την πρωτοπορία μέσα σε ένα alto σαξόφωνο που θα το ζήλευε ακόμα και ο <strong>Antony Braxton</strong>,και καθώς η αυλαία πέφτει στροβιλίζεται μανιασμένο, σαν πεινασμένος λύκος γύρω από την τρομπέτα και τα κρούστα Δύσμορφο, βραχνιασμένο χορεύει, αρνούμενο ευθέως κάθε ρυθμικό στερεότυπο. Ο ρυθμός υπονοείται παντού, στις παύσεις, στην σιγή που γρυλίζει, στις υπόκωφες εκρήξεις αλλά κυρίως στην δύσπνοια των οργάνων που ανεπαίσθητα στριγκλίζουν πάντα στις καταλήξεις. </p><p></p><p>Τα “<strong>Dance No.1</strong>”, “<strong>Exhibit B</strong>”, “<strong>The Sound Of A Song</strong>”, “<strong>Malipieros Midnight Theatre</strong>”, “<strong>Il Ne Chant Pas</strong>”, “<strong>Dance No.2</strong>” ηχογραφήθηκαν ζωντανά στις 17 Μάιου 1969 στο <strong>Sommerhausen</strong>. Στέκονται και σήμερα μετέωρα προς απόλαυση ή λιθοβολισμό! Δεν λατρευτήκαν ποτέ, δεν τραγουδήθηκαν σίγουρα… Μόνο πρόσφατα (πόσο δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ακριβώς) συμπεριλήφθησαν μαζί με άλλους αποστάτες της φόρμας σε μια λίστα του <strong>Thurston Moore</strong> (οι πιο τολμηροί μπορεί και να την ψάξουν…).</p><p></p><p><strong>Leader</strong> ένα από τα μεγαλύτερα alto σαξόφωνα στην free jazz/avant garde κοινότητα</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ, post: 1057138230, member: 1876"] δεν τραγουδά πια….Κανείς δεν τραγουδά πιά…..δεν υπάρχει τραγούδι…. [IMG]http://www.jazzmusicarchives.com/images/artists/marion-brown-20111117165530.jpg[/IMG] Το τραγούδι που δεν υπάρχει πια ([B]Il Ne Chant Pas[/B]), ειρωνεύεται το άπειρο αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό! Για να ακριβολογούμε είναι ένα εμβατήριο/παρλάτα του [B]Daniel Laloux (Gong)[/B]. Λίγο πριν ξεψυχήσει ερωτεύεται την ξεκούρδιστη κούκλα από τα παραμύθια του [B]Hoffman[/B] του [B]Jacques Offenbach[/B]!Τα όργανα ακολουθώντας το παράδειγμα του έρωτα του πέφτουν σε λιποθυμικό σοκ, σταδιακά ματώνουν και στο τέλος οδηγούνται σε μία ψιθυριστή κραυγή που μοιάζει με ήχο γκιλοτίνας… Το τραγούδι που δεν τραγουδιέται από κανέναν, αργοσβήνει μόνο στην εντατική διασωληνωμένο ([B]Malipieros Midnight Theatre[/B]) Αυτονομείται από το κλινικό περιβάλλον, πάλλεται συγχρονισμένο με την αναπνοή της [B]Jeanne Lee[/B] ως μία αφαιρετική παραληρηματική βεβαιότητα μετουσιωμένη στην εξής απλή δήλωση [B]“I saw you do that". [/B] Άλλοτε πάλι αψηφώντας τους φυσικούς νόμους, το τραγούδι ερωτοτροπεί με την κοριτσίστικη αφέλεια [B](The Sound Of A Song)[/B] , ίπταται έτσι ελεύθερο σαν φτερό στον άνεμο και παρασέρνει και το βιμπράφωνο [B](Gunter Hampel)[/B] μαζί του σε μια επίδειξη ακροβατικών, αυστηρώς ακατάλληλη για τον κόσμο των ενήλικων και του θλιβερού τσιμεντένιου οικοδομήματος τους, Εκεί ακριβώς το “τραγούδι” διεκδικεί το διαβατήριο του για την πιο αντι_urban πτήση των ονείρων του….. Εκπνέει την πρωτοπορία μέσα σε ένα alto σαξόφωνο που θα το ζήλευε ακόμα και ο [B]Antony Braxton[/B],και καθώς η αυλαία πέφτει στροβιλίζεται μανιασμένο, σαν πεινασμένος λύκος γύρω από την τρομπέτα και τα κρούστα Δύσμορφο, βραχνιασμένο χορεύει, αρνούμενο ευθέως κάθε ρυθμικό στερεότυπο. Ο ρυθμός υπονοείται παντού, στις παύσεις, στην σιγή που γρυλίζει, στις υπόκωφες εκρήξεις αλλά κυρίως στην δύσπνοια των οργάνων που ανεπαίσθητα στριγκλίζουν πάντα στις καταλήξεις. Τα “[B]Dance No.1[/B]”, “[B]Exhibit B[/B]”, “[B]The Sound Of A Song[/B]”, “[B]Malipieros Midnight Theatre[/B]”, “[B]Il Ne Chant Pas[/B]”, “[B]Dance No.2[/B]” ηχογραφήθηκαν ζωντανά στις 17 Μάιου 1969 στο [B]Sommerhausen[/B]. Στέκονται και σήμερα μετέωρα προς απόλαυση ή λιθοβολισμό! Δεν λατρευτήκαν ποτέ, δεν τραγουδήθηκαν σίγουρα… Μόνο πρόσφατα (πόσο δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ακριβώς) συμπεριλήφθησαν μαζί με άλλους αποστάτες της φόρμας σε μια λίστα του [B]Thurston Moore[/B] (οι πιο τολμηροί μπορεί και να την ψάξουν…). [B]Leader[/B] ένα από τα μεγαλύτερα alto σαξόφωνα στην free jazz/avant garde κοινότητα [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
….Il ne chant pas….
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…