Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η Τέχνη της αναβίωσης: Το Τραγούδι της Γης
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δαμιανός Δημητριάδης" data-source="post: 15776" data-attributes="member: 206"><p>Αναφέρθηκα παραδίπλα σ' <a href="http://www.naxos.com/catalogue/item.asp?item_code=8.110871" target="_blank">αυτήν</a> την καταπληκτική αναβίωση σε cd των ιστορικών ερμηνειών της κοντράλτο Κάθλην Φέριερ και του μέντορα της μαέστρου Μπρούνο Βάλτερ στο Τραγούδι της Γης και σε τρία από τα πέντε τραγούδια σε στίχους Ρύκερτ του Γκούσταβ Μάλερ. Αρτιότατη τεχνική αναβίωση της μονοφωνικής ηχογράφησης του 1952, κορυφαία -ανεπανάληπτη- ερμηνεία σε αστεία τιμή, 6,40 ευρώ για τα μέλη της Λέσχης του Δίσκου.</p><p><img src="http://www.cantabile-subito.de/Contraltos/Ferrier__Kathleen/ferrier.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p>Η συγκεκριμένη ερμηνεία έχει περάσει στη σφαίρα του μύθου. Η χημεία μεταξύ του Βάλτερ και της Φέριερ είναι καταπληκτική, ενώ η τελευταία τραγουδά αφήνοντας την καλλιτεχνική της κληρονομιά. Ο καρκίνος του μαστού από τον οποίο υποφέρει θα τη στείλει στον τάφο ένα χρόνο αργότερα, στα 41 της χρόνια.</p><p></p><p>Με την ευκαιρία της ακρόασης του Αποχαιρετισμού από το συγκεκριμένο δίσκο, συνέκρινα (από μνήμης) το ύφος της ερμηνείας με τη στερεοφωνική του ίδιου μαέστρου που έκανε στην Αμερική, οκτώ χρόνια αργότερα σε προχωρημένα γεράματα και την έχω στη δισκοθήκη μου τα τελευταία 23 χρόνια.</p><p></p><p>Για τον Αποχαιρετισμό, το τελευταίο και μεγαλύτερο από τα τραγούδια του Τραγουδιού της Γης, δεν θα γράψω πολλά. Και <strong>μόνο</strong> αυτό να είχε γράψει ο Μάλερ θα αρκούσε για να τον κατατάξει στο Πάνθεον των μεγαλύτερων συνθετών που πέρασαν ποτέ από τον μικρό μας πλανήτη. Είναι μελοποιημένη γερμανική μετάφραση ενός κινέζικου ποιήματος (όπως και όλος ο κύκλος άλλωστε), που μπορείτε να το διαβάσετε -μαζί με ελληνική μετάφραση- κατεβάζοντας το ακόλουθο συνημμένο έγγραφο:</p><p>[ATTACH]929[/ATTACH]</p><p>Ο Ντοκ έγραψε δίπλα <em>Life' s too short to be sad.</em> Μακάριοι όσοι τη βιώνουν έτσι. Επειδή όμως υπάρχουν και άλλοι, οι οποίοι είναι διαρκώς πεινασμένοι για τις χαρές της ζωής, γιατί έρχονται ξαφνικά και κρατάνε λίγο, διακόπτωντας ένα συνεχές αγώνα και προβλημάτων, αυτά τα έργα είναι βάλσαμο, ελαφρώνουν την ψυχή και διατηρούν το νόημα της ύπαρξης ακόμη και τις πιο δύσκολες στιγμές.</p><p></p><p>Ο Αποχαιρετισμός όμως, όπως μπορεί να καταλάβει κανείς και από τους στίχους, δεν είναι κομάτι βυθισμένο στην απελπισία, όπως π.χ. το Χειμωνιάτικο Ταξίδι του Σούμπερτ. Και η ερμηνεία των Φέριερ/Βάλτερ είναι είναι γεμάτη αισθήσεις, αρώματα, ζουμερή, μελαγχολική για ότι αφήνει πίσω της, με ελπίδα για ότι πάει να συναντήσει. Μόνο όταν φτάνει να τραγουδήσει το στίχο <em>στον κόσμο αυτό δεν μου 'λαχε της τύχης ένα χάδι!</em> γίνεται η υπέροχη φωνή της σπαρακτική.</p><p>[ATTACH]930[/ATTACH]</p><p>Αν η ερμηνεία αυτή αποπνέει ένα εξπρεσιονιστικό φως, η μεταγενέστερη στερεοφωνική ερμηνεία του Βάλτερ στη CBS/Sony χαρακτηρίζεται από ένα ιμπρεσιονιστικό σούρουπο, όπως και η φωτογραφία του γερασμένου μαέστρου από το γερμανικό βινύλιο.</p><p>Επειδή η σύγκριση της Μίλντρεντ Μίλλερ με τη Φέριερ είναι άνιση δε θα σταθώ καθόλου σε αυτήν. Η ορχήστρα εδώ είναι πιο ατμοσφαιρική, εσωστρεφής, με -ελαφρά- βραδύτερο βηματισμό, κάνοντας σαφές ότι το βλέμμα κοιτάζει <em>μόνο</em> πίσω. Ένας αποχαιρετισμός - απολογισμός.