Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η συλλογικότητα της Φυλής και η post bop funk jazz
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δημήτρης Ν." data-source="post: 979776" data-attributes="member: 79"><p><img src="http://image.allmusic.com/00/amg/cov200/drg500/g581/g58198amkr7.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 70 στο Ντιτρόιτ του Μίτσιγκαν δημιουργήθηκε μια κολλεκτίβα με αισθητικό , μουσικό , κοινωνικό , πολιτικό και οικονομικό περιεχόμενο και στόχους την ενδυνάμωση της «μαύρης» κοινότητας , υπό την έννοια αφ’ ενός μεν της προώθησης της μαύρης δημιουργικότητας τόσο σε καλλιτεχνικό , όσο και σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο , αφ’ ετέρου δε της στήριξης της μαύρης επιχειρηματικότητας . Το όνομα της αυτής <strong>Tribe </strong>. Οι καλλιτέχνες που ήταν πίσω από την σύλληψη της ιδέας και της στήριξης του εγχειρήματος , εμπνεύστηκαν τόσο από την μαύρη συλλογικότητα των Αφρικάνικων ριζών τους ( όπου η Φυλή –Tribe- ως η συγκεκριμένη κολλεκτίβα αντιστοιχούσε στην έννοια της φυλής – tribe- του αφρικάνικου χωριού της μητέρας γής και όπου η έννοια της συλλογικότητας ήταν απολύτως σημαντική και κυριαρχούσα ιδεολογικά – έκαστος είχε κάτι να προσφέρει στο σύνολο και το σύνολο με την σειρά του λειτουργούσε χωρίς σουπερσταρς ) .</span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Η κολλεκτίβα αυτή είχε δική της δισκογραφική εταιρία (<strong>Tribe records </strong>) δικό της περιοδικό ( <strong>Tribe – Detroit’s first black awareness magazine</strong>) που εκτός από θέματα σχετικά με την μουσική , περιελάμβανε και σημαντικά οικονομικά , πολιτικά και κοινωνικά άρθρα ( ενδεικτικά : <em>Blacks and the Economy , Unemployment and the inflation </em>) . Την ξεκίνησαν οι <strong>Wendell Harrison</strong> και <strong>Phil Ranelin </strong>. Ο πρώτος εκτός από τενόρο σαξόφωνο που έπαιζε , ήταν εκδότης και αρθρογράφος του περιοδικού , ενώ ο δεύτερος έπαιζε τρομπόνι . Και οι δυο συμμετείχαν σε όλους τους δίσκους που κυκλοφόρησε η Tribe μαζί με άλλους καλλιτέχνες , ενώ ο βαθμός συλλογικότητας , εκτός από την μουσική συμμετοχή φαίνεται πχ από το ότι η <em>Pat Ηarrison </em>, εκτός από <em>Art Director </em>του περιοδικού , είχε την επιμέλεια των δίσκων και πολλών εξωφύλλων τους , ο <strong>Marcus Belgrave </strong>εκτός από εξαίρετος τρομπετίστας και συνθέτης , ήταν και φωτογράφος για το περιοδικό , ο <strong>Harold McKinney </strong>, εκτός από ηλεκτρικό πιάνο που έπαιζε σ’ όλους σχεδόν τους δίσκους , είχε αναλάβει και τις δισκοκριτικές . Συγχρόνως είχαν ένα Jazz Arts festival και δίδασκαν αυτοσχεδιασμό . </span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Κι η μουσική που έπαιζαν ; Ένα μίγμα funk , big band jazz , ελεύθερου αυτοσχεδιασμού , heavy soul hard bop κ.ο.κ. Πολλοί από τους μουσικούς που μετείχαν στην Tribe είχαν παίξει με μεγάλους μάστορες και μεταξύ άλλων τους Sun Ra , Max Roach , McCoy Tyner , Grant Green . Συγχρόνως πολλοί απ’ αυτούς ήταν καθηγητές σε μουσικά κολλέγια και Πανεπιστήμια ( ο Marcus Belgrave για παράδειγμα δίδασκε Τζαζ Ιστορία και Αυτοσχεδιασμό στο Πανεπιστήμιο του Oakland ) ενώ άλλοι έπαιζαν ως session μουσικοί σε δίσκους της Tamla Motown όπως του Stevie Wonder του Marvin Gaye ή των Temptations. Οι επιρροές λοιπόν ήταν πολλές και ποικίλες .