Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η Υψηλή καλλιτεχνία
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κωστας Λυμπεροπουλος" data-source="post: 1223127" data-attributes="member: 62"><p>Aκουσα, στο σπίτι του Δαμιανού, μία εκδοχή της Chaconne από την Partita no.2 με την Viktoria Mullova και δηλώνω συγκλονισμένος. Είναι το ίδιο έγκυρη με την εκδοχή του Milstein. Κατά κάποιο τρόπο όμως, μου φαίνεται λίγο πιο κοντά στο πνεύμα του Κάντορα. Με την έννοια ότι η Mullova έχει δώσει το βάρος στο γεγονός ότι η Chaconne, πρώτα και κύρια, είναι ένας Αναγεννησιακός <em>χορός</em>. Λείπουν κοντολογής εδώ η δραματικότητα και η τρομαχτική συγκινησιακή φόρτιση με τις οποίες διακοσμούν το έργο όλοι οι μεγάλοι Εβραίοι βιολιστές. Αυτή η ροπή προς τη μοιρολατρεία που διαπερνά όλες τις εκφάνσεις της καλλιτεχνικής έκφρασης αυτής της μεγάλης ράτσας. Σε όλη τη διάρκεια της ακρόασης βρέθηκα να ακούω το έργο με καινούργια αυτιά, να παίρνει μέσα μου μία πρωτόγνωρη διάσταση που μέχρι τότε δεν είχα καν διανοηθεί ότι μπορεί να έχει. Ενιωθα σαν να ανακαλυψα μόλις ...την Αμερική. Σκεφτόμουν 'μα φυσικά...<u>έτσι ακριβώς</u> πρέπει να παίζεται. Στον Κάντορα, τα statements είναι πάντα σεμνά, υποδόρια, ποτέ δεν σε κατακρημνίζει στα Τάρταρα, σε αβήσσους του πάθους. Ο Κάντορας, βασικά, <strong>Χορεύει</strong>. Το μεγαλείο του έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι χορεύοντας, σε περνάει απ τα 40 κύματα και σου λέει <u>τα πάντα'</u>.</p><p>Θα το παραγγείλω φυσικά, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το έχω <em>και</em> έτσι.</p><p>Και πρέπει να βγάλω τα κιτάπια μου και να αναζητήσω μήπως υπάρχει κάποια εκτέλεσή του με τον Ivry Gitlis. Αυτός ειδικά ο βιρτουόζος είναι ένα φετίχ για μένα. Από τότε που τον άκουσα στο Κοντσέρτο για Βιολί του Sibelius και στο 2ο Κοντσέρτο για Βιολί του Bartok. Είχε 'κάτι' τελείως δικό του αυτός ο μουσικός. Λες και μέσα στο vibrato του αλλά και στην άρθρωσή του εν γένει, κατοικούσε ένα αδηφάγο gremlin που σχεδόν ποτέ δεν ήξερες αν είναι ευχαριστημένο ή θυμωμένο. Φυσικά και υπάρχουν καλύτεροι, μπορώ να σκεφτώ αρκετούς - αλλά αυτό το 'κάτι' του Gitlis δεν το έχω ακούσει ποτέ σε κανέναν.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κωστας Λυμπεροπουλος, post: 1223127, member: 62"] Aκουσα, στο σπίτι του Δαμιανού, μία εκδοχή της Chaconne από την Partita no.2 με την Viktoria Mullova και δηλώνω συγκλονισμένος. Είναι το ίδιο έγκυρη με την εκδοχή του Milstein. Κατά κάποιο τρόπο όμως, μου φαίνεται λίγο πιο κοντά στο πνεύμα του Κάντορα. Με την έννοια ότι η Mullova έχει δώσει το βάρος στο γεγονός ότι η Chaconne, πρώτα και κύρια, είναι ένας Αναγεννησιακός [I]χορός[/I]. Λείπουν κοντολογής εδώ η δραματικότητα και η τρομαχτική συγκινησιακή φόρτιση με τις οποίες διακοσμούν το έργο όλοι οι μεγάλοι Εβραίοι βιολιστές. Αυτή η ροπή προς τη μοιρολατρεία που διαπερνά όλες τις εκφάνσεις της καλλιτεχνικής έκφρασης αυτής της μεγάλης ράτσας. Σε όλη τη διάρκεια της ακρόασης βρέθηκα να ακούω το έργο με καινούργια αυτιά, να παίρνει μέσα μου μία πρωτόγνωρη διάσταση που μέχρι τότε δεν είχα καν διανοηθεί ότι μπορεί να έχει. Ενιωθα σαν να ανακαλυψα μόλις ...την Αμερική. Σκεφτόμουν 'μα φυσικά...[U]έτσι ακριβώς[/U] πρέπει να παίζεται. Στον Κάντορα, τα statements είναι πάντα σεμνά, υποδόρια, ποτέ δεν σε κατακρημνίζει στα Τάρταρα, σε αβήσσους του πάθους. Ο Κάντορας, βασικά, [B]Χορεύει[/B]. Το μεγαλείο του έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι χορεύοντας, σε περνάει απ τα 40 κύματα και σου λέει [U]τα πάντα'[/U]. Θα το παραγγείλω φυσικά, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το έχω [I]και[/I] έτσι. Και πρέπει να βγάλω τα κιτάπια μου και να αναζητήσω μήπως υπάρχει κάποια εκτέλεσή του με τον Ivry Gitlis. Αυτός ειδικά ο βιρτουόζος είναι ένα φετίχ για μένα. Από τότε που τον άκουσα στο Κοντσέρτο για Βιολί του Sibelius και στο 2ο Κοντσέρτο για Βιολί του Bartok. Είχε 'κάτι' τελείως δικό του αυτός ο μουσικός. Λες και μέσα στο vibrato του αλλά και στην άρθρωσή του εν γένει, κατοικούσε ένα αδηφάγο gremlin που σχεδόν ποτέ δεν ήξερες αν είναι ευχαριστημένο ή θυμωμένο. Φυσικά και υπάρχουν καλύτεροι, μπορώ να σκεφτώ αρκετούς - αλλά αυτό το 'κάτι' του Gitlis δεν το έχω ακούσει ποτέ σε κανέναν. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η Υψηλή καλλιτεχνία
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…