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δαμιανός Δημητριάδης, post: 15776, member: 206"] Αναφέρθηκα παραδίπλα σ' [URL="http://www.naxos.com/catalogue/item.asp?item_code=8.110871"]αυτήν[/URL] την καταπληκτική αναβίωση σε cd των ιστορικών ερμηνειών της κοντράλτο Κάθλην Φέριερ και του μέντορα της μαέστρου Μπρούνο Βάλτερ στο Τραγούδι της Γης και σε τρία από τα πέντε τραγούδια σε στίχους Ρύκερτ του Γκούσταβ Μάλερ. Αρτιότατη τεχνική αναβίωση της μονοφωνικής ηχογράφησης του 1952, κορυφαία -ανεπανάληπτη- ερμηνεία σε αστεία τιμή, 6,40 ευρώ για τα μέλη της Λέσχης του Δίσκου. [IMG]http://www.cantabile-subito.de/Contraltos/Ferrier__Kathleen/ferrier.jpg[/IMG] Η συγκεκριμένη ερμηνεία έχει περάσει στη σφαίρα του μύθου. Η χημεία μεταξύ του Βάλτερ και της Φέριερ είναι καταπληκτική, ενώ η τελευταία τραγουδά αφήνοντας την καλλιτεχνική της κληρονομιά. Ο καρκίνος του μαστού από τον οποίο υποφέρει θα τη στείλει στον τάφο ένα χρόνο αργότερα, στα 41 της χρόνια. Με την ευκαιρία της ακρόασης του Αποχαιρετισμού από το συγκεκριμένο δίσκο, συνέκρινα (από μνήμης) το ύφος της ερμηνείας με τη στερεοφωνική του ίδιου μαέστρου που έκανε στην Αμερική, οκτώ χρόνια αργότερα σε προχωρημένα γεράματα και την έχω στη δισκοθήκη μου τα τελευταία 23 χρόνια. Για τον Αποχαιρετισμό, το τελευταίο και μεγαλύτερο από τα τραγούδια του Τραγουδιού της Γης, δεν θα γράψω πολλά. Και [B]μόνο[/B] αυτό να είχε γράψει ο Μάλερ θα αρκούσε για να τον κατατάξει στο Πάνθεον των μεγαλύτερων συνθετών που πέρασαν ποτέ από τον μικρό μας πλανήτη. Είναι μελοποιημένη γερμανική μετάφραση ενός κινέζικου ποιήματος (όπως και όλος ο κύκλος άλλωστε), που μπορείτε να το διαβάσετε -μαζί με ελληνική μετάφραση- κατεβάζοντας το ακόλουθο συνημμένο έγγραφο: [ATTACH]929._xfImport[/ATTACH] Ο Ντοκ έγραψε δίπλα [I]Life' s too short to be sad.[/I] Μακάριοι όσοι τη βιώνουν έτσι. Επειδή όμως υπάρχουν και άλλοι, οι οποίοι είναι διαρκώς πεινασμένοι για τις χαρές της ζωής, γιατί έρχονται ξαφνικά και κρατάνε λίγο, διακόπτωντας ένα συνεχές αγώνα και προβλημάτων, αυτά τα έργα είναι βάλσαμο, ελαφρώνουν την ψυχή και διατηρούν το νόημα της ύπαρξης ακόμη και τις πιο δύσκολες στιγμές. Ο Αποχαιρετισμός όμως, όπως μπορεί να καταλάβει κανείς και από τους στίχους, δεν είναι κομάτι βυθισμένο στην απελπισία, όπως π.χ. το Χειμωνιάτικο Ταξίδι του Σούμπερτ. Και η ερμηνεία των Φέριερ/Βάλτερ είναι είναι γεμάτη αισθήσεις, αρώματα, ζουμερή, μελαγχολική για ότι αφήνει πίσω της, με ελπίδα για ότι πάει να συναντήσει. Μόνο όταν φτάνει να τραγουδήσει το στίχο [I]στον κόσμο αυτό δεν μου 'λαχε της τύχης ένα χάδι![/I] γίνεται η υπέροχη φωνή της σπαρακτική. [ATTACH]930._xfImport[/ATTACH] Αν η ερμηνεία αυτή αποπνέει ένα εξπρεσιονιστικό φως, η μεταγενέστερη στερεοφωνική ερμηνεία του Βάλτερ στη CBS/Sony χαρακτηρίζεται από ένα ιμπρεσιονιστικό σούρουπο, όπως και η φωτογραφία του γερασμένου μαέστρου από το γερμανικό βινύλιο. Επειδή η σύγκριση της Μίλντρεντ Μίλλερ με τη Φέριερ είναι άνιση δε θα σταθώ καθόλου σε αυτήν. Η ορχήστρα εδώ είναι πιο ατμοσφαιρική, εσωστρεφής, με -ελαφρά- βραδύτερο βηματισμό, κάνοντας σαφές ότι το βλέμμα κοιτάζει [I]μόνο[/I] πίσω. Ένας αποχαιρετισμός - απολογισμός. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η Τέχνη της αναβίωσης: Το Τραγούδι της Γης
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…