</span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">To <strong>Gemini </strong>του <strong>Marcus Belgr</strong>ave κυκλοφόρησε το 1974 από την Tribe records και επανεκδόθηκε σε βινύλιο και cd από την SoulJazz Records 30 χρόνια αργότερα . Στο εξώφυλλο διαβάζουμε ότι ήδη από την ηλικία των 17 έπαιζε επαγγελματικά κι ότι οι συμμετοχές του σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών αντιπροσώπευαν ένα ευρύτατο φάσμα στυλ και ειδών ( Charles Mingus , Hank Crawford , Max Roach , Ray Charles για να κατονομάσουμε μερικούς ) . </span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">Οι μουσικοί που συμμετέχουν εδώ είναι όλοι μέλη της γνωστής κολλεκτίβας . Εκτός από τον ίδιο στην τρομπέτα και στο flugelhorn , στο Gemini παίζουν οι Wendell Harrison ( ts ) Phil Ranelin ( tromb) Roy Brooks ( dr ) Billy Turner ( dr) Ed Pickens (el.b) Harold McKinney ( el.p) Daryl Dybka ( mini moog ) Lorenzo Brown ( bongos).</span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px"></span></span></p><p><span style="font-family: 'Times New Roman'"><span style="font-size: 12px">H μουσική στο <strong>Gemini </strong>είναι κατ’ αρχήν post bop και γκρουβάρει ανα πάσα στιγμή , αλλά το κάνει με έναν ήχο μεγάλης μπάντας . Τα τρία πνευστά έχουν την τιμητική τους , διαμορφώνοντας ένα πλούσιο , ζεστό ήχο , ενώ ο <strong>Belgrave </strong>ως σολίστας και ως συνθέτης φλερτάρει με το hard bop και το funky jazz rock ήχο της εποχής , προσθέτοντας ηλεκτρονικά στοιχεία και ήχους που προσθέτουν ένα space χαρακτήρα α λα Sun Ra ( τουλάχιστον στο <strong>Space Odyssey </strong>) . Πρωτεύον στοιχείο ο ρυθμός της μητέρας γής , με την αφρικάνικη ταυτότητα να κυριαρχεί και τον δημιουργικό αυτοσχεδιασμό να αποτελεί το ζητούμενο . Η ελευθερία στη μουσική , αντανακλά την επιθυμία για πολιτική , κοινωνική και οικονομική ελευθερία . Η μπάντα σουινγκάρει συνεχώς και αδιαλείπτως με αμείωτη ένταση , οι μουσικοί σολάρουν σε bop και post bop και free φόρμες , ταξιδεύουν σε φάνκυ ηλεκτρικά μονοπάτια και απογειώνονται υπηρετώντας τον ρυθμό που παραπέμπει στη συλλογικότητα , την εορταστική ή και παγανιστική διάθεση της φυλής . Απολαυστικός δίσκος . </span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δημήτρης Ν., post: 979776, member: 79"] [IMG]http://image.allmusic.com/00/amg/cov200/drg500/g581/g58198amkr7.jpg[/IMG] [FONT="Times New Roman"][SIZE="3"]Γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 70 στο Ντιτρόιτ του Μίτσιγκαν δημιουργήθηκε μια κολλεκτίβα με αισθητικό , μουσικό , κοινωνικό , πολιτικό και οικονομικό περιεχόμενο και στόχους την ενδυνάμωση της «μαύρης» κοινότητας , υπό την έννοια αφ’ ενός μεν της προώθησης της μαύρης δημιουργικότητας τόσο σε καλλιτεχνικό , όσο και σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο , αφ’ ετέρου δε της στήριξης της μαύρης επιχειρηματικότητας . Το όνομα της αυτής [B]Tribe [/B]. Οι καλλιτέχνες που ήταν πίσω από την σύλληψη της ιδέας και της στήριξης του εγχειρήματος , εμπνεύστηκαν τόσο από την μαύρη συλλογικότητα των Αφρικάνικων ριζών τους ( όπου η Φυλή –Tribe- ως η συγκεκριμένη κολλεκτίβα αντιστοιχούσε στην έννοια της φυλής – tribe- του αφρικάνικου χωριού της μητέρας γής και όπου η έννοια της συλλογικότητας ήταν απολύτως σημαντική και κυριαρχούσα ιδεολογικά – έκαστος είχε κάτι να προσφέρει στο σύνολο και το σύνολο με την σειρά του λειτουργούσε χωρίς σουπερσταρς ) . Η κολλεκτίβα αυτή είχε δική της δισκογραφική εταιρία ([B]Tribe records [/B]) δικό της περιοδικό ( [B]Tribe – Detroit’s first black awareness magazine[/B]) που εκτός από θέματα σχετικά με την μουσική , περιελάμβανε και σημαντικά οικονομικά , πολιτικά και κοινωνικά άρθρα ( ενδεικτικά : [I]Blacks and the Economy , Unemployment and the inflation [/I]) . Την ξεκίνησαν οι [B]Wendell Harrison[/B] και [B]Phil Ranelin [/B]. Ο πρώτος εκτός από τενόρο σαξόφωνο που έπαιζε , ήταν εκδότης και αρθρογράφος του περιοδικού , ενώ ο δεύτερος έπαιζε τρομπόνι . Και οι δυο συμμετείχαν σε όλους τους δίσκους που κυκλοφόρησε η Tribe μαζί με άλλους καλλιτέχνες , ενώ ο βαθμός συλλογικότητας , εκτός από την μουσική συμμετοχή φαίνεται πχ από το ότι η [I]Pat Ηarrison [/I], εκτός από [I]Art Director [/I]του περιοδικού , είχε την επιμέλεια των δίσκων και πολλών εξωφύλλων τους , ο [B]Marcus Belgrave [/B]εκτός από εξαίρετος τρομπετίστας και συνθέτης , ήταν και φωτογράφος για το περιοδικό , ο [B]Harold McKinney [/B], εκτός από ηλεκτρικό πιάνο που έπαιζε σ’ όλους σχεδόν τους δίσκους , είχε αναλάβει και τις δισκοκριτικές . Συγχρόνως είχαν ένα Jazz Arts festival και δίδασκαν αυτοσχεδιασμό . Κι η μουσική που έπαιζαν ; Ένα μίγμα funk , big band jazz , ελεύθερου αυτοσχεδιασμού , heavy soul hard bop κ.ο.κ. Πολλοί από τους μουσικούς που μετείχαν στην Tribe είχαν παίξει με μεγάλους μάστορες και μεταξύ άλλων τους Sun Ra , Max Roach , McCoy Tyner , Grant Green . Συγχρόνως πολλοί απ’ αυτούς ήταν καθηγητές σε μουσικά κολλέγια και Πανεπιστήμια ( ο Marcus Belgrave για παράδειγμα δίδασκε Τζαζ Ιστορία και Αυτοσχεδιασμό στο Πανεπιστήμιο του Oakland ) ενώ άλλοι έπαιζαν ως session μουσικοί σε δίσκους της Tamla Motown όπως του Stevie Wonder του Marvin Gaye ή των Temptations. Οι επιρροές λοιπόν ήταν πολλές και ποικίλες . To [B]Gemini [/B]του [B]Marcus Belgr[/B]ave κυκλοφόρησε το 1974 από την Tribe records και επανεκδόθηκε σε βινύλιο και cd από την SoulJazz Records 30 χρόνια αργότερα . Στο εξώφυλλο διαβάζουμε ότι ήδη από την ηλικία των 17 έπαιζε επαγγελματικά κι ότι οι συμμετοχές του σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών αντιπροσώπευαν ένα ευρύτατο φάσμα στυλ και ειδών ( Charles Mingus , Hank Crawford , Max Roach , Ray Charles για να κατονομάσουμε μερικούς ) . Οι μουσικοί που συμμετέχουν εδώ είναι όλοι μέλη της γνωστής κολλεκτίβας . Εκτός από τον ίδιο στην τρομπέτα και στο flugelhorn , στο Gemini παίζουν οι Wendell Harrison ( ts ) Phil Ranelin ( tromb) Roy Brooks ( dr ) Billy Turner ( dr) Ed Pickens (el.b) Harold McKinney ( el.p) Daryl Dybka ( mini moog ) Lorenzo Brown ( bongos). H μουσική στο [B]Gemini [/B]είναι κατ’ αρχήν post bop και γκρουβάρει ανα πάσα στιγμή , αλλά το κάνει με έναν ήχο μεγάλης μπάντας . Τα τρία πνευστά έχουν την τιμητική τους , διαμορφώνοντας ένα πλούσιο , ζεστό ήχο , ενώ ο [B]Belgrave [/B]ως σολίστας και ως συνθέτης φλερτάρει με το hard bop και το funky jazz rock ήχο της εποχής , προσθέτοντας ηλεκτρονικά στοιχεία και ήχους που προσθέτουν ένα space χαρακτήρα α λα Sun Ra ( τουλάχιστον στο [B]Space Odyssey [/B]) . Πρωτεύον στοιχείο ο ρυθμός της μητέρας γής , με την αφρικάνικη ταυτότητα να κυριαρχεί και τον δημιουργικό αυτοσχεδιασμό να αποτελεί το ζητούμενο . Η ελευθερία στη μουσική , αντανακλά την επιθυμία για πολιτική , κοινωνική και οικονομική ελευθερία . Η μπάντα σουινγκάρει συνεχώς και αδιαλείπτως με αμείωτη ένταση , οι μουσικοί σολάρουν σε bop και post bop και free φόρμες , ταξιδεύουν σε φάνκυ ηλεκτρικά μονοπάτια και απογειώνονται υπηρετώντας τον ρυθμό που παραπέμπει στη συλλογικότητα , την εορταστική ή και παγανιστική διάθεση της φυλής . Απολαυστικός δίσκος . [/SIZE][/FONT] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η συλλογικότητα της Φυλής και η post bop funk jazz
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…