Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η Τέχνη της αναβίωσης: Το Τραγούδι της Γης
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Brucknerian" data-source="post: 1056047604" data-attributes="member: 18005"><p>Χαίρομαι που βγαίνουν στην επιφάνεια νέα πράγματα, νέες αντιλήψεις, παρά το να οριστικοποιούμε ένα έργο ή μια ερμηνεία.</p><p></p><p>Οι αντιλήψεις τελικά διαφέρουν. Πιστεύω ότι τα δράματα, οι χαρές , οι λύπες σημαντικές ή ασήμαντες (στον καθένα δεν ξέρουμε πως θωρούν) παίζουν ρόλο στην μουσική δημιουργία. Εκείνο που με ενοχλεί πολλές φορές και σε αυτό θα συμφωνήσω με τον Amadeus Webern, είναι οι "μύθοι" που δημιουργούνται γύρω από την δημιουργία ή την ερμηνεία. Ο μύθος ενός συνθέτη, ενός δημιουργού και ενός ερμηνευτή - καλλιτέχνη πιστεύω ότι βγαίνει πολύ καλύτερα από το έργο του το ίδιο. Ίσως κάποιοι να γνωρίζουν τις ενστάσεις που είχα σε κάποιο νήμα στον Haydn ή και κάτι ανάλογο με την Κάλλας και τον δικό της "μύθο". Έτσι και στην Ferrier στα τραγούδια της γης, το να συστήνεται επειδή η άτυχη χαροπάλευε την περίοδο της ηχογράφησης και να αποτελεί βασικό στοιχείο επιλογής μας, χάνουμε όλη την σημασία. Η ακρόαση της ερμηνείας το κραυγάζει αυτό το πράγμα και δεν με πειράζει αν το χρωματίζει, έχει λόγο που το κάνει. Δεν λέω ότι δεν πρέπει να τα γνωρίζουμε την ιστορία. Αλλά εδώ συμφωνώ με τον Amadeus Webern, ότι η μουσική πρέπει να έρθει πρώτη. Δεν ξέρω πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτό, αλλά εκεί βλέπω την ουσία. Έτσι ο μύθος που δημιουργείται σε αυτές τις περιπτώσεις δημιουργεί πολύ εύκολα επιφανειακές απόψεις με απώτερο σκοπό κάποια μορφή προκατασκευασμένης επιτυχίας. Εν προκειμένω εμπορικής νομίζω. Εντελώς αντίθετο με τον Mahler που δεν σκεφτόταν ποτέ αυτό μια και έλεγε ότι θα έρθει η ώρα της αναγνώρισης του και συνέθετε, δημιουργούσε ως ήθελε και όπως έκανε κάθε μεγάλος δημιουργός.</p><p></p><p>Βλέπω ότι το θέμα ανοίγει και νομίζω αλλά και θα περίμενα και άλλες απόψεις αντιλήψεις. Περιμένω το βραδάκι τον Δημοκηδή δηλαδή και ότι άλλο προκύψει.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Brucknerian, post: 1056047604, member: 18005"] Χαίρομαι που βγαίνουν στην επιφάνεια νέα πράγματα, νέες αντιλήψεις, παρά το να οριστικοποιούμε ένα έργο ή μια ερμηνεία. Οι αντιλήψεις τελικά διαφέρουν. Πιστεύω ότι τα δράματα, οι χαρές , οι λύπες σημαντικές ή ασήμαντες (στον καθένα δεν ξέρουμε πως θωρούν) παίζουν ρόλο στην μουσική δημιουργία. Εκείνο που με ενοχλεί πολλές φορές και σε αυτό θα συμφωνήσω με τον Amadeus Webern, είναι οι "μύθοι" που δημιουργούνται γύρω από την δημιουργία ή την ερμηνεία. Ο μύθος ενός συνθέτη, ενός δημιουργού και ενός ερμηνευτή - καλλιτέχνη πιστεύω ότι βγαίνει πολύ καλύτερα από το έργο του το ίδιο. Ίσως κάποιοι να γνωρίζουν τις ενστάσεις που είχα σε κάποιο νήμα στον Haydn ή και κάτι ανάλογο με την Κάλλας και τον δικό της "μύθο". Έτσι και στην Ferrier στα τραγούδια της γης, το να συστήνεται επειδή η άτυχη χαροπάλευε την περίοδο της ηχογράφησης και να αποτελεί βασικό στοιχείο επιλογής μας, χάνουμε όλη την σημασία. Η ακρόαση της ερμηνείας το κραυγάζει αυτό το πράγμα και δεν με πειράζει αν το χρωματίζει, έχει λόγο που το κάνει. Δεν λέω ότι δεν πρέπει να τα γνωρίζουμε την ιστορία. Αλλά εδώ συμφωνώ με τον Amadeus Webern, ότι η μουσική πρέπει να έρθει πρώτη. Δεν ξέρω πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι αυτό, αλλά εκεί βλέπω την ουσία. Έτσι ο μύθος που δημιουργείται σε αυτές τις περιπτώσεις δημιουργεί πολύ εύκολα επιφανειακές απόψεις με απώτερο σκοπό κάποια μορφή προκατασκευασμένης επιτυχίας. Εν προκειμένω εμπορικής νομίζω. Εντελώς αντίθετο με τον Mahler που δεν σκεφτόταν ποτέ αυτό μια και έλεγε ότι θα έρθει η ώρα της αναγνώρισης του και συνέθετε, δημιουργούσε ως ήθελε και όπως έκανε κάθε μεγάλος δημιουργός. Βλέπω ότι το θέμα ανοίγει και νομίζω αλλά και θα περίμενα και άλλες απόψεις αντιλήψεις. Περιμένω το βραδάκι τον Δημοκηδή δηλαδή και ότι άλλο προκύψει. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η Τέχνη της αναβίωσης: Το Τραγούδι της Γης
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…